diloş

canım..bak,seni zorlamaya geldim..anladın sen onu.. nerlerdesin..neler yaparsın yine..özledim seni çok..çok hemde.. Giderken bıraktığım Asmalar üzüm olmuş Yerlerde bütün kollar Bütün bağlar bozulmuş Ben mi geç kaldım? Yoksa mevsimler mi soğumuş? Görmeyeli buralara Olanlar olmuş...... Giderken bıraktığım Gökyüzü toprak olmuş Yıldızlar çakıltaşı Güneş bir yaprak olmuş Ben mi yaşlandım? Yoksa dünya mı alt-üst olmuş? Görmeyeli buralara Olanlar olmuş...... Kalsaydın Yokluğunla yokolmazdı Bu şehir... Kaçmakla mutluluklar Bulunmuyor bunu bil... Yaprak kıpırdamıyor Yüreğim öyle susmuş Sana... bana... sevgimize Olanlar olmuş...... Giderken bıraktığım Gülüşler bakış olmuş Kahkahalar buralarda Özlenen yakış olmuş Ben mi gülmüyorum tanrım? İnsanlar mı somurtmuş Görmeyeli buralara Olanlar olmuş...... biraz daha uğramazsan buralara..geldiğinde şarkıdaki gibi foruma olanlar olmuş olcek belkide.. ona göre bitanem..

Bugün sabahtan beri İlhan İrem dinliyorum..bilmem sende severmisin sarmaşığım..nasılsın bu arada..? O tatlı kıvrımları gitmiş hayatın, Geriye kalmış sipsivri köşeler O yumuşak gülüşlü dudakların Yerinde cam kırığı kesikler Işık ve sevgiyle varlığımı bulunca ben, Maskeleriniz görünüverdi birden Yoksa gerçek yüzünüz bu muydu? Dostluklar hep oyun muydu? Sevgiler / Sevgililer / Sevenler Merhaba yabancılar Geldi sanıp / gidenler O benim gözüpek yalnızlığım O garip yanar döner isyanlarım Hepsinde gizli / saklı Tutkularım.

Görünmüyorsun canım..iyisindir inşallah..bi öpücük birde şarkı bırakmaya geldim.. Yaşanmamış günler vardır Ümit edilen Gidilmemiş yerler vardır Düşte gidilen Söylenmemiş sözler vardır Hayal edilen Bu sabah bir büyü taşıyor sanki Olmamışı olacak eden Bu sabah coşkuyu getiriyor Yarınsız kalplere Bu sabah özlemi götürüyor Gelecek günlere Bu sabah aydınlığı müjdeliyor Ayrıldığı geceye Bu sabah herşeye söz veriyor Uyan da dinle Yaşanmamış anlar vardır Ömür verilen Duyulmamış hisler vardır Arzu edilen Görülmemiş renkler vardır Siyaha zincirlenen Bu sabah bir büyü taşıyor sanki Olmamışı olacak eden Bu sabah coşkuyu getiriyor Yarınsız kalplere Bu sabah özlemi götürüyor Gelecek günlere Bu sabah aydınlığı müjdeliyor Ayrıldığı geceye Bu sabah herşeye söz veriyor Uyan da dinle

Şiir dostum..güzel kalpli arkadaşım..İlhan İrem severmisin.. Güneşli bir yağmurla Eriyor korkularım Ben başkayım yağmurda Sönüyor kuşkularım Bakışlar daha berrak Yağmurlu sokaklarda Ben kendimden geçerim Yağmurlu havalarda Serpintiler-sereserpe Susturur zamanları Serpintiler-sereserpe Coşturur duyguları Serpintiler-sereserpe Güldürür toprakları Serpintiler-sereserpe Doldurur durakları Bu yağmurlu havalar Söndürür hüzünleri Saydamlaşır insanlar Düşürür maskeleri Kapattım şemsiyemi Güneşli yağmurlara Bir gökkuşağı çıkar Bağlarım yarınlara dikkatini çekerse şarkının teması "yağmur" senin için özellikle seçildi..

Zeynebim..tatlı..sevecen zeynebim..bu şarkı sanki senin için yazılmış.. Işıklı bir ağaç gibi Bakışıyor gözlerin Öyle nazlı... Öyle sıcak Sevecen...... Bir başka dünyasın sen Bağrında milyonlarla Öyle büyük... Hoşgörülü Sevecen...... Bembeyaz bir dünyada Senle yaşamak varken Böyle uzakta kalmak Gücüme gidiyor... Senin verdiklerini Senle paylaşmak varken Seni sensiz yaşamak İçime sinmiyor... Gel sevecen Dön sevecen... Sevmeyi senden öğrendim ben... Gel sevecen Gör sevecen Sevmesini öğrendim ben... Bir deli dere gibi Akıp gider gururum Öyle güçlü... Öyle yüce Sevecen...... En büyük zamansın sen Görünmeyen gücünle Öyle ağır... Öyle sırlı... Sevecen......

Spices nasılsın canım..şöyle bir ziyarete geldim..çayın kekin hazırdır inşallah.. yoksa da sen iki dakikada çırpıverirsin şimdi benim için..bilmezmiyim senin hamaratlığını.. İlhan İrem dinledim de bugün..senin için bunu seçtim.. Yemyeşil bir deniz Senin gözlerin Ne bir sandal Ne bir ada Boğuluyorum Gözlerinde menevişler Denizde martılar gibi Bakışların köpük köpük Sonsuzluğu anlatır gibi Bu bakışlar bir gün beni Öldürecek sevgilim Bu bakışlar ne zaman beni Güldürecek sevgilim Yemyeşlil gökyüzü Senin gözlerin Ne bir rüzgar Ne bir bulut Ne bir yağmur var Boğuluyorum

Ne güzel olurdu di mi canım.. belki bigün olur..hiçbişeye olmaz dememek lazım.. Radyacım..boğa kıvamındaki keçim ve tavuk ailemizin selamları var sana..hallerinden pek memnunlar.. mitozla bölünür gibi sürekli çoğalıyorlar.. Allah sonumuzu hayır eylesin.. Bugün İlhan İrem şarkılarına takıldım..severmisin sende..? Gittiğin gün, hayat bitti sanmıştım Gittiğin gün, ölümü yaşamıştım Gittiğin gün, zaman durdu sanmıştım Meğerse ben yanılmışım İşte hayat, yine akıp gidiyor İşte hayat, sensizde yaşanıyor İşte hayat, böyledir deniyor Zaman her şeyi siliyor Öyle uzak, şimdi bana, yaşadığım hatıralar Bir bulanık resim sanki, senle dolu dakikalar Bak yinede zaman zaman, düşünürsem gözlerini Her yanımı anlatılmaz yemyeşil bir sızı kaplar Bence artık, sen sönmüş bir güneşsin Bence artık, sen yankısız bir sessin Bence artık, soluksuz bir nefessin Bence artık, herkes gibisin İşte hayat, yine akıp gidiyor İşte hayat, sensizde yaşanıyor İşte hayat, böyledir deniyor Zaman her şeyi siliyor

Ne güzel olurdu di mi canım.. belki bigün olur..hiçbişeye olmaz dememek lazım.. Radyacım..boğa kıvamındaki keçim ve tavuk ailemizin selamları var sana..hallerinden pek memnunlar.. mitozla bölünür gibi sürekli çoğalıyorlar.. Allah sonumuzu hayır eylesin.. Bugün İlhan İrem şarkılarına takıldım..severmisin sende..? Gittiğin gün, hayat bitti sanmıştım Gittiğin gün, ölümü yaşamıştım Gittiğin gün, zaman durdu sanmıştım Meğerse ben yanılmışım İşte hayat, yine akıp gidiyor İşte hayat, sensizde yaşanıyor İşte hayat, böyledir deniyor Zaman her şeyi siliyor Öyle uzak, şimdi bana, yaşadığım hatıralar Bir bulanık resim sanki, senle dolu dakikalar Bak yinede zaman zaman, düşünürsem gözlerini Her yanımı anlatılmaz yemyeşil bir sızı kaplar Bence artık, sen sönmüş bir güneşsin Bence artık, sen yankısız bir sessin Bence artık, soluksuz bir nefessin Bence artık, herkes gibisin İşte hayat, yine akıp gidiyor İşte hayat, sensizde yaşanıyor İşte hayat, böyledir deniyor Zaman her şeyi siliyor

Seni unuturmuyum hiç..bu mümkün mü..? benim biricik Lolipopum.. ne oldu sana..?kimler üzdü..kimler yordu seni..? senin o kadar renkli bir iç dümyan var ki..o nun öyle kolay kolay solması mümkün değil..geçici bir süreçtir mutlaka..geçicektir..herşeyi biraz oluruna bırak bitanem.. Bende seni seviyorum..çok hemde.. hıı..tam karşımdasın öyle mi..bu sen misin..? koca bir duba.. nayır..nolamaz..bu sen olamazsın..!!! gözün yükseklerde olsun zati..napıcaksın aşağılara bakıp.. birazdan gül yaprakları dökülecek başından..hazırmısın..

Sarmaşığım.. çok güzeldi..gerçekliğine dokunmak..bir hayal olmadığını anlamak..seni seviyorum.. ahhh canım yaa..evet hangi gaddar kıydı bu yımırtaya..? bu işin peşine bizzat şahsen kendim düştüm zeynebim..sen üzülme..

ilkin gözlüklerimi çıkarır atar,ardından lens takar..ardından saçlarımı kestirir..ardından.

o yolda emin adımlarla ilerlediğim doğru.. kepsiz bir hiçsin..

uyku..

Lucifer..bi ara benim fala da bakarmısın..? bana üç vakte kadar üç yolmu gözüküyor..?

labirent..

zeka..

Radyacım..şekerim..halının modeli enfes..ancak koltuklarımla uymuyor.. bu durumda senden birde kotuk takımı reca ediciim.. Keçiyle,tavuğun durumuna gelinceee... Keçi balkonumuzda semire semire boğa vaziyetine geldi.. kendisinden korktuğumuz için yanına yaklaşamıyoruz.. Tavuksa bahçede şişine kabara volta atan komşunun horozuna kur yapmakla meşgul.. sanaırım yakında bir izdivaç gerçekleşecek.. paçavraya dönmüş caaanım halımızın üzerinde yeni doğan civcivlerimiz eşelenir artık.. getirdiğin çiçekleride keçiye veriveriyim barii..evde yiyecek hiç ot kalmamıştı canım teşekkürler..

harika bir çalışma olmuş ellerine sağlık aristokrat uşağum..

Çıkmaz sokakta yol bulamadım Gözlerim yandı,ağlayamadım Bir kara sevda vurdu başıma Nerdesin sen,kimdesin sen Ben soramadım.. Sevgiden yana şansım olmadı Kötüden başka dostum olmadı Sende yoksun.. Bilmiyorsun.. Halim kalmadı..

Tek başına bir odada kalıyordun. Odanın duvarları baştan başa camdı. Baştan başa sımsıcak ruhtu... Odanda tek başınaydın, ama o büyüsünü, o derinliğini yaşamayı çok arzulasam da, yine de nerede olduğunu bilmediğim dünyaya senden gidiliyordu... Senin gözlerinden görülüyordu... Senin gözlerinden görülüyordu benim sonsuz düşüm... Sonsuz kayıplığım... Varlığımın bir parçası sana gitmiş, bir parçası bende kalmıştı. Varlığımın sende olan parçası seninle gerçek dünyaya, başka ruhlara, öteki hayatlara gidiyordu... Beni içeri, odana, yanına almamıştın. Varlığımın en sahici, en cesur, en erdemli yanı içerde, seninle kalmıştı, seninle gitmişti öteki hayatlara, başka ruhlara... Böyle başlamıştı o büyük dışlanmam. Ömrüm odanın kapısında, beni içeri çağırmanı beklemekle geçmişti... Yaşamadım diyemem, yaşadım. Sevgilerim oldu. Başarılar kazandım. Misafirler geldi evlerime... Çılgın, başıboş, şımarık, ihtiras dolu yaz akşamlarım oldu... Sevgi dolu mektupları aldım. Telgraflar, çağrılar... Yolculuklara çıktım. Beni karşılayanlara el salladım sevinçle, içim kamaşarak... İştahlıydım. Arzularım hiç dinmeyecek gibiydi... Doğum günlerimde pastamı keserken herkese ve kendime hak ettiğimizden daha çok şans diledim hep... Ama yine de unutamazdım senin kapında bekletildiğimi, beni içeri almadığını, varlığımın en anlamlı, en sahici parçasının sende kaldığını, o ikiye bölünmüşlüğümün derin sızısını unutamazdım, bunun yıllarca süreceğini ve de hiç dinmeyeceğini... Bazı geceler penceremi açar derin nefesler alırdım. Nefes alırken gücümü daha da artırsın, acılarımı bana unuttursun diye Tanrı’ya yaranmak geçerdi aklımdan. Yaşadığım şehirlerde en umutsuz durumlardan büyük vaatler, büyük sürprizler çıkarıyorlardı karşıma insanlar... Sanki insanlar o büyük kayboluşlarını unutturmak için bir arada yaşıyorlardı... Ben de o insanlardan biriydim ve bir gün kapını açıp beni içeri alacağını, bir gün beni gerçekten seveceğini sanıyordum... Bu yüzden dünyadaki hiçbir şey üzerinde dikkatimi yoğunlaştıramıyordum. Bu hayatta hiçbir şeyi tam yapamıyordum. Görenler kendimden intikam alıyorum sanıyorlardı... Sonsuz bir ertelemeydi hayatım. Aslında bu bir gecikmişlik değildi. Hayattan istifa etmek de değildi. Hem sen olmadan nereye gidebilirdim ki? Ben senden uzaklaştığımda gecikmiş olurdum her şeye, seni sevmekten vazgeçtiğimde intikam almış olurdum her şeyden, seni sevmekten vazgeçtiğimde intikam almış olurdum kendimden... Uzağa, istediğim uzaklara gitme şansım ancak yanında olursam mümkündü. Çünkü ne zaman içime baksam yüzünden geçen bütün zamanları, bütün özleyişleri, yüzünden gerçek dünyaya açılan yolları, başka ve öteki hayatları görüyordum... Yüzünde varlığımın sende kalan parçasını görüyordum. Böyle zamanlarda yüzünde, acıyla gölgelense de bağışlayan bir gülümseme olurdu. Ve bu gülümseme senin beni bir gün içindeki varlığımla buluşturacağını hissettirirdi... İşte o zaman bu sürgün bitecekti... İşte o zaman yaşadığım bütün endişeler, bu suçluluk, değersizlik duyguları, bu korkular, bu günaşırı intiharlar bitecekti... Bunu bile bile yaşamak nedir bilir misin?... Geri döneceğini bile bile tanımadığın, sana hep yabancı yollara düşmek... Karşına çıkan herkeste seni aramak... Seni hatırlattığı için birine âşık olduğunu sanmak... Sen olmadığını bile bile, bütün hayatını bu ilişkiye adamak için çırpınıp durmak... Bunu bile bile yaşamak nedir bilir misin?... Düşünsene, ben seninle düşlerimi, heyecanlarımı, çocukluğumu, acılarımı aldattım... Seni unuturum diye yaşamaya başladığım her aşkı, ben yine seninle aldattım... Sen beni içine almadığından beri yıllardır ben seninle kendimi aldattım... Bir tek seni sevdiğim doğruydu... Ve bu doğru yüzünden hayatım yalana battı... Sen beni dışladığından beri beni sevenlere bir hayalet hediye ettin... Tepeden tırnağa aşka, tepeden tırnağa özleme batmış bir hayalet... Bu hayaletin içinde beni değil seni gördüler hep. Çoğu bu hayalete dayanamayıp çekip gitti... Kimisi senin beni beklettiğin kapıda, beni bekledi. Seni beklemekten yorulur, onunla birlikte çekip giderim diye buralardan... Ve ben en çok onların sevgisine inandım. En çok onlara derinden üzüldüm. Ve hep merak ettim, karşılıksız ve onca yıl bir hayaleti nasıl böylesine sevebildiler diye... Dünyanın iyi bir yer olduğuna ve yaşamak için çok sebep bulunduğuna bu insanların bir hayalete duydukları o akılalmaz, o sonsuz sevgileri yüzünden bir kez daha inandım... Seni unutmak için başladığı her aşkı yine seninle aldatan bir hayalete... Seninle kendini, bütün hayatını, düşlerini, çocukluğunu, yaşadığı bütün acıları aldatan bir hayalete... Bir tek sana duyduğu sevgisi doğru olan, bu yüzden bütün hayatı büyük bir yalan olan hayalete...

Bazen tek bir melodi nasıl da sürüklüyor ruhlarımızı ardı sıra..içinden kimilir ne duygularla geçtiğimiz taç yapraklı bahçelere.. bahardan çalınmış günlere..sıcak yaz akşamlarına.. Yüreğimizin ucuna takılmış balon havalandırınca içimizi,mutluluktan kesilmişken nefesimiz, bir melodi eşlik etmedi mi.. kabarınca öfkemiz isyan şarkıları söylemedik mi.. tel tel çözülüp darmadağın olunca hayallerimiz, arabesk bir ezgi yerleşip oturmadı mı dudaklarımıza..kırılınca gururumuz aldırmazlık türküleri tutmadı mı ellerimizden sıcacık..aşık olunca biz..hele bir de imkansız olunca..yağmur olup akmadılar mı gözlerimizden.. Ben her hatıramı bir melodiyle hatırlarım bu yüzden..ruh iklimimi değiştirme gücüne sahiptir bazıları..şimdi birtanesi..öyle birtanesi..elimden tutup dansa kaldırdı beni..zaman mekan silindi.. kollarındayım şimdi..

Jön sen ne işler karışıtırıyosun oralarda.. askersin sen unutma dersini kıran öğrenci diil.. şimdi komutanın yakalarsa bilgisayar başında, dağıtım iznini askeriyenin bahçesindeki ağaca selam vererek geçirirsin ona göre.. Mutlu ve iyisindir umarım..güzel haberlerini bekliyoruz Jöncüm..

ne didin.. 140 kilo mu.. düşündümde uşağum sen 140 kg çikolata yaptır ben çiçek işini hallederim.. mecnununu beklemekle isabet etmiş..zira siz birbiriniz için yaratılmışsınız..da..sen çöl yolundan 140 kilo çikolatayla ne vaziyette buraya ulaşıceksin merak içindeyim..

Uşağum yine harika bir şiirle defterimi süslemişsin.. Sarmaşığım Cemal Safi'den benim için seçtiğin dizelere çok çok teşekkür ederim..