Φ sardunyam Gönderi tarihi: 21 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 21 Haziran , 2007 Egozrsistim keşke öyle bir imkan olsaydı bir adaya forumca düşseydik birlikte tatil yapsaydık... ama bu küresel ısınma bunuda sağlayabilir belli mi olur bakarsın bir adaya düşeriz... üzgünüm gerçekten salıncakta sallanıyorum sallanırken aklıma en çok sen geliyorsun ve gülüyorum... canım kardeşim eğer sende tatile çıkarsan sanada şimdiden iyi tatiller... Alıntı
Φ yumote Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2007 okul kapandı gelmez oldun öğretmenini unutma bakıyım arada ziyarete gel el öp nasılsın arkadaşım hepinizi çok özledim valla sevgiyle kalın emi bi süre burdayım Alıntı
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2007 gel elini öpem öğretmenim nerdesin sen yahu sen özlettin kendini arada sende böle mutlu et bizi sende salıcakla kal emi Alıntı
Φ yumote Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2007 hep öğrenciler mi verir çiçeği bu sefer benden olsun Alıntı
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2007 teşekkür ederim yumotem en az senin kadar güzeller Alıntı
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2007 Karmaşa Yine günlerden cumaydı Ve ben yine düşüncelerdeydim Bu sefer depresif değildim Mutsuz değildim umutsuz değildim Sanırım aşık olmuştum Sanıyordum Çünkü bu duyguların adını bilmiyordum Dört taraftan kuşatmıştı Sıkışıp kalmıştım arada bir yerlerde Neydim ne yapmaya çalışıyordum Ben kimdim Kime hizmet ediyordum Asıl soru birilerine hizmet ediyor muydum Hayatımın anlamı neydi Bunları çok önceleri Çok şiirimde sordum kendi kendime Ama ilk defa başka açıdan soruyorum O koca siyah gözlükler çıktı Hayatı her açısıyla görüyorum Mutluyum Sebepsizce Belki de hayasızca Dünyada onca olan bitene rağmen İçimi kemiren o kadar derde rağmen Her şeye rağmen belki de... Belki de hiçbir şeye.. Karmakarışık bir şey Karmaşanın güzel olduğu tek durum belki de... Rüzgarlarda kalmış kuru bir yaprak gibi Gülü bulmuş bülbül gibi bazen de... Belki de şiirim hayatımın ifadesi. Kalksana artık vakit geldi gibisine Uyumuş uyanmak istememecesine Herkese nispet edercesine Bütün karanlığı görüp Aydınlığı delicesine severcesine Kör olup görürcesine Ölüp dirilmişçesine Hem savaşıp hem barış istercesine Karmaşanın ortasındayım bir daha Sonra bir daha.. Belki de hep Belki de hiç Tekerrürün bir parçası belki de Ama aynı zamanda en özgünü Hem güzel hem değil Hem iyi hem kötü Kulağımda tek şarkının çok sözü Çok şarkının boş sözleri Şarkısızlığın melodisi belki de Hep düşünmüşümdür Kıyıda kalmış mutluluklar Akıtılıp unutulmuş gözyaşları En derin heyecanlar En kötü anlar Bütün anılar Bir yerlerde toplanıyorlar mıdır Bir yerde bir duygu yoğunluğu var mıdır Her şeyden bir şeyler taşıyarak Belki Nuh’un gemisi gibi Belki bir kadınlar matinesi gibi Ya da terkedilmiş bir ev Eğer varsa böyle bir yer Birileri orada bulunmak ister mi acaba Yeryüzü nasıl bir enerji patlamasından olmuşsa Orada da bir patlama olur mu Olsa neler olur Bir gün kapının önünde gazetenin yanında Bütün yaşanmış unutulmuş ya da yıpranmış anıları bulsak Neler olurdu acaba Ya bu anıların arasında birden fazla aşk varsa Ben bir aşkı bile tam kaldıramıyorken Zamanında bile yaşayamıyorken Hepsini birden kaldırabilir miyim Ya da kaldırabilen birileri var mıdır acaba Ne çok soru sordum kendime Ne çok cevapsız kaldım Her cevapta ayrı soru Her soruya verilebilecek onlarca yüzlerce cevap Tekrar karmaşa kelimesi aklımdan geçiyor Bulanığım Üzgünüm Ama aynı zamanda mutluyum da... Üzüntü ve mutluluk İyi ve kötü Güzel ve çirkin Yine bir aradalar benim için Dalga geçercesine Yoldan geçenlere dil çıkaran muzip çocukçasına Belki de en saf duygularla Belki de en sinsi halleriyle Bağırmak istiyorum Aşk bu mu diye Ama bağıramıyorum Zaten bağırmıyorum da Çünkü biliyorum Aşk bu... Uyanıp da rüya olduğunu idrak ettiğimizde İçimize çöken bir burukluk vardır ya Onun gibi bir şey sanırım Ya da daha yoğunu Benim olamayacağını bilmek Uzanıp erişememek Düşünüp çıkar yol bulamamak Belki de En güzeli bu Aşkı katkısız yaşamak... Alıntı
Φ frozen Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 22 Haziran , 2007 çok güzel bir şiirmiş egzo..bende bir şiir bırakıp kaçıyorum arkadaşım.. Sebeb-i telif Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız yaprakla yağmurun aşkı meselâ kim olsa serpilen coşturuyor bizi imreniyoruz başkalarının mahvına. Yağmur mahvoluyor çarparak kendini parçalıyor mâşukunun açılan kıvrımında yaprak dirimle irkiliyor nazlı ve mağrur silkiniyor vuran her damlaya. Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız bakıp başkasının başkayla kurduğu bağlantıya aşka dair diyoruz ilk anı bu olmalı ilkönce damarlarımızda duyuyoruz çağıltısını uzak iklimlerin kokusu gitmediğimiz şehirlerin önceden bir baş dönmesiyle kabarıyor hafızamızda sonra ayrılıklar düşüne dalıyoruz: Bize ait olan ne kadar uzakta! Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız başkalarının düşünceleriyle değil. “Üstümde yıldızlı gök”demişti Königsberg’li “içerimde ahlâk yasası”. Yasa mı?Kimin için?Neyi berkitir yasa? İster gözünü oğuştur,istersen tetiği çek idam mangasındasın içinde yasa varsa. Girmem,girmedim mangalara Yer etmedi adalet duygusu içimde benim çünkü ben ömrümce adle boyun eğdim. Yıldızlı gökte bana soracak olursanız kösnüdüm ona karşı onu hep altımda istedim. Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız ve devam ediyor başkalarının hınçlarıyla düşmanı gösteriyorlar,ona saldırıyoruz siz gidin artık düşman dağıldı dedikleri bir anda anlaşılıyor baştan beri bütün yenik düşenlerle aynı kışlaktaymışız incecik yas dumanı herkese ulaşıyor sevinç günlerine hürya doluştuğumuzda tek başınayız. Diyorum hepimizin bir gizli adı olsa gerek belki çocuk ve ihtiyar,belki kadın ve erkek hepimiz,herbirimiz gizli bir isimle adaşız yoksa şimdiye kadar hesapların tutması lâzımdı hayatımıza kendi adımızla başlardık bilmediğimiz bu isim,hesaptaki bu açık belki dilimi çözer,aşkımı başlatırım aşk yazılmamış olsa bile adımın üzerine adımı aşkın üstüne kendim yazarım. Alıntı
Φ frozen Gönderi tarihi: 23 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 23 Haziran , 2007 al o zaman buda sana Sakın ağlama , tanıdık yalnızlık , evvel Allah tanıştık evvelden Kokunu bırakma, çok sevdim kokunu , bilemezsin al götür kokunu Çocuktun hep sen , elinde balonla ... Engel miydim ben ? İğne miydim ? Bir bakmışım ki ben , elmalar düşmüş , tükenmişiz , kepenkler inmiş ... Ve uğraşmak anlamsız Yüzündeki yabancı Her geçen saniye bana daha yabancı . Ve böyle olmasın bildiğim gibi kal sen Her geçen saniye daha da zorlaşmasın Ve gülümse şimdi ....... Haklıydın hep sen , acılar bedava , mecburduk hep uzaktan bakmaya Çok yorgunum ben , eski bir saat gibi ... hırpalandım Istanbul gibi .. Bebeğim ... Oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya ... öyleyim Alıntı
Φ LeylaM Gönderi tarihi: 24 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 24 Haziran , 2007 merhaba arkadaşım Alıntı
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 24 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 24 Haziran , 2007 çok güzel leyla saol UMUDUN ADINI SABAH KOYDULAR BEKLEDİM YILLARCA SABAH OLMADI SEVDANIN ADINI SABIR KOYDULAR SABRETTİM DERDİMİ SORAN OLMADI. YAŞAMAK ALNIMDA BİR KARA YAZI DEĞİŞTİ DÜNYANIN TADI İLE TUZU SEVGİLER AÇ BİR KURT GÖNÜLLER KUZU ÇEKTİĞİM ÇİLEYİ SORAN OLMADI. ETTİĞİM FERYADI DUYAN OLMADI. Alıntı
Φ zeyynepp Gönderi tarihi: 24 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 24 Haziran , 2007 bu forumda senin gibi birini tanıdığım için çok şanslıyım güzel kalbinde arkadaşlığı paylaştın benimle senin şir sevgini biliyorum can yüceli sevdiğinide.... umarım bu şiiri beğenirsin başka türlü bir şey benim istediğim ne ağaca benzer, ne de buluta burası gibi değil gideceğim memleket denizi ayrı deniz, havası ayrı hava.. bir başka yolculuk dalından düşmek yere yaşadığından uzun bir tatlı yolculuk dalından inmek yere ağacın yüksekliğince dalın yüksekliğince rüzgarda ve bir yeni ömür vardığın çimen yeşilliğince nerde gördüklerim nerde o beklediğim rengi başka tadı başka.. Can Yücel Alıntı
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 25 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 25 Haziran , 2007 teşekkür ederim zeynep bende seni tanıdığıma mennunum Alıntı
Φ sedelina Gönderi tarihi: 30 Haziran , 2007 Gönderi tarihi: 30 Haziran , 2007 en güzel yaz bu yaz olsun,herşey gönlunce olsun canım arkadaşım... Alıntı
Φ zeyynepp Gönderi tarihi: 1 Temmuz , 2007 Gönderi tarihi: 1 Temmuz , 2007 Oyunlar Bitmedi Bir oyun gibi oynarız Ve oyun biter bir gün Mutlu bir çocuk edasıyla Yumarız gözlerimizi Mutluluk saklanır el değmemiş köşelere Yoruluruz Lapa lapa kar yağar tenimize Ama üşümeyiz Umutlarımız ısıtır içimizi Ve ışıltılı bakışlarımız sonsuza dek Avuçlarında tutar mutluluğu... umarım beğenirsin.... Alıntı
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 2 Temmuz , 2007 Gönderi tarihi: 2 Temmuz , 2007 Oyunlar Bitmedi Bir oyun gibi oynarız Ve oyun biter bir gün Mutlu bir çocuk edasıyla Yumarız gözlerimizi Mutluluk saklanır el değmemiş köşelere Yoruluruz Lapa lapa kar yağar tenimize Ama üşümeyiz Umutlarımız ısıtır içimizi Ve ışıltılı bakışlarımız sonsuza dek Avuçlarında tutar mutluluğu... umarım beğenirsin.... beğenmez olurmuyum hiç sadece ziyaret etmiş olman bile yater sanada iyi yolculuklar zeynep lilac köpekleri çok severim ben bende de var bir tane hatta ama cins ve ırk bakımından bu kadar sevimli değil teşekkür ederim Alıntı
Φ diloş Gönderi tarihi: 2 Temmuz , 2007 Gönderi tarihi: 2 Temmuz , 2007 Kıraç'ı severmisin arkadaşım..umarım.. Tıkla.. Alıntı
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 3 Temmuz , 2007 Gönderi tarihi: 3 Temmuz , 2007 severim diloş teşekkür ederim Alıntı
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 3 Temmuz , 2007 Gönderi tarihi: 3 Temmuz , 2007 Gidiyorum çaresizim yalvarırım ellerimi bırak Böyle bir anda sanma ki hissizim Gidiyorum içim burkularak Böyle bir anda sanmaki hissizim Gidiyorum içim burkularak Bırak bırak ellerimi bırak bırak ellerimi Arzularım çılgın gibi nasıl istiyorum bilsen seni öpmeyi Bırak bırak ellerimi bırak bırak ellerimi Arzularım çılgın gibi nasıl istiyorum bilsen seni öpmeyi Şarkı olurum bir gün seslenirim sana uzaklardan Yıldız olur görünürüm gökyüzünün karanlığında Ne olur ne olur ne olur ne olur bırak Alıntı
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 3 Temmuz , 2007 Gönderi tarihi: 3 Temmuz , 2007 Bak yine başladım şiir yazmaya Uzun zaman olmuştu Ellerim kalem tutmayalı Suskun yüreğime eşlik ettim epeydir Ben sustum, kalemim sustu Yüreğim sustu Şiirler sustu Ne zaman sen geldin Bana merhaba dedin O bakmakla tükenir gözlerinle İşte o zaman geldi ilk satırlar Aklıma En ağır bombalara maruz kalmış topraklarda Bir lokma ekmeğe muhtaç çocuklar gibi Muhtaçmışım sana Ve onların hayatın yok oluşuna attığı çığlıklar kadar Çığlık çığlığa sarıldım kalemlere Kimseye anlatamadıklarım vardı artık Uzun zamandır unuttuğum şeyler Senin bile bilmediğin kadar saklı İçinde sen olan Ben olan İçinde şiir yazacak kadar Hasret olduğum duygular Hazır sen bilmiyorken Henüz sihiri kaybolmadan Attım kendimi Afrika’nın en aç en bakir toprakları kadar bembeyaz sayfalara Yazdıkça sen oldu Çevirdim tekrar yazdım sayfaları Birer birer doldurdum Sana haber bile vermeden Teskere almış askerler kadar şendim Oyun oynarken cam kıran çocuklar kadar ürkek olsam da Henüz kimse bilmiyorken Tren katarları gibi ardı sıra Yazdım şiirlerimi Varsın öğrensin daha sonra Dedim her kim olursa olsun Hatta sana bile söylemeyi düşünüyorum Belki uzak duracak Susacak Ve bir daha asla bu sihiri yaratmayacaksın bende Ondan acelem Ondan sayfalarca yazdım Bendeki bu duygu soğumadan Ve sen henüz çekip gitmeden yüreğimden Okyanuslara dalıp elmas çıkaran Kübalı bir genç adam kadar diriyim Carl Lewis le yan yana koşmaya bile cesaretim var Kalbimin en nefes almaz haliyle Ve en sesim çıkmaz halimle Seni sevdiğimi tüm dünyaya haykıracak kadar Aşk dolu sesim Sözlerim Kelimelerim Bu satırları okuduğunda Gözlerine bakmak isterdim O yaşanası nice hayat barındıran gözlerine En sıcak anne dokunuşuna bedel ellerine Bu kâğıtları tutuşturup Sonrada ardıma bile bakmadan çekip gitsem de Bilmeni isterdim seni her daim Bugünkü kadar içten seveceğim Ben dost olmayı pek beceremem Ya severim Ya da nefret ederim Ortası yok duygularımın Ben tüm sevecenliğiyle ya kadın doğum uzmanı olurdum İnsanlara hayat veren Ya da hastalarına ötenazi uygulayan Gaddar bir cerrah Şimdi kadın doğum modundayım Bırak da yeni bir hayata merhaba dedirteyim Bu duygularımla demek geliyor içimden Ama sana bunu dermiyim Onu bile bilmeyecek kadar cesaretten uzak Bir sayfadayım Son noktalarım yoktur benim Söyler, yazar geçer giderim Acısı da sevinci de kalır bende en mahrem şekliyle Ya hiç konuşmam, lafını etmem Ya da asla susmam İşte böyle.. Bilsende bilmesende Ben tekrar şiir yazmaya başladım İster oku anla İster göz at sus ve git İstersen bana bir daha merhaba bile deme Ama artık kayıt altındasın Bu satırlar sana dair Anlasanda anlamasanda Bana şiir yazdıran sensin Ben bu satırları senin bakmaya doyamadığım Gözlerine yazdım Tutmaya kıyamadığım ellerine Ve saçlarına Belki bir daha görmem seni Belki bir dahakinde o kadar anlamlı gelmezsin bana Ya da olabildiğince Benim olursun Saatlerce, günlerce, aylarca, senelerce İşte o zaman seyreyle sen beni Bak ne şiirler yazıyorum Bak nasıl bakıyorum o beni alıp Diyar diyar gezdiren gözlerine Bak hiç bırakıyor muyum ellerini En azılı suçluların mahkeme başkanının kararını beklediği Gibi bekleyeceğim seni O bal dökülesi Dudaklarından çıkacak fermanın Ya zehir edecek bana dünyayı Ya da yeniden başlayacağım hayata Şaka şaka O kadar abartmam ki Her ne olursa olsun Bilki seni şiir yazacak kadar çok sevdim Ben en son şiirimi seneler önce yazdım Senelerdir Bomboş bu satırlar Tıpkı şu masum kalbim gibi Hadi şimdi söyle bana çekip gidiyim sana çıkan tüm yollardan Yoksa yollarına çiçek serip Dizlerimin üzerine çöküp Tanrıya teşekkür mü edeyim Seni bana gönderdiği için. Benim çok yazmama bakma sen Sen tek bir satır yaz Tek bir kelime de olur Ya da hiçbir şey yazma Ben nasılsa anlarım Gelmeyen cevaplara hazırım merak etme Dilinden düşmeyecek kelimeler kırmaz beni Sen yine benim bildiğim sen Ben yine senin bildiğin ben Olur, çıkarız bu satır aralarından Ve hiç yaşanmamış Kimse duymamış Ve dünyaya haykırmamış Kadar bakir kalırsın bende O güzel yaşanası gözlerinle O sıcak öpülesi ellerinle Hiç karşılaşmamış Sayarım kendimi Bende bir tek şiirin kalır Onuda okutmam kimselere Daha nice şiirlerim var kimsenin okumadığı Senden önce Senden sonrada olacak Der geçer giderim Bu son satırım Son dem bu akşam Kendine iyi bak Hele o yaşanası gözlerine Onlara da çok iyi bak Alıntı
Φ delifırtına Gönderi tarihi: 6 Temmuz , 2007 Gönderi tarihi: 6 Temmuz , 2007 GÜLÜMSE Hadi gülümse bulutlar gitsin İşçiler iyi çalışsın, gülümse Yoksa ben nasıl yenilenirim Belki şehre bir film gelir Bir güzel orman olur yazılarda İklim değişir, Akdeniz olur, gülümse. Sazlarım vardı, ırmaklarım vardı çok Çakıltaşlarım vardı benim Ama sen başkasın anlıyor musun Tut ki karnım acıktı, anneme küstüm Tüm şehir bana küskün Bir kedim bile yok anlıyor musun İklim değişir, Akdeniz olur, gülümse Kemal Burkay Alıntı
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 7 Temmuz , 2007 Gönderi tarihi: 7 Temmuz , 2007 teşekkürederim delifırtına Benim çakıl taşlarım var irili ufaklı Kaybolduğumda yere yayıp yol yaptığım Çakıl taşlarım var her yerden topladığım Boşluğa düştüğümde oyunlar yaratıp oynadığım Benim bir sözlüğüm var unutulmuş bir dil Oysa ki içinde her şeyin anlamı gizli Benim bir gözlüğüm var sol camı kırıldı Taktığım zamanlarda içini gösteren adeta Sen hiç 'hiç' oldun mu, birden duruldun mu? Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi? Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi? Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü sen? Düştün mü sen? Benim hiç boyanmamış dört duvarım var Çatlaklarından sızıp içinden geçtiğim Benim hiç yıkılmamış duvarlarım var Dikkatle baktığımda ardını gördüğüm adeta Sen hiç 'hiç' oldun mu birden duruldun mu? Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi? Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi? Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü sen? Düştün mü sen? Benim bir hikayem var sonunu yazmadığım Benim bir sevgilim var henüz tanışmadığım Benim umudum var benim umudum Benim umudum var benim umudum Sen hiç 'hiç' oldun mu birden duruldun mu? Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi? Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi? Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü sen? Hiç oldun mu birden duruldun mu? Bulanıkmış berrakmış her suyu içtin mi? Altında ağ olmadan yerden yükseldin mi? Tam zevkine varmışken birden yere düştün mü sen? Düştün mü sen? Alıntı
Φ Gece Yağmuru Gönderi tarihi: 10 Temmuz , 2007 Gönderi tarihi: 10 Temmuz , 2007 Ben ağlayan şairim Bana gülmesini öğretmediler Eğil de bir bak mahzun yüzüme Anlatır sana çektiklerimi Birer bıçak yarası gibi Alnımdaki çizgiler Ben mutluluk nedir bilemedim Saçlarım okşanmaya alışık değil Hep böyle dalıp gider gözlerim Ve ne zaman düşünsem geçen günleri Bir karanlık basar içimi Aydınlık değil Seni nasıl severim bilirsin Nasıl yanarım özlemler içinde Bastığın yerler cennet olur Bilirim en serin rüzgarla gelirsin Yine de yanar tutuşurum ben Cehennemler içinde. En mutlu sandığın yerde kederliyim Ben seninle sensizliği düşünürüm Bir korku düşer içime apansız Burkulur yüreğim Seni şiirlerimde bin yıl yaşatır da Ben bin defa ölürüm Bir gün yokluğum bir gölge gibi Düşüverirse gözlerine Unutma ağlayan şairini Unutma o günde kapanıp dizlerine Kendi yokluğuma kendim ağlarım Sen ağlama e mi? Ümit Yaşar OĞUZCAN Alıntı
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.