Kadınlar dünyanın bir sonraki harika sörf noktasında başı çekiyor

[™ Admin]

Kadınlar dünyanın bir sonraki harika sörf noktasında başı çekiyor

Şili, Pichilemu sahilinde sörf tahtamla ayakta duruyorum. Ocak ayı, Güney Yarımküre’nin yaz mevsiminin doruğu, güneş çıktı ve Pasifik Okyanusu açıklarında neredeyse sabit bir rüzgar esiyor. Bir dizi kara kumlu koy, bu bölümlerin ana cazibesini çerçeveler: Punta de Lobos, pürüzlü bir kayanın çıkıntısının etrafında zarif bir şekilde (yumuşak koşullarda) kıvrılan bir sol nokta molası.

Bu sahne Maui veya Güney Kaliforniya'da olabilir - ağaçların palmiye değil, çam olması dışında; su 60ºF civarında geziniyor; ve etrafta neredeyse kimse yok. 4 / 3mm Quiksilver wetsuit giydiğimde — "kışa uygun sıcaklık" için uygun - kendimi tahtama çekiyorum ve eşit derecede heyecan ve dehşetle kürek çekmeye başlıyorum.

Yaklaşık 2.500 mil kuzey-güney kıyı şeridiyle Şili, gerçekten sörf için son sınırlardan biridir. Ziyaret eden sörfçüler, bir dizi misafirperver balıkçı köyünün desteklediği, keşfedilmemiş ve boş plajların ve dalgaların kilometrelerce ötesini bulacaklar. Soğuk su, uzak konum ve turizm altyapısının eksikliği, Şili'nin macerayı arıyorlarsa İrlanda ve Çin, eğer öyleyse Bali ve Hawaii gibi yerlere giden çoğu dünya turu yapan sörfçü için radardan uzak kaldığı anlamına geliyor. değil.

Ancak son 20 yılda spora olan ilgide kayda değer bir artış görüldü ve benzersiz bir şekilde Şili'ye özgü bir sörf kültürünün gelişmesiyle birlikte topluluk ve sürdürülebilirliğe daha fazla vurgu yapıldı. Evde yetiştirilen sörfçüler, sahip olduklarını bildikleri ham cevherleri korumak için lobi yapan en işitilebilir seslerden bazıları ve son yıllarda bu sesler gittikçe daha kadın hale geldi. Salgın öncesi, sosyal değişimin ortasında olan bir ülkede, kadınlar hem gelişen bir siyasi hareketin hem de bir sporun ilerlemesinin ön saflarında bir topluluk aktivizminin yükselişini sürüyorlar.

Keşfedilmemiş dalgalar
Şili'nin resmi olmayan sörf başkenti olan Pichilemu, Santiago'nun yaklaşık 130 mil güneyinde bulunan 15.000 nüfuslu küçük, eski bir balıkçı mezrasıdır. Yerleşik dalgası - "Kurtlar Noktası" anlamına gelen sol taraftaki Punta de Lobos - 6 metreye kadar yükselen dalgalar üretebilir.

2017 yılında, kar amacı gütmeyen Save the Waves Coalition, açık hava ekipmanları şirketi Patagonia ve yerel olarak kurulmuş olan Fundación Punta de Lobos tarafından bağış toplama ve kampanya yürütmeye yönelik başarılı bir ortak çabanın ardından kıyı, yedinci Dünya Sörf Rezervi olarak adanmıştır. mola ve çevredeki alan gelecekteki gelişimden.

Ve 2020'de Şili hükümeti Piedra del Viento Kıyı Deniz Koruma Alanı'nın kurulmasını onayladı. Kutsal alan, Pichilemu'nun kuzeyindeki 10.000 dönümlük kıyı şeridini koruyor ve Şili'de dalgalara karşı koruma ve sörfü dikkate alan ve altı kayda değer sörf molasını koruyan ilk korunan alandır.

Matanzas, Reñaca ve Totoralillo gibi - tümü Pichilemu'nun kuzeyinde ve korunan alanların dışında - diğer küçük, gelişmekte olan sörf kasabaları da Pichilemu ile birlikte popülerlik kazanmaktadır. Koruma projeleri şimdilik daha küçük ölçekte olsa da, geliştirme de öyle. Bu yerler, 1950'lerde, sudaki sallanan tahtaların hala bir yenilik olduğu ve jerry-teçhizatlı sazdan yapılmış sahil kulübelerinin, kiralamaları ve rahat sörf kültürünü arayan birkaç kişiye ders verdiği Kaliforniya ile kolayca karşılaştırılabilir.

(Kış sörfü sıcaktır. İklim değişikliğine dayanabilir mi?)

Her şey burada yeni, ancak "hepsinin kaynağını korumayı başarabilirsek, Şili'de o kadar çok sörf potansiyeli var ki," diyor hem atlet hem de sporcu olarak Şili sörfüyle en çok ilişkilendirilen isim Ramón Navarro korunmasını savunuyor. O, uluslararası rekabet devrelerinde tanınan ilk Şililiydi ve aynı zamanda kampanya çalışmalarına liderlik eden sahadaki adamdı.

Şili'de ana akım sörfün kökleri, gençlerin Brezilyalı turistlerin tatil için tahta getirdiklerini görmeye başladıkları, sporun çok daha yerleşik olduğu ülkelerinin dışında yeni dalgalar aradıkları 1970'lere dayanıyor. Bundan önce, bir tahta satın alacak yer olmadığı için, zengin çocukların alemi olarak ya da sadece ulaşılamaz olarak görülüyordu.

Erkeklerin egemen olduğu bu sporda, kadınlar sadece 90'larda kurullarda görünmeye başladı. Bu, istemeden de olsa 2019'un sonlarında #MeToo hareketinin zirvesinde olan Şili'de kadın eşitliği için gelecekteki mücadelenin yolunu açmış olabilir.

İlk olarak Şilili feminist grup Las Tesis tarafından gerçekleştirilen, dünya çapında #MeToo aktivistleri tarafından kadın hakları ihlallerini kınamak için benimsenip uyarlanan bir miting ve dans. Benim hatam değildi; nerede olduğumdan değil, nasıl giyindiğimden değil, ”Hindistan'dan Türkiye'ye, güçlü marşın Ocak 2020'de Harvey Weinstein'ın tecavüzden yargılandığı New York mahkeme salonunun önünde çalındığı Amerika Birleşik Devletleri'ne kadar birçok dilde söylendi.

Dizinin bayanlar
30 yaşındaki rekabetçi sörfçü Jessica Anderson, Şilili kadınların küreselleşmeye başladıkları bir hareketi izlemeleri için kesinlikle güçlü bir andı dedi. Anderson için, "buradaki kültür çok machista [erkek şovenist], ancak genel olarak sörf ve spor, bunu kırmaya yardımcı olduğu için, cinsiyet normlarının meydan okuması hoş ve nadir görülen bir olaydı."

Ebeveynleri Hıristiyan misyonerler ve eski Kaliforniyalı sörfçüler olan Anderson, Pichilemu'da büyüdü. Büyürken, geniş kumsallar ve kayalık uçurumlardan oluşan tozlu, asfaltsız bir balıkçı köyünden başka bir şey değildi.

1993'te Anderson üç yaşındayken Şili, ülkenin sınırının Peru ile buluştuğu noktanın hemen dışında, Iquique adlı bir kasabada, kıyıdan 1.200 mil yukarıda, ilk Dünya Sörf Ligi etkinliğine ev sahipliği yaptı. Etkinlik, dünya çapında profesyonel sörfçüleri temsil eden organizasyonun kurulmasından yaklaşık 30 yıl sonra gerçekleşti. O zamana kadar, diğer dalga zengini ülkeler ikinci, üçüncü ve hatta dördüncü nesil sörf efsanelerindeydiler.

“Belirsiz kalan nedenlerden ötürü, spor [Şili'de] yakalanmakta yavaştı; Kuzey komşusu Peru, onlarca yıl önce zevkle sörf yapmaya başlamıştı ve Brezilya, bir dünya sörf gücü olma yolunda ilerliyordu ”diyor The Encyclopedia of Surfing'de yazar Matt Warshaw.

Anderson, "Burada yavaş büyüyen bir spor oldu" diye kabul ediyor. Hemen hemen hiç sörf dükkanı bulunmayan (ilki 1985'te Santiago'da açıldı), Anderson’ın babası “Amerika Birleşik Devletleri'nden sörf tahtaları ve dalgıç kıyafetleri bağışlamak için arkadaşlar ve kiliseler alıyordu ve tüm ekipmanımızı arkadaşlarımızla paylaşıyorduk. Birkaç Brezilyalı sörfçü Pichilemu'ya gelirdi ve herkes onlardan tahta satın alırdı. " Anderson ilk kısa tahtasını 15 yaşındayken böyle almıştı.

Sadece son 10 yılda "sörf yapmak Pichilemu'da büyük bir değişime neden oldu" diyor ve kadınlar, özellikle Trinidad Segura'nın çabaları nedeniyle buradaki büyümenin büyük bir bölümünü oluşturuyor. O bir Pichilemu yerel arkadaşı ve Anderson’ın suda bazen rakibi.

2011 yılında Segura, misyonu kadınları sörf yapmaya teşvik etmek olan Sirena Producciones şirketini kurdu. Segura, Şili'nin bir kadın şampiyonunun taç giydiği ilk Dünya Sörf Ligi eleme serisi etkinliğine ev sahipliği yapmasında önemli bir rol oynadı. Punta de Lobos'ta düzenlenen Maui and Sons Pichilemu Pro, 2014'te başladı ve o zamandan beri her yıl düzenleniyor. (Dünya Sörf Ligi, aynı ünlü molada bir erkek eleme serisi etkinliğine henüz ev sahipliği yapmadı.)

Segura, "Kadın olmak zor, kadın sörfçü olmak da daha zor" diyor. "Bizi bir araya getirebilecek ve bir topluluk oluşturabilecek bir şey başlatmak istedim, ancak medyanın dikkatini arkadaşlarıma da çekmek istedim. Özellikle Şili'de kadın sörfçüler için çok fazla sponsorluk fırsatı yok. "

Bugün, O’Neil gibi markalarla çalışan 22 yaşındaki Josefina Vidueira gibi tanınmış kadın isimleri var. 2014 yılında, 15 yaşındayken, yarışma ücretlerinin ve sörf ekipmanlarının maliyetini azaltmaya yardımcı olmak amacıyla International Surfing Association'ın Bireysel Bursunu almaya gelecek vaat eden 75 genç sörfçüden biriydi. Rip Curl tarafından desteklenen yirmi altı yaşındaki Lorena Fica, Dünya Sörf Ligi'nde beş kez ulusal şampiyonluğu kazanan Şilililerin en üst sıralarında yer alırken, 21 yaşındaki Paloma Santos ulusal iki kez şampiyonluk.

Anderson, "[Pichilemu], ihtiyacınız olan her şey ve yapacak çok şeyle eğlenceli bir sörfçü kasabasına dönüştü," diyor. "Dünyanın her yerinde sörf yapma ayrıcalığına sahip oldum ve bu yerlerden hiçbirinde kıskanılacak hiçbir şey yok, belki ılık su dışında. Sıralamada çok fazla ego olabilir, ancak erkekler gibi sertleşmeli ve dalgalarınız için savaşmalısınız. "

Pichilemu'da spor etrafında inşa edilmiş bir ağırlama altyapısı büyüyor ve çoğu durumda benzer bir sürdürülebilirlik modelini takip ediyor. Geri dönüştürülmüş meşe ve siyah kayalardan oluşan 12 odalı bir sörf orman evi olan Hotel Alaia, Şili'nin benzersiz alçak, toprak renkli mimarisinin mükemmel bir çalışmasıdır. Burası, sörfü kontrol etmek için mükemmel bir şekilde yerleştirilmiş bir pencere sırasına bakan ortak bir şöminenin etrafında sohbet ederek Segura ile buluştuğum yer. Segura hamileliğinin sonuna yaklaşırken, yakın zamanda tahtasını kapatmıştı; Sörfçü arkadaşlarının yoldaşlığı en çok özlediği şeydi, diyor.

“Ülkemizdeki kadınların dünya çapında bir hareket başlattığını görmek, izlemeyi ödüllendirdi” diyor. Segura'nın bir katalizör görevi gördüğü, memleketi Pichilemu'da dalgalar yarattığı, sevdiği bir sporda kadınlara hak ettikleri sesi veren bir şeydi.

Burada da bir hareket var, dedi. "Sörf hakkında sevdiğim şey bu: İnsanları bir araya getirebilir."

Kaynak: National Geographic