ERBAY

bende 65 yaptım

DOST BİLDİKLERİM Sanırdım gündüzdü onlarla gecem İçimde ümitti dost bildiklerim Ne zaman yıkılıp yere düştüysem Bırakıp da gitti dost bildiklerim Hepsi varken baharımda, yazımda: Kışın bir burukluk kaldı ağzımda Seneler senesi oysa gözümde Cihana eşitti dost bildiklerim Nerde o sözlere kandığım günler? Her gülen yüzü dost sandığım günler Acıdan kahrolup yandığım günler Ta canıma yetti dost bildiklerim Meydana çıkalı asil cehreler Aydınlanmaz oldu artık geceler Yalanlar tükendi, indi maskeler Birer bitti dost bildiklerim Koklar oldum bana *dostum* diyenden Yoksa yok olandan, varsa yiyenden Ne onlardan eser kaldı ne benden Beni benden etti dost bildiklerim . Ümit Yaşar Oğuzcan

AYRILIRKEN Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir. Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk, Erken içeceğimiz bir ilaç gibi. Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk. Bu saatte gözyaşları, yeminler, Boş bir tesellidir inandığımız. Perde kapanıyor, filim bitiyor işte, O hiç bitmeyecek sandığımız... Görüyorsun, konuşacak bir şeyimiz kalmadı. Sadece bakışlarımızda hüzün. İşte ayrılık bu; hiç beklemediğimiz... O ikiz kardeşi ölümün. Anlıyorum bir daha görüşemeyeceğiz Bu son buluşmamızdır seninle Yeni bir hayata başlayacaksın artık Onunla, o yeni sevgilinle. Anlıyorum artık o öpecek ellerini Kulağına aşkı o fısıldayacak İçinde bir pişmanlıktan başka Benden eser kalmayacak. Sigaranı söndür, kalkabiliriz On adım sonra yollarımız ayrılmalı Sakın ağlama ve bir şey söyleme bana İnsan ayrılırken bile büyük olmalı. . Ümit Yaşar Oğuzcan

samimiyet

yatacam..

ve aleykümselam hoşgeldin

Senin Korkularını Benim İnceliğimi Ayrılık ne biliyor musun? Ne araya yolların girmesi, ne kapanan kapılar, ne yıldız kayması gecede, ne ceplerde tren tarifesi, ne de turna katarı gökte. İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık! İpi kopmuş boncuklar gibi yollara döktüğü gözlerini, birer damla düş kırıklığı olarak toplaması içine. Ardında dünyalar ışıyan camlar dururken, duvarlara dalıp dalıp gitmesi. Türküsünü söylecek kimsesi kalmamak ayrılık. Saçına rüzgar, sesine ışık düşürememek kimsenin. Çiçekçilerden uzağa düşmesi insanın yolunun. Güneşin bir ceza gibi doğması dünyaya. İki adımdan biri insanın, sevincin kundakçısı, hüznün arması ayrılık. O küçük ölüm! Usta dokunuşlarla bizi büyük ölüme hazırlayan. Ayrılık, o köpüklü öpüşlerin ardından gidip ağzını yıkadığında başlamıştı. Ben bulutları gösterirken, “bulmacanın beş harfli yemek sorusuna” yanıt aramanla halkalanmış, “Aşkın şarabının ağzını açtım, yar yüzünden içti murt bende kaldı” türküsü tenimde düğümlenirken, odadan çıkışınla yolunu tutmuş, Dağlarda öldürülen çocukların fotoğraflarını bir kenara itip, “bu eteğin üstüne bu bluz yakıştı mı? ” diye sorduğunda varacağı yere varmıştı çoktan. Şimdi anlıyormusun gidişinin neden ayrılık olmadığını, bir yaprağın düşmesi kadar ancak, acısı ve ağırlığı olduğunu. Bir toplama işleminin sonucunu yazmak gibi bir değer taşıdığını. Boşluğa bir boşluk katmadığını, kar yağdırmadığını yaz ortasında.... Ne mi yapacağım bundan sonra? Ayak izlerimi silmek için sana gelen bütün yolları tersinden yürüyeceğim önce. Şiir yazmayacağım bir süre, Fotoğraflarını güneşe koyacağım, bir an önce sararsınlar diye. Hediyelik eşya satan dükkanların önünden geçmeyeceğim. Senin için biriktirdiğim yağmur suyunu, bir gül ağacının dibine dökeceğim. Falcı kadınlara inanmayacağım artık. Trafik polislerine adres sormayacağım, Geleceğe ışık düşüren bir gülüşle gülmeyeceğim kimseye.... Ne yapacağımı sanıyorsun ki? Tenin tenime bu kadar sinmişken, ömrüm azala azala önümden akarken, gittiğin gerçek bu kadar herkese benzerken.. Senin korkularını, benim inceliğimi doldurup yüreğime, bıraktığın boşluğu yonta yonta binlerce heykelini yapacağım. Şükrü Erbaş

Elveda 35 Yılım Hani bazı anlar vardır. İçimizde korkular canlanır. Yürek coşkunun yerini, Kaygılara bırakır. Soruşturmalar başlar. Gerçekleşmeyen hedefler, Ön plana çıkar.. Ben de şimdi soruyorum; Hayat bana ne vermişti? Aynalara bakmaya korkuyorum.. Oysa çocukken hayallerim vardı. Balonlarla semalarda uçar, Gökkuşağından kayarken, Kuşlarla yarışırdım. Masallardaki peri kızı olur, Hastaları iyileştirir, Yetimlere yuva olurdum.. Sihirli değneğime dokunup, İnsanlara mutluluk dağıtırdım. Vefasızlığı, acı gerçekleri, Hayat bana gaddarca öğretti. Rüzgarda yaprak gibi savrulup, Hayallerimin öksüzü oldum. Ölü aşklar sevgilim, Geceler ölümsüz yarim oldu. Hayatımın bilançosu, Ağır borçlarla doldu.. Ufkumdaki mevsimler şaşırdı. Gönül ağacım kök salamadı. Yalnızlığın deminde gelen, Hep sonbahardı. Dağların tepesindeki sis gibi, Ruhumu ağıtlar sardı. Ömrümün yarısı boşa gitti, Ne dünya düzeldi, Ne de bahar geldi. Geriye ne kaldı? Bugün doğum günüm, Ve ben korkuyorum, Aynalara bakamıyorum. İçimdeki çocuğu göreceğim. Ona ne diyeceğim? Bilançoyu göstermeye utanıyorum. Yeni yaşımda her şey düzelecek, Diyemiyorum.. Sessizce kalbime ektiğim, Özenle beslediğim, Umut gülüm, Tek ışığım, Elveda, 35 yılım..! Samanyolu (Nigar Yıldız)

hayal

bende s...tım 18 yaptım

heşgeldun kardeşim..

Korkmuyorum Seni Sevmekten Kaçmaya çalıştığın gerçek, Birgün karşına çıkacak. Ve işte o gün Kaçacak yerin olmayacak. Ben senin varlığını seviyorum, Yokluğunu seviyorum Sana ulaşamadığım dakikalarda. Seni duymayı Seni özlemeyi Hiç görmesem bile seninle olmayı seviyorum. Hiç korkmuyorum seni sevmekten. Senin gülüşünü seviyorum. Her bana bakışında Gözlerinede okuduğum o duyguyu Gözlerindeki gözlerimi seviyorum. Gönlünü seviyorum Özünü seviyorum senin Dudaklarındaki sözlerimi seviyorum Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Ben sendeki o sıcaklığı Sana olan uzaklığı seviyorum. Yanaklarından akan göz yaşlarını En çok, dağınık olduğunda saçlarını Beni arayan ellerini seviyorum. Yalnızlığımı seviyorum sebebi sensen Ayrılığını seviyorum, En çok yalnız kaldığımda Beni bulan gönlünü seviyorum. Ben en çok senin bana olan Sevgini seviyorum. İçimden haykırmak geliyor. Dünyaya sığdıramadığım seni Kalbime sığdırmak geliyor. Ağlamak geliyor seni görmezsem Özlemek geçiyor içimden seni Sevmek geçiyor. İçimden sana doğru giden Bin bir türlü yol geçiyor. İçimden sen mutlu olacaksan Ölmek bile geçiyor gülüm. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Ben yalnızca seni seviyorum, Ne o muhteşem güzelliğin Ne kalbimdeki özelliğin Ne de sevdiğim için değil, Seni yalnızca sen olduğun için, Ruhun için Kalbin için Aklın ve sevgin için seviyorum seni. Ben seni en çok kendim için seviyorum Belki de ilk defa bencil oluşumu Sana borçlu olduğum için. Seni her şey için seviyorum. Ve sahip olmadığım Hiçbir şey için. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Her dakika seninle olmayı seviyorum. Gözlerimi her açtığımda Aklıma gelişini seviyorum. Her gece uyumadan önce Seni sevdiğim aklıma gelince Sensiz uyumayı bile seviyorum Uyumadan önce seni düşününce. Ben seni en çok Umutsuzluğumda beni bulduğun için seviyorum. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Ben seni bu şehirde olduğun için değil Benimle aynı toprağa ayak bastığın için Benimle aynı gökyüzünü paylaştığın için seviyorum. Geceleri benim yüzüme vuran ay ışığı Senin de gözlerine vurduğu için seviyorum. Benim kemiklerimi ısıtan yaz güneşi Sana da sıcaklık veriyor diye seviyorum seni. Beş bin yaşındaki bu dünyada Benimle aynı zamanı paylaştığın için seviyorum. Ben seni benimle yaşadığın için Benden hiç gitmediğin için seviyorum Beni hiç terketmediğin için. Ellerini seviyorum tanrıya açıldığında Kalbini seviyorum kapıları açıldığında Ve gözlerini seviyorum Her karşımda kapanıp açıldığında. Bana baktığında İçimde yakaladığın coşkumu seviyorum, Her bana baktığında Seni sevdiğimi hatırlamayı seviyorum. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Her kibrit çaktığımda Alevin içinde seni görmeyi seviyorum. Her sigara yaktığımda Dumanın şeklinde seni görmeyi seviyorum. Her bana baktığında O kadar çok seviyorum ki seni sevmeyi Yalnızca sen olduğun için hayatımda Kendimi bile seviyorum Sen olunca aklımda. Kalbimi seviyorum seni seviyor diye Gözlerimi seviyorum seni görüyor diye. Ruhumu seviyorum, senin ruhuna Bu kadar yakın diye. Varlığımı seviyorum, Sırf sana borçlu olduğum için Mutluluğumu seviyorum. Gülümsememi seviyorum seni düşününce Ayakta kalışımı seviyorum sebebi sen olunca Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Ben sana olan sevgimi yazan Kalemimi seviyorum. Senin adını yazdığım kağıdı seviyorum. Sana olan sevgime benzettiğim Her sevgiyi seviyorum. Bana seni hatırlatan herşeyi Sana giden yolları seviyorum. O kadar çok seviyorum ki seni Seni kaybetmek korkusunu bile, İçinde yalnızca, sen olduğun için Sana karşı duyduğum bir duygu olduğu için Korkumun sebebinde sen olduğun için seviyorum. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Seni seviyorum. Murat Apaydın

Hayat Nedir Anne? benim hiç sapanım olmadı anne, ne kuşları vurdum, ne de kimsenin camını kırdım... çok uslu bir çocuk değildim ama, seni hiç kırmadim, hep boynumu kırdım. ben hayatım boyunca bir tek kendimi vurdum! .. suskun görünsem de, fırtınalı ve mağrurdum anne. bir mızrak gibi, aynada hep dik durdum anne! .. ben sana hiç bir gün laf getirmedim, leke sürmedim. ama göğsümü çok hırpaladım, kalbimi çok yordum... ben hayatım boyunca, en çok kendimi sordum! ... benim hiç sevgilim olmadı anne, ne bir yuva kurdum, ne bir gün şansım güldü... öpemeden bir bebeğin gidişini, tükendi gitti çağım... kimi yürekten sevdiysem, yüreğini başkasına böldü... bir muhabbet kuşum vardı, o da yalnızlıktan öldü... sen beni göğsünde hep acılarla mı soğurdun anne? yoksa evlat diye, koca bir taş mı doğurdun anne? eziyet degilim, zahmet değilim, musibet hiç değilim; bir senin mi balına sinek kondu, söylesene! doğurdun da beni, ne ile yoğurdun anne? benim hiç hayalim olmadı anne... ne seni rahat ettirdim, ne kendim ettim rahat... BİR MUTLULUK FOTOĞRAFI BİLE ÇEKTİRMEDİ BU HAYAT! kaybolmuş bir anahtar kadar sahipsizim anne... ne omuzumda bir dost eli, ne saçımda bir şefkat... say ki yollardan akan, şu faydasız çamurdum anne... say ki ıslanmaktım, üşümektim, say ki yağmurdum anne! bunca yıldır gözyaşlarını, hangi denizlere sakladın? oy ben öleyim, SEN BENİ NE DİYE DOĞURDUN ANNE? ? ? Yusuf Hayaloğlu

Songül KARLI__ Yalan

yar demedin.. Yavuz BİNGÖL

Çinlinin biri iş amaçlı Türkiye`ye gelmiş, aksilik bu ya bir trafik kazası geçirir ve tercümanı ölür kendisi ağır yaralıdır. Aradan biraz zaman geçer adam biraz iyileşir, doktor kontrol için çinlinin odasına gider, çinliye yaklaşır ve raporlara bakarken çinli doktora; - çhan çhin çhun.der doktor şaşırmış bir durumda hastaya yaklaşır ve sorar -ne demeye çalışıyorsun? -çhan çhin çhun. doktor meraklanmıştır ve tekrar sorar - ne lazımdı der. Artık çinlinin rengi solmaya başlamış bir halde tekrar; - çhan çhin çhun. der ve ölür. Doktor çinlinin söylediklerini bir kâğıda yazar ve düşünmeye başlar, bana kesinlikle parasının yerini söylemiştir diye hayaller kurarak tercüman arar ve kâğıdı uzatır ve Türkçeye çevirmesini söyler tercümana. Kâğıtta şöyle yazar - hortuma basıyorsun nefes alamıyorum

İriyarı kabadayı tipli bir adam kahvede otururken birden ayağa kalkmış ve gürlemiş; -Ulan bu sağ taraftaki masalarda oturan herkes İNBE, sol tarafta'ki masalarda oturanlar ise ZEVEPENK tir. Varmı itirazı olan. Kahvede çıt yok. Herkesin başı önünde. Derken sol taraftan ufak tefek biri kalkmış yavaşca sağ tarafa yürümeye başlamış. Kabadayı gürlemiş; -Nereye lan. Adam ıkınmış sıkınmış yavaşca; -Şey ben yanlışlıkla yanlış yere oturmuşumda.

tamam kardeşim ben yanlış anladım o zaman ben saçmalıyorum hata bendeki bu foruma yazı yazdım bi taraf susmazsa ben susuyorum pes ettiğimden falan değil bu konu uzayıp gidecek bi sonuca varmadan bi dahada karşına çıkmam merak etme w'selam

mara bulge demişki; kurani kerimi gönderdigini biliyorum, hükümlerini de az çok biliyorum. ama bana göre oruç tutmakla yemegini fakir biriyle paylasmak ayni. bana göre namaz kilmakla geceleri onu düsünerek ve tüm dünya için dua ederek geceyi geçirmek ayni sen nasıl fikirlerini buraya yazıyorsan bende yazabilirim tamam mı ? sen kralx tanıyormusunda hakaret ediyorsun sen kimsin yaa falan ağızlarıyla da konuşma sen kimsin peki kendini beğenmişlik yapma kim olduğum seni ilgilendirmez burda herkes fikirlerini yazıyor

hoşgeldin

hoşgeldin

senin ne haddine onu eleştirmek ebu kara cahil !inan şimdi ebu cehil yaşasaydı senin suratına tükürürdü çünkü aklı başına gelmiştir inşallah seninde aklın başına gelir de doğru yolu bulursun zaten ne zaman dua etsem ateistler içinde ederim doğru yolu bulsunlar diye yoksa boş dünyada bomboş yaşayıp yiyip içip s... öleceksiniz ohh ne iyi ALLAH akıl fikir versin senin gibilere firavun ben ALLAH'ım bana tapın dedi ama sonunda ne oldu son nefeste imana geldi ama iş işten geçmişti neyse konuyu saptırmayalım hee bide dini kendi kafasına göre yorumlayanlar var yok ben oruç tutmamda yemeğimi paylaşırım yok ben namaz kılmamda hep namazı düşünürüm yok böle bişey arkadaşlar eğer sağlığın gücün kuvvetin yerindeyse ibadetini yapacaksın diğeri üşengeçliktir

8 yaptım

kuvvet

kardeş benim beraberliğe falan sevindiğim yok kaçan galibiyete yanıyorum hem büyük takım büyüklüğünü kaybetmez bunu hiçbir zaman unutma her zaman her şey yolunda gitmeyebilir