Admin

İngiltere Başbakanı Johnson, yoğun bakıma alındı Yeni tip koronavirüs tedavisi gören İngiltere Başbakanı Boris Johnson'ın yoğun bakıma alındığı bildirildi. Öte yandan Johnson'a Dışişleri Bakanı Dominic Raab'ın vekalet edeceği aktarıldı

Coronavirüsün Belirtileri Nelerdir? Dünyada böyle bir duruma getiren virüs, koronavirüs olarak bilinen bir tiptir. Hayvanlarda ve insanlarda hastalığa neden olabilecek çok sayıda benzer virüsten sadece biridir. Solunum yolu enfeksiyonlarına neden olan çoğu insan koronavirüs, sadece hafif ila orta şiddette semptomlar üretir. Ancak bu, SARS-CoV-2 olarak bilinen ve COVID-19 ile sonuçlanan hastalık, bazen ölümcül sonuçlarla çok daha ciddi semptomlara yol açabilir. Ateş, yorgunluk ve kuru öksürük Dünya Sağlık Örgütü'ne göre, COVID-19'un en yaygın semptomları ateştir, aşırı yorgun ve kuru öksürük hisseder. Bunlar alt solunum yolu semptomları olarak kabul edilir. Bazı hastalar ayrıca vücut ağrıları ve ağrıları hissedebilirler. Burun tıkanıklığı, burun akıntısı ve boğaz ağrısı Virüs ayrıca, boğaz ağrısı, burun akıntısı veya burun pasajlarında tıkanıklık gibi üst solunum yolu semptomlarına da neden olabilir, ancak bu, “hastaların küçük bir yüzdesi” gibi görünmektedir, ancak bulaşıcı hastalıkların ve aşıların klinik profesörü olan Dr. John Swartzberg Kaliforniya Üniversitesi İshal “Sadece küçük bir yüzde ishali var,” diyor Swartzberg. İshal ve daha önce bahsedilen tüm semptomlar, insanların büyük çoğunluğunda, hafif ila orta şiddette. İnsanların yaklaşık% 80'i bir veya iki hafta içinde iyileşir ve ateş düşürücüler, öksürük baskılayıcılar ve yeterli hidrasyon gibi tipik semptom kontrolü dışında özel bir tedaviye ihtiyaç duymaz. Nefes darlığı Dünya Sağlık Örgütü, COVID-19 alan her 6 kişiden 1'inde ağır hastalanıyor ve yüksek ateş ve nefes almada zorluk çekiyor. Bu bir zatürree belirtisi olabilir. Ciddi şekilde hasta olma olasılığı daha yüksek olanlar arasında 65 yaşın üzerindeki kişiler ve yüksek tansiyon, kalp hastalığı veya diyabet gibi altta yatan tıbbi sorunları olanlar yer alır. WHO, ateş, öksürük ve nefes almada zorluk çeken herkesin şüpheli COVID-19 için tıbbi yardım almasını tavsiye ediyor. Ateş veya öksürüğe eşlik etmeden nefes darlığı hissetmek muhtemelen başka bir şeyden kaynaklanıyor - ancak yine de izlenmesi gerekiyor, bu yüzden doktorunuzu arayın. Tad Alma Duyusu ve Koku Alma Hissini Kaybetmek COVID-19 ile gelen birçok insan anosmi olarak bilinen koku duyusunda ve kokuya oldukça bağımlı olan tat kaybında bir kayıp bildirmektedir. Bugüne kadar sadece anekdot olmasına rağmen, bu şaşırtıcı değil. "Koku kaybının daha yaygın nedenlerinden biri, soğuk algınlığına neden olan diğer koronavirüsler de dahil olmak üzere bir virüstür," diyor Florida Üniversitesi Koku ve Tat Merkezi Merkezi Müdürü Steven Munger. Virüs için pozitif test eden bazı insanlarda aslında koku kaybı tek semptomdur. 22 Mart'ta Amerikan Kulak Burun Boğaz-Baş ve Boyun Cerrahisi Akademisi, insanları olası test veya kendi kendine izolasyon için taramak için kullanılan semptomlar listesine anosminin dahil edilmesini önerdi. Nörolojik semptomlar New York Times geçtiğimiz günlerde dünya çapında koronavirüs hastalarının "küçük bir alt kümesinin" nöbet, konfüzyon, beyin şişmesi ve diğer nörolojik bozukluklar geliştirdiğini bildirdi. Şu andan itibaren bu semptomlar hakkında çok az şey bilinmektedir ve koronavirüs hastalarının büyük çoğunluğunda nörolojik semptom yoktur. Hiç semptom yok Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri direktörü Dr. Robert Redfield 30 Mart'ta Ulusal Halk Radyosu'na koronavirüs bulaşmış olanların% 25 kadarının hiçbir zaman hiçbir belirti göstermediğini söyledi. Redfield bunun nasıl olduğunu açıklamaya yardımcı olduğunu söyledi. koronavirüs şimdiye kadar ve hızlı bir şekilde yayıldı ve iyi hissedenler bile neden evde kalmalı. Semptomların gelişmesi 2 hafta kadar sürebilir. CDC'ye göre, bir kişinin koronavirüse maruz kalmasından semptom gösterdiği zamana kadar ortalama beş veya altı gün sürer; buna kuluçka dönemi denir. Ancak semptomlar, iki ila üç gün kadar erken veya maruziyetten 13 gün sonra - veya daha önce belirtildiği gibi, hiç görülmeyebilir. Bu nedenle CDC, virüse maruz kalan herkese 14 gün boyunca karantinada kalmasını önerir. Unutmayın, hiçbir belirtiniz olmasa bile virüsü başkalarına yayabilirsiniz.

Boş boş otururken çok düşündüm ve kendime değişik bir çay yapmaya karar verdim. İlk olarak Zerdeçal Çayı Malzemeler: 5 su bardağı su 5 cm zerdeçal kökü, ince dilimlenmiş veya üzerinde deri ile rendelenmiş 5 cm zencefil kökü, ince dilimlenmiş veya rendelenmiş ½ çay kaşığı. Tarçın 1 organik limon, soyulmuş ve sonra sıkılmış, beyaz kısmı soymamaya çalışın. Biraz karabiber Hindistancevizi yağı Bal Talimatlar: 5 fincan suyu bir tencereye dökün ve kaynama noktasına gelene kadar orta ateşte ısıtın. Zerdeçal, zencefil, biber, tarçın ve limon kabuğunu ekleyin ve 10 dakika pişirin. Kaynatmayınız. Çayı ince bir süzgeçten büyük bir kaseye veya büyük bir ölçüm kabına dökün. Suyu 1 limondan ekleyin ve karıştırın. Bu noktada bir bardak çay dökebilir ve 1 çay kaşığı Hindistan cevizi yağı (yoksa tereyağı da olabilir) ekleyebilirsiniz ve 1 çay kaşığı. bal, karıştırın ve tadını çıkarın. Çayın geri kalanı 3 güne kadar buzdolabında bir kapalı sürahide saklanabilir. Çayınızı her ısıttığınızda, servisiniz için biraz hindistancevizi yağı ve bal ekleyin. Fotoğrafta solda Zerdeçal Çayı - Sağda ise Zencefil ve Limon Karışımlı Çay Var Ev Yapımı Limon - Zencefil Çayı malzemeler 3 Cm taze zencefil kökü - dilimlenmiş 2 su bardağı kaynamış su 1 limon soyulmuş çekirdekleriyle 1 yemek kaşığı bal Yapılışı Zencefili soyun ve doğrayın blendırınıza suyu zencefili, balı ve limonu koyarak çalıştırın. İyice karıştığından emin olun afiyetle için. Servis ederken nane de koyabilirsiniz.

Evet. Öncelikle market çalışan birinin içerideki sayıyı 30 altında tutması için kapıya dikmesi hoş olmuş. İçeride bir yönde alışveriş yapmanız gerekiyor bir şey almayı unuttuysanız yenide başa dönmeniz gerekiyor. İnsanları yüz yüze getirmemeye çabalıyorlar

Koronavirüs (Covid-19) yol açtığı Evde Kal veya Evden Çalışırken Karşımıza Çıkacak Aşırı Çalışma, Stres, Fiziksel ve Zihinsel Çöküşten Kaçınmak için 3 İpucu Dünyanın dört bir yanındaki milyonlarca kişi, Covid-19 salgını arasında uzaktan çalışmaya ani bir geçiş yaptı. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, bunun bazı işverenlerin çalışan verimliliğini koruma konusunda endişeleri var. Ancak bu benzeri görülmemiş durumda gerçekten endişelenmeleri gereken daha uzun vadeli bir risktir: çalışanların tükenmişliği. Risk önemlidir. İş ve iş dışı arasındaki çizgiler yeni ve olağandışı yollarla bulanıklaşıyor ve ilk kez uzaktan çalışan birçok çalışanın profesyonel ve kişisel yaşamları arasındaki sağlıklı sınırları korumak için mücadele etmesi muhtemel. Sadakatlerini, bağlılıklarını ve üretkenliklerini belirtmek için sürekli çalışmak zorunda olduklarını hissedebilirler. Öğleden sonraları akşamları karışacak; hafta içi günler hafta sonları ile karışacaktır; ve çok az zaman duygusu kalacaktır. Bazı çalışanlardan birkaç ay boyunca uzaktan çalışmaya devam etmeleri istenebilir. Birçok araştırma, profesyonel ve kişisel yaşamlarımız arasında çizgi çekmenin özellikle akıl sağlığımız için çok önemli olduğunu göstermektedir. Ancak en iyi koşullarda bile zor. Küçük bir ölçüye göre, bunun nedeni, bilgi ekonomisinin “ideal işçi” olmanın ne demek olduğunu kökten değiştirmesidir. Araştırmamız, çalışanların istemeden amirlerinin, meslektaşlarının ve çalışanlarının sınırlarını korumasını zorlaştırdığını göstermiştir. Bunu yapmanın bir yolu, çalışma saatleri dışında iş e-postaları göndermektir. 2.000'den fazla çalışan yetişkini içeren beş çalışmada, mesai sonrası çalışma e-posta gönderenlerinin, bu tür e-postalar acil olmasa bile, zorlanan alıcıların hemen nasıl tepki verdiğini hafife aldıklarını bulduk. Covid-19 bu basınçları artırabilir. İşlerini ve kişisel yaşamlarını ayırmak için doğal bir tercihi olan çalışanlar için bile, mevcut koşullar buna izin vermeyebilir. Birçok okul kapalıdır ve çalışan ebeveynlere veya düşük gelirli işçilere ek yük getirecek şekilde günlük bakım artık bir seçenek olmayabilir. Halihazırda çalışanları evden çalışmaya teşvik eden şirketler bile, ailelerinin huzurunda evde çalışmanın birçok zorluğu ile karşı karşıya olan çalışanları destekleme konusunda sorun yaşayabilirler. Peki, bugün çoğumuzun içinde bulunduğu olağanüstü durum göz önüne alındığında, çalışanlar işlerini ve iş dışı yaşamlarını nasıl bölümlere ayırmaya devam edebilirler? Artık kapıdan çıkmayacaksak nasıl “işimizi kapıda bırakabiliriz”? İşverenler, yöneticiler ve iş arkadaşları birbirlerine yardım etmek için ne yapabilirler? Araştırmamıza ve daha geniş akademik literatüre dayanarak, bazı öneriler: Fiziksel ve sosyal sınırları koruyun Klasik bir makalede, Arizona Eyalet Üniversitesi'nden Blake Ashforth, insanların “sınır ötesi faaliyetler” yoluyla işten iş dışı rollere geçişini sınırlandırma yollarını anlattı. İş elbiselerinizi giymek, evden işe gitmek - bunlar bir şeyin değiştiğini gösteren fiziksel ve sosyal göstergelerdir. “Seni evden”, “seni çalışmak” a geçtin. Uzaktan çalışırken bu sınırları korumaya çalışın. Kısa vadede, çalışmak için erken bir trene binmek veya pijamalarınızda bütün gün geçirebilmek için hoş bir değişiklik olabilir - ancak her ikisi de sizi iyi yapabilen sınır ötesi aktivitelerdir. , bu yüzden onları tamamen terk etme. Her sabah iş elbiselerinizi giyin - gündelik Cuma elbette iyidir, ancak yine de kendinizi hazırlayın. Ve işe gidip gelmeden önce sabah işe gidip gelmeyi yakındaki bir parka, hatta dairenizin hemen etrafına yürüyüşle değiştirmeyi düşünün. Bazı işçiler, alışılmış çalışma rutinlerini sürdürmek için yaratıcı ve açık yürekli yollar bulmuşlardır. Geçici sınırları mümkün olduğunca koruyun Zamansal sınırların korunması, refah ve iş katılımı için kritik öneme sahiptir. Bu, özellikle çok sayıda çalışanın ve / veya meslektaşlarının artık normal çalışma saatlerinde çocuk bakımı veya yaşlı bakımı sorumluluklarını entegre etme zorluğu ile karşı karşıya kalması durumunda geçerlidir. Bizimle çalışmalarımızı her zaman sürdüren mobil cihazlar sayesinde çocuksuz çalışanlar veya diğer aile sorumlulukları için bile zorlayıcıdır. 9'dan 5'e bir programa bağlı kalmak gerçekçi olmayabilir. Çalışanların kendileri için en iyi şekilde çalışan çalışma zamanı bütçeleri bulmaları gerekir. Ayrıca, başkalarının onlardan farklı zamanlarda çalışabileceği konusunda bilinçli ve saygılı olmaları gerekir. Bazıları için çocuk uykusu olabilir, diğerleri için partneri akşam yemeği pişirirken olabilir. Çocuklu veya çocuksuz çalışanlar, çalışmaya odaklanmak için günün belirli saatlerinde "ofis dışında" yanıtı ekleyerek kasıtlı çalışma zamanı bütçeleri oluşturabilir. Daha az uç bir yanıt, diğerlerine yanıt vermekte normalden daha yavaş olabileceğinizi bildirmek olabilir ve başkaları ve kendiniz için yanıt beklentilerini azaltır. Açık zamansal sınırlar oluşturmak çoğu zaman, zamanlarını başkalarıyla koordine etme yeteneğine bağlıdır. Bu, liderleri çalışanların iş temposunu yapılandırma, koordine etme ve yönetme konusunda yardımcı olmalarını gerektirir. Bu, çalışanlarla düzenli olarak sanal check-in sanal toplantıları düzenlemek veya onlara sanal kahve veya çalışma alanları oluşturmak için araçlar sağlamak anlamına gelebilir. Bu aksama ile normallik duygusu sürdürmek anahtardır. En önemli çalışmanıza odaklanın Yoğun çalışma zamanı değil. İşçiler enerjilerini en öncelikli konulara ayırmalıdır. Evden çalışırken, çalışanlar genellikle üretkenlik görünümünü yansıtmaya mecbur hissederler, ancak bu onları daha önemli yerine daha acil olan görevler üzerinde çalışmaya yönlendirebilir - araştırmanın önerdiği bir eğilim, uzun vadede, fayda sağlasa bile olumsuzdur kısa vadede verimlilik. Çalışanlar, özellikle aile ve iş görevlerini dengelediklerinde artan iş yükleriyle karşılaşanlar, önemli işlere öncelik vermeye dikkat etmelidir. Her zaman, en önemli görevlerinizde bile çalışmak cevap değildir. Bazı tahminlere göre, ortalama bilgi çalışanı her gün ortalama üç saat üretken ve bu saatlerde kesinti veya çoklu görev yapılmamalıdır. Covid-19'dan önce bile, çalışanlar temel çalışma görevlerine odaklanmak için üç sürekli saat ayırmakta zorlandılar. İş ve aile sınırları kaldırıldığında, çalışanların zamanı hiç bu kadar parçalı olmamıştı. Her zaman “açık” hisseden çalışanlar, evden çalışırken her zamanki gibi ofise gittiklerinden daha fazla yanma riski altındadır. Uzun vadede, bunu yapmak için birkaç dakikamız olduğunda işte sıkışma ve e-posta yanıtları vermeye çalışmak - şekerleme zamanı sırasında, hafta sonu veya akşam bir filmi duraklatarak - sadece üretken değil, aynı zamanda bizim için de zararlı iyi varlık. Çalışma dışı zaman ve zihinsel alan yaratmak için hepimizin yeni yollar bulması ve başkalarının da aynı şeyi yapmasına yardımcı olmamız gerekiyor. Bunlar, çalışanların işleri ve kişisel yaşamları arasındaki sınırları korumalarına ve böylece uzun vadede tükenmişlikten kaçınmalarına yardımcı olabilecek birkaç tavsiyedir. Çalışanlar, bu öngörülemeyen zamanlarda koşullarının kendileri için nasıl çalışacağını deneme esnekliğine ihtiyaç duyacaktır. Kaynak: Harvard Business Review

Ok. Bugün evden çıkıyorum. Market'e gitmek zorundayım.... Bakalım nasıl geçecek. Biraz sonra detayları girerim

Dikiş veya Dikişsiz Maske Talimatı Dikişli Bez Yüz Kaplama (Yüz Maskesi) Malzemeler İki adet 25 cm X 15 cm dikdörtgen pamuklu kumaş İki adet 15 cm elastik parça (veya lastik bantlar, ip, kumaş şeritler veya saç bağları) İğne ve iplik (veya bobby pin) Makas Dikiş makinesi Yapılışı 1. İki adet 25 x 15 cm pamuklu kumaş dikdörtgeni kesin. Kapitone kumaş veya pamuklu çarşaf gibi sıkı dokunmuş pamuk kullanın. T-shirt kumaş bir çimdik içinde çalışacaktır. İki dikdörtgeni yığınlayın; maskeyi sanki tek bir kumaş parçası gibi dikeceksiniz. 2. Uzun kenarları yarım cm katlayın. Ardından, çift kumaş tabakasını kısa kenarlar boyunca 1.25 cm üzerine katlayın ve dikiş yapın. 3. Maskenin her iki tarafındaki geniş kenar boyunca 15 cm uzunluğunda 0.33 cm genişliğinde elastik bir şerit geçirin. Bunlar kulak halkaları olacak. İçine iplik geçirmek için büyük bir iğne veya bobby pin kullanın. Uçları sıkıca bağlayın. Esnekliğiniz yok mu? Saç bağları veya elastik kafa bantları kullanın. Yalnızca dizeniz varsa, bağları daha uzun hale getirebilir ve maskeyi başınızın arkasına bağlayabilirsiniz. 4. Elastiki hafifçe çekin, böylece düğümler eteklerin içine sıkışır. Maskenin kenarlarını elastik üzerinde toplayın ve maske yüzünüze uyacak şekilde ayarlayın. Sonra kaymasını önlemek için elastiki yerine sağlam bir şekilde dikin. Çabuk Kesim T-shirt Yüz Kaplaması (dikişsiz) Malzemeler Bandana (veya yaklaşık 50 X 50 cm kare pamuklu kumaş) Kahve filtresi Lastik bantlar (veya saç bağları) Makas (kendi kumaşınızı kesiyorsanız) Yapılışı Kahve filtresini kes Yarısından ikiye katla Üst kısmı aşağı alt kısmı üste katla yanları merkeze katla ve sıkıştır

COVID-19 Yayılımını Yavaşlatmaya Yardımcı Olmak için Bez Yüz Kaplamalarının (Bez Maske) Kullanımı Bez Yüz Kaplaması Nasıl Giyilir Kumaş yüz kaplamaları - yüzün kenarına rahatça ama rahatça oturun - bağlarla veya kulak halkalarıyla sabitlenmelidir - birden fazla kumaş katmanı dahil et - kısıtlama olmadan nefes almaya izin ver - hasar görmeden veya şekil değiştirmeden yıkanabilir ve makinede kurutulabilir Ev yapımı kumaş yüz kaplamaları üzerie CDC, diğer sosyal mesafelendirme önlemlerinin (örneğin bakkallar ve eczaneler) bakımının zor olduğu kamusal ortamlarda, özellikle de toplum temelli bulaşma alanlarında bez yüz kaplamalarının kullanılmasını önerir. CDC ayrıca, virüsün yayılmasını yavaşlatmak ve virüsü olan ve virüsün başkalarına bulaşmasını bilmeyen insanlara yardımcı olmak için basit kumaş yüz kaplamalarının kullanılmasını tavsiye eder. Ev eşyalarından şekillendirilmiş veya evde düşük maliyetle ortak malzemelerden yapılmış kumaş yüz kaplamaları, ek bir gönüllü halk sağlığı önlemi olarak kullanılabilir. Kumaş yüz kaplamaları, 2 yaşın altındaki küçük çocuklara, nefes almada zorluk çeken veya bilinçsiz, aciz veya başka bir şekilde maskeyi yardım almadan çıkaramayan kişilere yerleştirilmemelidir. Tavsiye edilen bez yüz kaplamaları cerrahi maske veya N-95 solunum cihazı değildir. Bunlar, mevcut CDC kılavuzluğunda önerildiği gibi, sağlık çalışanları ve diğer tıbbi müdahale ekipleri için ayrılmaya devam etmesi gereken kritik malzemelerdir. Bez yüz kaplamaları düzenli olarak yıkanmalı mı yoksa başka bir şekilde temizlenmeli mi? Ne kadar düzenli? Evet. Kullanım sıklığına bağlı olarak rutin olarak yıkanmalıdırlar. Kumaş yüzey kaplaması nasıl güvenli bir şekilde sterilize edilir / temizlenir? Bir çamaşır makinesi, bir yüz kaplamasının uygun şekilde yıkanması için yeterli olmalıdır. Kullanılmış bir bez yüz kaplaması nasıl güvenli bir şekilde kaldırılır? Bireyler yüz kaplamalarını çıkarırken gözlerine, burnuna ve ağzına dokunmamaya ve çıkarıldıktan hemen sonra ellerini yıkamamaya dikkat etmelidir.

COVID-19 Nasıl Yayılır Kişiden kişiye yayılma Virüsün esas olarak kişiden kişiye yayıldığı düşünülmektedir. Birbirleriyle yakın temas halinde olan kişiler arasında (yaklaşık 6 fit içinde). Enfekte bir kişi öksürdüğünde, hapşırdığında veya konuştuğunda üretilen solunum damlacıkları ile. Bu damlacıklar, yakınlarda bulunan veya muhtemelen akciğerlere solunan insanların ağızlarına veya burunlarına inebilir. Son zamanlarda yapılan bazı çalışmalar COVID-19'un semptom göstermeyen kişiler tarafından yayılabileceğini düşündürmektedir. COVID-19'un yayılmasını önlemede iyi sosyal mesafeyi (yaklaşık 6 feet) korumak çok önemlidir. Kontamine yüzeyler veya nesnelerle temastan bulaşma Bir kişinin üzerinde virüs bulunan bir yüzeye veya nesneye ve sonra kendi ağzına, burnuna veya muhtemelen gözlerine dokunarak COVID-19'u elde etmesi mümkün olabilir. Bu virüsün yayılmasının ana yolu olduğu düşünülmüyor, ancak hala bu virüs hakkında daha fazla bilgi ediniyoruz. CDC, insanlara elleri sabun veya su ile yıkayan veya alkol bazlı el ovma kullanan sık sık “el hijyeni” uygulamalarını önerir. CDC ayrıca sık temas edilen yüzeylerin rutin olarak temizlenmesini önerir. Virüs ne kadar kolay yayılır Bir virüsün kişiden kişiye ne kadar kolay yayıldığı değişebilir. Bazı virüsler, kızamık gibi oldukça bulaşıcıdır, diğer virüsler de kolayca yayılmaz. Başka bir faktör, yayılmanın devam edip etmediğidir, yani durmadan kişiden kişiye gider. COVID-19'a neden olan virüs insanlar arasında çok kolay ve sürdürülebilir bir şekilde yayılmaktadır. Devam eden COVID-19 pandemisinden elde edilen bilgiler, bu virüsün enflüanzadan daha etkili bir şekilde yayıldığını ancak oldukça bulaşıcı olan kızamık kadar etkili olmadığını göstermektedir.

Dünya karşılaştırması: Test sayılarında Türkiye hangi noktada? Koronavirüs pandemisinde vaka sayıları her geçen gün daha da artan bir ivmeyle yükselirken Covid-19 testleri de giderek yaygınlık kazanıyor. Peki Çin haricinde dünyanın en çok vaka sayısına sahip ilk 20 ülkesinde test sayılarındaki durum ne? Türkiye, dünyanın neresinde?

Japonya milli gelirinin 5’te 1’ini corona ile mücadele için harcayacak Corona virüsünün ekonomik etkilerine karşı gayri safi milli hasılaya göre en büyük kurtarma paketini Japonya açıkladı. Japonya milli gelirinin yüzde 20'sini corona virüsünün ekonomik etkilerini azaltmak için harcayacak. Hane halkına doğrudan para verilecek. ABD'de corona'ya karşı mali teşviklerin milli gelire oranı yüzde 10, Türkiye'de ise yüzde 1.5 civarında. Japonya'nın corona paketinin büyüklüğü 989 milyar dolar (6.67 trilyon TL) olarak açıklandı.

Koronavirüsteki gizli tehlike: 5 kişiden 4’ünde hiç belirti yok Dünyayı sarsan koronavirüs ile ilgili yapılan bir araştırma, gizli bir tehlikeye dikkat çekti. Çin'deki son vakalara yönelik araştırmada, virüse yakalanan her beş kişiden dördünde hiçbir semptom görülmediği ortaya çıktı.

Evlilik bitti mi? Evlilik her toplumda uygulanmakla birlikte, küresel düzeyde evlenme oranında ciddi bir düşüş yaşamaktadır. Bu uzun süreli samimi ilişkiler için mi? 17 yaşında, John Humphrey Noyes kadınlar hakkında çok düşündü. Çirkin bir boynu ve eğimli omuzları olan garip bir genç, özellikle kadınların peşinde koşarken başarının anahtarı ne kadar iyi olduğu konusunda endişeliydi. Ve utangaçtı. “O kadar mantıksız ve aşırı utanç verici benim günlüğüm,” diye yazdı dergisinde, “tanımadığım bayanlarla dolu bir odadan daha az ürkütücü bir top bataryasıyla karşılaşabileceğime tamamen inanıyorum.” on yıllık bir süre içinde en az dokuz yaşında çocuk sahibi olan düzinelerce kadınla cinsel ilişkiye gireceğini biliyor. Noyes 1811'de doğdu. Babası Vermont Kongresiydi. Annesi, 'Sonsuz İncili'nin bakanı' olmasını umarak oğluna dini bir saygı göstermek için çalıştı. 1831'de dileği gerçekleşmiş gibi görünüyordu. 20 yaşındaki Noyes, kendisini Tanrı'nın hakikatinin hizmetine adayacağını açıkladı ve Andover, Massachusetts'te bir seminere girdi. Bununla birlikte, öğretmenlerinin doktrini kabul etmek yerine, kuzeydoğuyu kır ateşi gibi süpüren canlandırıcı furore ile tüketildi. Andover'i Yale Üniversitesi için terk etti ve dinsel bir yaşamın günahtan arınmış olması gerektiği sapkın düşüncesi olan Mükemmeliyetçilik'i vaaz etmeye başladığında bir kargaşa başlattı. Tartışmacı ve karizmatik olan Noyes, yerel bir ünlü oldu ve küçük destekçiler, rakipler ve gawkers kalabalığını çekti. Bu sırada Noyes, Abigail Merwin ile tanıştı. O 22 yaşındaydı; 30 yaşındaydı. Merwin hakkında akıllı, güzel ve mütevazı olduğu ve koyu gri gözlerinin olduğu ayrıntılar bulmak zor. Noyes'in tanımlarının çoğu kendinden geçmiş dini görüntülerle doyurulur. Yemeyi ve uykuyu bıraktığı ve bunun yerine aşağı Manhattan'ın sokaklarında manik dolaştığı bir dönem boyunca, 'evrenin zirvesinde, bir meleğin ihtişamında' olduğu gibi durmasını hayal etti (maniasında) , aslında şeytan enkarnesi olup olmadığını merak etti). Merwin, Noyes'in ilk takipçisiydi ve onu sevdi. Dini Tecrübe İtirafları'nda (1849) “şüphesiz benim dünyadaki herhangi bir kişiden daha fazla bağlı olduğum kişi olduğunu” itiraf etti. Güzelliğine, alçakgönüllülüğüne ve cesurluğuna çekildi, ama en önemlisi, şirketinden ilham aldı. “Abigail Merwin, kutsallık inancındaki ilk yoldaşımdı” diye yazdı. “Onu tuhaf bir ilgi ve güvenle görmem doğaldı.” Noyes'in istikrarsızlığı sonunda Merwin'i korkuttu. New York'taki manik büyüsünden sonra onu ve Mükemmeliyetçiliği terk etti. Babası daha sonra Noyes'e uzak durmasını söyledi. Ancak Merwin, Merit Platt adlı bir adama nişanlandığını duyurduğunda, Noyes ona bir mektup gönderdi. Another Seni hiç sevmediğim için sevdim, ’diye açıkladı,“ evlilik düşüncesinin kaçınılmaz ”olduğunu itiraf etti. Elbette nişanlandı, ama bu Noyes'i rahatsız etmedi. İlahi evliliklere katıldıklarına ikna olmuştu: “Tanrı sizi ölümsüz bir evlilikte bize katıldığını ve Tanrı'nın bir araya geldiği şeyin kenara koyamayacağını söyleyecektir.” Merwin ve yeni kocası Ithaca'ya taşındı. Noyes onları takip etti, ancak Merwin onu kabul etmeyi reddetti. O zaman Noyes, Merwin ile olan ilişkisini haklı çıkaracak olan özgür aşk doktrini geliştirmeye başladı. Fikirlerini arkadaşı David Harrison'a bir mektupta heceledi. Harrison nihayet mektubu paylaşacaktı ve Atlantik kıyısındaki yukarı ve aşağı gazetelerde görünecekti. Noyes'i ünlü ve hor görür. Son paragrafı en tartışmalı olanıydı: Tanrı'nın iradesi yeryüzünde yapıldığında, cennette olduğu gibi, evlilik olmayacaktır. Kuzu'nun evlilik yemeği her yemeğin her konuk için ücretsiz olduğu bir ziyafettir. Münhasırlık, kıskançlık, kavga, orada yer yok… Belli bir kadına karım diyorum - o senin, o İsa'nın ve onun içinde tüm azizlerin gelini. Bir yabancının elinde sevgili ve ona vaadime göre seviniyorum. Onun hakkındaki iddiam, doğrudan bu dünyanın evlilik sözleşmesinde kesiliyor ve Tanrı sonunu biliyor. Değerli bir kuruma saldıran imkansız bir programdı. Ve Tanrı korkusu olan New England'lıların hassasiyetlerine karşı ovuşturdu. Yine de, Noyes bir şekilde bunu gerçekleştirdi. Bugün Noyes, diğer hırsların yanı sıra geleneksel evliliği ortadan kaldıran dini bir ütopya olan Oneida Topluluğu'nu kurmakla ünlüdür. Herhangi bir erkek herhangi bir kadından seks yapmasını isteyebilir; her kadın sırayla herhangi bir erkeği reddedebilir. Çekirdek aile ortadan kayboldu. Romantik ilişkiler geliştiren çiftler eleştirildi ve hem mülk hem de çocuk bakımı ortaktı. Topluluk, yapışkan sevgi biçimlerine o kadar dirençliydi ki, anneler ve babalar çocuklarına karşı özel bir sevgi göstermeleri nedeniyle mahkemm edildi. Oneida deneyi, 2. yüzyıl Kuzey Afrika'dan 20. yüzyıl İsrail'e uzanan uzun bir evlilik karşıtı haçlı seferleri dizisidir. Ve hepsi gibi, başarısız oldu. 30 yıllık icra, 30 yıllık eleştiri ve dini telkincilikten sonra, özel ilişkilere olan dürtü kontrol edilemeyecek kadar güçlüydü. Genç üyeler isyan etti. Bazıları gizli ilişkiler geliştirdi; diğerleri topluluktan ayrıldı ve dışarıda evlendi. 9 Haziran 1879'da bir kişi şöyle yazdı: ‘Anlaşmazlık devam ediyor ve yayılıyor… Düşünme sınıfları arasında çok fazla huzursuzluk ve kaygı var. Hepsi belirleyici bir şeyin olmasını bekliyor. ” Noyes'in evliliği yıkamaması kurumun ne kadar dayanıklı olduğunu gösterir. Evliliğe katılmamıza ve katılmamıza ilham veren derinden insani bir şey olduğunu gösteriyor. Yine de bu - kurumun önceliği, varolmayan inanılmaz eğilimi - mevcut tarihsel anı bu kadar şaşırtıcı kılıyor. Dünyada evlilik oranları düşüyor. Çocuklar eşi görülmemiş bir sıklıkta evlilik dışı doğarlar. Bu eğilimleri gözden geçiren bir yorumcu, 'evlilik kıyametinin gelebileceğini' uyardı. Onlar doğru mu? Evlilik gerçekten mahkum mudur? Ve eğer öyleyse, neden? Dünyanın en eski kurumunu öldüren nedir? 2002'de İngiltere'deki en büyük danışmanlık kuruluşu olan Duncan White of Daily, Daily Mail tarafından “evliliğin 30 yıl içinde soyu tükeneceğini” ilan etti. Bu hala 12 yıl ve sayımını terk ederken, dünyadaki mevcut trendlerle yankılanıyor. ABD tarihinde ilk kez, genç yetişkinlerin çoğu evli değil. Geçen yıl, Birleşik Krallık Ulusal İstatistik Ofisi heteroseksüel evliliklerin ‘tarihsel en düşük seviyelerde kaldığını’ bildirdi. Ve evlilik dışında doğan çocukların oranı gelişmiş dünyada patladı, İskandinav ülkelerinde ve diğer birçok ülkede yüzde 50'yi aştı. Tarihçi Stephanie Coontz'un sonucuna göre, “dünya çapında evlilik ve aile yaşamının tarihsel dönüşümünün ortasındayız”. Evliliğin belirgin çöküşü şaşırtıcı çünkü evlilik her yerde mevcut. Elbette, kadınların hayaletlerle veya çapraz kuzenlerle evlenebileceği, erkeklerin bir dizi kardeşle evlendiği (veya bulundukları) yerler vardır; burada evlilik, aileleri kalıcı ittifaklarda birbirine bağlayan sıcak tutkal tabancasıdır. Elbette, bazı yerlerde bir evlilik dans ve şölenle açıldı, damat bir prens gibi festoldu ve bir atın üstüne muzaffer sürdü, ailesi ondan önce serbest kalan mahkumlar gibi revize ediyor - ve hiç fanfare olmayan başka yerlerde, bir adam bir kadınla tabağı ve şimdi herkes birlikte olduklarını biliyor. Elbette evlilik, onu çevreleyen normlara ve beklentilere uyum sağlayan bir bukalemun. Bununla birlikte, antropolog George Murdock, Sosyal Yapı (1949) adlı tezinde sonuçlandırdığı için, hiçbir toplum 'çekirdek aile için yeterli bir ikame bulmayı başaramamıştır'. Ancak Murdock, güneybatı Çin'in Mosuo'yu bilmiyordu. Deniz seviyesinden bir buçuk milin üzerinde yer alan, Fuji Dağı'ndan daha yükseklere uzanan yaprak dökmeyen tanrı dağları arasında kalan turkuaz bir gölün yemyeşil kıyılarında bulunan Mosuo, antropolojinin en iyi bilinen vaka çalışmalarından biri haline geldi. Mosuo, evliliği olmadığı için ünlüdür. Bunun yerine, tam anlamıyla 'ileri geri yürüme' tisese var. Bu bir ilişkide, bir erkek ve bir kadın kendi evlerinde yaşıyor ve yemek yiyor (heteroseksüel olmayan tisese tanımları yok). Fantezi vurduğunda, adam kadını ziyaret eder ve rıza gösterdiği varsayılarak geceyi geçirir ve sabah ayrılır. Her ne kadar bu ilişki uzun vadeli olsa da, ortaklar arasında herhangi bir yükümlülük, ilişkiyi başlatan ya da sona erdiren resmi bir tören yoktur ve prensip olarak ortaklar yönetebilecekleri kadar çok bu ilişkiye sahip olabilirler. Sıradan randevuya benzer, ancak bir kadın hamile kalırsa, babanın çocuğa karşı çok az yükümlülüğü vardır. Gerçekte, Mosuo'nun da evliliği var. Antropologların ilk gelişinden bu yana sahiplerdi ve uygulama çağdaş Batı'daki evlilik gibi çarpıcı bir şekilde görünüyor. Buna 'likör içmek ve yemek yemek' anlamına gelen zhi-chi-ha-dzi diyorlar ve bir düğün törenine eşlik eden ruh ve biftek şenliklerini ifade ediyorlar. Yine de, evli insanlar Mosuo toplumunda bir azınlıktır ya da en azından bir azınlıktır. Çinli antropologlar ilk kez 1956'da 1.700'den fazla Mosuo yetişkine ait anketler yaptığında, yüzde 74'ünün tisese uyguladığını, yüzde 10'dan azının ise resmi olarak evlendiğini buldular. Zenginlik, turizm ve kültürleşme Mosuo'nun hayatını değiştirdikten sonra bile evlilik ikincil kalır. 2008'de antropolog Siobhan Mattison, turistlerin uğrak yeri olan Mosuo topluluklarını incelediğinde, yetişkinlerin yüzde 13'ünün evli, yüzde 23'ünün bu ilişkilerde olduğunu buldu. Diğer yüzde 64'ü bekardır veya ortaklarıyla birlikte yaşamaktadır. Evlilik Mosuo arasında belki de yeryüzündeki diğer toplumlardan daha az göze çarpmaktadır. Mosuo arasında evliliğin neden bu kadar zayıf olduğunu anlamak için öncelikle evliliğin ne olduğu konusunda net olmalıyız. İki bölümden oluşur. Birincisi, iki kişinin tipik olarak seks yaptığı, birlikte yaşadığı, ekonomik olarak işbirliği yaptığı ve bebek üretip yetiştirdiği uzun vadeli bir ilişki. İnsanlar biyolojik olarak çift-bağ kurmaya hazırdır ve ilişkiyi organize etme şeklimizden çocuk yetiştirmek için bir çözüm gibi görünmektedir. Bu, insanların bir seferde sadece bir çift bağ kurduğu anlamına gelmez, aynı zamanda tipik çift bağlardan sapmaların yanlış veya kusurlu olduğu anlamına da gelmez. Endonezya'da Minangkabau çiftleri birlikte yaşamıyordu. Batı Afrika'da, Yoruba çiftleri muhtemelen kaynaklarını ortak bir hane fonuna havale etmediler. Ve her yerde toplumlarda sayısız çift çocuk yaratmaz veya yetiştirmez. Bunun yerine, insanların uzun vadeli ilişkilere girme eğiliminde oldukları ve bunların evlilik için temel oluşturduğuna inanıyorum. Ancak bir çift bağ tek başına evlilik olarak nitelendirilmez. Kurumsallaştırılması da gerekiyor. İlişki ayrıcalıklara ve sorumluluklara sarılmalıdır, 'Hiçbiri eşin ilişkinin dışında seks yapamaz' veya 'Birlikten doğan herhangi bir çocuk annenin grubunun bir üyesidir.' Bir çift bu kurumsallaşmış statüye girer, toplumlar evlilikleri açık eylemlerle telaffuz eder: örneğin, 'Yaparım' demek veya herkesin önünde bir bardak ezmek. Mosuo arasında her iki evlilik sütunu da zayıf. Bu ilişkiler sadece kurumsal formalitelerden arınmış değil, aynı zamanda insan çift bağlarında ortak davranışlardan yoksundur. Çiftin cinsiyeti var, evet ve hatta bazen bebek üretiyorlar, ancak birlikte yaşamıyorlar ve ekonomik işbirlikleri çoğu evliliğin kaynak havuzu oluşturma özelliğine kıyasla yetersiz. Mosuo neden bu kadar aykırı? Bir cevap, 1963'te Çinli antropologlara hayat hikayesini anlatan Mosuo kadını Jiaama'dan geldi. Jiaama 10 kardeşin en küçüğü ve aralarındaki tek kızdı. Bu nedenle Jiaama, “annem beni en başından şımarttı. Ağır ya da kirli işler yapmama izin vermedi ama kardeşlerime bunları yapmalarını emretti. ” Jiaama’nın ilk tisese ilişkisi 14 yaşındayken geldi. İlk başta kendi odasına girme ve ziyaretçileri kabul etme konusunda endişeliydi. Girls Bazı kızlar beni kızdırdı ve şöyle dedi: “Jiaama, tek başına bir odada yaşamaktan korkuyor musun?” Ben dedim ki: 'Biraz'… Kendime düşündüğüm zaman, benim gibi küçük bir kız, beni onun aksoyunu yapacaktı? Tisese, pürüzsüz ve kolay olduğu ortaya çıktı, o kadar ki ilk partneri evlilik teklif etti. "Birbirlerine axiao olmak çok güzel," diye yanıtladı Jiaama. Again Bir daha asla beni karın olarak almak istediğinden bahsetme. Yoksa annem ve erkek kardeşlerim seni uzaklaştırırdı. ” Jiaama ikinci bir partner aldı, ancak hamile kaldığında ilişki sona erdi. Doğum yaptıktan sonra üç ortak daha aldı - bunlardan biri genç, dürüst ve iyi görünümlü bir adam olan Liangzhe Bubu idi. Liangzhe Bubu Jiaama ile ilişki kurmak istediğinde tuz, ceket, etek, çay yaprakları ve bir çift ayakkabı gönderdi. Birbirlerini iki yıl gördüler, bu noktada ikinci çocuğunu doğurdu. Babalık Liangzhe Bubu'yu teklif etmeye zorladı: Herkes bebeğin Liangzhe Bubu'ya benzediğini söyledi. O da çok gururluydu ve bir damadı olmak için evimizle evlenmek istediğini söyledi. Ona dedim ki: nine Dokuz kardeşim var. Gelinin oğlu olarak sana kim ihtiyaç duyar? Eğer benimle axiao olmak istiyorsan, bunu bu şekilde tutalım. Bir daha asla kaprisler tarafından taşınamaz. ”Tabii ki, bu sözlerden mutsuzdu. O andan itibaren giderek daha az geldi. Jiaama’nın Liangzhe Bubu’ya yanıtı çok önemli. Dokuz erkek kardeşin olduğunda kimin kocasına ihtiyacı var? Çoğu toplumda bu soru ortaya çıkmaz, çünkü kardeşler kendi çocuklarına bakmakla meşguldür. Ancak Mosuo'nun sosyal yapısı kendine özgüdür. Erkekler ve kadınlar cinsel partnerleriyle birlikte hareket etmek yerine genellikle annelerinin evinde kalırlar. Yetişkin erkek ve kız kardeşler birlikte yaşarlar ve sonuç olarak bir kadının kardeşleri çocuklarını yetiştirmeye yardımcı olabilir. Tabii ki, yaşam düzenlemelerinde farklılıklar var. Mosuo aile hayatı on yıllardır değişiyor ve antropologlar ilk kez 1950'lerde geldiğinde patrilineal köyler bile vardı (beklendiği gibi, bu köylerde evlilik daha güçlüydü). Yine de, temel ders devam ediyor: kadınlar cinsel partnerlerine daha az güvendiklerinde, çift bağları zayıflar. Dünya çapında benzer bir şey mi oluyor? Güçlenmiş kadınların çift bağlara daha az ihtiyacı olduğu için evlilik çöküyor mu? İlk bakışta, cevap evet gibi görünüyor. Birçok yazar, evliliğin düşüşünü artan tek ebeveynlik kolaylığına kadar takip eder. İzlanda'nın şaşırtıcı istatistikleri göz önüne alındığında - 2018'de doğumların yüzde 70'inden fazlası evlilik dışındaydı - bu popüler bir odak noktası haline geldi. 2016'da Atlantik için yazan Emily Epstein, İzlanda'da şunları söyledi: 'Cömert sosyal programların ve laik bir toplumun birleşimi, nuptialleri hariç tamamen eski haline getirdi - benzersiz bir bağımsız annelik kültürüne yol açtı… Küçük bir toplulukta yaşamak akrabaların genellikle yakın olduğu ve çocuk bakımına katılabileceği anlamına gelir. ' Siyaset bilimci Janet Johnson, 2015 yılında New Yorker'da benzer bir gözlem yaptı. 'İzlanda'daki tek anneliğin ayırt edici kültürü' hakkında yazarak, 'İzlandalı ebeveynler arasında dokuz aylık ücretli izin de dahil olmak üzere kapsamlı sosyal yardımlar aldığını kaydetti. ebeveynler ve uygun fiyatlı anaokulları. Çoğu insanın da boşluğu almak için yakınlarda bulunan akraba ağları var. Bekar annelik bugün öncekinden daha kolay olabilir. Ama bütün bu yorumlar bir noktayı kaçırıyor. Ana eğilim, tek ebeveynlikte bir artış değildir; evliliğin formalitesinde bir düşüş. İnsanlar hala çift. Hala birlikte yaşıyorlar. Hala seks, arka bebek ve havuz kaynakları var. Sadece evlenmiyorlar. İlişkilerini hükümetlerin “evlilik” olarak adlandırdığı haklar ve sorumluluklar grubuna tabi tutmuyorlar. İzlandalı demografi uzmanı Ari Klængur Jónsson, `` Bir Piçler Ülkesi? '' (2019) raporunda açıkladığı gibi, İzlanda'daki evlilik dışı doğumların büyük çoğunluğu bekar anneler için değildir; birlikte yaşayan çiftlere. Demograflar için, birlikte yaşamadaki artış evlilik devriminin merkezindedir. Sayılar şaşırtıcı. ABD'de heteroseksüel birlikte yaşayan çiftlerin sayısı 1980'de 1,6 milyondan 2018'de 8,5 milyona yükseldi. Norveç'te, 1984'te yanıtlayanların üçte biri evli olmayan bir çiftin çocuklarla yaşamasının uygun olduğunu düşündü; 2007 yılında, beşte dördünden fazlası evlenme planı olmadan birlikte yaşamayı onayladı. "Yakın eşzamanlı ilişkilerin zamanlamasında, süresinde ve sıralamasında görülmemiş değişiklikler, bugün evlilik çalışmasını geçmişe göre çok daha karmaşık hale getirdi." New York'taki Cornell Üniversitesi'nden yakın zamanda yapılan bilimsel bir derlemeye başlıyor. “Birlikte yaşamanın artması bunun ana sebebidir.” Evliliğin düşüşünü açıklamak için, tek ebeveynliğe ve zayıflayan çift bağlara bakmamalıyız. Birlikte yaşama bakmalıyız. Birlikte yaşama hakkında bilgi edinmek istiyorsanız, Brienna Perelli-Harris'e sormaktan daha iyisini yapamazsınız. İngiltere'deki Southampton Üniversitesi'nde bir demografi uzmanı olan Perelli-Harris, 20 yıldan fazla bir süredir çocuk doğurma ve ortaklıklardaki değişiklikleri incelemiştir. Birçok demograf gibi, kariyerine tek bir yerde - Sovyet sonrası Rusya - çalışmaya başladı, ancak aile yapısının dünya çapında değiştiği göz önüne alındığında, karşılaştırmalı bir yaklaşıma ihtiyaç olduğunu gördü. Böylece demografçıları, antropologları ve sosyologları bir araya getirdi ve evlilik dışı çocuk doğurma ağını kurdu. Bu ağ, aile değişikliği konusunda evrensel olanı ve belirli ülkelere özgü olanları anlamaya çalışan uluslararası bir akademisyen grubudur. Anket verilerini inceleyerek işe başladılar, ancak Perelli-Harris'in de belirttiği gibi, data anket verileri çok sığ. Size açıklamalar, insanların oldukları gibi davrandığı nedenler ve bu eğilimlerin ülkeler arasında nasıl farklılaştığı hakkında pek bir şey anlatmıyor. ”Yani farklı bir yaklaşım izlediler: odak grupları. Bir seferde altı ila sekiz kişiyi davet ettiler ve onlara 'İnsanlar çocuk sahibi olursa evlenmeli mi?' Ve '50 yıl içinde insanlar hala evleneceklerini düşünüyorlar mı?' Gibi sorular sordular. 2014 yılında elde ettikleri sonuçlar, sekiz Avrupa ülkesinde ve Avustralya'da yaklaşık 600 katılımcıyla 79 odak grubu yürütmüştür. Ülkeler ortaklık düzenlemelerinin sürekliliğini kapsıyordu: daha önceki anketlerin katılımcıların yüzde 14'ünün birlikte yaşadığını gösteren İtalya'dan, katılımcıların yüzde 80'inin yaptığı Norveç'e. Bu varyasyona rağmen ortak bir hikaye ortaya çıktı. Hemen hemen her yerde, insanlar evliliğin birlikte yaşamaktan daha fazla bağlılık gerektirdiğini kabul ettiler. Arkadaşlarınız ve aileleriniz için bir vaatte bulunuyorsunuz ve geri çekerseniz boşanma olan idari cehennemle karşılaşacağınızı kabul ediyorsunuz. Bir Rus katılımcının açıkladığı gibi: 'Bir evlilikten daha kolay bir birliktelik birliği bırakabilirim.' Evlilikle birlikte, 'orada kilit gibi bir şey var.' İnsanlar evlilik taahhüdünü kabul eder, çünkü evlenmek yarar sağlar. Birlikte yaşamaya başlarsınız ve eğer isterseniz, bebek yetiştirirsiniz. Kendini daha güvende hissediyorsun çünkü partnerin de bunu yapıyor. Ve geçimini sağlamak için gerekli olanlardan bazıları da dahil olmak üzere yasal ayrıcalıklar kazanırsınız. Bir katılımcı eski Doğu Almanya'da sadece evli çiftlerin nasıl kredi kullanmalarına izin verildiğini hatırladı. “Başka yolu yoktu” dedi. O zaman şimdi ile tezat oluşturdu. “Bugün,” dedi, tek bir kişi olarak, “Bir mobilya mağazasına gidip bütün dairemi ödünç alıyorum.” Yorumu daha geniş bir toplumsal eğilimi yansıtıyor: evlilik faydalar üzerindeki tekelini kaybediyor. Bunun nedeni kısmen hükümetlerin bir zamanlar evli çiftlerle sınırlı olan tek kişilik ayrıcalıklar vermesidir. Yine de en büyük katkı, birlikte yaşamanın artan kabulü gibi görünmektedir. Cinsel normlar gevşedikçe, evli olmayan eşler birlikte yaşayabilir. Bebekleri büyütebilir ve birlikte bir hayat kurabilirler. Ve bunu ebedi bir evlilik sözleşmesinde yaşamlarını imzalamadan yapabilirler. Hollandalı bir katılımcı, birlikte yaşama üzerine birlikte yaşama çağrısını şöyle özetledi: “Bu bir abonelik gibi. Kolayca bırakabilir ve hayatınıza devam edebilirsiniz. ” Hükümetler birlikte yaşayan sendikaları tanıdıkça, evlilik ve birlikte yaşama arasındaki fark daha da azalmaktadır. Hollanda hükümetinin gözünde, kayıtlı ortak çalışanlar neredeyse evli meslektaşlarına eşdeğerdir. İsveç ve Fransa çok geride değil. Bu, şimdi çocukları evlat edip birlikte vergi gönderebilen birlikte yaşayan çiftler için iyidir, ancak paradoksal bir sonucu vardır: birlikte yaşama yeni bir evlilik biçimi haline geliyor. Evliliğin kurumsallaşmış bir çift bağ olduğunu unutmayın. Görevler ve ayrıcalıklarla dolu seks + ekonomi + güvencesidir. Hükümetler, ortak çalışanların çalışmayan ortaklarla birlikte sigorta yapmalarına izin verdiğinden veya ayrıldıktan sonra eş desteği vermelerini istedikleri için yeni, daha az kararlı bir evlilik biçimini yeniden şekillendiriyorlar. Bu eğilimlere rağmen, çoğu insan sonunda resmi olarak evlenmek istiyor. ABD'deki Pew Araştırma Merkezi'nden yakın zamanda yapılan bir araştırmaya göre, katılımcıların yaklaşık yüzde 70'i evliliğin tatmin edici bir yaşam sürmek için gerekli veya önemli olduğunu söyledi. Birlikte yaşama hevesli Norveçliler arasında bile evlilik idealdir. Sadece anlamı değişiyor. Pratik evlilik kabuğu çözüldükçe, bağlılığın özü kalır. Evlilik, birbirlerini güçlü hisseden insanların ilişkilerini sağlamlaştırmaları ve kutlamaları için bir yol haline geliyor. ABD'li demografi uzmanı Andrew Cherlin'in 2018'de `` capstone '' olarak adlandırdığı bir şey haline geldi: gerçek bir yaşam ve ortaklığın sembolü. Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Estonya, Fransa, Gürcistan, Norveç ve İsveç'te, medyan evlilik yaşı, ilk doğumdaki medyan yaştan en az üç yıldır. "11 yıl sonra evlendik," diye açıkladı Norveçli bir katılımcı Perelli-Harris’in araştırmasına. “Küçük çocuklarla dönemi atlattık, bu yüzden bu aşkı kutlamak.” Aynı fikir, eşcinsel evlilik çevresindeki konuşmalarda ortaya çıkıyor. 2006 yılında ABD sosyolog Katrina Kimport, San Francisco iki yıl önce aynı eşcinsel evliliği kısaca yasallaştırdığında evlenen eşcinsel ve lezbiyen insanlarla röportaj yaptı. Bazı katılımcılar yasal sonuçları hakkında konuştu; diğerleri evliliği politik bir eylem olarak gördüler. Ama çoğu sevgiye odaklandı. Addy olarak tanıtılan bir kadın, Julie adlı başka bir katılımcıyla evliliğini tarif etti. Addy ve Julie her ikisi de biracial ama farklı kökenden geliyorlar. Addy düşük gelirli hanelerde koruyucu bakımda büyüdü; Julie orta-üst sınıfa yetişti. Addy beyaz ve Kızılderili; Julie beyaz ve Orta Doğulu. Onlar için Addy, evliliğin farklı tarihlerini aşan bir sevgi tüketimi olduğunu açıkladı. "Aşkla ilgili," dedi. Class Bu sınıfla ilgili değil. Bu ırkla ilgili değil. Bu hiçbir şeyle ilgili değil. Bu sadece aşk ve yapmanız gereken şeyi yapan iki kişi ve bu birbirimizi sevmek. ” Eşcinsel haklar organizasyonu Eşitlik California 2007-8'de bir televizyon reklam kampanyası yürüttüğünde izleyicilere 'Sevdiğiniz kişiyle evlenemezseniz ne olur?' Diye sordular. yetişkin olmak, çocuk sahibi olmak veya yasal koruma altına almak. Aşkla ilgiliydi. Bir evlilik kıyameti geliyor mu? Mevcut eğilimlere baktığımızda, zaten burada. Bir asteroit kadar yıkıcı ve beklenmedik olan modernite, toplumsal normları tahrip etti. İlişkiler üzerindeki resmi evliliğin hegemonyası sona eriyor. Yine de, kuşlara dönüşen dinozorlar gibi, resmi evlilik devam eder, yeni dönüşür ve daha marjinaldir. Resmi yerinde, yeni ilişkiler hayvanat bahçesi ortaya çıkıyor. Suları test eden çiftler için gündelik birlikte yaşam var. Büyük sözleşmeyi imzalamak istemeyenler için kayıtlı sendikalar var. Ve birlikte yaşamaktan (uzun süreli ortaklar ayrı adresler tuttuğunda) mutfak masası poliamidine (tek eşli olmayan bir grup birlikte kahvaltı yapmak için yeterince samimi olduğunda) daha az bilinen düzenlemelerin bir alan kılavuzu vardır. Evlilik zayıflıyor. Farklılaşıyor. Ama yakın zamanda yok olacak gibi de görünmüyor. Kaynak: Aeon: M. Singh

Günde Sekiz Bardak Su İçmem Gerekir mi? Beş Uzmana Sorduk İşte Cevapları Bu asırlık tavsiye nereden geldi ve modası geçmiş mi? Herkes insanların suya ihtiyacı olduğunu biliyor ve onsuz hayatta kalamayız. Hepimiz günde sekiz bardak veya iki litre su hedeflememiz gerektiğini duyduk. Bu hedef aslında ne kadar su olduğunu düşündüğünüzde oldukça zor görünüyor ve yediğimiz yiyeceklerden de biraz su almıyor muyuz? Beş tıp ve spor bilimi uzmanına günde sekiz bardak su içmemize gerek olup olmadığını sorduk. Beş Uzmanın Hepsi de Hayır Dedi İşte onların ayrıntılı cevapları: Karen Dwyer, Nefrolog Sadece susuzluğa kadar içmelisin. Hidrasyon seviyenizin en iyi göstergesi idrarınızın rengidir. Açık sarı renkli hedef almalısınız; çok karanlıksa, susuz kalırsınız ve daha fazla suya ihtiyacınız vardır; eğer berraksa (su gibi) o kadar fazla suya ihtiyacınız olmaz. Aşırı su alımı, özellikle kalp rahatsızlığı olanlarda tehlikeli olabilir. Böbrek suyu konsantre etme konusunda dikkate değer bir yeteneğe sahiptir, bu nedenle “kuruyorsanız” böbrek idrarı konsantre eder ve daha fazla içmek için beyne bir mesaj gönderir. Vincent Ho, Gastroenterolog Hayır, günde sekiz bardak su içmek gerekli değildir. 1945 yılında Ulusal Bilimler Akademisi Gıda ve Beslenme Kurulu tarafından yayınlanan bir yayından günde sekiz bardak su içilmesi tavsiyesinin kaynağı “Görünüşe göre“ Yetişkinler için uygun su ödeneği çoğu durumda günde 2.5 litredir ” . Öneri aynı zamanda “bu miktarın çoğunun hazır gıdalarda yer aldığını” ve bu durumun sıklıkla göz ardı edildiğini belirtti. Tükettiğimiz gıdalardan çok miktarda su alıyoruz. Örneğin karnabahar ve patlıcan% 92 sudur. Tüm boyutlara uyan tek bir yaklaşımın yardımcı olması pek olası değildir. Sağlıklı yetişkinlerin günde sekiz bardak daha su içmesi gerekmeyebilir. Öte yandan, belirli hastalıkları olan veya çok sıcak iklimlerde yaşayan kişiler daha büyük sıvı alımı gerektirebilir. Michael Tam, GP İki litreden daha az su olan sekiz bardak, kabaca, iyi bir yetişkinin ihtiyaç duyduğu, hiçbir şey yapmayan (örneğin, hastanede kalmak) günde bazal sudur; kusma veya ishal olarak). Günlük yaşamda genellikle ek kayıplarımız olur (sıcak bir günde egzersiz veya terleme) ve diğer kaynaklardan su alırız. Diyetimizde içecekler ve meyve ve sebzeler gibi sulu ve nemli yiyecekler gibi bariz olanlar var. Daha az belirgin olan, yiyeceklerin metabolizmasından gelen sudur. Yağların, karbonhidratların ve proteinlerin vücudumuzdaki enerjiye dönüştürülmesi su üretir. Gözlük sayısına odaklanmak yerine, susadığında sıvı içmeniz yeterlidir. Daha fazla su hedeflemek (özellikle şekerli içeceklerin yerine) sağlığı iyileştirmek için genellikle iyi bir fikirdir. Jon Bartlett, Spor Bilimcisi Bir kişinin günlük su gereksinimleri son derece bireyseldir ve bir dizi iç ve dış faktöre bağlıdır. Günlük fizyolojik ihtiyaçları karşılamak için temel olarak günde sekiz bardak su tavsiye edilirken, bir günde gerekli olan gerçek su miktarı günlük aktivitelere, sağlığa ve ikamet ettikleri iklime bağlıdır. Araştırmalar, hafif bir dehidrasyon seviyesinin bile hem zihinsel hem de fiziksel performansı olumsuz etkileyebileceğini göstermektedir. Bu, oldukça aktif ve sıcak ortamlarda yaşayan kişiler için daha da vurgulanmaktadır. Yeterince içtiğinizden emin olmak için basit ve kolay bir hatırlatma, susuzluğa kadar içmek ve içecek seviyesinin normalden daha yüksek olduğu veya daha sıcak ortamlarda içmenin düzenliliğini ve toplam hacmi artırmak için günlerdir. Toby Mundel, Egzersiz Bilimcisi Vücudunuzun ihtiyaç duyduğu su miktarını (sadece su değil tüm yiyecekler ve sıvılarla değil!) Belirler. Bunlar vücut büyüklüğü ve bileşimi (ağırlık, kas ve yağ), ne kadar terlediğinizi (fiziksel olarak aktif, sıcak veya nemli ortam, çok fazla giysi) veya idrarı (belirli ilaçları almak, yüksek irtifada olmak), sağlığınızı (ateşi, kusma veya hastalık) veya durumu (hamile, emzirme) ve diyet (yüksek su içerikli gıdalar, karbonhidratlar). Çoğu sağlıklı yetişkin için nadiren susuzluk hissi veren ve açık sarı (veya renksiz) idrar genellikle yeterli su alımını doğrular. Diğer yararlı ipuçları arasında, her öğünden önce ve her öğünde bir kadeh düşük kalorili sıvı içmek (açlığı susuzluktan ayırmak için) ve fiziksel aktiviteden önce, sırasında ve sonrasında düşük kalorili sıvı içmek (özellikle terlerseniz) bulunur. Nadiren de olsa, çok fazla sıvı içmek de olumsuz sağlık sonuçlarına neden olabilir, bu yüzden daha fazlası mutlaka daha iyi değildir. Kaynak: T. Conversation

Kimi bahçeye çıktı kimi balkona! Sesi duyan oynamaya başladı Düzce’de bir site yönetimi, sokağa çıkma yasağı getirilen 20 yaş altındaki gençler için DJ performansı düzenledi. Uğur Çakır’ın evinin balkonundan çaldığı şarkılara site sakinleri balkonlarından ve sitenin ortak yaşam alanlarından eşlik etti.

İşte başka bir iddia: CNN'de yayınlanan bir programda şu soru soruldu: Covid-19 yıllardır insanlarda var mıydı? Önde gelen bilim adamları CNN'ye, virüsün son aylarda sadece yarasalardan gelmemesinin mümkün olduğunu, ancak aylarca, belki de yıllar önce insanlara sıçrayabildiğini ve daha sonra insanlar arasında olduğu gibi ölümcül olabileceğini söyledi. . CNN'den Nick Paton Walsh rapor ediyor.