İran - İsfahan

[Φ _asi_]

İSFAHAN

 

Şeyh Lütfullah Camii.

 

 

İsfahan ,İran'ın üçüncü büyük şehridir. Bu şehir Safavi döneminde başkent idi, bu nedenle söz konusu şehirde çok sayıda tarihi eser bulunmaktadır. Nüfus; 1,573,378 (2006 tahmini). Aynı anda İsfahan ilin başkentidir.

 

İsfahan, İran'ın kavşak noktalarından biridir ve Dünya'nın en büyük şehirlerinden biriydi. Şehir, 1050 ile 1722 yılları arasında, özellikle de Safeviler altında 16. yüzyılda Pers İmparatorluğu'nun tarihte ikinci kez başkenti olduğu zaman çok gelişti. Bugün bile, geçmişteki o ihtişamını korumaktadır. Şehir, bir çok güzel bulvarıyla, köprüleriyle, saraylarıyla, camileriyle ve minareleriyle İslami mimariyi yansıtmasından dolayı meşhurdur.

 

 

Siosepol Köprüsü.

 

 

Tarih

 

İsfahan, Yontma Taş Devri'ne kadar dayanır. İranlı Medler buraya yerleşince, Aspandana adı altında Medler'in en önemli şehirlerinden biri olmuştur. M.S. 642'de Araplar'ın eline geçti. Selçuklu hanedanının kurucusu Tuğrul Bey de 11. yüzyılın ortalarında İsfahan'ı başkent yaptı. Onun torunu Melikşah yönetiminde kent büyüyüp zenginleşti. Ünlü İsfahan Mescid-i Cuma'sının yapımına bu dönemde başlandı. Selçuklu hanedanının yıkılışından sonra İsfahan gerilemeye başladı. 13. yüzyılda kent, önce Moğollar, ardından da 1387 yılında Timur tarafından yağmalandı ve bir çok insan katledildi. Coğrafi konumunun sonucu olarak, İsfahan özellikle Safeviler altında tekrar gelişmeye başladı. Şah I. Abbas İsfahan'ı başkent yaptı ve 17. yüzyılın en büyük ve en güzel kentlerinden biri olarak yeniden inşa etti (1598). O dönemde bir çok park, kütüphane ve cami inşa edildi. 1722'de Gılzailer (Peştunlar) uzun bir kuşatmanın ardından şehri ele geçirdi.Uzun yıllar bir harabe görünümünde kalan İsfahan'ın nüfusu da iyice azaldı.Rıza Şah Pehlevi döneminde (1925-1941) yeniden imarına başlanan kentte bir sanayi bölgesi oluşturuldu ve tarihsel yapıların birçoğu onarıldı.

 

 

Yeni Culfa semtinde bulunan Vank Katedrali

(Kelisa-e Vank / Vank Kilisesi)

 

 

Kültür

 

İsfahan geleneksel İran mimarisine ait birçok esere evsahipliği yapmaktadır. 17. yüzyıl'da yapılan ve dünyanın en büyük meydanlarından sayılan Nakş-ı Cihan Meydanı (İmam Humeyni Meydanı) Dünya Miras Listesi'ne alınmıştır. Zağros Dağları'ndan doğan ve İsfahan'ın içinden geçen Zayende Nehri'nin üzerindeki eski köprüler ve bu köprülerin içinde en ünlüsü olan ve adı 33 Gözlü Köprü anlamına gelen 300 metre uzunluğunda ve 14 metre genişliğindeki Siose Pol en ünlü mimari yapılardandır. Bunlar dışıda diğer tarihi mimari yapılar; 17. yüzyılda Şah Abbas tarından yaptırılan İmam Cami (Mescid-i İmam) ve Şeyh Lütfullah Camii ile Ali Kapu Sarayı (Ali Kapısı) 6 katlı olup en ilgi çeken yeri 18 ince ve zarif sütun üzerinde yükselen terasıdır.

 

 

 

Hacı (Khaju) Köprüsü'nün gece görüntüsü.

 

 

 

 

 

 

Çehel Sütun Sarayı.

 

 

 

 

 

 

Mescid-i Şah'ın gece görüntüsü.

 

 

 

 

 

 

Tarihî Abbasi Oteli'nin bahçesi

 

 

 

 

 

 

Büyük İsfahan Pazarı'nın girişi.

 

 

 

 

 

 

Vank Katedrali

 

 

 

 

 

 

Vank Katedrali'nin içi

 

 

[Φ _asi_]

MESCİDİ ŞAH

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Φ _asi_]

ŞEYH LÜTFULLAH CAMİİ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Φ _asi_]

TARİHİ ABBASİ OTELİ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Φ _asi_]

ÇEHEL SÜTUN SARAYI

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Φ _asi_]

VANK KATEDRALİ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Φ _asi_]

HACI(KHAJU)KÖPRÜSÜ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Φ _asi_]

SİOSEPOL KÖPRÜSÜ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Φ _asi_]

NAKŞ-I CİHAN MEYDANI