Φ egzorsist Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 bilirsin dilim uzundur :P Alıntı
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 bilirsin dilim uzundur :P bilmem mii bilmez olaydım hem insan keşfettiği birşeyi nasıl unutabilirr Alıntı
Φ egzorsist Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 efet unutma msn canımı sıktı yaw bi problem oldu kusura bakma canım artık başka sefere bakarım tımammı Alıntı
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 efet unutma msn canımı sıktı yaw bi problem oldu kusura bakma canım artık başka sefere bakarım tımammı tımam benim için farketmez merak etme... iyi ama bugün olmaz sanırım yarın sınavlarım var çalışmaya gidiyorum ben neyse elbet bi gün karşılaşıcazz Alıntı
Φ Bora_Bebeto Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 Acıya Alışılmaz Hangi çığlık bir çığ gibi yarıyorsa gecenin gerilmiş karnını bu saatte acı tükenip bitmiştir orada artık çırılçıplaktır tarihin bu sayfası Fiziğin armağan ettiği bu teller keçeleştirirken cinsel organımı haykırıyorum insan olduğumu ve çatlatıyor alnımın en gergin teli Ahmet Telli Alıntı
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 14 Ocak , 2007 Acıya Alışılmaz Hangi çığlık bir çığ gibi yarıyorsa gecenin gerilmiş karnını bu saatte acı tükenip bitmiştir orada artık çırılçıplaktır tarihin bu sayfası Fiziğin armağan ettiği bu teller keçeleştirirken cinsel organımı haykırıyorum insan olduğumu ve çatlatıyor alnımın en gergin teli Ahmet Telli kaan abim... sayen de bir bebeto sergisi çıkarıcaz... bebekleri bu kadar sevmen kalbinin güzelliğinden ben biliyorum... teşekkür ederim şiirin için de... artık bakalım daha ne bebetolar görücez... Alıntı
Φ LeylaM Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin? Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar? Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var; Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin... Alıntı
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar? Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var; Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin... canım ablam öncelikle yazın için teşekkür ederim sanırım ben kendimi tutamayıp bu şiiri anlatan bir yazı yazmak istiyorum... hayat beni öyle çok değiştirdi ki...öle anlarım oldu ki aynaya baktığımda karşımda gördüğüm yabancıydı adeta.......ne yüzü ne ağzı..benzetemiyordum bu duruşu birşeyee.....ve gözlerim gözlerinin yansımasını gördüğü an anlıyordum o zaman ordaki bedenin sahibi olduğumu....zaman geçer...insan değişir...insan gider....aama insan arkasında hep bakışlarıyla hatırda kalır...o bakışlarki yabancı bedende saklı gerçeğimizdir....çocukksuysa da hep öyle kalır...ruhda da bedende de.... ve ardından bir hikaye hatırıma gelir...sönmeyen bir tek mum bu hikayedeki...umut....ve o umut ki hayatta ki tüm karanlıkları aydınlatacak güçdedir..içimdedir...yanar alev alev... bakışlarım ablam....kalbimin sana bakan sıcak bakışları kalbinde bittiyse...hissetmişiz demek ki bazı şeylerin masum taraflarını... dinlenmesi ruhumun sevgidendir..sevgiyi anlatan en güzel parçamız ise gözlerimizdir... ve bu sevgi hayatta ilerlediğimiz denizin kıyısına her vuruşunda...sakinleşir ada...sakinleşir ve ağaçlar hayranlıkla eser bu sevgiye...kuşlar o an ötmeye başlar...böyle bi deniz benimkisi...benim sevgimin kıyısı böyle...orda olanlarda zaten yüreğimde... Alıntı
Φ yumote Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 Kaç cemre düşmeli yüreğime Kaç cemre düşmeli yüreğime, ısınmak için yeniden. Unutmak için, yeşil nazarlarını, kaç bahar geçmeli, hasretinin üstünden... Kaç ceylan su içmeli, sevda sebillerinden. Kaç güvercin uçmalı, vuslat semalarında. Kaç yağmur ıslatmalı tenimi, arınmak için özleminden... Kaç menekşe açmalı saksılarımda, boyun bükmeden. Kaç ilkyaz yaşamalı gönlüm, üşümeden Ve kaç sene, kaç ay, kaç gün, kaç saat, geçmeli, akan kanı dindirmek için, yaralarımın üstünden? Seynur İnal Alıntı
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 Kaç cemre düşmeli yüreğime Kaç cemre düşmeli yüreğime, ısınmak için yeniden. Unutmak için, yeşil nazarlarını, kaç bahar geçmeli, hasretinin üstünden... Kaç ceylan su içmeli, sevda sebillerinden. Kaç güvercin uçmalı, vuslat semalarında. Kaç yağmur ıslatmalı tenimi, arınmak için özleminden... Kaç menekşe açmalı saksılarımda, boyun bükmeden. Kaç ilkyaz yaşamalı gönlüm, üşümeden Ve kaç sene, kaç ay, kaç gün, kaç saat, geçmeli, akan kanı dindirmek için, yaralarımın üstünden? Seynur İnal kaç ruhu kaybetmeliyim bu bedende...kaç bedene sığdıramadığım için söküp atayım kalbimi...kaç hüznü deşmeye çalışıyım pekii... kaç zaman geçmeli hain günlerin peşi sıra...kaç tane...kaç tane yaşayıp ta acı çeksin bu beden bir sen daha...kaç sen....kaç tane senden kalır geride bıraktıklarımdan...kaç ömür atmalıyım senin çıkman için yüreğimden.... canım benim ben de bişeyler ekliyim istedim..yaşadığım için dilime vurabiliyorum... sağol canım Alıntı
Φ xminex Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 öyle çok “sevdiğim” var ki... çocukların gözlerini sevdim... içimde huzuru, mutluluğu yaşattığı için... dinmeyecek sanılan fırtınaları sevdim... yaşamın her döneminde, savaşmam gerektiğini öğrettiği için... başarısızlıkları sevdim... başarıya giden yolu gösterdikleri için... geceleri sevdim... tüm günümü nasıl geçirdiğimi değerlendirme olanağı verdiği için... insanların sorunlarını dinlemeyi sevdim... yaşamın gerçeklerini görüp, daha olgun insan olacağımı bildiğim için... duyulan eksiklikleri sevdim... her şeye sahip olmanın, insanı ne kadar mutsuz ettiğini bildiğim için... sabahın erken saatlerinde çalan çalar saatimin sesini sevdim... bana bugün de yaşama olanağı verildiğini gördüğüm için... buzlu yollarda yürümeyi sevdim...yaşamda da atılan yanlış bir adımın, insana ne denli acı vereceğini anımsattığı için... uzaklıkları sevdim... özlemlerin duyguları pekiştirdiğini bildiğim için... yaşamın renklerini sevdim... yaşanılan tüm duyguları tablolara döktüğü için... bir şeylere inanmanın mutluluğunu sevdim...kendimi iyi duyumsadığımda, yanımda olacak insanların varlığını bildiğim için... her ne olursa olsun bir şeyin bittiği için üzülmek yerine yaşandığı için sevinmeyi sevdim... üzüntülere liman olursak, mutluluğun başka yerlere demir atacağını bildiğim için... sevmekten ve sevilmekten korkmayan insanları sevdim... sevme ve sevilmenin yapaylıktan değil, doğallıktan geldiğini bildikleri için... arkadaşlarımla geçirdiğim zamanları sevdim... içten bir sohbetin, tüm ağrılara iyi geldiğini bildiğim için... ve sevdiklerimin ellerini tutmayı sevdim...avcumun içine bıraktığım yüreğime dokundukları için... SENİİ DEE ÇOOOK SEVİYORUMMM KARDEŞİMM.. O KÜÇÜK KALBİNDEE TAŞIDIĞINN KOCAMANN İNSAN SEVGİSİ İÇİN.... Alıntı
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 öyle çok “sevdiğim” var ki...çocukların gözlerini sevdim... içimde huzuru, mutluluğu yaşattığı için... dinmeyecek sanılan fırtınaları sevdim... yaşamın her döneminde, savaşmam gerektiğini öğrettiği için... başarısızlıkları sevdim... başarıya giden yolu gösterdikleri için... geceleri sevdim... tüm günümü nasıl geçirdiğimi değerlendirme olanağı verdiği için... insanların sorunlarını dinlemeyi sevdim... yaşamın gerçeklerini görüp, daha olgun insan olacağımı bildiğim için... duyulan eksiklikleri sevdim... her şeye sahip olmanın, insanı ne kadar mutsuz ettiğini bildiğim için... sabahın erken saatlerinde çalan çalar saatimin sesini sevdim... bana bugün de yaşama olanağı verildiğini gördüğüm için... buzlu yollarda yürümeyi sevdim...yaşamda da atılan yanlış bir adımın, insana ne denli acı vereceğini anımsattığı için... uzaklıkları sevdim... özlemlerin duyguları pekiştirdiğini bildiğim için... yaşamın renklerini sevdim... yaşanılan tüm duyguları tablolara döktüğü için... bir şeylere inanmanın mutluluğunu sevdim...kendimi iyi duyumsadığımda, yanımda olacak insanların varlığını bildiğim için... her ne olursa olsun bir şeyin bittiği için üzülmek yerine yaşandığı için sevinmeyi sevdim... üzüntülere liman olursak, mutluluğun başka yerlere demir atacağını bildiğim için... sevmekten ve sevilmekten korkmayan insanları sevdim... sevme ve sevilmenin yapaylıktan değil, doğallıktan geldiğini bildikleri için... arkadaşlarımla geçirdiğim zamanları sevdim... içten bir sohbetin, tüm ağrılara iyi geldiğini bildiğim için... ve sevdiklerimin ellerini tutmayı sevdim...avcumun içine bıraktığım yüreğime dokundukları için... SENİİ DEE ÇOOOK SEVİYORUMMM KARDEŞİMM.. O KÜÇÜK KALBİNDEE TAŞIDIĞINN KOCAMANN İNSAN SEVGİSİ İÇİN.... canım kardeşim...ne güzel de ifade etmişsin yüreğimi...o sevginin içinde olduğunu biliyor olman beni çok mutlu etti...ve ben bu mutlulukla birlikte canım kardeşimi sevdim.... ben de seni çokk seviyoruuumm canım.... sarılalım sıkı sıkı... bu arada nasıl gidiyorr okul olsun haayat olsun... Alıntı
Φ xminex Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 canımmm... iyii gidiyooo yaa iştee bildiğinn öğrencii hayatıı... derslerrr sınawlarr.... seninn nasıı canımmm inşallah herşeyy yolundadırr... Alıntı
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 15 Ocak , 2007 canımmm... iyii gidiyooo yaa iştee bildiğinn öğrencii hayatıı... derslerrr sınawlarr.... seninn nasıı canımmm inşallah herşeyy yolundadırr... şükür.... işte beni heyecanlandıran bi yarın ki sınavım var....fizik ee onu da atlatırsam diğer sınavları hallederim... valla canım herşey yolunda şükür halimize...bundan kötülerini görmeyiz inşallah...sınav falan gelip geçici onun dışında zaten sıkıldığım bişey yok... aman Allah kötülük vermesin... Alıntı
Φ xminex Gönderi tarihi: 16 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 16 Ocak , 2007 şükür.... işte beni heyecanlandıran bi yarın ki sınavım var....fizik ee onu da atlatırsam diğer sınavları hallederim... valla canım herşey yolunda şükür halimize...bundan kötülerini görmeyiz inşallah...sınav falan gelip geçici onun dışında zaten sıkıldığım bişey yok... aman Allah kötülük vermesin... AMİN canımm... Alıntı
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 16 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 16 Ocak , 2007 hayır diyorum bugün için için...başlaamamalısın yine mutlu olma çabalarına...mutlu olmalıyım diyorum takma hadi ney varsa...ama beceremiyosun be şeyda deeneme diyorum sonra da.... !! içimdeki öle sıkıntı bi kaç ay..gün sonra ne olduğunu anlayıp yazıya dökebiliceğim...şu an öyle bi kaos kii.... ve ardından arka fonda çalan acılı şarkı....içim acıyor ama sebepsiz... geçer elbet.... ! alıştım ben bu hallerime...ama yazıya dökünce rahatlıyorum bi nevi...ama artık öle sıkışmış ki çıkmıyor...çıkar elbet bir gün...!!!!!!! Alıntı
Φ gloria Gönderi tarihi: 19 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 19 Ocak , 2007 sen çok güzel yürekli bir insansın... öyle cam gibi ki yuregin insan içinde yansımasını gorebiliyor... Senin yureginde kendisini hissedebiliyor Seni daha dogru durust tanımıyorum bile ama oyle sel gibisin ki insan kapılıveriyor senin içtenliğine, samimiyetine... Şimdi meleğim (sana meleğim diyorum çünkü onlar gibisin aynı ve unutmadan ekleyeyim imzandaki melek yüreğindeki güzelliğe çok yakışmış) yazdıklarının coğunu okudum, yazdıkların kadar seni tanıyorum, kalbimin hissettiği kadar da seni buradan bu ekranın arkasından hissedebiliyorum, anladım ki sen sevilmeye degersin ve ben seni seviyorum "Yalnız hissediyorum" demişsin bugün forumun bir sayfasında, niye ki? yalnız degilsin ki, bak burda seni tanımadan görmeden sevenler var ve bizi gectim etrafında eminim tanıyıp ta seven bir çok insan var... Belki yalnız kalma ihtiyacı içindeydin, belki ondan yalnız kaldın, yoksa eminim kimse seni yalnız bırakmaz, kimse buna izin vermez... Sanırım yaş durumumuz beni senin ablan yapar, sedelinadan (99 yaşında bildigim kadarıyla:w00t: ) sonra bu forumun en yaşlısı benimdir herhalde Sardunyamı saymıyorum o hala 25 çünkü Evet meleğim, bu durumda ablan olarak (kabul edersen tabii) ekliyorum ki (hemen de abla tavsiyesi yaptım, ha didaktik toplumun didaktik ablaları) hayat seni üzmesin diye gerekirse sen hayatı üz ama sakın sen üzülme... Bu da senin için Bu yıllardır en sevdigim hikayelerden biridir ve dilerim ki hayatına girecek butun insanlar seni hep boyle sevsin ÖLÜMSÜZ KIRMIZI GÜLLER.... Kan rengi, kıpkırmızı güllere bayılırdı. Zaten onlarla adaştı da. Rose... Gül... Kocasının sevgili Rose'u... Her yıl Sevgililer Günü'nü kapının önünde bulduğu enfes fiyonklarla süslü kucak dolusu kırmızı güllerle kutlardı. Hiç aksamadan. Hatta, eşini kaybettiği yıl dahi kapısı çalınmış, gülleri kucağına bırakılmıştı..Tıpkı geçmişte olduğu gibi, küçük bir kartla birlikte.. Her yıl güllere iliştirdiği karta aynı cümleleri yazardı: "Seni, geçen sene bugünkünden, daha çok seviyorum..." Birden, bunların son gülleri olduğunu düşündü.. Önceden ısmarlanmış olmalıydı.. Öleceğini nasıl bilebilirdi?.. Zaten her seyi önceden planlamayı ve yapmayı severdi, yumurta kapıya gelmeden... Gülleri özenle içeri taşıdı..saplarını kesti, vazoya yerleştirdi.. Vazoyu da konsolun üzerine, eşinin kendisine gülümseyen fotoğrafının yanına koydu. Orada kocasının koltuğunda oturup saatlerce güller ve fotoğrafı seyretti sessizce.. Bitmek bilmeyen bir yıl geçti.. Yapayalnız ve hüzün dolu bir yıl.. Sonra bir sabah kapı çalındı.. Tıpkı eski günlerde olduğu gibi.. Kırmızı gülleri, üzerinde küçük kartıyla birlikte eşikteydi.. Sevgililer Günü'nü kutluyordu. Gülleri içeri aldı. Şaşkınlık içinde doğru telefona gitti. Çiçekçi dükkanını aradı... Onu bu kadar üzmeye kimin hakkı vardı ? "Biliyorum" dedi, çiçekçi.. " Eşinizi geçen yıl kaybettiniz.. Telefon edeceğinizi de biliyordum.. Bugün size yolladığım gülleri çok önceden ısmarlamış, parasını da ödemisti.. Hep öyle yapardı zaten, hiç şansa bırakmazdı. Dosyamda talimat var. Bu çiçekleri size her yıl yollayacağım. Bir de özel kart vardı, kendi el yazısıyla. Bilmeniz gerek diye düşünüyorum.. Ölümünden sonra çiçeklere iliştirmemi istediği kart..." Rose hıçkırıklar arasında teşekkür ederek telefonu kapattı. Parmakları titreyerek zarfı açtı.. " Merhaba gülüm" diye başlıyordu, kart.. " Bir yıldır ayrıyız. Umarım senin için çok zor olmamıştır. Yalnızlığınıı ve acılarını hissedebiliyorum. Giden sen, kalan ben olsaydım neler çekerdim kimbilir? Sevgi paylaşıldığında yaşamın tadına doyum olmuyor. Seni kelimelerle anlatılmayacak kadar çok sevdim. Harika bir eştin dostum, sevgilim benim... Sadece bir yıldır ayrıyız. Kendini bırakma. Ağlarken bile mutlu olmanı istiyorum. Onun için bundan sonraki yıllarda güller hep kapımızda olacak. Onları kucağına aldığında paylaştığımız mutluluğu ve kutsandığımızı düşün. Seni hep sevdim.. Her zaman da seveceğim. Ama yaşamalısın. Devam etmelisin... Lütfen.. Mutluluğu yeniden yakalamaya çalış. Kolay değil, biliyorum ama bir yolunu bulacağına eminim.... Güller, senin kapıyı açmadığın güne dek gelmeye devam edecek. O gün çiçekçi beş ayrı zamanda gelip kapıyı çalacak, eve dönüp dönmediğini kontrol edecek. Beşinciden sonra emin olarak gülleri ona verdiğim yeni adrese getirip seninle yeniden ve ebediyyen kavuştuğumuz yere bırakacak.. SENİ SEVİYORUM GÜLÜM..." Alıntı
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 19 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 19 Ocak , 2007 sen çok güzel yürekli bir insansın... öyle cam gibi ki yuregin insan içinde yansımasını gorebiliyor... Senin yureginde kendisini hissedebiliyor Seni daha dogru durust tanımıyorum bile ama oyle sel gibisin ki insan kapılıveriyor senin içtenliğine, samimiyetine... Şimdi meleğim (sana meleğim diyorum çünkü onlar gibisin aynı ve unutmadan ekleyeyim imzandaki melek yüreğindeki güzelliğe çok yakışmış) yazdıklarının coğunu okudum, yazdıkların kadar seni tanıyorum, kalbimin hissettiği kadar da seni buradan bu ekranın arkasından hissedebiliyorum, anladım ki sen sevilmeye degersin ve ben seni seviyorum "Yalnız hissediyorum" demişsin bugün forumun bir sayfasında, niye ki? yalnız degilsin ki, bak burda seni tanımadan görmeden sevenler var ve bizi gectim etrafında eminim tanıyıp ta seven bir çok insan var... Belki yalnız kalma ihtiyacı içindeydin, belki ondan yalnız kaldın, yoksa eminim kimse seni yalnız bırakmaz, kimse buna izin vermez... Sanırım yaş durumumuz beni senin ablan yapar, sedelinadan (99 yaşında bildigim kadarıyla:w00t: ) sonra bu forumun en yaşlısı benimdir herhalde Sardunyamı saymıyorum o hala 25 çünkü Evet meleğim, bu durumda ablan olarak (kabul edersen tabii) ekliyorum ki (hemen de abla tavsiyesi yaptım, ha didaktik toplumun didaktik ablaları) hayat seni üzmesin diye gerekirse sen hayatı üz ama sakın sen üzülme... Bu da senin için Bu yıllardır en sevdigim hikayelerden biridir ve dilerim ki hayatına girecek butun insanlar seni hep boyle sevsin ÖLÜMSÜZ KIRMIZI GÜLLER.... Kan rengi, kıpkırmızı güllere bayılırdı. Zaten onlarla adaştı da. Rose... Gül... Kocasının sevgili Rose'u... Her yıl Sevgililer Günü'nü kapının önünde bulduğu enfes fiyonklarla süslü kucak dolusu kırmızı güllerle kutlardı. Hiç aksamadan. Hatta, eşini kaybettiği yıl dahi kapısı çalınmış, gülleri kucağına bırakılmıştı..Tıpkı geçmişte olduğu gibi, küçük bir kartla birlikte.. Her yıl güllere iliştirdiği karta aynı cümleleri yazardı: "Seni, geçen sene bugünkünden, daha çok seviyorum..." Birden, bunların son gülleri olduğunu düşündü.. Önceden ısmarlanmış olmalıydı.. Öleceğini nasıl bilebilirdi?.. Zaten her seyi önceden planlamayı ve yapmayı severdi, yumurta kapıya gelmeden... Gülleri özenle içeri taşıdı..saplarını kesti, vazoya yerleştirdi.. Vazoyu da konsolun üzerine, eşinin kendisine gülümseyen fotoğrafının yanına koydu. Orada kocasının koltuğunda oturup saatlerce güller ve fotoğrafı seyretti sessizce.. Bitmek bilmeyen bir yıl geçti.. Yapayalnız ve hüzün dolu bir yıl.. Sonra bir sabah kapı çalındı.. Tıpkı eski günlerde olduğu gibi.. Kırmızı gülleri, üzerinde küçük kartıyla birlikte eşikteydi.. Sevgililer Günü'nü kutluyordu. Gülleri içeri aldı. Şaşkınlık içinde doğru telefona gitti. Çiçekçi dükkanını aradı... Onu bu kadar üzmeye kimin hakkı vardı ? "Biliyorum" dedi, çiçekçi.. " Eşinizi geçen yıl kaybettiniz.. Telefon edeceğinizi de biliyordum.. Bugün size yolladığım gülleri çok önceden ısmarlamış, parasını da ödemisti.. Hep öyle yapardı zaten, hiç şansa bırakmazdı. Dosyamda talimat var. Bu çiçekleri size her yıl yollayacağım. Bir de özel kart vardı, kendi el yazısıyla. Bilmeniz gerek diye düşünüyorum.. Ölümünden sonra çiçeklere iliştirmemi istediği kart..." Rose hıçkırıklar arasında teşekkür ederek telefonu kapattı. Parmakları titreyerek zarfı açtı.. " Merhaba gülüm" diye başlıyordu, kart.. " Bir yıldır ayrıyız. Umarım senin için çok zor olmamıştır. Yalnızlığınıı ve acılarını hissedebiliyorum. Giden sen, kalan ben olsaydım neler çekerdim kimbilir? Sevgi paylaşıldığında yaşamın tadına doyum olmuyor. Seni kelimelerle anlatılmayacak kadar çok sevdim. Harika bir eştin dostum, sevgilim benim... Sadece bir yıldır ayrıyız. Kendini bırakma. Ağlarken bile mutlu olmanı istiyorum. Onun için bundan sonraki yıllarda güller hep kapımızda olacak. Onları kucağına aldığında paylaştığımız mutluluğu ve kutsandığımızı düşün. Seni hep sevdim.. Her zaman da seveceğim. Ama yaşamalısın. Devam etmelisin... Lütfen.. Mutluluğu yeniden yakalamaya çalış. Kolay değil, biliyorum ama bir yolunu bulacağına eminim.... Güller, senin kapıyı açmadığın güne dek gelmeye devam edecek. O gün çiçekçi beş ayrı zamanda gelip kapıyı çalacak, eve dönüp dönmediğini kontrol edecek. Beşinciden sonra emin olarak gülleri ona verdiğim yeni adrese getirip seninle yeniden ve ebediyyen kavuştuğumuz yere bırakacak.. SENİ SEVİYORUM GÜLÜM..." içimdeeee öyle bir büyüklük oldu ki...kabardığını hissediyorum kalbimin..bu yaşımda ben bu kadar sevgiyi sayenizde yüreğimde barındırabiliyorum...bir anı oldu bu bana ki en büyük anılarımdan biri...mutsuz anımda mutluluk demeliyim sanırım... ablammm...kabul etmek de ne demek ki....öyle birşey söz konusu bile olmasın...kalbimle seviyorum seni ablam...küçük bir meleğin bile koruyucularısınız...benim meleğim de sizlersiniz...kolkanat geriyorsunuz bu minik yüreğime...ve inanın öyle bir sevgim var kiii...dile dökülmez şekilde....gerçekten hüzünlerim içindeki büyük aydınlığımsınız...bunu hep başarıyor birileri...ve ablacımm...bugün yüreğimde öyle bir sıcaklık varki sanmıyorum soğumaz asla....ben sizin yanınız da ne kadar mutluyum bir bilseniz... bazen çok korkuyorum...acaaba samimiyetimi yanlış anlayanlar çıkar mı diye...bunu çok zaman kafama takıyorum..yalaka diyenler var mı acaba diyorum bana... ama olsun ben böyle bir sevgiye sadece kucak açarım veeeeee sarılırım sıkı sıkıııııııııı :hug: ne şekilde düşünülürse düşünülsün... iyiki varsın ablam....iyiki burda tanıdım senin güzel ruhunu...ruhumu hissedebilmeni çok seviyorum..... yalnız mıyım ben...ne kadar da düşüncesizce söylemişim...gerçekten öyle hissettim bir ara ama bir kaos oluştu içimde belirsiz...sebebini bilmediğim....baktığım hiç bir göz yüzümün gülmediğini anlamıyordu...ama buraya geldim..(ki sadece gördüğüm sıcacık yürekleriniz..) ve anlanmak...bu denli sevilmek....yüreğimde çok güzel bir sevgi seli oluşturdunuz.... akıyorsunuz yüreğiin her köşesinde....! ablam selimi öyle coşturdun ki bugün...dalgalanmalar başladı....kalbimin her köşesine vuran bir sevgiyi hissediyorum....mevsimin kış olduğunu bile unutturuyor bu dalgaların sıcaklığı...ve ben bu selin içinde oradan oraya çalkalanıyorum...ve beni götürdüğünüz yerlerde hep bir mutluluk var.... ablamm...canım.....meleğim dediğinde eriyor içim.... annem var benim bir...bir ablam var...bir ablam daha oldu bu denli içimde hissedebildiğim... bana yaşamayı sevdiriyorsunuz....sizi ölesiye seviyorum...ölesiye diyorum bir melek ölmez ki...siz benim meleğimsiniz..bende sizin bizim sevgimiz ömür boyu.... ablam bu hislerim senin sayende... küçük bir dokunsam yanına uçup....söylesem bi de ruhum öpse yanaklarndan geecem sayenizde aydınlık...gecem karanlık değil artık....seviyorum ablamm.... yazdıkça yazarım ben içimdeki sevgiyi ....çok büyük çünkü... veee abbllaamm senii çokk seviiyooruumm.....herşey içinn çok teşekkür ederim... meleğin olmak ne kadar güzel...beni hiç bırakmayın... Alıntı
Φ gloria Gönderi tarihi: 19 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 19 Ocak , 2007 canım benim ya... Bak ne var sende biliyor musun? Düşün kü bizler, birbirini görmeyen birçok insan olarak burada birşeyler paylaşıyoruz, paylaşırken belki kızıyoruz, seviniyoruz, üzülüyoruz, gülüyoruz... belki bunları karşımızdakine tam olarak ifade edemiyoruz, anlatamıyoruz... Öncelikle duygular, ifade edilmesi, anlatılması çok güç şeylerdir. Bazen göz göze bakan, yüz yüze gelen, karşı karşıya oturan birçok insan bunu o durumda bile paylaşamazlar, karşısındaki insana kendisini yanlış ifade ederler, yanlış anlaşır, yanlış anlarlar... Bütün hepsini geçtim bunların, yazıya döküp anlatmak var bunları bi de... Tıpkı bizim burada yaptığımız gibi... Ne göz gözeyiz, ne yüz yüzeyiz, ne de karşı karşıyayız, gördüğümüz, konuştuğumuz, dokunduğumuz aslında bir monitör, bir klavye... İşte sende olan bu değil, sen gözünle görüyor, sesinle duyuruyor, dokunmanla hissettiriyorsun... Şu duygularını oyle guzel ifade ediyorsun ki, seni yanlış anlayanın anlayışında sorun vardır demekten başka bir şey diyemem ben seni ısrar edip yanlış anlayana... İnsanın fikri neyse zikri odur, doğrudur, birileri sen kendini boyle güzel anlatırken, duygularını bu kadar açık dile getirirken seni yanlış anlayacaksa zikrinde de sorun varmış derim ben o insana bana yazdığın her bir kelimeyi, her bir cümleyi içim titreyerek okudum, sarsıldım inan, içinde bu sevgi varken inan seni hiç kimsecikler yıkamaz... İçindeki sevgini kaybetme yeter... Neyse içindeki soyle gitsin, saklama, yanlış anlarlar diye korkma, yanlış anlayan zaten seni tanımamıştır, zaten seni hissetmemiştir, yanlış anlıyorlarsa çıksınlar hayatından zaten sana ne yararları vardır ki... Önüne sunulanı görememekte bu kadar ısrar eden insanların gözleri görmeyi bilmiyordur bence... Göze sahip olmak, sadece bakmayı bilmek degildir aynı zamanda görmeyi de bilmektir. Bakıp da göremiyorlarsa senin o güzel yüreğindeki güzel sevgiyi nasıl görsünler, nasıl hissetsinler ki değil mi benim güzel melegim Seni seviyorum canım benim Alıntı
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 19 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 19 Ocak , 2007 canım benim ya... Bak ne var sende biliyor musun? Düşün kü bizler, birbirini görmeyen birçok insan olarak burada birşeyler paylaşıyoruz, paylaşırken belki kızıyoruz, seviniyoruz, üzülüyoruz, gülüyoruz... belki bunları karşımızdakine tam olarak ifade edemiyoruz, anlatamıyoruz... Öncelikle duygular, ifade edilmesi, anlatılması çok güç şeylerdir. Bazen göz göze bakan, yüz yüze gelen, karşı karşıya oturan birçok insan bunu o durumda bile paylaşamazlar, karşısındaki insana kendisini yanlış ifade ederler, yanlış anlaşır, yanlış anlarlar... Bütün hepsini geçtim bunların, yazıya döküp anlatmak var bunları bi de... Tıpkı bizim burada yaptığımız gibi... Ne göz gözeyiz, ne yüz yüzeyiz, ne de karşı karşıyayız, gördüğümüz, konuştuğumuz, dokunduğumuz aslında bir monitör, bir klavye... İşte sende olan bu değil, sen gözünle görüyor, sesinle duyuruyor, dokunmanla hissettiriyorsun... Şu duygularını oyle guzel ifade ediyorsun ki, seni yanlış anlayanın anlayışında sorun vardır demekten başka bir şey diyemem ben seni ısrar edip yanlış anlayana... İnsanın fikri neyse zikri odur, doğrudur, birileri sen kendini boyle güzel anlatırken, duygularını bu kadar açık dile getirirken seni yanlış anlayacaksa zikrinde de sorun varmış derim ben o insana bana yazdığın her bir kelimeyi, her bir cümleyi içim titreyerek okudum, sarsıldım inan, içinde bu sevgi varken inan seni hiç kimsecikler yıkamaz... İçindeki sevgini kaybetme yeter... Neyse içindeki soyle gitsin, saklama, yanlış anlarlar diye korkma, yanlış anlayan zaten seni tanımamıştır, zaten seni hissetmemiştir, yanlış anlıyorlarsa çıksınlar hayatından zaten sana ne yararları vardır ki... Önüne sunulanı görememekte bu kadar ısrar eden insanların gözleri görmeyi bilmiyordur bence... Göze sahip olmak, sadece bakmayı bilmek degildir aynı zamanda görmeyi de bilmektir. Bakıp da göremiyorlarsa senin o güzel yüreğindeki güzel sevgiyi nasıl görsünler, nasıl hissetsinler ki, benim güzel melegim Seni seviyorum canım benim benim kalbimdeki bu güzellik siz olmadığınızda nasıl olabilir ki....bomboş bir kotuya döner kalbim o an benim... ve gerçekten ablam haklısın..içimi iyice rahatlattın...sonuçta kendimi başkalarının düşüncelerine göre yönetme yeteneğim yok..ama başkaları benim hakkımda iyi-kötü düşünebilirler... teşekkür ederim... artık içim rahat...huzurlu...kopamıyorum ben kendimden zaten...ve ablam artık kopamadığım kişilerden birisin... gerçekten böyle...zaman geçiyor geçmesine de sarılıyorum her ilerleyişinde zamanın ve hepsi içten.... içimi rahattlattın ablam çok teşekkür edrim hherşey için...meleğin gözlerini yumduğunda içi huzur dolu uyucak... senin sayende.... ben de seni çok seviyorum canım ablam... Alıntı
Φ LeylaM Gönderi tarihi: 20 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 20 Ocak , 2007 canim kardesim..dun gece aniden cikmak zorunda kaldim,hatta sana yazdigim iletiyi bile gonderemedim.neyse ki Gloria buradaymis.sonunda rahatlamis olmana sevindim,uzulmustum seninle..Taurusmutis abinin dedigi gibi canim,huzunler de yasanacak,hatta hayatin boyunca ne huzunler yasanacak,ama dozunda olmali.bu kadar sevgi dolu oldugun,sevgini sicakligini yansitabildigin icin ve seni cok seven insanlarla,ailenle beraber oldugun icin cok sanslisin.sen de biliyorsun tabi ki..onlarin kiymetini de biliyorsun.ama ileride olabilecekleri simdiden dusunerek,korkulara kapilip,kendini uzme..su anin tadini cikar.bugunlerini ozlemle andiginda ilerde,keder degil,mutluluk tadi biraksin sende:"guzel yasadim,mutlu gecirdim o gunlerimi"diyerek gulumse.. ben ailemden senin yaslarindayken ayrildim,saglar,gorusebiliyorum,bu da buyuk sans,ama,hayatimda eksikliklerini hissettim hep.. asagidaki yaziyi ilk okudugumda beni oyle rahatlatti ki,halen onlari yanimda hissediyorum,ellerime bakiyorum,iste annem ve babam,butun sevgileri,sefkatleriyle orada,benimleler diyorum.Allah seni hic ayirmasin ailenden,sevdiklerinden canim benim HÜCRESEL SEVGİ Bır babanin kizina mektubu: “Merhaba,ugradim,yoksun.Uçaĝimin kalkmasina cok az kaldigi icin artik daha fazla seni bekleyemiyorum. Ne yasamak istiyorsan yasa ama,lutfen hareket ederken evreni ve icindekileri dusunerek hareket et.Cunku yaradan seni fiziksel ve zihinsel olarak ihtiyac duydugundan cok fazlasiyla donatti.Ve sen tum bunlari en iyi sekilde algilamali,islemeli,yasamali,diger insanlarla paylasarak yasatmali,guzelligini ve zekani asla kotuye kullanmamalisin.Babam yine nasihatamiz yazmis diye dusunme..Unutma ki evrene ve icindekilere onun sana hediye ettikleriyle ihanet etmeye hakkin yok.. Yaptigin resmi cok begendim.Batan bir gunes ve icinde kaybolan isik..Nedense bu resim beni cok etkiledi ve uzgunum onu goturuyorum.Bu aralar icimde sebebini bilmedigim bir sıkıntı var.Sanki…Neyse galiba sacmaliyorum.Sana sacma olmayan bir sey yazabilirim ama.Seni seviyorum ve sonsuza kadar da sevecegim…Bır gun olsem de seni yasayarak sevecegim.. Nasıl mi?...Bak sana bir sevgi sirri vereyim.Beni her ozlediginde ya da yalniz kaldiginda babanin bu sevgi sirrini hatirla.Hep hatirla ki;ben seni cok seviyorum.Hem de butun hucrelerimle seviyorum.Ve sen vücudunda benim dna’larimdan ve hucrelerimden tasiyorsun.Yani sen peri kizim,seni seven hucreleri tasiyorsun.Ayni zamanda annenle olan sevgimizin bulustugu hucreleri,yani milyonlarca sevgi hucresini tasiyorsun.Hic bir zaman unutma ki;baban seni vücudunda sevmeye devam edecek,hem de yasayarak ve hissederek.Beni her ozlediginde ellerine bak…”Oradalar” de ve bu sevgi formulunu hatirla… Simdi gulumsuyorsundur.O masum guzel yuzunde bazen neler fiskirdigini benim bile anlayamadigim,guzel gozlerinle; benim peri kizim.Hep gulen gozlerle bak ve gulumse.Etrafinda gulumseyebilecegin tek bir olay,tek bir insan bulamadiginda yaratana gulumse…Baban” Gurbuz gulumsedi,bu sevgi sirri hosuna gitmisti.Aradan on gun gecti ve tipki yaptigi resimdeki batan gunes ile kaybolan ısık gibi Gurbuz babasini kaybetti… Gurbuz babasiyla birlikte,nesesini,coskusunu gulumsemelerini de mezara gomdu.Ta ki bir konusma esnasinda bu kendisine hatirlatilana dek..Eve dondugunde yillardir dayanamaz diye okumaya cesaret edemedigi babasinin mektubunu cikartti ve okumaya basladi.Mektubu bitirdiginde gozleri dolmus ve icini dayanilmaz bir ozlem sarmisti.Ama coskusunu geri cikartma adina bir adim atmis ve sevgi sirrini hatirlamisti…Gurbuz mektubu kapatti ve ellerine bakti..Oradaydilar…Onu seven ve sevgiden olusmus tum hucreler.. Hucresel sevgi… Alıntı
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 20 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 20 Ocak , 2007 canim kardesim..dun gece aniden cikmak zorunda kaldim,hatta sana yazdigim iletiyi bile gonderemedim.neyse ki Gloria buradaymis.sonunda rahatlamis olmana sevindim,uzulmustum seninle..Taurusmutis abinin dedigi gibi canim,huzunler de yasanacak,hatta hayatin boyunca ne huzunler yasanacak,ama dozunda olmali.bu kadar sevgi dolu oldugun,sevgini sicakligini yansitabildigin icin ve seni cok seven insanlarla,ailenle beraber oldugun icin cok sanslisin.sen de biliyorsun tabi ki..onlarin kiymetini de biliyorsun.ama ileride olabilecekleri simdiden dusunerek,korkulara kapilip,kendini uzme..su anin tadini cikar.bugunlerini ozlemle andiginda ilerde,keder degil,mutluluk tadi biraksin sende:"guzel yasadim,mutlu gecirdim o gunlerimi"diyerek gulumse..ben ailemden senin yaslarindayken ayrildim,saglar,gorusebiliyorum,bu da buyuk sans,ama,hayatimda eksikliklerini hissettim hep.. asagidaki yaziyi ilk okudugumda beni oyle rahatlatti ki,halen onlari yanimda hissediyorum,ellerime bakiyorum,iste annem ve babam,butun sevgileri,sefkatleriyle orada,benimleler diyorum.Allah seni hic ayirmasin ailenden,sevdiklerinden canim benim HÜCRESEL SEVGİ Bır babanin kizina mektubu: “Merhaba,ugradim,yoksun.Uçaĝimin kalkmasina cok az kaldigi icin artik daha fazla seni bekleyemiyorum. Ne yasamak istiyorsan yasa ama,lutfen hareket ederken evreni ve icindekileri dusunerek hareket et.Cunku yaradan seni fiziksel ve zihinsel olarak ihtiyac duydugundan cok fazlasiyla donatti.Ve sen tum bunlari en iyi sekilde algilamali,islemeli,yasamali,diger insanlarla paylasarak yasatmali,guzelligini ve zekani asla kotuye kullanmamalisin.Babam yine nasihatamiz yazmis diye dusunme..Unutma ki evrene ve icindekilere onun sana hediye ettikleriyle ihanet etmeye hakkin yok.. Yaptigin resmi cok begendim.Batan bir gunes ve icinde kaybolan isik..Nedense bu resim beni cok etkiledi ve uzgunum onu goturuyorum.Bu aralar icimde sebebini bilmedigim bir sıkıntı var.Sanki…Neyse galiba sacmaliyorum.Sana sacma olmayan bir sey yazabilirim ama.Seni seviyorum ve sonsuza kadar da sevecegim…Bır gun olsem de seni yasayarak sevecegim.. Nasıl mi?...Bak sana bir sevgi sirri vereyim.Beni her ozlediginde ya da yalniz kaldiginda babanin bu sevgi sirrini hatirla.Hep hatirla ki;ben seni cok seviyorum.Hem de butun hucrelerimle seviyorum.Ve sen vücudunda benim dna’larimdan ve hucrelerimden tasiyorsun.Yani sen peri kizim,seni seven hucreleri tasiyorsun.Ayni zamanda annenle olan sevgimizin bulustugu hucreleri,yani milyonlarca sevgi hucresini tasiyorsun.Hic bir zaman unutma ki;baban seni vücudunda sevmeye devam edecek,hem de yasayarak ve hissederek.Beni her ozlediginde ellerine bak…”Oradalar” de ve bu sevgi formulunu hatirla… Simdi gulumsuyorsundur.O masum guzel yuzunde bazen neler fiskirdigini benim bile anlayamadigim,guzel gozlerinle; benim peri kizim.Hep gulen gozlerle bak ve gulumse.Etrafinda gulumseyebilecegin tek bir olay,tek bir insan bulamadiginda yaratana gulumse…Baban” Gurbuz gulumsedi,bu sevgi sirri hosuna gitmisti.Aradan on gun gecti ve tipki yaptigi resimdeki batan gunes ile kaybolan ısık gibi Gurbuz babasini kaybetti… Gurbuz babasiyla birlikte,nesesini,coskusunu gulumsemelerini de mezara gomdu.Ta ki bir konusma esnasinda bu kendisine hatirlatilana dek..Eve dondugunde yillardir dayanamaz diye okumaya cesaret edemedigi babasinin mektubunu cikartti ve okumaya basladi.Mektubu bitirdiginde gozleri dolmus ve icini dayanilmaz bir ozlem sarmisti.Ama coskusunu geri cikartma adina bir adim atmis ve sevgi sirrini hatirlamisti…Gurbuz mektubu kapatti ve ellerine bakti..Oradaydilar…Onu seven ve sevgiden olusmus tum hucreler.. Hucresel sevgi… ahh ablam...canımdan parçamdan eksik olmayan... ağlayarak okudum şu yazıyı...ağlayak okudum ama üzülmek değildi sebebim.....sevgimdi babama olan...sevgimdi ona karşı gözyaşlarımın sebebi...bunu bana iyiki yazdın ablam...yarın bir gün neyin ne olucağı belli değil gerçekten....hücrelerimde onların sevgisi...zaten içimde... beni rahatlatmayı başarıyossunuz....sizi o kadar çok seviyrum ki... babam...canım...beni bıraktığın gün..elini omzumdan çektiğin gün...hayata karşı yalnız bıraktığın gün taa kalbimde olucaksın...içimde her yerimde....annem sen de öyle....içimi oluşturan parçalarsınız siz....ağlıyarak yazıyorum bunları..bu duygusal kalbim dayanamazdı zaten bu yazıya...bu hisse...acı gerçeklerden oluşuyoruz biz....bir gün toprağa gömmek içimden bir parçayı....eksikliği...elbett ki üzülüp kırılıcağımdır...hatta belki amaçlarımı unutucak kadar...ama asla unutmucağım şeyler var zaten...benim hep iyi olmamı istemeleri...onlar varken nasıl gülümsüyorsa suratım yokken de gülümsemeli ki...onlar oldukları yerde gülsünler hep... Allah'ım sabır verir zaten böyle bir şey karşılığın da ama ben yine de hep dua ediyorum onlarla sıkıca olmak için ömrüm boyunca....incilttiğimde onları kopan da ben den bir parça..ve hücresel sevgi iliklerime işledi artık...artık unutmam ablam bu sevgiyi...hücrelerimi....bana anımsattığın için kucaklıyorum seni... bana hep gelir bu his..ve hep üzülürüm....taa ilköğretimdeyken bir yazı yazmıştım....eğer bulursam yazıcam o zaman anlarsınız benim içimdekini...ama seviyorum...hücrelerimi helee... babamı...annemi...kardeşimi....sizleri.... mutluyum....sevilmenin verdiği büyük hazın coşkusuyla mutluyum..duygusallığım mutluluğa essin diyorum...sevgiye..hücresel sevgi..seni unutmucağım sanırım... yaşamayı...onlarla birlikteyken çok seviyorum...ee ne de olsa kanatlarını sağlama almamış bir kelebeğim henüz..korunmaya ihtiyacım var onlar tarafından... çok şanslıyım bu sevgiden dolayı..çok şanslıyım şu an onlarla birlikte olduğum için... ablamm... Alıntı
Φ LeylaM Gönderi tarihi: 20 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 20 Ocak , 2007 Canim,aglamana dayanamadim,beni de aglatacaksin.Bu duygunu,bu sevgini kaybetme ama,cok da yipratir seni..bir yandan da guclu olmaya bak.dik durmaya; gerektiginde..aglamak cok guzeldir,aglayabilmek..Allah seni mutluluktan aglatsin yalniz..seni cok seviyorum canim Alıntı
Φ sEn EsTiKçE bEn TiTrErİm... Gönderi tarihi: 20 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 20 Ocak , 2007 Canim,aglamana dayanamadim,beni de aglatacaksin.Bu duygunu,bu sevgini kaybetme ama,cok da yipratir seni..bir yandan da guclu olmaya bak.dik durmaya; gerektiginde..aglamak cok guzeldir,aglayabilmek..Allah seni mutluluktan aglatsin yalniz..seni cok seviyorum canim ben de seni çok seviyorum ablacım... canım kadaarrr ilkokulda yazdığım yazımı okudum az önce....minik yüreğim şimdi olsa o denli yazamaz...tam 4 sayfaa yazmışım..bir çocuk nasıl yazar ki dedim içimden...ama karşısındaki annesi olunca yazıyormuş işte...güvenim yok buraya yazmaya...sadece biz olsak ahh keşke burdakiler...paylaşabilseydim...zaten 4 sayfa yazmışım...ama anlıyorum da zaman beni değiştirememiş duygusallığımı...sökememiş ondan bişey...sadece eskilerde daha bi cadıydım... şimdiler de biraz daha durgun... sağol ablam herşey için.... Alıntı
Misafir kleopatra.07 Gönderi tarihi: 21 Ocak , 2007 Gönderi tarihi: 21 Ocak , 2007 O BİR MELEK....... Bir Melektir O Bir melektir o İçinde kötülüklerden arınmış, Tertemiz hisler taşıyan Bir melektir o, Rabbim yarattığı güzelliklerin her birinden, Temiz kalbine yerleştirdiği… Bir melektir o, Kalbi sevgilerle dolup taşan, Çevresine sevgi dağıtan… Bir melektir o, Rabbimin bile kıyamadığı, Şefkatiyle kucakladığı Bir melektir o, İçimdeki şefkat boşluğunu dolduran, Kız evlat özlemini gideren… Bir melektir o, Kalbimi sevgisiyle doldurup taşıran, Canım dediğim, Kızım dediğim, Bana babacığım diyen, Seni çok seviyorum, Canımsın kızım. K.Tozlu Bu şiiri bir baba kızına yazmış ama..............biraz seni anlatıyo gibi geldi bana.. Alıntı
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.