Gönderi tarihi: 9 Mart , 2009 16 yıl O.ÇOCUKLARI Yapım: 2008, İtalya-Türkiye Tür: Dram, komedi Yönetmen: Murat Saraçoğlu Senaryo: Sırrı Süreyya Önder Yapımcı: Sela Tozkoparan Oğuz Görüntü Yönetmeni: Cengiz Uzun Müzik: Kıraç Filmin Websitesi: www.ococuklarifilm.com Süre: 2 saat Gösterim Tarihi: 16 Mayıs 2008 (Türkiye) OYUNCULAR: Demet Akbağ, Özgü Namal, Sarp Ağak, Altan Erkekli, İpek Tuzcuoğlu KONUSU 12 Eylül 1980 ihtilalinden sonra siyasi suçlu olarak aranan bir karı-koca yurtdışına kaçmaya karar verir. Ama çocukları bu konuda onlar için en büyük engeldir. Yurtdışına kaçmadan önce çocuklarını bırakacakları güvenli bir yer ararlar. Çift sonunda çocuklarına 'en güvenli yer' olarak 'Mehtap Anne'nin yuvasını seçer. Onların çocuklarını bıraktıkları yer aslında eski bir hayat kadını olan 'Mehtap'ın bu işi bıraktıktan sonra halen hayat kadınlığını sürdürenlerin çocuklarını bıraktıkları 'Emanetçi Anne' evidir... Karı-koca yurtdışına kaçtıktan bir müddet sonra çocuklarını alması için bir İtalyan kızı Türkiye'ye gönderir. İtalyan kız, 'Emanetçi Anne'ye bırakılan çocuğu alıp anne - babasının yanına götürmek isterken kendini bir dizi ilginç olayın içinde bulur. YORUM Dun gece yine uykum kaçmış, bari bir film izleyeyim dedim, epeydir bilgisayarımda duruyordu bu film de kısmet dun geceymiş… Öncelikle filmle ilgili sıkıntılarım, cevaplayamadığım sorularım var ki bunların cevabını film bittiğinde dahi net olarak alamıyorsunuz ama film boyunca “Neden yaw, neden?” diye paso kendi kendinize sormaktan ve bu sorularınıza cevap alacağınızı beklemekten de vazgeçmiyorsunuz… Film bitiyor, bakıyorsunuz ki siz sorduğunuzla kalmışsınız…. Yani cevap yok!!! Babaya ne oldu, anne ve çocuktan bu adamlar ne istiyor vs. vs… Ama hadi tamam sorularıma cevap alamadık o yüzden bu soruları geçelim, geri kanlına bakalım derseniz, bu filmi beğenmeyenlerin çok olduğunu da biliyorum ama ben beğendim…. Kimi zaman gülüp, kimi zaman kendinizi duygusala bağlayacağınız bir film bu… Bazen gözleriniz doluyor, bazen de gerçekten bütün bu trajedinin içine serpiştirilmiş komik öğeler sizi güzelce bir güldürüyor. Oyunculuklara gelince; Demet Akbağ her zamanki gibi son derece muhteşem bir performans sergilemiş, göz dolduruyor…başrol çocuğumuz hariç diğer çocuklar yapmacıklıktan oldukça uzak geldi bana, rollerinin haklarını vermişler… İpek Tuzcuoğlu rolü gereği üstlenmiş olduğu saf yüreği filme de çok net yansıtmış ama ben özellikle onun en çok da bulmaca sorularını cevaplarken ki performansına hayran kaldım… Özgü Namal’ı çok severim ama sanırım İtalyanca ile ilgili biraz sorunu var, bu yarı İtalyan yarı Türk halinin İtalyan kısmı pek üstüne oturmamış… Sarp Apak’a gelince ki o da inanılmaz güzel bir enerji katmış filme… Aslında bir yandan da diğer web sitelerinden filme yapılmış eleştirileri okuyorum ve kendime soruyorum; “Acaba, ben bu filmden beklentilerimi çok mu düşük tuttum ya da diğerlerinin beklentileri mi çok fazlaydı?” Demek ki çok fazla bir şey beklemeden seyretmek daha iyi bir sonuç doğuruyor… Çünkü ben özellikle de “Kabadayı” filmini izledikten sonra bu filmden gerçekten de çok iyi şeyler beklememiştim ama dedim ya beklentilerimin üstüne çıktı….
Gönderi tarihi: 10 Mart , 2009 16 yıl Filmin adı küfür içerdiği için insanlar konusunu da öyle zannetti galiba. Belki başka bir isim bulunsaydı daha fazla gişe yapabilirdi. Senaryosu gerçek.Sırrı Süreyya Önder tıpkı "Beynelmilel" gibi "O.çocukları' kendi yaşamından kesitlerdir. Filmin kendisi önemlidir.Çünkü biz bu kadınları ve çocuklarını çamura batmış, onların insaniyet gibi duyguları taşıdığına pek ihtimal veren bir toplum değiliz.Film bu anlamdaki toplumsal yargılarıda paramparça etmiştir. Kendisinin adı benim için yeterli referansdır.Ne çekerse çeksin gider sinema salonundaki yerimi alırım.
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için şimdi oturum açın.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.