Liderler

Bahçe Kapıları Ege’nin o mistik havasını solurken, ıhlamur ağaçları ile dolu bir yolda buldum kendimi. Tenimi okşayıp geçen bahar mevsiminin o ılık serinliğini hissettim bedenimde. Yol boyunca birbirine benzeyen, inci gibi dizilmiş evlerle karşılaştım. En çok dikkatimi çeken ise evlerin bahçe kapıları oldu. Hepsinin kendine özgü bir tarzı vardı. Sanki evin iç dünyasını dışa yansıtan bir ayna gibi. Kimisi tahtanın otantik görünümü ile süslemişti girişlerini, kimisi ise demirin sert duruşu ile kapatmıştı mahremlerini. Ancak hepsinde farklı bir tat farklı bir hayat vardı sanki. Her bahçe kapısı bende farklı bir his oluşturdu. İlerde etrafı beyaz çitlerle örülmüş beyaz bir ev çekti dikkatimi. Bahçe kapısı da çitlerle uyumlu şekilde beyaz tahtalar ile tasarlanmıştı. Adımlarımı yavaşlattım ve gözlemeye başladım etrafımı. Bahçenin ortasında bir çardak, çardağın hemen sağında bir süs havuzu ve havuzun etrafında rengarenk çiçekler vardı. Çardak ev ve çitlerle uyumlu bir şekilde beyazlarla süslemişti kendini. Çardakta 75-80 yaşlarında iki kişi oturuyordu. Evin önüne yaklaştıkça daha iyi görüyordum siluetlerini. Yaşlı bir amca ve teyze çaylarını yudumluyorlardı. Yüzlerinden havuzdan gelen suyun dinlendirici sesi, ıhlamurların kokusu ve havanın hafif serin esintisinin verdiği huzur hissediliyordu. İlerleyen yaşları ile beraber ağaran saçlarının çitlerle, evle ve çardakla olan uyumu tezimi doğrular nitelikteydi. Gerçekten her bahçe kapısı evin iç dünyasını yansıtan birer ayna gibiydi. Beyazın saflığını üzerinde taşıyan evi geçtikten sonra yolun karşısında demirden yapılma yüksek bahçe kapısı dikkatimi çekti. Eski zamanlarda kapılarda bekleyen muhafızların ellerindeki mızrak gibiydiler. Bu bahçe kapısı bir otorite hissi uyandırdı bende. Bahçede siyah ağırlıklı, bacaklarında ve boynunda kahverengi renkler olan, tüysüz, vücudundaki kaslar uzaktan bile belli olan, dik bakışlı bir köpek geziniyordu. Yolun karşısında olmama rağmen beni fark ettiği belliydi. Kafası bana doğru dönük bir şekilde yürümeye devam ediyordu. Bahçe kapısının ev ile olan uyumunu daha iyi anlamak için yolun karşısında tam bahçe kapısının olduğu kısımda durdum. Durmam ile o kas yığını köpeğin bahçe kapısına doğru koşarak havlaması bir oldu. Bir anda irkildim. Ancak kapıdaki muhafızlar engelliyordu onu. Bu dönemde bu tür muhafızların olması gerçekten çok mükemmel diye düşündüm ve gülümsedim. Köpeği daha fazla tedirgin etmemek adına hızlı adımlarla uzaklaştım oradan. Her bahçe kapısı birbirinden farklıydı. Kimisi büyük, kimisi küçük, kimisi bahçenin büyüklüğünü gösterir nitelikte geniş, kimisi ise otantik bir bahçeye giriyor edasında küçük ve sade ama hepsi birbirinden hoştu. Karar vermiştim. İstanbul’a döndüğümde ilk yapacağım iş eve bir bahçe kapısı yaptırmak olacaktı. Evimin önünden geçen, evime gelen insanlara evin içindekilerin kişiliğini yansıtacak bir kapı. Benim Bahçe Kapım.