LostsouL

simid bir dilencinin avucları arasındayım as sonra bir cami tuvaletinde birasdan bir istasyondaki treni son vagonunda iki sevgilini birleşen dudakları arasında kucuk bir cocugun elinden tuttugu belediye otobusunde on koltukta oturan kimseis bir ihtiyaın cep radyosunda dinledigi idam mahkumunun son istegi annemin yazdıgı mektubun vedası karanlıklarında korktugun gölgeler gükyusunde yalnıs gesen karga bir böcegin üzerinde gesindigi.. bir gece vakti yatagında sevgilisni dusunurken soguk bir metali damlarının uzerinde gezdiren.. beni hissediyormusun? ben senin dokunmak istemedigin ben senin öpmek istemedigin... ben seni sevmekten baska birsey bilseydim.. bir gun daha yaşamak isterdim..

hayata dair planlar yapmak tanrıyı güldürmekten başka bir ise yaramaz,gölgelerimde güzelsin ışığı acmamam bosuna diil.. cümleye basladıgımda yarısına gelicen fikir deiştirecegim aklıma gelmedi napim.. bi anlamı olması gerekmiyo bi kac anlamı vardır elbet bi yerlerde yanyana durunca gusel okunuyo dimi insan bişi sanıyo halbuki ösel bi mesaj verme kaygısıda yohk her ne kadar bir gaseteci olamasamda iyi soru sorarım sıkılmadıgın surece daha yuslercesini yasabilirim sana ama sen ne dusunursun bilmiyorum..bide dilbilgisnden cakmıştım ben o gun bugun ne kalemle ne Q klavyeyle dusgun yasamıyom hiçbişi sanırım acelem var bişilere gec kalmayı sevmiyorum hayatı ıskalamamalıyım tekrar dunyaya gelsem bile simdik fırsatlarımın olucagını kim garanti edebilir dimi.. fotolardakine bensiyorsan sen tatlı bişi olmalısın gercek yaşın on sekizmi sanki daha fasla gibisin..bakışlarındaki agırlık nerden geliyor..aklın o kadar meshgul olmamalı... sende benim gibisin sanırım dunya uzerindeki insanların buyuk cogunluguyla aynı ırktanız sac goz koyu kahve acık ten..ama benim göslerim basen yorungeden cıkıp yeşil olabiliyo tabi bunu icin ya aglamam lasım yada yagmurda gesmem.. ve sen de benim gibi uyku karsısında caresis bişisin...mutlaka uyku olmalı yohksa sacma sapan gecip gidio hersey bişi anlamıyom.. hep şuna inandım insanlar genelde duymak istediklerini soylerler yada yazarlar..sorulmadan anlatmamak aslında iyi bişi ben hicbir zaman ceneme o kadar sahip olamadım.. ve psikolojisi dusgun olan pek fasla kişi kalmadı gibi atlatabilyorsan ne gusel ben hala ugrasıyorum.. en son ne zaman agladıgımı hatırlamıyorum..yagmuru bende seviyorum ama gozlerime yagmur suyu girerse eger yanıyorlar...neden bilmiyom sanırım alerjik bi durum..ama ıslak toprak kusunun userimde henus kanıtlanmış bir yan etkisi yohk.. bende limonlu dondurma manyagıyım belki arasına biras vishneli konulabilir ama mumkunse ekşi olsun tamamı.. bende musikle ilgilenmiyorum ama dinlemeye bayılırım o kuldayken bi grupta vokal oldum(oldum denmes yaptım denir:p) ama sarmadı bi işi beceremedigim zaman ondan nefret ediyorum o yusden bıraktım simdi potansiyel dinleyiciyim (potansiyeli nasıl oluyosa:P) ne olmak istedigmi biliyorum sanırım yarı yarıyada oldum gibi.. asıcık daha kassam kesin kucuk bir broşür gibi bişi cıkartırdım 'Baba Gemiler batarken denizin canı acır mı.?' insanlar fotograflarında neden gosleri kırmısı cıkar? cunku flaşh patladıgında ısık insanın gozundeki retinadan yansırmıs bu yansıma kırmızı olurmus fotografcılar bunu daha sonra resim uzerinden duseltirlermiş Cennete giden uçağı kaçırdın.Cehenneme giden treni bekle!!!!! bütün güsel söslerim senden oncekiler icin harcadım..üsgünüm simdi aklımda sana söylenebilcek tek güsel sozcük yohk..şimdi kendimi bütün misketlerin kaybetmiş küçük bir cocuk gibi hissediyorum...öyle pişmanım ki..keşke en önce seni görseydim..saçmalamanın bile bir anlamı olurdu senin karşında.. İşten güçten bunaldığımızda ESC'e basarak herşeyden bir süre kaçabilsek, biraz rahatladıktan sonra "Herhangi bir tuşa basarak" geri dönebilsek... kırılmasın diye durur kalbim..usul usul bedeni aşar aşk..aşk ölmez biz ölürüz.. demiş sarkıcı eger ortak bir yerlerde bulusup cogu insanın paylasamadıklarını yazdılarım sayesinde paylasıyorsak ne mutlu bana..umarım huzunler sadece yazıda kalır....tebessumlerle okurus yazılanları...

ne bilim yaa basen takılıyorum öle boslukta asılı kalıyorum bekliyorum biri gelip dokunsunda buyu bosulsun diye... anayasada yeri yohk ama hem duygusalım hemde kadınları seviyorum kötu bişimi bu? nerde durması gerektigni bilmeyenlerdenim ben bırak sabaha kadar yazayım sana kafiye olsun diye bişiler yasmak fikri canımı sıkıyor aglarsan sonbahar olur sonrası hic.. butun ısıklar soner sonra karanlıktan korkarım hem ben yatak altındaki canavarlardan gidersen kapıyı acık bırak ısık gelsin..sen gelene kadar sen gelince yine kapat.. basen nedensis yagmur yagmasmı? yani suna inanıyorum tanrı benim daha cohk acı cekmem icin onu benim karsıma cıkardı cunku ben o olmadan oncede onsuzdum..yalnızdım... ne gerek vardıki ona... ama o hayatıma girdi..ve sonra gitti..sormadı bile fikrimi.. tanrıda sormadı...sadece al sana bir acı parcası hayatının sonuna kadar bunu taşı dedi..tasıyorum.. baska hicbir anlamı yohk bunun.. keske dag basında coban olsaydım cennetin kapısını calıcak kadar cohk yaklastım cennete..ve onun icierde olmadıgın ogrenicen bu dunyaya geri geldim.. serseri bir kayıp ruhum ben..tum bunların bir anlamı olması gerekimyor... ben sadece olması gerekeni yasıyorum yaralarının ustunu kapatabilirsin bende öyle yaptım cogu zaman yaralar kapanmaz..sadece onlarla yasamayı ogrenirsin.. aşık oldugun insan bir hastane odasında senin kollarını arasında seni gozlerini icine bakarken öluyorsa...ve onsus bir hayatın anlamı olmadıgına inanıyorsan..soylermisin bana...hangi yaratık bu yarayı sarabilir....? isyan etsen kfuretsen başkaldırsan dinden cıksan lanet etsen intihar etsen neye yarar soylesene..işte simdi altı yıl sonra hala hayattayım..hicbir anlamı yohk... altı yılda ne asklar yasadım ne kadınlar oldu neler yaptım tuhaf..boş..anlamsıs.. yasdıgım butun şiirleri kadınlar onlar icin yasdıgmı sandı oysa ben hicbiri icin yasmadıgımın rahatlıyla hala yazabiliyorum dedin ya insan ister istemes gelecegiyle ilgili planlar yapar daha 21 yasındaydım ve butun hayatımı onunla planlamısken o ghitti... o gunden beri hicbirsey soylendigi kadar anlamlı gelmiyor... neyse...

fotograflarım ve şiirlerim sende kalsın... yıllar sonra seni gormek istedigimde mazeretim olsunlar.. ve ben simdi ..hala..kiminle sevişsem seni aldatıyorum... yıllar sonra... simdi sen kalbimin közunde kıvılcım kıvamında ağrıyan..küçük kıs çocuğu.. sen ne zaman alevlenip beni yaktın ki küllerimi rüzgarında savuruyorsun...

Bu yılki nba allstar secmelerinde az bir farkla Mehmet Okur kendi mevkinde 3. sırada..verecegimiz oylarla onu ilk ki sıraya alabilrsek allstar macında bir turk izleyebilris..asagıdaki linkten oylama sayfasına girip gunde bir oy atabilrsins..herkesin desteklerini bekliyoruz.. http://www.nba.com/allstar2006/asb/tur/daily.html

Bu yılki nba allstar secmelerinde az bir farkla Mehmet Okur kendi mevkinde 3. sırada..verecegimiz oylarla onu ilk ki sıraya alabilrsek allstar macında bir turk izleyebilris..asagıdaki linkten oylama sayfasına girip gunde bir oy atabilrsins..herkesin desteklerini bekliyoruz.. http://www.nba.com/allstar2006/asb/tur/daily.html

-sevmek ne yapıyor sana -beni bir şair yapıyor..yetmesmi.. -bence yeter senin icin neler yazdım bir bilsen... biliyorum sana aşık oldugum anda yazı biticek... sen o cohk okuyup arastıran akademisyenler gibi olamassın sana uymuyor cunku sen ezberi sevmiyorsun.. anlamak istiyorsun hazır kalıpları sevmiyorsun mantıklı daha dogrusu mantıgına yatmalı acıklamalar.. sanırım sayfaların altındaki kucuk dipnotları okumayı o sayfayı okumaktan daha cohk seviyorsun sanki yıllardır goremedigim eski bir arkadasım gibisin sen... deişmissin gorunusun konusma tarzın davranısların deişmiş ama seni hala anlayabliyorum ve ben de senin aklındaki gibiyim.. bu nasıl birseyse kac defa yakalanır kac defa insan yasar bunu? bir kış gunesi bile olsan umrumda deil... gercekmisin sen..yohksa seni benmi uyduruyorum aklımın bana oynadıgı en guzel oyun sen gibisin bu kadarmı buyudum ben inanmıyacagım hayalleri yasayacak kadar.. ne zaman gidiceksin bilmiyorum umrumda bile deil.. simdi damarlarımda gezinin bu sıcaklıgı seviyorum gercekmisin sen... yohksa simdi seni benmi uydrudum nasıl birseysinki..seni anlatmak icin hangi kelimeyi kullansam yanında on tane daha cumle kuruyorum bunun bir anlamı varmı bilmiyorum yarın sabah uyandıgında hala aklında olucakmıyım emin deilim ama tenindeki o renk cümbusu..sana dokunmanın tadındaki o özgurluk kokunu dusunmenin dayanılmaz cıglıkları aklımın bana oynadıgı en gusel oyunsun sen gerceklerden yoruldum.. keşke butun yalanlarım seni kadar gusel olsaydı..

bana baska baharlar var diyorsun baska baharlara ömrüm yetişmeski.. bana daha guzel cicekler var diyorsun.. ben senin guzelliginde deilimki...

soğuk ve şehirlerarası bir otobuste vasgectim buraları sevmeye calısmaktan... ve kolumun altındaki defterin son yapragıydı babam.. ben seninle bir gun kulturun bahcesinde yüksek sesle tartısabilme ihitmalini sevdim.. yuksekokulun soguk ve rutubet kokan yıllarında özlemeye basladım istanbulu.. ve bu hasret oyle uzun surduki adam gibi hasretleri özlemeye basladım sonunda.. bizim kendi sairligimis vardı bir de kırık saz esliginde turku soyliyebilme ihtimalimiz.. hüzün kokan arkadaslar paylasılan icki masalarında hayaller kurmaya baslardık ben kurumus bir dal oluyordum sen yagmur yuklu bir bulut geri kalanlar ise bir rusgarın kolları.. yüregimizn rengiyle sevda ikliminde yazılar yazılıyordu sevgiliye ve tum muhalefet olanlara inat bir gayretle abilerimisden ogrendik buralarda nasıl yasamamıs gerektigni Hayrabolu`ya sessis bir yorgunluk cokuyordu ve yalnıs kalındıgı zamanlarda sevgiliye sarılmayı öneriyordu abilerimis.. oysa hayraboluda hic sevgilim olmadı benim arkadas geyiklerine konu olan askımda olmadı dalgın bir anımda yakalandıgım platonik kesismeleri saymassak Hayrabolu`ya sessis bir öfke yagıyordu ve belli saatler dısında sokaga cıkmamayı oneriyordu abilerimis.. oysa hicbir tartısmam olmadı benim ve hickimse tarafından sorulmadı adım kavgaların arasında hep sokaktan gecen bir yabancıydım ben... sana şiirler biriktriyordum yuregimde ama sen yohktun ben senin benimle gozgoze gelebilme ihtimalini seviyordum derslerimi astıgım saatlerde.. lanet otobus seni hep zamansıs karanlık bir sokak ardına goturuyordu ben senin benimle ilhan ceneli caddesine gelebilme ihtimalini sevdim.. kış sogugu koyu bir mor rengi veriyordu donmaya hazır dudaklarıma sonra otobus oluyordum kırık yarık ve sıkıcı Burgaz-Çorlu-İstanbul yolunun carebilmes surgunu ne yana baksan caresisligim korkaklıgım ve hasretim sanıyordum Hayrabolu ovalarının yalancı kuraklagını.. otobus oluyordum bi sure yanımısdan gecen traktorlerle yarısıyordum otobus olmanın verdigi huzurla Hayraboluya yaklasıtkca yaşlanıyordum Yavuz Bingöl turkulerini basına koyuyordum sarkılarımın listesinin korkuyordum.. sonra iniyordum otobusten otogardan bizim okula giden ömrümün en uzun ömrümün en kısa ömrümün en ihtiyar ömrümün en caresis yolunu koşuyordum cunku sonunda butun sorunlarımın caresi oluyordun gunesim oluyordun sonunda... soguk ve sehirlerarası bir otobuste vazgectim buraları sevmeye calısmaktan ve koltugumun altındaki defterin en son yapragıydı babam ben seninle bir gun dinlentideki kuytu bir kösede ben seninle sadece parasıs ve umutsus kalan ögrencilerin hissedebilecegi hayaller ulkesinde ben seninle Hayrabolu`ya mistik ve demli bir cay kıvamında bakan bir otobus camında ben seninle sevdalı bir ögrencinin kırılmış yureginin iki parcası arasında olabilme ihtimalini sevdim ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim... Hayrabolu ve Senin İçin......(Yılmaz Erdoğan`dan...)

hangi kelime yuuklendigi anlama ihanet etmemişki.. yada hangi cumle seni dediign gibi cıkmıs dudakların arasından.. ellerini arasındaki kagıtları tek tek duzeltiyor olsan ne deişecek sanıyorsun.. her satıra buyuk harfle basladıgında iyimi gorunecek? hangi paylasmın soguk şakasına takıldın sen..simdi paylasmadıkların icin yakınıyorsun.. ve sendin o hayallikten cıkmayı bekleyen duslerin yaratıcısı.. kendi koydugun kuralların altındamı kalıcaksın... hangi acı sonduebilir buyuk tutukuların caresisligini? ve hangi kefaret karsılardı gecenibir yarısı yohksullugundan dokundugun teninin diyetini.. yalnızlıgı aydınlıkmı sanıyorsun.. gormuyormusun ısıl ısıl bu dunya... aydınlık iyi bişiyse bunca mutsus insan neden var? hangi curmun atesiydiki bu simdi diyetini sorguluyorsun..gormuyormusun yeni dogmus bir bebek kadar safsın sen.. sen soyluyorsun diye gunes batmalımı daha yeni dogmusken.. ve tanrı bahseder cile dolar..daha neden o cileye baglanır insan.. zaten uyumana ne kaldı... o aciz dedigin bedenin kıvrımlarına yazılmamıs oyle cohk satır varki.. ve öyle hayalller kurulabilirki.. yaratmak gibi.. tanrı bu yuzden kainatı yarattı.. oysa seni kıvrımlarından kainatlar cıkarılabilirdi.. bumudur bedenin acizligi.. sadece kapat gozlerini ve dusun.. düşler düşlere...

en buyuk yalanları sevdiklerimise sakladık tutkularımısın gucnun aldatılınca anladık avda avlanan avcılardık kendimizden korktuk icimizdeki hayvanlardan saklandık.. saklanmayı gorunmes olmak sandık.. o senden kactı sen benden.. ben zaten caresisdim bu kacak ikilinin sessisliginden ucamazdık.. bir sure sorna ucmayıda aklımısdan cıkardık.. kanat cırpıp uzaklasamadık.. belkide kurbandık koyamadıgmıs kuralların altında kaldık en iyi bahanleri yasanmayan asklar tuketti.. anlatılayamayanları anlasılayamayanları anlatırken biras tedirgin biras uzgun biras urkek ve birasda hic tanımadıgmıs bir yabancıdan yardım istermişcesine samimi bir sekilde yazıyorus yıllardır ulasamadıgmıs ruhlara yıllarca nasıl bir kadehte bir bedende bir yurekte teselli aradıysak simdi kendimisi yarım kalmıs cumlelere vuruyorus olmayan insanlarla olmayacak hayallerle olan biteni sifreli cumlelerle sunuyorus her seferinde elimisin tersiyle kendimsi bir yana ittik.. isimsis mektupları yanlıs adreslere postaladık hicbirzaman gercek anlamda asık olamadık.. bir sure sonra asık olmayı aklımısdan cıkardık...

birbirmisi ilk gordugumus anda daha once gordugumusu ve daha sonra karsılasacagımısı anlamıstık.. kimbilir belkide ilk kes bunu anladıgmıs anda yanılmıstık.. sende bilirsin ya insan basen su birikintilerini uzerindeki yansımaları gerceklerinden ayıramıyor ayırmamak işine geliyor.. kırgınlıklarımızı özenle saklardık şeffaf örtulerin altından birbirmise bakamasdık.. hayat işte boyle ertelenirdi... oysa cözülür sandıgmıs dugumlerin userine hep yenileri eklendi... ben seni bir kol saati gibi kolumda tasıdım sen yelkovanı kovalayan akrebe takıldın o ikimizede aldırmadı.. birde ikimize inat bizim yapamadıklarımızı yaptı...

keske butun yanlıslarım senin kadar guzel olsaydı butun acılarım senin kadar huzunlu butun yalnızlıklarım senin kadar kalabalık ve korkularım senin kadar beyaz... gittiginden beri hala karar veremedim.. senden vazgecmekmi zor..yohksa sensis yasamakmı... yohksa seni dusunerek yardımmı istemek kayan yıldıslardan... ... gunlerdir aklımda bir soru...: ikili intiharlarda insan neden önce sevdigni öldurur...? 10 kasım 97

seni hicbirseyi beklemedigim gibi beklerdim.. ve hickimsenin hissedemedigi o boslugu senin kollarında yasamak isterdim.. seninle bir hic olmak isterdim.. sensis ben bana yetmiyor... cunku sen..hickimsenin basaramadıgını, kendimi iyi hissetmemi ve hicbir zaman olmadıgım kadar mutlu olmamı saglıyorsun.. kimbilir.. baska baharlara kalmıssa umutların bosuna bekleme belki baska baharlar görmez hayatın... sabahın bir vakti.. hava ve uzerinde oldugum bank soguk.. yarı donmus ellerim arasında kalemim ve sararmıs bir kagıt kanımın yarısı alkol aklımın tamamı senile meshgul... nasıl demişti şair...yada hocam..yada herkimse işte..dogru demiş.. güneşin solduramadıgı renkler uzerinde güneş batmayan batık gibisin...

kac gidiş yazıldı bu satırlara.. senin ayrıcalıgın neydiki simdi kafiye olmuyor diye kelimere kaızıyorum sustum..yazmıyorum artık... ses en buyuk zinaydı.. sana yazdıgım her an sana kızıyor tanrılar bana ben gidisinden caresis kalmısım iki kat arasında.. suzulup geciyorum sehrimin kıyılarından uzuntu ve karın agrıları arasında.. gtmelisin simdi...cunku varlıgına gore kurulmadı bu saat beklenen ve planlanan bir olasılık deildi sen hicbir matematik proffesoru varlıgını acıklayamıyor.. öyleyse yohksun sen.. simdi gimelisin..geldiginden daha cabuk.. seni bekleyen kolların arasına... dolunayın ısıkları altına seni seviyorum...sensis yasayamıyorum..ama simdi gitmelisin.. dinlemeye devam et inandıgın yalanları sevgilini gozlerindeki ısıltılarda bulucaksın... ne cohk tukendi bu stırlar..kac byte bilgi aktarıldı..kac byte olurdu burdan yasanılan bir sevda bir diskete sıgarmıydı yohksa cd ye cekmeliydi bu askın resimlerini hangi kamerayı kullanmalıydı yada hangi mikrofonu kulaklıkla birlikte bir hard diske kac ask sıgar? format atınca burdaki asklarda silinirmiydi? yohksa fdisk atmadan silinmesmiydi bu izler.. ve hangi antivurus programı korurdu sevgilini... diger sanal asklardan... soylesene burdaki bir ask kac byte yer kaplar aklının kıvrımlarında... ve hangi quick format ne kadar hıslı siler acıları ve kac windows daha kurarsın kalbinin uzerine... olmas işte hata verir acılısta acamassın gozlerini bakamassın..bakamdıkca kör oldugunu sanarsın sonra 3 nokta körler dernegine uye olursun sana iş ve işci bulma kurumundan bir es bulurlar sonra devlet maas baglar banka kuyruklarında beklersin sabahlara kadar sonra bir kadına tutulursun sanal dunyadan ve o kadın kac byte yer kaplar hayatında onu bile hesaplayamassın.. kalkıp utanmadan buna yasamak dersin ona mailler atarsın siirler yazarsın aglarsın sinirlenirsin ofkenden hırsından yıldırım olur dusersin hollandada bir elektrik santraline sonra hukumet seni dava eder.. kamu malına zarar vermekten sanki kamu send eilmissin gibi.. sonra uzuntu ve muz kabugu bunu bir bilene sormalı burdan asık oldugun kadın kac byte yer kaplar hard diskinde ve bir diske kac kadın sıgar? hadi bebegim...bir kes daha vur beni..bir kes daha... gozlerini kapatma nefes bile alma sadece vur.. yazanlar biticekse neden yazarlarki.. yeterki alkol bitmesin gerisi kimin umrunda

ben hala burdayım senin icin bekliyorum yalnıs senin.. ruhuma dokun ve kalbime.. hayatımı deiştir...icimdeki atesi yak o gece gulumseyip hoscakal derken kalbimin dondugunu hissettim... guluslerimi öpmeni istiyorum ellerin ellerimde olmasada varlıgına tutuldum... hoscakal sevgilim... artık sana ait bir ben var... hayallerin dısında bir yol olmalı hayalimdekinin ötesinde ruhumu kırabilirsin hayallerim seni elinde..beni hatırla.. bizi hatırla her zaman biz olmayı gunahkar gozyasları gunahkar gulumsemeler arasında.. simdi dusunduklerimi hissetmelisin o aradıgım ulasamadıgım.. yaşayamıyorum ..sensis... ben hala seni bekliyorum..dokunuslarını dusuncelerimde ruyalarımda ve ruhumda.. hoscakal sevgilim..hoscakal arkadasım... sana merhaba dedigim zaman varlıgına tutuldugum an olucaktır..gidişinden sonra...

sadece sesini duymak istemistim varlıgının bir kanıtı uzak ulkelerin anlatılan egzotik kokusu gibi duydugum surekli dinledigim ama soyliyemedigim sarkılarım gibi varlıgının bir anlamı olmalı oldugunun otesinde.. seni bile acıklayamadıgın ben dokununca anlayacagın.. tum bu geri dönuslerin arasında kimdin ki sen simdi hangi tanrımın vaat ettigisin hangisni lanetledigi.. mitolojide bir acıklaması olmalı bunun mucizeler nedensis gerceklesmes.. gittiginden beri on dort dakika yirmi dort saniye olmus ve ben bunca zamanı yeterli kullanamadım.. mesela o sarkıyı yeniden actım.. o hayale yeniden basladım o yalanı yine soyledim seni yine inkar ettim.. gelmessin diye butun kopruleri yakıyorum senden ayrıldıgımdan beri ardımdan gelen sen deilsen yansımalardan yoruldum ben.. kendimi iyi hisseidyorum ama bu sensis yasamama yetmiyor.. yohksun simdi umurumda bile deil.. sonrası hic...

olmuyor sanırım hayatın basit o karsı konulamas cıglıkları arasında gozlerimi senden alamıyorum hayal meyal golgelerin arasında nasıl birseydinki sen sen diye basladıgım hic bir cumle tamamına ermiyor orta yaslı bir kadının istedigi bir kıs cocugunun umut ettigi oysa benim dudaklarımın ucunda unutamadıgım karnımın agrıdıgı gozlerimden suzulen kayıp zamanların ugultusu kulaklarımda ve bu senin dedigin gibi sonu olmayacak ve kimse inanmayacak.. gozlerimi senden alamıyorum... aklımdan cıkaramıyorum bunu bir anlamı olmalı.. bunca karamsarlıgın icinde... senin beni dusunupte kendine dokunamadıgın her an benim kendime soyleyipte inanmadıgım yalan gibi duruıyor.. senin beni aklından cıkaramayıpta inkar edip aldıgın her nefes benim duymak isteyipte kulaklarımı kapadıgım sevda sozleri gibi duruyor simdi senin meleginin ellerinden tutup sana sarılmak isterdim.. nasıl bişi bu bilmiyorum anlatmaya calıstıkca tutuluyorum tutuldukca icimi ısıtıyorsun.. bir calgıcının notalarında bulmusum seni simdi butun rusvetleri gormesden geliyorum... kendimi iyi hissediyor olmam sensis yaşamama yetmiyor cunku...

yohksun.. yollara serpiştirilmiş ekmek kırıntılarını arıyorum gunlerdir.. ayışıgında.. duydugum kanat sesleri canımı yakıyor.. kosamıyorum.. bir hayalin arkasında dururken nasıl birseydiki bu.. okuyamıyorum artık.. o kadarmı uzaksın sen... bir canavar mı yarattık farkında olmadan.. belkide anlasılmaz olmayı korunmak sandık.. bir sure sonra kendimizi bile anlayamıyor olduk.. ne sen bana hazırdın nede ben sana o kadar yakın ne ben seni aklımdan cıkarabiliyorum nede sen seni cıkarmam icin cesaret veriyorsun canım yanmıyor.. kac defa kıyıya vurur bir varlık.. bir kalbe kac by pass yapılabilir ve kac askı sıgdırabilrsin.. sıgmayanları ne yaparsın.. soylemediklerini? bir insan ne kadar icine yol alır.. ne kadar uzaga atarsın..aklına dusurduklerini.. sonra kelime biter.. suyun userindeki yansımayı gercegin kendisi sanarsın.. sonra suya dokunursun.. büyü bozulur.. suyun canı yanar... senin elindeki umudunun.. ve sonra soyleyemediklerini bir sarkının mısraları arasına bırakırsın.. derin bir ic cekersin... eyvallah...

öyle uzaktıki vaadedilen topraklar.. denedik belki olmadı gidemedik.. yorgunduk cunku bir ömur yasamaktan... bir sure sonra vaatleri duymaktan yorulduk.. zaten gitmeyide aklımısdan cıkardık.. farkedemedik belkide kabul edemedik.. gitme fikrine öyle baglıydıkki.. aklımızdan cıkarınca zaten geride kalan da tek basına bir halt etmiyordu artık.. sonra limandan ayrılan geminin ardından baktık.. ardımızdaki boş sokaklara...

bir kalbe kac tane by pass yapılabilir? aynı anda kac insana asık olursun? sıgmayanları naparsın? daha buyuk bir eve cıkarsın cözemiyeceksen neden verilir tum bu sroular yaşıyorum ama hersey dilimin ucunda... bazen diye bişi yohk sadece bir nehir akıp gider rusgar eser gecer öfke gelir kufredersin sevdan gelir yazarsın gozlerin icine sonra bakarsınki butun bunlar düş bazen diye bişi yohktur sadece kalbin attıgı surece durur ertesinde sonra yine carpar.. öle yani... nasıl dı...? bir bıcaksan saplanacaksın... bıcaktın saplandın.. gerisi saplandıgın yerin sorunu...sen hala bıcaksın.. sığmayanları ne yaparsın biliyormusun sığmayanları alıp daha buyuk bir eve cıkarsın...hepsi bu... sonra.. ne kadar ileri gidersen o kadar geri gelebilirsin.. dusunsene her gecen gun yeni bir mucize yasıyorsan... ertesi gun neler kaybedersin? bir ölümlü buna nasıl dayanabilir? bi insan gunde kac defa ölur;? bir kalbe kac defa by pass yapılabilir bir kalbe kac aşk sıgar? ya sıgmayanları ne yaparsın? sadece gordugumun hissettigmin baska acıklamaları varmı diye gesiniyorum etrafta kelimelerle oynamamın nedeni bu bazen yıkıp yeniden yaparsan farklılıgı gorursun... yada yıkarsın ve yapamassın.. hepsi bu. .......................................

ben onun bir parcasıyım..o bir bütün..ruh ona yol alır..bir gun o olmayı ogrenir...o gun yolculuk biter.. 1400 yıldır ilgilenmiyor deil..1400 yıldır kayıtlara alınmıyor olabilirmi onun ilgisi..

büyük mızraklardan kaçmak için küçük oklar saplıorum bedenime.. bazen acının buyuklugune alısmak icin insan dikkatini dagıtıcak kucuk acıları kullanır gibi.. titre ve kendine gel...gibi.. insan en cohk kendine oynar..en iyi kendine oynar.. eger yanlıs bir adım atarsa asla bunu acıklayamaz.. yanlıs zamanda geldin bana.. en kendimde oldugum anda buldun beni..en iyi oynadıgım en iyi yalan soyledigim.. digerlerinden hicbir farkım olmdıgı konusunda seni ikna etmekten baska birsey gelmes elimden belki su kafamdaki kalabalıktan kurtulursam iyi bişiler cıkar kullanılmıs geri dönusumlu kelimelerimden ne kadar kalabalıklar..göz gözü gormuyor nerde kalmıstık demiycem hicbiseye baslamadık cunku öyle asılı kalmıstık bişilerin ucundan tutmaya calısıyorus ama olmuyor sipariş uzerine hicbisi yazamadım ben..ne varsa söyledim genelde sustum icimdeki kalp carpıntıları gectiginden beri kelimeler akmıyor durgun bir nehir gibi durmus bir saat bile gunde iki defa dogru zamanı gosterir.. ben sanırım bişilere hep geriden geliyorum yada onceden kaybetmişim canım sıkılıyor sadece bu o kadar okudun ogrendin ve bildin.. simdi geriye ne kaldı herseye bakarsın ama hepsini goremessin dimi.. ben tamam olsam burda ne işim var.. onceki gecelerimi ne kadar biliyorsunki..simdi farklı bişi bulmus gibi soyluyorsun bunu ucu sivri kelimelerim yohksa bu kadar cekici olmazlardı dimi.. her sıfatı ustlenebilirim ben..ukalayımda ustelik..belkide bu yuzden yalnızım..kimbilir.. samimiyet.. kalemden cohk silgi kullanmak gibi.. hicbisi oldugu gibi yetmeski... insan hicbir zaman doymaz.. bir ego tatmininden baska birsey deildi benim yaptıgım aslında.. samimiyim cunku kaybedicek mahremiyetim bile kalmadı artık... butun suclarım itiraf ediyorum durmadan avazım cıktıgı kadar bagırıyorum kimseye kızgın deilim.. eglenmessen bu hayata ne kadar katlanabilrsin... insan once kendiyle eglenir.. insan once kendini kandırır.. karısan kafam deil..yeni kelimeler aradıgım icin yada eski kelimelerimi yeni anlamlarda denedigim icin anlasılmıyorum ben kucukken hep öyle derlerdi sunu yap boyun uzar bunu yap boyun uzar belkide hayatım boyunca bana vaat edilen en buyuk öduldu boy uzaması.. bizim orda kısa boylu adamlara adam demeslerdi. sanırım bu yuzden simdi 1.90 oldum.... ama hala kimse adam demiyor belkide yalnıs kalmak degildir bu alkol yetmesliginden de insanlar alkol komasına girebilir dimi cunku bir cizginin iki yanı vardır her zaman ve ikisininde birbirinden farkı olmas eee...si öle yani.. bunun mantıklı bir acıklaması olması gerekmiyor.. yaşıyorus işte hersey dilimizin ucunda

geride kalan seslekimin ruhuna ait bilmiyorum ama yitmeni istemedigim kesin.. bu tiz sesimle.. mahkum oldugun bir blek kadar yakın deilim sana.. simdi geri donsen sana yeni bir el verebilirmiim bilmiyorum neden kactıgını bilmiyorum ama kactıgınla yada yakalandıgınla ilgileniyorum ben.. olmayanla deil.. renkleri umrumda deil seninse eger tum ciceklere hazırım ben istersen ısıktan uzaga koy.. belkide gunesten daha yakınımdır sana... ve teninin kıvrımların bilemesemde kokusunu alamasamda icimde hissettigim kimin nefesi? kaybedilmiş bir an yohk hazırlandıgmıs varolusumusdan baska birsey deil ve sen ve ben simdi burda oldugumus icin özgurus... sana bırakılan parca deil.. senin yasadıgn bunca parcalanmıslıgın icinde buldugunun yda aradagının buyuklugudur...

görmek deiştirmeye yetmiyor.. istedigin kadar cırpın.. bazen suyun uzerindeki yansımaları gerceginden ayıramıyor insan.. belkide ayırmak işine gelmiyor.. tenindeki kıvrımlarından cıkardıgım varolus cizgilerim ben sen gittikten sonraki tatların hicbirine inanmadım.. bu tuhaf karaborsada dogallıgın değeri senin varlıgınla ölculuyor artık.. parmagındaki gümüş halka gibi bir kolleksiyoncunun nadide parcası gibi sarıldıgın carsaf..uzerine uzandıgın yastık saclarının teninde bıraktıgı gölgeler kime aitsin sen? gercekmisin? gözlerimi senden alamamamın bir anlamı olmalı biliyorum.. dokundugum hicbir varlıga benzemiyorsun... bu kadar mı karanlıgım ben.. inandıgım hicbir tanrının tasvirinde yohktun sen.. bu kadarmı gunahkarım.. seni kim umut etti..kimin portföyünde gizli duruyorsun.. hangi fikrimi ipotek ettirmeliyim seni almak icin.. sen alınırmısın yazdıklarıma.. gelip fısıldasam gunahlarımı...itiraf etsem..arınsam dizlerimin uzerinde ayaklarının dibinde sana kullanılmamıs bir ben getirsem.. olmaz biliyorum.. lütfen uyumana devam et... sahip oldugum hayallerim karanlıgımın gercekleri.. ben bunları planlamadım hicbir zaman simdi gecenin bir yarısı kör kutuk sarhoslugumun pencesinde öyle gulumsuyorumki resimdeki kadına aşıgım ben yazıdaki ruhun sahibine ait`im hayalimdeki umudun pencesinde inliyorum tum karmasadan yorgun ne yanımdakilerin nede uzagımdakilerin telaşında hic tanımadıgım bir sehrin bilemdigin sokaklarına bakan bir otel odasında uyanmak istiyorum kacmak yalan...buralardan gidince insan kendinden de uzaga gidemiyor.. bütün bunlar düş.. uyuyan kadın... lütfen uyumana devam et... keşke sırf bunun icin sevseydim seni.. umut dedigin..dedigim.. bir işkencenin kalıcılıgını saglar.. baska bir halta yaramıyor işte.. insan umut ettikce katlanıyor bu acıya sonra aksam oluyor sonra alkol giriyor damarlara.. sonra umut ediyor insan muciselere kanıyor.. ve insan daha bir katlanıyor olanlara.. aslında mucize dedigimis sıradan umut parcacıkların hayatımızdaki gölgelerinden baska birsey deil.. umudu cıkar.. acı biter.. acıyı cıkar.. hayat biter.. mucize buna devam etmektir.. insan bazen ağlayamıyor.. icine gömuyor anılarını hissetiklerini.. sonra ayaga kalkıp hayatına devam ediyor.. sanki hicbrsey olmamıs gibi.. söylsene seni göremeyen kim.. kimin işine gelmedi suyun uzerindeki yansımaları gerceginden ayırmamak sen zincirlerini ruhuna eklemiş boşlugunda süzülürken varlıgını inkar eden kim.. icinde bu kadar buyuttugun.. bu kadar uzak kaldıgın.. bu kadar icine işleyen... bu kadar sen... söylesene bir insan nasıl kendinden cıkarınca kendini nefret etmeden sevmeye devam edebilir... aslında ne oldugu cohkta önemli deil biliyorum ne sen eski sensin nede ben bunca hayal kırıklıgından sonra elimisde avucumusda ne varsa satıp yeni bir hayat baslamak yerine eskisinin sökuklerini tamir edip kullanmaya devam ediyorus.. aslında buda önemi deil.. biz bu kaybın tadını cıkarıyorus.. sekiller renkler sıfatlar arasında.. cunku hala sen eski sensin..bende eski ben.. sadece ayrıntılar değişti.. mucizeleri beklemekten ve yaratmaya calısmaktan yoruldum.. artık ne mucise nede inanmak istemiyorum.. sadece huzur arıyorum.. her med cezirde karaya vurup susuzluktan ölmek uzereyken yeniden hayata baglanmaktan yoruldum... bu ürkek deniz kenarında huzur... ya bu sorular hangi fırtınanın dağıtamadıgı.. ya bu cevap bulma endisesi hangi aşkın yarım bırakılmıslıgı premature dogan bir bebek gibi hissediyorum kendimi makinaya baglı bir hayat ne kadar hayattır.. ve insan ne kadar hayal kurabilir bir kablonun ucunda sallanırken.. işte sana mucize.. onu cıkarınca hayatımdan ben hala yazabiliyorum....