melonss

bu gece inadına seni düşündüm,ellerini düşündüm, gözlerini düşündüm, bana verdiğin mutluluğu düşündüm. Sonra; istemeden seni bir başkasıyla düşündüm kıskançlık damarlarımda dolaştı sabaha dek. bir görmeliydin nasıl perişandım. Ben; bu gece sana geldim. Yokluğun öyle koydu ki yüreğime; dayanamazdım. Ne karanlık nede korku dinledim. Sadece sendin bu gece gözlerimde büyüyen. Sonra; bir türlü utanç duvarını aşamadım. Bilirsin ben kendimden de utanırım. Paramparça geri döndüm kapından. Ben; bu gece bütün benliğimi sana verdim. Dualar yağdırdım gökten üzerine,ninniler söyledim sevgi sözcükleriyle, yıldızlardan evler yaptım ikimze küme küme, şafaklardan ağ ördüm sevgimizin ölümsüzlüğüne senden habersiz! Ve ilk kez yalnızlığıma ağladım bu gece!

Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun? Elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını taa içimde hissetmek. Seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun? ''Seni seviyorum'' sözcüğü dilimin ucunu ısırırken her konuşmamızda boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek. Seninle olmanın en heyecanlı yanı ne biliyor musun? Aynı şeyleri seninle aynı anda düşünmek birlikte ağlamak gülmek. Ve buradayken bile seni çılgınca özlemek... Seninle olmanın en acı yanı ne biliyor musun? Seni hiç tanımadığım bir sürü insanlarla paylaşmak. Senin yanında olan, seninle konuşan herkesi çocukça kıskanmak. Seninle olmanın en mutlu yanı ne biliyor musun? Tanıdık birileriyle karşılaşma tedirginliği ile yollarda yürümek yan yana... Elimdeki şemsiyeye inat yağmurda ıslanmak birlikte. Elimde kır çiçeğiyle seni beklemek... Aynı mekanlarda aynı yiyecekleri yemek. Seninle olmanın en romantik yanı ne biliyor musun? Sensiz gecelerde sana söyleyemediklerimi yıldızlara aya anlatmak... Okuduğum kitabın sayfalarında dinlediğim şarkıların türkülerin şiirlerin her mısrasında seni bulmak. Seninle olmanın en zor yanı ne biliyor musun? Seni kaybetme korkusuyla hayatta ilk kez tattığım o tarifsiz duygularımı umut denizinin ortasında küreksiz bir sandala hapsetmek. Sevgili yerine yıllarca dost kalmayı başarmak. Yalın ayak yürümek bıçağın en keskin yerinde. Kanadıkça tuz yerine gözyaşlarımı basmak yüreğime. Seninle olmanın tek yan etkisi ne biliyor musun? Nereden bileceksin? Sen benimle hiç olmadın ki. Olsaydın avuçlarım terlemezdi... Isırmazdım dilimin ucunu... Özlemezdim seni yanımdayken.Kıskanmazdım. Korkmazdım yollarda yürümekten. Islanmazdım yağmurlarda... Yıldızlara aya dert yanmaz, böyle her şarkıda sarhoş olmazdım. Korkmazdım seni kaybetmekten ayaklarım kan revan atlardım sandaldan denize... Ve her kulaçta haykırırdım seni.. Ama sen hiç benimle olmadın ki... YA AKLIN BAŞKA YERLERDEYDİ YA YÜREĞİN

Agzında bulunan son harfleri döktün dilinden. Şimdi gidebilirsin bir cümlelik yanımdaydın zaten.. Gitmeyi göze alana “KAL” diyememki “kal” desem kalan sen olmazsın. Sen gitmeyi göze almışsın. Zoraki kalmalar gitmekten kötüdür. Bir “git” dememe bakıyorsa gözlerin gidebilirsin.. elbet bir sabır dikilir alın yazıma. Kaf dagından ödünç aldıgım gülmelerimi oturturum yanaklarıma. Sana söylenecek tüm sözlerimin celladı olurum. Öldürürüm kelimelerimi. Gidebilirsin.. Kasvete bulanmış bir hava çökse de yarınlarıma ben dünlerime sarılırım. Oysa kahrı karalamıştık birligimizde şimdi gitmeler sıkıştıysa düşlerine gidebilirsin.. … zaman bir meltem hızında üst üste devriliyor ve gidiyorsun.. gidişinle hayat istasyonumdan mutluluga giden trenler arasındaki yerim siliniyor. Dev günler ardında bir karınca gibi yok oluyorsun düşlerimden vurgun yedim. Şimdi ne İstanbul u konuşturacak kadar güçlüyüm ne de içimdeki yarayı susturabilecek kadar deli. Gözyaşlarımı ceplerimden çıkarıp gözlerime astıysam kime ne ki? Ben ki; yitirdigimi bulmak için yumdum gözlerimi. Senden önce çakıldı yüregim yere. TERS NOKTASINDAN HAYATA SOBE.. iyi de ben seni yakalamak için oynadım bu saklambacı. Karşıma yakalanmış durumda çıkan hayat niye? Yitirdigim bu saklambacın neresinde? Hecelerimde saklı birisin artık . harfsiz bir isim , en bildigim yanımın en meçhul ünlemi.. gitmeliydin.. Nefeslerimin yarım ve hayatın un ufak oldugu bir anda HİÇ GELMEDİGİNİ ögrendim. Ve siyah beyaz hüsran doldu avuçlarıma. gidişinin şarkısı çalınmaz artık; gelmeyişinin agıtları yakılır mısralarımda. Peki bu gelmeyiş neden gelmişlikleri barındırdı yüregimde? Yoksa gelmemiştin de benden mi gizlemiştin ? yada geldin sandıgımda sen çoktan gitmiş miydin??

Sana sımsıkı sarılmak istiyordum... Ah bir görsem, bitirsem içimdeki özlemini bu kadar zor gelmeyecekti senden, sevginden vazgeçmek... Nasıl olsa alışkınım ya seni görmemeye, galiba böyle de başarabilirim... "Ama eğer hissedersen hayatından çekildiğimi bana sana geri dönmemem için şans dile... " Neler yazmak istiyorum sana bir bilsen, tek yapabildiğim yazmak olduğundan yine yazıyorum işte! Seni daha önce de yazmıştım ama bu kez bir daha yazmamak üzere, seni beynimde, içimde bitirerek yazıyorum, yada bitirmek isteyerek... Ne kadar sürer bilmiyorum ama ben senden, sevginden vazgeçmek istiyorum. Yine senden habersiz... Ben seni severken de senden habersiz sevmiştim. Belki de kendimden bile habersiz... Dünyaları etrafında döndürmek isteyen bir kalbi bilerek isteyemezdim. Kendimden ve senden habersiz "birtanemmm" olmuştun sen... Öyle ya; Sen bir taneydin; Eşin benzerin yoktu yeryüzünde, Yoktu Sen Kadar Güzel Güleni, Sen canımdın! Yaşanmamış ve yaşamamış olsam bile Sen Özel'din... Aşk Özel'di.... "Yağmurda Aşk Başkadır" diyenlere gülüyordum ama bende yağmurda üşüyen ellerini severek başladım seni sevmeye...Aralık'tı... İstiklal'e hiç o kadar güzel yağmur yağmazdı.... Önce aldırmadım seninle güzelleşen herşeye... Sonra tüm parfümeri dükkanlarını aşındırıp kokunu ararken anladım seni deliler gibi özlediğimi... Ne kadar gerçeksen o kadar yalandın... Ve ben her seferinde en baştan başladım... Yeniden bir sondayım ama bu kez yeniden başlayacak gücüm yok... Ben senden vazgeçmek istiyorum! Herkes gibi biri olmanı yada hiç kimse olmanı istiyorum...Sesini duymak için telefonlara sarılmaktan vazgeçmek, ismini duyduğumda içimin titreyip,gözlerimin dolmasından kurtulmak istiyorum...Senin benim için herhangi biri olman ne kadar zor bir bilsen...Zaten kolay olan ne vardı ki benim için;Sanki seni öldürmemle sevmem ararsında hiçbir fark yoktu...Ve ben hep sevgim yüzünden cezalıydım...Hiç sonu olmayan bir yolda seninle yürümek,yeni çıkan filmleri birlikte izlemek, saatlerce sana sarılı kalmak,sadece ama sadece bir kez olsun sana sarılıp uyumak, bir sabah gözlerimi açtığımda yanımda seni bulmak isterken, sen sevgimle utanmamı sağladığın için galiba gerçekten "bir taneydin"! İşte bu yüzden imkansızlığına hep inandım! Ben yalnız kalıp seni düşünmeyi deli gibi sever olduğumda, sen benim her şeyim olduğunda ben senin için hiç yoktum... Bu yüzden yalnızlıklarım, ağlamalarım, özlemlerim canını hiç acıtmadı. Benim tarafımdan sevilmek belki de hayatında önemseyeceğin en son şeydi... Keşke kendi dünyamda bir zamanlar seni sevdiğimden hiç bahsetmeseydim… Sen Beni hiç sevmedin! Ben Seni Seviyorum dediğimde Seni Seviyordum! Ben Seni Özlüyorum dediğimde Seni Özlüyordum. Ben Senin İçin Ölürüm Dediğimde ben senin özleminden zaten ölüyordum... Ve Ben Şimdi Senin Hayatından Gidiyorum! Ne zaman Aralık'ta bir yağmur yağsa, ben izmirde ıslanıyor olacağım, Ne zaman bir parfümeriye girsem hala kokunu arıyor olacağım, Ne zaman bir havuz görsem, kenarında oturup seni bekliyor olacağım demiştim... Başaramadım... Ben Kaybettim... Sen Kazandın! Artık sesimi duymayacaksın... Sana sımsıkı sarılmak istiyordum, kokunu içime yıllarca bana yetecek kadar çekerek, sana sımsıkı sarılmak istiyordum... Gelmedin! Gelsen yapabilir miydim bilmiyorum... Ben artık gidiyorum canım……. Eğer hayatından çekildiğimi hissedersen, bana sana geri dönmemem ve seni yeniden deliler gibi sevmemem için şans dile...

sevginin ipucu neydi sevginin ip uçları neydi ya sevgi neydi gerçekte sevgi aşk varmıydı yoksa hepsi sevgiliye ulaşana kadar içimizde büyütüp beslediğimiz sonra ona ulaştığımızda kendiliğinden kaybolup giden heveslerimizdi acaba allah bu özelliği sadece insanamı vermişti aa biraz düşününce aslında her canlı aynıydı hayvanlar bile amaçlarına ulaşana kadar eşlerine kur yapıyor sonra her şey annenin sırtına yükleniyor yani aslında ortada sevgi var var ama sürekliliği yok insan ben aşığım seviyorum diyor onun için ölürüm diyor belkide gerçekten onun için ölür ama önemli olan hep sonralar sonrası hakkında hiç bir ip ucu yok onun için ölürüm diyen adını duyduğunda bile heyacandan kalbi titreyen biri nasıl oluyorda beraber olunca hayatı paylaşınca ve zaman ilerleyince aynı duyguyu kaybediyor sevgi aşk bitiyor o tertemiz sevginin yerini kavga tartışma alıyor yanisi sevginin neden bittiğini anlayamıyorum bunu kimseyede anlatamıyorum anlattıklarımda beni anlamıyor eğer bu mektubu okuyan olursa ve sevginin neden bittiğini bilen varsa bana söylesin

Bilmek istiyorum Neyi özlediğini,kalbinin arzuladığı şeye kavuşmanın hayalini kurmaya cesaret edip edemediğini bilmek istiyorum.Kaç yaşında olduğun beni ilgilendirmiyor. Aşk için,hayallerin için, yaşıyor olma serüveni için bir aptal gibi görünme riskini göze alıp almayacağını bilmek istiyorum.Ay'ının etrafında hangi gezegenlerin döndüğü beni ilgilendirmiyor. Kederinin merkezine dokunup dokunmadığını, hayatın ihanetlerince açılıp açılmadığını, daha fazla acı korkusundan kapanıp kapanmadığını bilmek istiyorum.Saklamaya, azaltmaya ya da düzeltmeye çalışmadan benim ya da kendi acınla oturup oturamayacağını bilmek istiyorum.Benim ya da kendi neşenle olup olamayacağını, insan olmanın sınırlılığını hatırlamadan, bizi dikkatli ve gerçekçi olmamız için uyarmadan çılgınca dans edip coşkunun seni parmak uçlarına kadar doldurmasına izin verip vermeyeceğini bilmek istiyorum.Bana anlattığın hikayenin doğru olup olmaması beni ilgilendirmiyor. Kendi kendine dürüst olmak için bir başkasını hayal kırıklığına uğratıp uğratamayacağını; ihanetin suçlamasına dayanıp, kendi ruhuna ihanet edip etmeyeceğini bilmek istiyorum.Güvenebilir ve güvenilebilir olup olamayacağını bilmek istiyorum.Her gün sevimli olmasa da güzelliği görüp göremeyeceğini bilmek istiyorum.Benim ve kendi hatalarınla yaşayıp yaşayamayacağını; bir gölün kenarında durup gümüş ay'a "EVET!" diye bağırıp bagırmayacağını bilmek istiyorum.Nerede yaşadığın ya da ne kadar paran olduğu beni ilgilendirmiyor. Keder ve umutsuzlukla geçen bir gecenin ardından, yorgun, bitap da olsan, çocuklar için yapılması gerekenleri yapıp yapmayacağını bilmek istiyorum.Kim olduğun, buraya nasıl geldiğin beni ilgilendirmiyor.Çekinmeden benimle ateşin ortasında durup durmayacağını bilmek istiyorum.Nerede, kiminle, ne okuduğun beni ilgilendirmiyor. seni ayakta tutan şeyin ne olduğunu bilmek istiyorum.Kendinle yalnız kalıp kalamadığını ve o boş anlarda sana arkadaşlık eden kendini gerçekten sevip sevmediğini bilmek istiyorum

Bir umut mektubu Gelmeni isterdim görmeyi istediğimde seni. Görmeni isterdim yalnızlığı dinlediğimde beni. Duymanı isterdim yalnızlığa anlatırken seni. Okumanı isteridim sana yazdığım şiirleri. Her gün yeni bir umuttu seni görebilmek için. Her gün yeni bir umuttu duygularımı sana anlatmak için. Çekindim sana açılmaktan, korktum hayır demenden. Korktum çünkü, yıkılırdım hayır demenden. Bir daha konuşamazdim bakamazdim sana. Umut eddim çaresizliğe düştüğümde. Hayal ettim seni özlediğimde. Senin için hissettiklerimi anlatmak istededim. Ama olmadı bir türlü, O ilk sözcüğü bulamdım. Belkide hiç yazmamalıydım bunları, unut boş ver diyemiyorum ama. Zaten olmaz diyeceksin sakın cevap yazma diyemiyorum. Sadece bil geceleri sen uyurken adının sayıklandığını. Sadece düşünüldügünü bil bir yerlerde. Ama biliyorum seni görmeden yapamam. Uzaktan sezsizce izlerim seni ama sen farketmeden. Düşünüyorum yarinlar var, üzülüyorum sensiz yarinlar olur diye. Her zaman gönül ilişkilerim ters gitti. Her zaman bir bakış aradım, bir ses aradım taki o güne dek. Daha önce duygularımı anlatmak istedim ama hissettiklerimden emindeğildim. Şimdi eminim ama umarim artik çok geç degildir. O gün senle konuştuktan sonra hiç şansimin olmadigini anladim. Ama içimdeki haykırışa dur diyemedim. Bilsem ki bir daha beni görmek istemesende. Yinede sana duygularımı ifade etmek istededim. Hayırda bir cevap değilmidir zaten kendimi her türlü cevaba hazırladım. Yazmayı bırakamıyorum sanki seni bana daha çok yakınlaştırıyor. Bilmiyorum benim sana karşi hissettiklerimi bana karşi hissedecekmisin. Ama emin olduğum bir şey varki yazdıklarımı okuduktan sonra. Hiç bir şey ayni olmayacak iyi veya kötü. Hayal ettim bir gün bir yerde seninle bir güzel günü. İsminin baş harflerinden şiirler yazdım sana okumak istedim okuyamadım. Her yıldız kaydığında bir dileğim vardı senin için. Radroda çalan her şarki sanki seni anlatiyordu seni hatirlatiyordu. Sana yazdığım son şiir yarıda kaldı bir eksik var gerisini yazamıyorum. Bir gün eğer senden uzak kalırsam karanlık bir yağmur gibi. Canımı sıkarsa yaşamak yine resmine bakarak hayal ederim seni.

AĞLAMA İnan seni üzmek istemezdim Ne olur, affet beni Gerçek nedir, biliyor musun ? Sensizliği gururuma yediremiyorum Seni çok arzuluyorum Bu gece de olduğu gibi Seni her saniye arıyorum Özlüyorum seni, çok özlüyorum Yüreğimdeki aşkı bilmiyorsun. Ne olursun ağlama, Üzülmek yakışmıyor sana Hep gülmeni istiyorum Ben varsam eğer burada Bil ki senin için yaşıyorum Yeşil gözlerinde kan kırmızı yaşlar güzel durmuyor Senin gözlerin, Benimse yüreğim kanıyor Dalgalı saçlarına durgunluk yakışmıyor Biliyorum, benim yüzümden rüzgâra direniyor En güzel çiçekleri topladım sana Bir kısmını saçlarına tak, Bir kısmını koynunda sakla sevgiyle kal..ve hiç ağlama .........

baslığımdada yazdığım gibi.. kendimi tanıtmıcam ama bende bu kanal üyesiyim 4 seneye yakındır... neyse yasayın ve görün ben kimmişim... sevgiyle kalın...

soğuktu üşüyordum ceketimi ilikliyordum çıplak sokaklar yalnızdılar üşüyorlardı ceketleri yoktu pencerelerden ışıklar yaklaşıyordu gözlerim kamaşıyordu seni düşünüyordum hep seni düşünüyordum karanlıktan korkak eller uzanıyordu gecenin ellerine uzanıyordum bir şarkı yazıyordum ıslığımdan şeytanlar üretiyordum geceye içmiş olsam yıldızları öldürecektim yıldızlar gökyüzüne koşuşuyordu seni düşünüyordum hep seni düşünüyordum gözlerim kırıktı yavaş yürüyordum sokaklar birbirinin katiliydiler her sokakta bir nefes öldürüyordum ellerim cebimdeydi sigaramı arıyordum sigaram yoktu sen yoktun ceblerimde ellerimi ısıtıyordum ellerin yoktu üşüyordum seni düşünüyordum hep seni düşünüyordum saatim durmuştu gülüyordum kar yağmıştı şapkamı süpürüyordum geç olmuştu ışıklar sönmüştü birer birer yalnızdım yorulmuştum düşüyordum seni düşünüyordum hep seni düşünüyordum konuşamazdım dudaklarım yaşamıyordu yalnızdım yorulmuştum yalnız olmadığımı düşünüyordum ceketi olmayan bu çıplak sokaklarda seni düşünüyordum düşünüyordum..

Üşüyor ellerim yokluğunda ısınmıyor Bakıyor gözlerim bir ihtimal dönersin diye Şimdi sensiz kalamam buralarda Söz dinletemem deli yüreğime Hayata küstürmemeliydin beni Hangi yürek dayanır senin bu kalleşliğine Gidiyorsun hiçbirşey söylemeden gidiyorsun Susuyorsun çünkü söyleyecek kelime bulamıyorsun Haykırmaz mıyım herkese zalimliğini Can mı dayanır bu suskun terkedişe Ya benim olacaksın yada ölümü hak edeceksin Şimdi senin ölmeden yasını tutmaz mıyım Ölmeden ellerimle mezarını kazmaz mıyım Seni gönül defterimden silmez miyim İşte bana veda edip gidiyorsun Yolun açık değil kördüğüm olsun Unut beni, unut yaşadıklarımızı diyorsun Sen beni boşver ben unutmam biliyorsun

Hadi geçtik diyelim yaşayıp bir sevdanın özünden Bize kalan acıları yaşayıp bitirmek midir hep sonradan Nakış nakış ,el yordamıyla işlenip büyüyen sevda varmıdır mutlu sona erişen Kim bekleyebilir hayallerle süslenip büyümüş bir umudun yeşermesini Ve isteyebilir gerçeğe dönüşüp mutluluktan ölecekmiş gibi hisse kapıldığında Ansızın yere düşüp hücrelerinin artık hissetmeyişini, bile bile susarak yaşamayı Kim kalır tek başına bir sevdanın yüküyle, razı olunabilir mi .. Aşkı noktalayıp kaldığımız yerden devam etmemizi isteyen peki Ne kadar adaletli? Ve ne kadar hak etmişti? Merhaba denmemiş aşkın kapısından dönmek Sanırım en hafif elveda olur canımızı acıtan .. Büyütülmesine yardımcı olunmamış çiçeklerin kokuları Olduğu gibi giriversin camdan içeri her zamanki gibi Bize düşen, doğan güneşi ve yağan yağmuru karşılamaktır En güzel biçimiyle, en yalın –haliyle (!) Her geçen mevsimi , yazıyla hazanıyla.. Hüküm giymeye cesaretim olmayan aşkı Alamam kapı içeri üzgünüm.. Geçmeyecek sevdanın ucundan tutamam Ne yazıkki artık büyüdüm ve tekrar yaralayamam yaşadıklarımı..

Gözlerin Karaborsa Gözlerin Gözlerimi ne kadar da yorsa Gözlerim Gözlerinde forsa Dur Gözlerimde kal Vur Gözlerimi al Sur Gözlerin aşılmaz Hayat budur Gözlerinsiz yaşanmaz........

Çok uzun zaman oldu ellerime biri dokunmayalı Ve uzunda bir zaman belki Aşk ı yaşamayalı Kimbilir kaç zaman..? İşte yine başlamışım yazmaya , Yelken açmışım beni şiirlere salacak sevdaya.. Denizi düşler, derinliklerine inerim, Semayı düşler, yüzünde aydınlanırım, Tenini hisseder, yüreğimde bir sevinçle oynaşıveririm Çocuk edasıyla yeni bir oyuncağım olmuş gibi, Sarmaş dolaş olup, şımarabilirim.. Nasılda bu kadar çabuk ısınabiliyor insan ? Sevmekten, sevilmekten bu kadar korkup kaçarken Kapılarını bu kadar hızlı çarpıp kapatmışken ? Dilimde söylediğim tek şarkıydı "Acıya Gülmek" Aşk bu kadar mı güzel anlatılabilirdi. Bu kadar mı ayrılığa ve sevdaya dair yaşanabilir.. Her mısrasında insanı alıpta, uzaklara götürebilirdi.. Uzun cümleler kurmaya gerek yok artık Dilimde şimdilerde, tek bir cümle ve tek bir hece Sen AŞK sın... Hoş geldin yüreğime, sefanıda getirdin "Azalır geceler" ve umarım "dertler biter" seninle Şimdi, tek bildiğim, Sen AŞK sın.. Kahrına açığım, lütfunada.. Ne olur, ne olur bu defa bırakma! Bırakma beni sevdam, salma daha efkarlara Yoksa, yoksa bundan sonra...

Seni Dilemek Değil En Büyük Cefa İkamet Olur Bana İnan Bebeğim Uzaktan Görmek Değil En Büyük Ceza Mükafat Olur Bana İnan Meleğim Ben Yüklerim Sırtıma Dertleri Bir Bir Yalnızlık Eski Bir Dost Arkadaş Bilir Sen Gönlünde Yeter ki Hükmümü Bildir Teselli Olur Bana İnan Meleğim Seni Beklemek Değil En Büyük Heba İbadet Olur Bana İnan Bebeğim Uğrunda Ölmek Değil En Büyük Hata İtaat Olur Bana İnan Meleğim

Güne hep seninle Merhaba demek ; Vapurda denize her sabah tebessüm edip; seni düşünmek. Sayende Güne güzel başlıyorum. Sen olmayınca o gün gözlerimin içi gülmüyor. Çünkü o mavi gözler yurekden gelen sözlerini duymayı doyumsuzca hep ister. Hergün bıraz daha fazla içten sözlerine hasret kalır. Bundan mahrum etme sevgi dolu yüreğimi.... Senden uzaklaşırsam kendime verdiğim en buyuk ceza olur demiştin. Biz kendimize ceza veremeyiz diye düşünüyorum. Hep imrenilecek aşk olmanın mutluluğunu yaşamak. Sana olan sevgim her gün artacak felsefene hayran kalmak . Gerçekten çok güzel! Başlardaki korkum seni tanıtıkça azaldı. Çünkü sen başkasın. Sana inanmanın güvenmenın mutluluğu var. Çünkü gerçekten aşk adamısın. Çünkü sen gerçek aşkı yaşıyorsun. Hesapsızca, kaygısızca, sorgulamadan, nedensiz, yaşıyorsun. Yani benım gibi doğal yaşıyorsun. Gerçek dünyada aşk dünyan kirlenmemiş. Ben hep gerçek aşk yaşadığımı sanarak; güzel dünyamı sahte aşklara yer verdim. Bu yuzden aşkdan korktum. Erkeklere güvenim azaldı; şüphelerim arttı. Kafamda türlü türlü senaryolar kurarak onlar hakkından sabit fikirlere yer verdim. İlişkilerimin başında bigün buda bıtecek. Boşa emek harcamak kanısında olmak. Aşk adamımı yani gerçek aşkımı yıpratacağını düşünerek bu kanılardan giderek uzaklaştım. ‘’Şuan yıne korkuyorum desem.’’ kızma sakın. Çünkü seni kaybetmek istemiyorum. Korkum bu ! Kaybetmek kelimesi telafuzu bıle kötü. Kımbılır belki bu aşkın gerçekliğine inanmayan sevdiklerimiz olacak. Kimbilir destekleyen sevdiklerimiz. En önemlisi şu: Biz varız; hep olacağız, aşkımız hep heycanıyla var olacak. Burnunu çekip ; elleriyle korkulu gözlerini ovuşturan küçük bir kıs çoçuğun anne sıcaklığını araması; sevgiye hasret kalması gibi ben aşka hasretim. Bana aşkı yaşatacağına inanıyorum. Bunun için bana yemın eder misin? Aşkımızı kirletmeden yaşamaya; ihanete, saygısızlığa, aldatmaya yer vermeden, hep gülümseyen sıcaklıkta yaşamaya yemin eder misin? Bi gün buraya kadarmış diye bılırsın! Dış etmenler tarafından yada duyguların körelip uzaklaşabılırsın, bırakabılırsın. Ama ben senı bir ömür için yemin ediyorum. Yüreğim bedenim beynim yemin eder. Her sabah mavılıklere bakmanın güzelliğiyle geleceğimize gülümsemek . Hırçın dalgaların maviliğe kattığı beyaz gibi sesinle , sözlerinle aşka renk katarak güne MERHABA diyorum.

Ağlamak istediğinde gözlerim, Dost olur çaresiz gözyaşlarıma. Anlatamaz gözleri,bu sözlerim Gözyaşlarımı gören olmayınca Erirsin gitgide çaresiz zindanda Bin kelepçe taksan da o kalbine. Kaybedersin kendini bu zamanda Küfredersin kalbinin o sesine.

gittin gideli Yedi derde dermandı Yalın gülüşlerin Her yönden doğardın Karanlık içime. Canlanan bir bahar olurdu Sonbaharıma gelişlerin. Başında elvan çiçekleri Yeni açmış bir hanımeli Ah elalım ah!.. Koca bir mevsim geçti Sen gittin gideli. Karanlık sabahlarımda Doğan sıcak güneşimdin Umut umut parlayan. Kulağıma sevgi fısıldayan Yıldızımdın karanlık gecemde, Mavimsi bulutların gelirdi Yağmuru olurdun Kuraklık yaşayan düşlerimin. Her düşen damla Bana seni hatırlatırdı Sana gönül verdim vereli. Ah yaralım ah!.. Bu göz sana ağlar Sen gittin gideli. Engin bir Okyanus´tu Mahsun ela bakışların. Ufka açılmış teknemin Rüzgarıydın yelkenlerine dolan Dalga dalga sürüklerdin ruhumu Derin sularında korsan. Büyülü ıssız bir Ada´ydın Koylarında demirlediğim, Bulduğum an kaybettiğim Mavi denizlerin Güzeli Ah karalım ah!.. Kaç vurgun yedim Sen gittin gideli. Türküler seni anlatırdı Sana söylenirdi yanık beyitler. Karacaoğlanın sevda hasreti Veyselin sadık yari, Gündüzü gecesiydin. Ruhumun cıvıl cıvıl gülen Sevda açan bahcesiydin. Buram buram Anadolu kokardın ezgilerimde Sazım seni çalardı Sana ağlardı her teli Ah maralım ah!.. Kaç Türkü yaktım Sen gittin gideli..

içimdeki sen seni düşündükce zeytin ağaçları gelir aklıma zakkuma bezenmiş yol kenarları evlerde salınan mevsimsiz begonyalar güneş geliyor aklıma mavi gökyüzü, mavi deniz bir meltem esiyor içimden seni düşündükce yeşile bürünmüş toroslar kadar bahtiyar beyaz bir balıkcı teknesi kadar dalgalara tutkun seni düşündükce bir nehir akar içimden kumsalda oynaşan çocuklar kadar şen çıplak bir beden kadar suya tutkun aç fedakar yüreğini sana geliyorum... kopup içinden mahzun bir karabulutun zemheride çiçek açalım doğsun gökkuşağımız, çözülmesin her düşündüğümüzde birbirimizi yaşlı bir balıkcı gülümsesin Bağır ! Çağır beni ! sesin yüreğimde inlesin..

MeLoN (s) Koli gül dalında kanar kankırmızısı küçük bir serçe ağaca konar cılız bir yaprak düşer dalından. amansız bir sıcaklık basar ikindiyi içimde koca bir boşluk, can sıkıntısı atarım kendimi içimdeki uçurumdan. hüzünlü bulutlar iner sonsuz maviliğe rüzgarlar toz kaldırır toprak yollardan uzaklardan yağmur kokusu gelir burnuma salınır ağaçlar, yaprakların seslerini dinlerim. hasret sarar içimi, iki gözüm yoldadır nedensiz terki diyar eder düşüncelerim. yükselir sesleri akşamüstü kırlangıçlarının pastel renklere boyanır yorgun gün tutar nefesini akşamüstü, yaprak kımıldamaz. birileri biryerlere ateş atar tutuşurum kurumuş yanlarımdan gönlümde koca bir orman yanar. serinlik çocuklarının sesleri doluşur alacalığa iki sevgili tutar evinin yolunu el ele tüm kapılar örterler geceye kendilerini. bir akşam kasvetidir düşer üstüme sanadır tüm düşüncelerim, hasretindeyim gecenin ağırlığı çöker ezer beni. ara ara baykuş seslenir derinlerden bir köpek korkusunu havlar karanlığa yorulmuştur lambalar, söner ışıkları ve gözümün önüne gelirsin, seni görürüm. sevdiceğim.., özlemisin biten her gecemin her defasında ben, sabaha çıkmaz ölürüm.

gecenin son saati takvimler yaprak dökümü mevsim hüzün mevsimi günlerden hasret bir günün son saatindeyiz tren kalktı kalkacak, istasyon kıyamet tüm gözler üzerimizdeydi sanki herbiri kıpkırmızı, bakışlarda nefret senmi binecektin trene yoksa benmi? kimin elinde kimin cebindeydi son bilet bakışlarımız hüsrandı, yüzümüzde eskimiş yıllar ayrılığın kırılma noktası, gece ihanet vakit geldi kalkıyor son tren, gidiyorsun! yolun açık olsun.. ben sağ sen selamet ağır ağır uzaklaşıyor loş umutlar yalnızlık ateşi düştü içime, benliğim sefalet işte gidiyorsun! kaldım gecenin son saatinde unutma beni, unutma bebeğim! anılarımız sana emanet...

gülüm benim gülen yüzüm kederim, dağımda karım gülerken ağlayanım, seni görünce bakınca mahzun yüzüne hançerlenir, kanar her yanım benim hasret çiçeğim umudum, yitik yüreğim gönlümü dağlayanım, sana gelince hissedince mahkum yüreğini korlanır, yanar her yanım benim buğulu hüznüm düşüncem, dalımın tomurcuğu çöllerde kavrulanım, ayrılık vakti geldiğinde anlayınca karanlığa kaybolacağını vurulur, kurşun yer her yanım benim varolan canım aklım, gökyüzümün maviliği içimde sakladığım, varlığını andığımda hayal edince geleceğini gülümser, cana gelir her yanım

Beni sen akşamcı ettin Hayal sevgilim Elde kadeh Dilde sen Her akşam bu sofrada bir rüzgardır esen Yıldızlara isimler verdim kendimce Biri hayal Biri gurbet Biri hasret Biri hep o güzel memlekettir memleket Sokaklarında büyüdüğüm seninle Buluştuğum gözlerinle O güzel memleket bir yıldıza adını verdi Akşamları göğe kaldır başını seyret Belki geçmişin ışıkları henüz sönmemiştir Belki resimler kaybolmamıştır Belki isimler unutulmamıştır Belki batmayı unutmuş güneşler vardır gökte Seyret aynaya bakmadan seyret gökyüzünü Bir yıldız göz kırpıyorsa Veya bir ışık kayıyorsa Benim kadehimdir şerefine kalkan Işıklara doğru Sana doğru Şiirler geliyor gökyüzünden Bu bilinmeyen hayal meyhanesinden Beni kimse görmedi Ben kimseye el sallamadım Seninle meşguldum Tanıdıklar görmüşse de ben onları tanımadım İnanır mısın senden başkasını da pek sallamadım Baharlar açıyor toprakla birlikte ben de canlanıyorum Hayallerimi uçurtma yaptım Gökyüzünde yalpa yalpa yalpalanıyorum Birşey göremiyorum uzaktan sana uzanamıyorum Adını çağıracağım bir kimse de yok Hep yalnız yürümüşüm sokaklarda demek ki Sana bakayım derken kimse kalmamış yanımda Bir senin adın var aklımda Onu da söyleyemem Onu bağıramam özgürce Adını tutukladım beynimde salıvermek yok Havalandırma bile yasak Voltayı hayallerimde atacaksın Sen kimseye görünmeyeceksin Gel be dünya, evinden atma beni hayata çok alıştım Azraile satma beni Sana söylerim beni vermezsen ellere İsimleri itiraf ederim Bir konuşsam sarsılırsın Beni sen akşamcı ettin hayal sevgilim Elde kadeh Dilde sen Meyhane beğen meyhanelerden Küfürlere karıştı gecenin çığlıkları Sesim sesine ulaşmaz Aşk buna mı derler Kavuşulmazsa büyür Kavuşulursa erir Ben seni seyrederdim Köşeden Arkana takılırdım anlamazdın akşam üstleriydi Bizlerle pek oynamazdın Bir yakan toptu son oyunumuz Ellerin ellerimi yaktı Gözlerin gözbebeklerimi Bisikletimde kaldı sıcaklığın Bisikletim yok şimdi Beni sen akşamcı ettin Hayal sevgilim Elde kadeh Dilde sen Bir de o zümrüt gözlerinde öpüşen Mutlu çocuk Nereye yolculuk bile demeden Gittin evlendin Seslenemedim Seni hiç görmedim Ben ölmedim Sen ölmedin Neredeydin bilemedim Bir tebrik de edemedim Şimdi eski dostlara rastlıyorum Herbiri bir yerde Kimi okumuş kimi zengin Kimi mutlu Kimi bezgin Ben bir dünya tatlısı ile evliyim şimdi Dünyaya bunca bağlanmam onun eseriydi Şiirler yazdım ona şarkılar oldu Bu kadeh onunla doldu Seni inattan soruyorum herkese Daha neler var bu şiir devam ederse Bırakma hayallerimi Hayal güzelim Ben akşamcıyım Sen akşamsın Bir güzel bestede şarkısın dinlediğim Bir özlemsin bitiremediğim Dün gibi herşey oysa Dün gibi ama Zamana şehir de dayanamamış Yıkılmış Sokaklar süklüm püklüm Ağaçlar büyümüş ve çürümüş Bizse yaşamadıklarımıza inat saçlarımızda beyazlar Sokaklarda maziyi arıyoruz Yanılıyoruz dostum Yanılıyoruz Zaman geldi biz ayrılıyoruz Ben sana alıştım hayat Darılırım gidersen Bir daha yüzüne bakmam Şerefsizim yanına bile gelmem Bu şiir uzayacak Hayal güzelim Yorulduysan git Laf lafı Laf mısrayı açıyor Bende uyku yok Zaman azaldıkça Uykum kaçıyor Daha uzun kalmak ayakta Sanki daha uzun yaşamak gibi Hiç uyumasam ömrüm iki katına çıkar mı Aldanmak mı yoksa hayallerim Ömür nedir Hayat nedir hayal nedir İşte şu oturduğum sedir nelere şahittir Ben bilmem o da dünyada ben de Belki o sedir daha bir kıymetlidir Herşey izafi hayal sevgilim Güzel Çirkin İyi Kötü Uzun Kısa Ve daha neler neler Adına sıfat dediğin ya da nitelik Asıl olan Mutlakla birliktelik Sazlıklarda bir kamış O kamış neye yaramış Diye sorma Kamış kamış olmuşsa mutlaka Birşeye yaramıştır Hani insan insan olmuşsa da aynısıdır Palavra gayrısıdır Ben bıkmadım yaşamaktan Yaratan bıktırmasın Aşk ile yansın yüreğim Ayakkabım sıktırmasın Beni sen akşamcı ettin hayal güzelim Ötekiler ne oldu bilmem Biri emekli olmuş Öbürü elini tornaya kaptırmış Biri de terörist dediler En akıllısı manifaturacı, müteahhit Kapatmış hayal şehrin arsalarını Sonra önüne gelene satmış Ben kiraladım yanındaki meyhaneyi Parasız mey satarım karşılığında muhabbet Ben sana hapsoldum müebbet Yine de diyorum kendime be adam haline şükret Ya idam olsaydı cezan Af da etmezdi devlet Bu şiir ah bu şiir seni bana getirsin Ne işim varsa beni alıp bitirsin Sesler uzakta kaldı Yaşlar yaş olmaktan çıkmak üzere Bu şiir seni bana getirecek mi bilemem Ama ben kalkıp gideceğim uzaklara Aklımı bırakıp Aşkımı bırakıp Bir de yakamı bıraksam Kurtulacağım Sana bir sepet çiçek yollayacağım İsimsiz Bir kucak şiir Bitimsiz Ellerimde güller açmış Sabah çiğleri üzerinde Fırından sıcak ekmek kokusu yayılır Çocukluğumun istüne Uyanmak ne de zordur okul varsa Sen uykularımı bölerdin Buğdaylı rüzgar kokusuyla Büyüdük herşeyi büyüttük Aşkı Hasreti Sen neredesin ey sevgili .................... devamı.. yakında.....

Sevgi Nasıl Olmalı yağmur gibi yağmalı insanın üstüne,bedeninin her hücresine işlemeli. Bir kez geldiğinde kapına bir daha asla bırakmamalı.yüreğinin en kıymetli yerine kurulmalı ve bir ömür boyu saltanat kurmalı orda.. Baharda açan çiçekler gibi güzel ve büyüleyici olmalı..kar gibi beyaz,kardelen kadar yürekli olmalı Ve bir çocuk misali masum olmalı.içmeden sarhoş etmeli insanı,o sarhoşluktan hiç uyandırmamalı Yürekte hissedilmeli sevgi ve gözlerden okunmalı. Kollarının arasında ana sıcaklığını hissettirmeli zamansız gelen göz yaşları gibi cesaretli olmalı,her şeye göğüs gerecek kadar güçlü olmalı,her yıkıldığında ayağı kalkmalı ve kalktığı gibi savaşmalı Ne rüya ne de masal olmalı, Yaşanacak roman olmalı her haliyle saf ve doğal olmalı Ve sevgi öylece yürekte kalmalı melons...

bir bulut sandım seni bu da yağar gider demiştim nerden bilecektim kirpiklerimden döküleceğini razıyım ya gözümün önünde gökyüzünde kal ya beni de götür bu özlemi uyutamıyorum yine gölgen üstüme yürüdü özlem dolu dolaşmalarım ondan ömrümden uzun olsa da bu aşk her gece sensiz gece aysız doğmazken bu sevginin işkencesine katlanarak yaşıyorum her gün çürürken özleminde ölüm bile hoş gelir sensizlik artık zehir gibi seni senden istiyorum bak kapadım gözlerimi düşlerime düşersin diye bir başka yaşamaktayım bir başka ölürken gel vefasız olma bu mahsun sevgime karşı istemem sen dışında kimse gelmesin yanıma görmek istemem kimseyi dalarken gözlerine İZMİR , 13 .08. 2004 saat 02 57 ve sen düştün karanlığıma...