frozen

sen bana komikmi diyon yoksa sardunyam

beni kızdıranısın

bide arkadaş olcek.... bizi düşünen kimki zati

haklısın taurus...ben bu huyumu kızımla iyileştirmeye çalışıyorum...bana gösterilmeyeni ben kızıma yaşatmak istemediğim için,ona her fırsatta sarılıyorum

kurda kuşa yem olcek göz varmı bende

benden kaçmaz diloşum

bence delilerin yeri ruh hastanesidir sizide en yakın zamanda ihbar edeyimde..topluma bir faydam dokunsun tabe canım sen kurtulmak istemedikçe ben nereye sen oraya bencede çok benziyorsunuz gerçekten hakkaten şaşırtıcı... tıpkım şey kibim şey neydi yaw ....hah buldum...diloş yuvarlanmış sardunyamı bulmuş (eternitiy) bu arada bende araya reklam aldım...kızmazsınız demi neyse ben arkadaşımla çıkıp biraz dolaşayım..hadi kalın sağlıcakla..

hoşgelmişsin sevgili diloş... valla siz deli olabilirsiniz ama ben gayet akıllıyım hangi kenarda çiziktiriodum gıss diloş..ben heç hatırlamıyom... hayrıcana bu arkadaş..ben oluyorum galiba ama benim bir ismim var bu arkadaş diloş (evet arkadaşı eyice bir sinir ettik...artıkın takibi bırakır herhal ) valla benmi oluyom bu kadar güzel sözü hakeden endişelerim hat safhada..sıradan bir insanım arkadaşım... teşekkürler derim haketmeyerek ben erkeğim zaten sana bayan olabileceğimi ne düşündürmüş olabilir acaba.... sen çok yaşa emi diloş. ..ya bu arada merak ettim resimlerimin renkli olduğunu nasıl farkettin kız..yoksam sen medyummusun...

amanın bu utanırmışta...anı defterin hayırlı olsun..bana katledilecek bir sayfa daha çıktı ne diyim bende çok sevinçliyim... sevgili diloş...sen beni çözdüğünü söylüyorsun ama ben seni çözemedim..çünkü çok az tanıyorum...ama duygusallığın ve ruhunu besleme şeklin bize benziyor sankim.. seni vahh..vahh başlığında tanıdım..ve kendimizden önce fikirlerimiz ulaştı birbirine..içine doğru yolculuk yapan herkes tanır bu yollardan geçen yolcuları (ne dedim ben yaw)sende o yolculardan birisin sanırsam...ben sana bir isim koydum bakalım beğenicekmisin...silahşör diloş kız daha eyi tanıdıkça yazarım gerisini... öptüm canem umarım parçaladığım bu edebi şaheseri anlayabilecek yeteneğe sahipsindir ...çünküm ben heçbişe anlamadım ben şatoma gideyim artık... sanada bir çiçek armağan edeyim...kabul edersen

forumun yeni hali gerçekten güzel olmuş..teşekkürler.. ayrıca profil sayfaları çok güzel bende çok beğendim..gerçekten güzel bir yenilik...böylece arkadaşları daha yakından tanıma fırsatımızda oluyor....harikasınız..

ayyy utandım şimdi ya...sıcakkanlılığın için teşekkürler yumotem

koğuş ağası..

oy dereler dereler akar tersi tersine benum haberum yok ki THE_BOSS küsmüş kendu kendune aman ağır abimiz aklım gelmez yerune habu delu kafamın sığmaz hiçbir yerune

tamam bir okuyayımda geleyim..karizmatik abimiz

reca ederim...naptımki bu çiçek yumote'ye ,sardunyama ve kabul eden herkese

ceza

dimek beni görünce aklına priz geliyo çekinme yavrum yaklaştır parmaklarını prize saçlarına şekil vereyim XMINEX'e

ya ne demezsin baktın çiçek bişeye benzemiyor..dedin yanına birde kedi koyayımda anlamasınlar...ama ben yutmam..bak nasıl farkettim ne kadar akıllıyım değilmi teşekkürler sardunyam

sevgili yumote yazını okuyunca üzüldüm..geçmiş olsun...iyi düşün iyi olsun..pozitif düşünce en iyi ilaç....

çok anlayışsızım demi dimek seni vurmamı istiyon yok bacım ben vuramam..beni kan tutar..iyisimi sen başkasını bul..ben birisini önerem mesela silahşör diloş derler alemde bak o bu işi yapıverir he canım doğru anlamışsın o böcekleri ilaçlamanı istiyom hem böylece evinde temizlenmiş olur..bende yok zati ama olsun sizler için bir hizmet olcek diymi ama teşekkür ederim..özetleyim canım...şöyle diyor son kuşlar, son yaz bahçeleri, son satırlar, son öpüş, son dokunuş, son bakış gibi ömrün nihayeti gibi son aşk... yani bu zat ömrünün sonlarına yaklaşmış eskiyi yad ederek vakit geçiren,bu arada birisine aşık olan bir hayalperest.. başka varsa anlamadığın açıklayım anam sen yaz korkma öptüm canım

TUTUNAMADAN GÖMÜLENLER Hepimiz birer bahane bularak aşık oluyoruz,hiç tanımadığımız mahkum yüreklere...Ne parmaklık olabiliyoruz onlara,ne de azat edebilecek kadar güçlü hissedebiliyoruz kendimizi. Hangi yana baksak dağlar ve denizler görüyoruz aşmaya kudretimizin yetmediği.Kartallar gibi yükseklere çıkmak istiyoruz;yılanlar gibi sürünerek inmek zorunda bırakılıyoruz naçar..Derinlikleri keşfetmek istiyoruz.Keşfettikçe vurgun yiyen balıklara dönüyor en çocuk yanımız.Uzak ve bilinmedik kentler çekiyor bizi.Onun avuntusuyla su serpiyoruz çatlayan metruk yüreğimize.Erteliyoruz bütün ümitlerimizi.En çok biz geç kalıyoruz özlemini çektiğimiz beldelere. Bütün somut gölgeleri,ütopik duygularla soyutlaştırıyoruz.Tüm görüntüleri maneviyatla satın alamayacağımız maddiyatlıklar olarak görüyoruz.Güvensizlikler parmaklık olurcasına sarıyor dört bir yanımızı. Ne tarafa yönelsek maskeleri yüzüne mesken yapmış birilerini görüyoruz. HİÇBİR maskeye açamıyoruz yüreğimizi.Açamadıkça kutsal bir emanet gibi en kuytu yerlerimizde yaşayan gerçek biz saklıyor bizi. Bazan konuşmak istiyor paslı dillerimiz.Konuştukça dilsizleşiyoruz.Yüreğimiz zift akıtan şelalelerle dolu.Ve bizim elimizde kötülükleri yok edecek İbrahim'in baltası yok. Ne yapsak yok işte. Sevgilerimize,hasretliklerimize milyonlarca kilit vuruyoruz şimdi. Mezara girer gibi uzanıyoruz mermer döşeli ranzalara.Soğuk yastıklar göz yaşlarımızdan başka ses duymuyor.Ne şarkılara sığdırabiliyoruz yüreğimizi,ne de bir ana şefkatiyle okşayabiliyoruz kanayan yaramızı.Bütün suretlere yabancıyız şimdi.Acılarımıza alışmaya çalışırken bir de bakıyoruz ki tam ortasındayız ve sadakatimizi büyütüyoruz aslında. Eller tutmak ve yürekler tanımak anlamını yitiriyor usul usul.Hiç bir gözü bir yerlerden ısırmıyor gözümüz,hiç bir el tutulası gelmiyor.İsteklerimize ırak bakışlar avutuyor bizi.Ne doğduğumuz yer,ne büyüdüğümüz sokaklar,ne sevdiğimiz kız .... Hiçbiri bize ait değil..! Yalın ayak koşabiliyor muyuz uçarı ve çocukça? Kimin umurunda harcanan gençliğimiz,beyhude geçen ömrümüzün telafisi? Hepimiz ölmek için doğmuyor muyuz? Hangimiz üç-beş saatlik mutluluğun sarhoşluğuyla geçirebiliyoruz ömrümüzü? alıntı..

yazılarıyla katkıda bulunan tüm arkadaşlara teşekkürler diyorum insan neden yaşar sorusuna bulduğum cevap:mecbur olduğu için yaşar bence....sunulan bu hayatı reddetmek yada seçmek gibi bir hakkımız olmadığına göre.... İdris Özyol: Hayatımız bize ait değil Ömrümüzün günleri değil yaşadığımız ; her gün yeni bir hayatı yaşıyoruz sanki .Herşey yeniden ve başka olasılıklarla başlıyor .Bizse , karşılaştığımız yeniyi , alışkın olduğumuz eskinin diline tecüme etmeye , onun kalıbına göre şekillendirmeye çalışıyoruz .Pek başarılı olduğumuz söylenemez bu çabada . O yüzden , her gün yeni bir yüzüyle tanışmaktayız bu çağa ait yenilgilerin . Yeni olan aklımızı karıştırıyor ve ürkütüyor zihnimizi eski hayat . Yeniyle eski arasında çalkalanıp durmaktayız . Ne yeninin özgürüyüz ne de devamıyız eskinin . Bu hayatın içinde , İlk kez yakalı gömlek giyip kravat bağlayan vatandaşlar gibi yakamızı çekiştirmekteyiz . Çünkü asaletimizi sıfırladılar bizim , düşlerimizi , şehirlerimizi , arzularımızı , isyanlarımızı . Atalarımız rahatsız ediyor çouklarımızı ve biz dünün adamlarıyla aynı fotograf karesinde bukuşmaktan delice korkuyoruz . Babalarımızın , televizyon üstlerine yerleştirdiğimiz resimleri özetleyip duruyor büyük çelişkimizi ve çelişki , fasit bir daire olup döneniyor hayatımızda . Hayatımız bize ait değil . Onun üzerinde hiçbir yetkiye , hakka ve tasarrufa sahip değiliz . Özgürlük diye sunulan şey , kitlesel bir esaretin kabulü için uydurulmuş palavraların toplamı bugün . ‘’ Ben özgürüm ‘’ diye başlayan her konuşmanın dibinde yıllardır süren bir tutsaklığın zincirleri şakırdıyor . Kimse özgür değil ve her birimiz daha da tutsak kılmaktayız öbürümüzü . Çünkü , ne yaşlı bir ağaç gibi soluk alıyor , ne de genç bir atletin rekore susayan kaslarına özeniyor zihnimiz .Dünle yarın arasında kalmanın o kahreden tembelliğiyle tembeliz ve yaşadıklarımıza uyuşuk uyuşuk bakmak acayip keyif veriyor bize .Üstünde yaşadığımı toprakların geleceğini kirletip durmaktayız . Korkak ve sırnaşık bir hal alan ruhlarımız , içimizdeki en küçük yürüme çabalarına dahi çelme atıyor . Birileri bizi koyunlardan koyunlardan aldığı ilhamla yontuyor . Fabrikasyon hayatlar , zevkler ve kabuller yaşıyoruz . arkasına bakmadan koşan , önünü görmeden yürüyen zavallılarız biz . Her gün yeni ve başkalarına ait bir hayat yaşıyoruz ; Naylon bir hayat .

özür dilenecek birşey yok.. demişsinki ruhu en çok ne acıtır?benim cevabım vicdan azabı olucak..sizinkileride merak ediyorum...

hiç gözlerin iyi görüyormu diye kontrol ettim reca ederim...şarkı için sağol bir şey anlamadım ama ne diyon yani... seni vurammı istiyon...mesaj bumu dur bende sana güzel bişeyler hediye edem...fazla alışma ama Nasıl gidiyor? Kalbin nasıl? Bilmiyorum, sınıra dayandım. İçimde hangi atam konuşuyor? Hem aklımda hem de bedenimde... Aynı anda ayrılamam. Bu yüzden tek kişi olamıyorum. Kendimi aynı anda sayısız şey olarak hissedebiliyorum. Fazla büyük usta kalmadı. Zamanımızın gerçek kötülüğü budur. Kalbin yolları gölgelerle kaplanmış. Yararsız görünen seslere kulak vermeliyiz. Okul duvarları, asfalt ve refah reklâmlarının Uzun kanalizasyon boruları ile dolu beyinlere... Böceklerin vızıltıları girmeli. alıntı..

ben biliyordum zati senin bu kadar vahim durumda olduğunu ah canım benimmmm sen gülmekten çatlaycan zati böyle giderse...ben fazla abartmayım yaşın malum gidersin allah korusun...ben naparım sensiz