delifırtına

Yine çok güzeldi frozen Teşekkürler arkadaşım,sevgiler

Deli işi imiş gerçekten Aşk fırtınada denize açılmak kanayacağını bile bile camların üzerinde çıplak ayak yürümek uykuları terk etmek geceleri dost bilmek kahkahalarla gülerken,hıçkırıklara boğulmak sızım sızım sızlamakmış fırtına kadar güçlüyken biran da acizleşip küçülmekmiş ağlamakmış gürül gürül bağıra bağıra ağlamak(delifırtına)

Çok güzeldi teşekkürler

Heyy desene diplomalarım çoğalcak eh fazla gıcıklık göz çıkarmaz Kleo sen niye aday değilsin

Sedelina kadar gıcıkımdır ama senin kadar olurmuyum bilemeyom

Aşka Başka Bir Günün Doğmasını Bekliyorum Başka bir günün doğmasını bekliyorum. Önce çarşaf gibi serili göğe çeviriyorum bakışlarımı. Sonra duygularla boyuyorum gördüklerimi. Yağmur, ağlıyorum izlenimi veriyor. Ben ki, çizgili bir gömleğe takılıyorum. Düğmelerinin uyumsuzluğu düşüncelerimi duraklatıyor. Bir çantanın cafcaflı pembesi ile dalgınlığıma gömülemiyorum. Birşeyler, evet hep birşeyler odaklanmışlığıma set çekiyor. Durduğum an, kendimce kurduğum cümleler yarım kalıyor. Yarım kalmışları bütünlemek içimden gelmiyor. Başlangıç yapmaya çalışmak durmadan: Sonlandırılmayan eylemler... sonlandırılmayan cümleler... sonlandırılmayan yürüyüşler... Her koşunun bir bitiş çizgisi çekilmeli. Başka başka girişler yapıp, başka başka kelimeler arıyorum içimde. Çok var. Kimi kuşların kanadına takılıp uçuyor bilmediğim yere. Kimi kırık bir kaldırım taşının oyuğuna gizleniyor. Kimi yumuşak bir yastık bulup uykuya dalıyor: Düşlerim... benim olmayan gecelerde gezinmeye gidiyor. Kalıyorum duru. Bir iğne alıp elime, sökükleri dikiyorum. Hiçbir şey onarılmakla eski değmemişliğine kavuşamıyor. Gün be gün kendimde yaptığım tamirat derin izler bırakarak yarına kaydırıyor beni. Taşınıyorum oradan oraya. Usturuplu yaşamlar seçiyorum: Gazete küpürleri biriktiriyor... halı desenleri kovalıyor... bayram şekeri topluyor... (um) Bazen bir mezarlığı ziyaret etme ihtiyacı beliriveriyor. Ölümün kabirler üzerinde sessiz salınışını görmek istiyorum. Bulutları serpiyorum toprak üzerine. Düşünüyorum da, dünya ölenler için de dönmeye devam ediyor. Toprağa giren her beden, bütünleşip onunla dünya oluyor. Akıl almazları aklıma sokuyorum. İnanmakla başlıyor gerçeklik. İnanmadığım yok’luğa, inandığım var’lığa karışıyor. Ben ki, önemsiz değilim. Kendime veremediğim değeri görüyorum ki, bir başkası, en yüce olan, benden esirgemiyor. Kuşkulanıyorum: Durduğum yerden... baktığım pencereden... açtığım kapıdan... tuttuğum bardaktan... mutfaktaki musluktan... dolabın kulpundan... Hem var hem yok’lar. Medet uman yanlış yerde aranıyor şifayı: Bir çift gözde... tek parça elbisede... parmakların dokunuşunda... sandalet’lerin bastığı toprakta... Boşuna! Dünyada değil, dünyanın üzerinde: “İnsanlar hiçbir şeye dikkat etmiyorlar.” “Karanlıkta yol alan hikaye karanlıkta son bulur.” Perdeleri açıyorum. Yolculuğumun ışığa ihtiyacı var: Filizlenmeli. Işkın vermeli. (alıntı)

Çok romantik gördüm seni şarkılar tık tıklar Bak şiirim var sana; Hey hey de heyyy Sunağına geldim aziz kafakoparanus Hemde gönüllü eğdim başımı sunağa Kes gayrı ayır gövdemden başımı Akarsa kanım nağmerdim Hatta sonra bir dekme savur kelleme Kim ağlar arkamdan bilmem Ağlarsa bi anam ağlar Varsın uçsun bu kelle Biter belki delilik Diner belki fırtınam (df) Yanlız iyi bile bıçağını rica edicem fazla böğürtme beni

Bayıldım bu şiire Frozen.12den vurmuşsun sağol

Hoşgelmişin Yanlız korkutuyosun beni.Ne o avatar öcü gibi

Sevgili Tengeriin; Sana bir nebze olsun ablalık yapabildiysem ne mutlu bana.Sen o kadar güzel bir yüreğe sahipsin ki; senin ablan olmak benim için mutluluk verici

Gece Yolcuları-Yaban Gülü

İzin ne demek buyur gel yanlız gelirken o imzanda ki yağmuru da getir lütfen

Anladım ki;mutsuzlukta öle...

Hee bencede vefasızsın yazzık bu topikcaz ağlıyodu ben geldiğimde Kafakoparanus nirdesin be bak vampirella gibi dolanıyom buralarda Dilimde de hala o şarkı;"yeterr yeter öleceksek ölelim haydi vur kendini şaraba kedere ve aşka vur"!!! Bakma öle üzgün surat yaptığıma unutma deliyim bi yandanda kahkaha atıyom burda Hadi sana bol pireli geceler

SEN’LE SOHBET... Sevmek... "Sevmek" dedim. "Yoluna ölmek" dedi. "Yol" dedim. "Alıp başını gitmek" dedi. "Gitmek" dedim. Bir "Ahh" çekip, "Dostlardan ayrılmak" dedi. "Dost" dedim. Durdu. Bana baktı. "Dost" diye mırıldandı. "Yüreğime nasıl koysam bilemediğim" dedi. "Yürek" dedim. "Dünyaları içine sığdıramadığım" dedi. "Dünya" dedim. "Hayatın bir yüzü" dedi. "Yüz" dedim. "Ardında ne gizli bilemediğim" dedi. "Giz" dedim. "Hep çözmeye çalıştığım" dedi. "Çalışmak" dedim. "Bitmeyecek öykü" dedi. "Öykü" dedim. "Binlercesini içimde gizliyorum" dedi. "Gizlemek" dedim. "İşte, her şeyin bitimi" dedi. "Şey" dedim. "Sevda" dedi. "Sevda" dedim. "Peşinden koştuğum" dedi. "Koşmak" dedim. "Hayat, bir maraton" dedi. "Hayat" dedim. "Öyle kısa ki!" dedi. "Niçin kısa?" diye sordum. "Yaşanacak çok şey var, zaman yok" dedi. "Yaşanması gereken ne var? " diye sordum. "Aşk" dedi. "Kaç kere?" diye sordum. "Bin kere" dedi, "Milyon kere" "Neden bir kere değil?" diye sordum. "Bütün aşkların toplamı, en yüce ve tek aşk" dedi. "Önce ona varsan olmaz mı?" diye sordum. "Keşke olsa" dedi, "Ama önce yoğrulmak gerek" "Acı çekmek mi?" diye sordum. "Evet, aşk acısında yok olmak" dedi. "Yok olunca!" dedim. "İşte gerçek aşkta o zaman yaşamaya başlarsın" dedi. "Gerçek aşk!" dedim. "Büyük o!" dedi. Durdum. Durdum. Ve sustum! "Neden sustun?" diye sordu. "Yüreğim titredi sanki" dedim. "Neden?" diye sordu. "Bilmiyorum" dedim. "Büyük O!" "Evet" dedi, "Büyük O!" "Nerede?" diye sordum. "Her yerde" dedi. "Nasıl?" diye sordum. "Yüreğini aç" dedi. "Yüreğimi açmak!" dedim. "Bir tebessümle bak her şeye" dedi. "Tebessüm" dedim. "Her kapının anahtarı" dedi. "Kapı" dedim. "Girmeden bilemezsin" dedi. "Ya korku!" dedim. "Bilinmeyenden korkar insan" dedi. "Ben bilmiyorum" dedim. "Neyi?" diye sordu. "Ben’i" dedim. "Sen kimsin?" diye sordu. "Ben kimim?" diye sordum. "Sevgiyle beslenensin" dedi. "Kimin sevgisiyle?" diye sordum. "Büyük O’nun" dedi. Durdum. Durdum. Yine sustum. "Kimsin?" diye sordum. "SEN’im" dedi. Alıntı..

Bişey değil Frozen :)Ben de teşekkür ederim

Umarsız Aşk Telefonun öbür ucunda çiçek açıyor sesin. -Çık gel, diyorsun. Sesin yağmurun çok yakından sesi. Oysa yaz baktım ki beni bekliyor. Camgüzellerinin kırmızısı saçlarının içinde. Başını koyuyorsun dizle- rime. Saçların çay kokuyor. Gövdene sarılıyorum birdenbire sevdanın sesi. Damağımda öpüşlerin son- suz sesi. Bulutlar akıyor gövdemizden. Çay demliyorsun hüzne benzer Kaç yaz var içinde, umutsuz kaç aşk Biliyor musun yeryüzünde hiçbir Aşk yok ki benzesin bizimkine Çalıyorum kapını eski bir hüzün Yaz eteğinde kanatsız bir kuş Hiç yaşamamış olacağız nasılsa bir gün Kuşlarla dolu bu göğü Ahmet Ada

GÜLÜMSE Hadi gülümse bulutlar gitsin İşçiler iyi çalışsın, gülümse Yoksa ben nasıl yenilenirim Belki şehre bir film gelir Bir güzel orman olur yazılarda İklim değişir, Akdeniz olur, gülümse. Sazlarım vardı, ırmaklarım vardı çok Çakıltaşlarım vardı benim Ama sen başkasın anlıyor musun Tut ki karnım acıktı, anneme küstüm Tüm şehir bana küskün Bir kedim bile yok anlıyor musun İklim değişir, Akdeniz olur, gülümse Kemal Burkay

Şikayet etmedim ki

Teşekkürler Ismarlama gibi oldu ama

Adımı Unuttum adımı unuttum adı olmayan yerlerde ne in ne cin ne benî adem zamanlar içinde kuşlar uçuyor kervanlar geçiyor bir iğne deliğinden çarşılar kuruluyor sarayları oyuncak insanları karınca şehirler zamanları gördün mü bir iğne deliğinden adımı unuttum adı olmayan yerlerde geçip gidenlere bakarak Asaf Halet Çelebi Sevgi ve selam ile

unuttum boyunu posunu huyunu suyunu bu aşkın sonunu...!

Kötüsün işteee bide bana kötü dersin be Tatile gidecekmiş de ,yüreyecekmiş de miş miş miş Hadi neysseee iyi eğlen

Bu duvarlar yetmiyor bizi ayırmaya bilesin... Bu parmaklıklar, bu demir kapılar, bu hava, inan... Bazen bir yumrukta yıkacak kadar güçlü, Bazen bir serçe kadar güçsüzsem, bir nedeni vardır... Hangi zorluğu yenmemiş insanoğlu. Hele taşıyorsa içinde bu insanca sevgiyi. Güzel günler zorlu duraklardan geçer sevdiğim. Damla damla birikiyor insan. Damla damla sevgili... Bir gün akıp gideceğiz hayata... Duvarlar yıkılacak, açılacak bütün kapılar bilesin. Benim yüreğim sensin şimdi, seni vurur durur... Ve yine damla damla çoğalıyorsun içimde. Yılmaz Güney