Φ reşha Gönderi tarihi: 19 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 19 Ağustos , 2008 ATEİZMİN EN ÖNEMLİ SEBEBİ 17. 03. 2006 Dünyada en büyük sorun olan Ateizmin ve Materyalizmin (yani değersizliğin) en büyük sebebi, dindarlardır. Çünkü dindarlar; özellikle bu asırda, Tevrat’a, İncil’e ve Kur’an’a yüzdeyüz muhalefet ederek Varlığın birliğini, Tevhid inancını, gerçeğini, ruh ve beden bütünlüğünü, fizik ve metafizik birliğini anlamadıkları gibi; inkâr ettiler. Halbuki; bu üç kutsal kitap da; Çin ve Hind kutsal metinleri de, binbir güzel niteliğe sahip olan bu gerçekçi bütünlüğü ve tevhidi anlatıyorlar ve anlayana yaşattırıyorlar. İşte bu asırdaki dindarların çoğu, bu sonsuz güzel, ilmî ve doyurucu gerçeği anlamayıp, Aristo teolojisinin etkisinde kalarak −ki her üç dinin kitapları değil de kelamcıları bu etkide kalmıştır− kâinatın dışında düşünülen ve ne idüğü belli olmayan, kızdıkça insanları cezalandıran bir Teo’ya inandılar; ehl-i ilmi ve ehl-i felsefeyi buna zorladılar. Gazali gibi muhterem zatlar, fakih, alim ve gayet dindar olan İbn Rüşt ve İbn Sina gibi zatları kafir ilan ettiler ve bazen de bazı ehl-i ilmi öldürdüler. Yanlış anlaşılmasın; İbn Rüşt, İbn Sina Aristo’nun felsefesini ve tabiat bilimini esas alırken; Gazali ve benzeri alimler, onun teolojisini esas aldılar. Buna mukabil; koyun gibi teslimiyetçi olmayan ehl-i ilim −özellikle bu asırda− Ateist oldu. Bir kısmı da materyalist oldu. Bir kısmı da toplumdaki bazı değerleri kabul edip, Allah konusunda nötr kaldılar. Ekonomik şartlar ve pozitif bilim de bunları destekleyince dünyanın dengesi bozuldu. Kutsal değerler yitirilmiş oldu. Onun için Radikal gazetesi gibi ciddi bir gazete; “İslam da, Hıristiyanlık da, Yahudilik de Teisttir. Bunun da yanlış olduğu ortaya çıktı. Artık biz, yeni bir din ve yeni bir anlayış kendimize bulmalıyız!” diye geçen sene yazdı. Evet, ne idüğü belli olmayan ve birilerinin mehdiliğine delil gösterilen “yaradılışta tasarımcılık” zihniyeti de bu yanlış Teizm’den kaynaklanıyor. Halbuki, evrim realitesi apaçık gözüküyor. Bunun yüzlerce bilimsel delili vardır. Fakat dindarlar, âdemiyeti (yani insanlığın kolektif kişiliğini, âdemin insanlığı temsil eden gaybî bir arketip olduğunu,A) anlatamayınca, âdem ile ilgili literatürün yorumunu bilemeyince ve varlığın, tabiatın; özellikle ekolojik dengenin içinde sonsuz bir bilgiyi ve bilinci gösteremeyince, evrim teorisi, −ki sonradan bilim halini aldı− ateistlere yaradı. Çağımızın en büyük din alimi olan Bediüzzaman dahi, 28. Mektup, 6. Mesele’de, Kızıl Îcaz’da, 16. Söz’de 29. Söz’de, 8. Söz’de, ve Muhakematta evrime açık bir şekilde işaret etti; 20. Söz’de; âdemiyetin, insanlık modeli olduğunu anlattı. Fakat 5000 sayfa ile tesadüfü reddetti. Fakat Nurcular, tesadüf (rastgelelik) fikrinden çok korktukları için, bu ilmî meseleleri anlamadılar; bunun üzerine dindarlar ile ehl-i ilim arasında kopukluk oldu. Ve dolayısıyla Türkiye açmazları yaşıyor. Halbuki; bütün vahiylerin ve kadîm geleneklerin anlattığı ve Sokrat’ın da1 savunduğu o güzel birlik, bütünlük, (yani tevhid) ve varlık içindeki sonsuz bilgi ve bilinç anlatılabilse ve dinlerin gösterdiği gibi yaşanabilse, böyle deccallıklar (yanıltmalar), dünyada kalmaz. Dünya; İsa ve Mehdi çağına (bilgi, bolluk ve barış çağına) girer. Bu güzel sonsuz gerçek ile bizim kötülük dediğimiz şeyler dahi, anlam kazanır, güzelleşir. İsa; bütün İncil’de Baba, oğul ve Ruhul-Kudüs’ün (yani tabiat, din ve manevî değerlerin veya ruh, beden ve bilincin) birliğini savundu. Ve Matta İncilinin 25. babının anlattığı üzere, bu birliği ve sonsuzluğu yaşattırdı.2 Fakat şekilci Yahudiler (ferisîler) onu astılar. Şimdi de o gibi gruplar, bir Da Vinci Şifresi hilesiyle, onun o sonsuz anlayışını öldürmek istiyorlar; yani ona iftira atıyorlar, ruhaniliğini unutturmak istiyorlar. [NTV’de yayınlanan bir belgeselde bu iftiranın yanlışlığı, onlarca delil ile anlatıldı. İsteyen gider dinler.] Tevrat, Tekvin kitabında: “Allah, yedinci günde istirahat etti” diyor. Yani tabiat düzeni −ki, Allah’ın bir yansımasıdır− en sonunda stabil oldu, düzene girdi, diyor; varlığın birliğini gösteriyor. Öyle ki, bu sonsuz mutlak varlığın ismi olmadığından, Tevrat O’na ”Yahve” (Ey O) diye hitap ediyor. Kur’an da, Bakara sûresinde: “Nereye dönerseniz dönün; orada Allah’ın vechini (aydınlık varlığını)3 bulursunuz,” diyor. Yani ey insanlık, “Doğru, sadece Doğuda veya Batıda değildir. Doğru her yerdedir, bilimsel (ilmî ve kanunî) olduğu için sonsuzdur.” Evet gerçek varlık sonsuz olduğu için, insan gibi, sınırlı, ölümlü varlıklar, tanrı gibi olamıyorlar. Kur’an, Baba−Oğul meselesini biyolojik oğul olarak algılamayı küfür sayıyor. Çünkü bu şekilde maddi olarak inanmak, Tevhide, Allah’ın sonsuzluğuna ve bütünlüğüne zıt olduğu gibi; bir nevi putperestliktir. Hz. İsa da, Petrus’u “Bu tabiri kullanırken, et ve kan olarak söyleme!” diye uyardı. (Bakınız, Matta İncili, 16. Bap) Ben anlıyorum ki, Kur’an, Baba oğul Ruhul-Kudüs deyiminden ziyade, varlığı, (hakikati) üçe bölmeyi, somutlaştırmayı yasaklıyor; onun için “Allah üçtür” demeyin diyor. Kur’an, İncillerin bu gibi ifadeleri kullanmalarına itiraz etmezken, yani İncillerin o günkü −asr-ı saadetteki− metinlerini eleştirmezken; tam tersi “Ey Hıristiyanlar, hidayet, aydınlık ve öğüt olan İncil ile amel edin!...” (5/45−47) derken; bir kısım Hıristiyanların −özellikle bedevi Araplar gibi somut düşünenlerin (ki Vehhabilik de bu gibi somut düşüncelerden kaynaklanıyor) anlayışına itiraz ediyor…− Yani bazılarının sandığı gibi Vehhabilik, bir İngiliz oyunu değildir. Bilakis Vehhabiler samimi Müslümanlardır. Kur’an, Tevbe sûresi, ayet 30’da; bu somutçu oğul anlayışının, Arap müşriklerinin anlayışına benzediğini söylüyor. Fakat Hıristiyanlar, ahirete ve vahye inandığı için yine de onları ehl-i kitap kabul ediyor; onları müşriklerle −politeistlerle− bir tutmuyor. Bütün inananlar işbirliği yapsın, diyor… Değersizlik, en büyük yıkımdır, diye işaret ediyor. Maalesef bu gibi somut, maddî anlayışlar, bir kısım Yahudi ve Müslüman mezheplerinde de var olmuştur. Tarihin bize gösterdiği gibi… Hulasa dindar olsun, dinsiz olsun; bütün somutçuların kulakları çınlasın! Çünkü somutçuluk tektaraflılıktır. Bu da dengesizlik demektir. Dinin ve diyalektiğin mantığına terstir. Benim kanaatime göre; Ak Parti ile YÖK’ün arasındaki kavganın sebebi de bu makalede yazdıklarımızdır. Çünkü AKP’lilerin çoğu Teist iken; YÖK’ün mensuplarının çoğu, Ateisttir. Ve yanlışlıkla ateizmi bilimcilikle karıştırıyorlar… Demek, bu bütüncül, çok boyutlu, ilmî ve kutsal gerçekler ile yurdumuzda, belki de bütün dünyada barış sağlanabilir. Eğer ekonomik çevreler de desteklerlerse…! Böylelikle irtica (gericilik) ve dinî terör sorunu da ortadan kalkar. Dünya, gerçekten bilgi −bilim ve kutsal çağını yakalar ve yaşar. Hz. Muhammed’in bize mütevatir (tartışmasız) bir şekilde gelen sözünde buyurduğu gibi; bütün sorunlar çözülür. Yani: “Deccal zamanında (yanıltmaların ve dengesizliğin etkin olduğu dönemde) İsa (İseviliğin bilinci) gelir, şeriatımla (denge ve bütünlük ile) amel eder.” (Bu çağımızın bir kısım modernist ilahiyatçıları hariç; bütün İslam alimleri, bu hadisi “mütevatir” olarak kabul etmişlerdir.) İslam, etimolojik olarak bütünlük, barıştırma ve dengede götürme, demektir. Evet İslamiyet tarihte, Tevrat’ın ve Yahudilerin maddi ve dünyevi kalkınış mezhebi ile İncil’in ve Hıristiyanlığın ruhanî ve uhrevî kalkınış mezhebini birleştirmiş, barıştırmış. Bakara Sûresinin ifade ettiği gibi; “Vasat (orta ve hayırlı) bir ümmet” olmuştur. Hacc suresinde ifade edildiği gibi; Hz. İbrahim’in misyonu da bu idi. O (A.S.) tamamıyla ruhanî olan Sabiîler ile o günkü maddeci medeniyetin ortasını buldu. Kur’an’ın tabiri ile insanlığa lider oldu. Fakat sonra Yahudilik ve Hıristiyanlık ihtiyaçtan dolayı doğdular. Çünkü Firavunun zulmü ve Romanın materyalizmi bunu gerektiriyordu. Onun için Kur’an, Maide sûresinde “İncil ve Tevrat ehli, kitapları ile amel etsinler. Yani İslam’a girmeleri şart değildir” diyor. Çünkü bazı durumlar, bu mezheplere ihtiyaç olduğunu gösterir. Fakat İslam’a girseler yani dengeyi yaşasalar, onlar için daha hayırlı olur diyor… Zaten Protestanlık mezhebi, aşırı ruhanî olan Katolik mezhebine karşı bir tepki olarak ortaya çıktı. Avrupa’yı dengeledi; yeni bir medeniyet, sanayileşme ve kalkınma gerçekleşti. Fakat bu hareket de, hızını alamayarak, sonunda Komünizmi ve materyalizmi doğurdu. Şimdi ise bütün dünya orta yolu arıyor. Blair, bu iddianın önemli bir örneğidir. İşte, eğer insanlık yani bu materyalist asır, İsa’nın ruhaniliğiyle yeniden dengeye gelip İbrahimî bir çizgide yaşamazsa; bu sefer, öyle bir anarşizim (yecüc−mecüc) ile yüzleşecek ki, ihtimalen insanlığın ve medeniyetin sonu olur! Sivil kuruluşların çoğu, böyle büyük bir tehlikeyi önlemeye çalışıyorlar. Fakat, tarihin gösterdiği gibi; kutsal değerler olmadan, asla kurtuluş olamaz. Ve kutsal değerleri olmadığı için Komünizm yıkıldı. (Bakınız Lemeat, 1921, Osmanlıca baskısı). Ben bu satırları yazarken kastım, asla dinî bir propaganda yapmak değildir. Çünkü biliyorum ki; üç dinin dindarlarının da, bu günkü dini anlayışları, gayr-ı ilmîdir, savunmaya yöneliktir ve yanlış anlaşılmalar sonucu hurafeler olarak algılanıyor. Dine ters olan dengesizlikler oluyor. Onun için dünya, sorunlardan başını kaldıramıyor. İnsanlığın bu durumunu bir açıdan mazur gördüğümden, hiç kimseye kızmıyorum. Fakat her sene yüz milyonlarca dolar boşa gidiyor, diye üzülüyorum. Geniş bilgi edinmek isteyenler, Marifet (Bilgi), Varlığın Haritası, Bütüncül Bir Yaklaşım ve benzeri makalelerimizi temin etsinler! Bu yazdıklarımızın 2000 sayfalık geniş izahları, kitaplarımızda ve 46 adet konferansımızda mevcuttur. Ve bütün sahih gelenekler, bu anlattığımız bütünlüğü ispat etmişler ve üstelik yaşamışlardır. İncil gibi bazı kutsal kitaplar, “Allah göktedir” derken gerçek ve sonsuz varlık, sonsuz olduğu için yani dış duyularımızla kuşatılamayacağı için, metafiziktir demek istiyor. Kur’an’da da gökler metafizik ve idare (etkinlik) merkezleri manasında kullanılıyor. Saffat sûresi ile ilgili tefsirimize bakınız! Demek bu kelime uzay demek değildir. Evet bu kelime, sonsuzluğun bir ifadesi olan metafizik demektir ki, miladi 325’te yetkili alim Hıristiyanlar, bu kelimenin manasının böyle olduğunu karara bağlamışlardır. Dediklerimizin özeti şudur: İnsanlık, talim-i esma (bilim ve edebiyat) ile âdem olmuştur. Âdem’in (insanlığın) eksikleri, İsa, (din, vahiy, ruhanilik) ile ancak giderilebilmiştir. Eğer biz bilimi, kutsalı ve dili esas almazsak, düşünceyi değil de duyguyu temel alırsak, hayvaniyetten daha aşağı bir anarşizme düşeriz. O zaman bizi kurtaran da olamaz. Biz bu yazıda kimseyi kötülemek değil de, sadece ateistlere ve dindar gruplara faydalı olmak istedik. Kastımızı aşan bir ifademiz olmuşsa, herkesten özür dileriz. Yazımı bitirirken, herkese ve bütün insanlığa sonsuz saygı ve selamlar iletiyorum. Son Bir Not: Teist, Allah kâinatın dışındadır, her işimize karışır diyen kişidir. Deist, Allah kâinatın dışındadır. Hiçbir şeyimize karışmaz diyen kişidir. Bunlara mukabil, başta İbn Arabi, Mevlana, Yunus Emre gibi gerçeği gören zatlar, varlığın birliğini (vahdet’ül – vücudu) savundular, ispat ettiler ve yaşadılar. Fakat, tarihte vahdet’ül – vücud anlayışı, bazen aşırı maddeci veya aşırı ruhçu olarak algılandığından biz, bu makalede vurgulanan anlayışa vahdet’ül – vücud anlayışı demeyip, Tevhid anlayışı diyoruz. Bahaeddin Sağlam +90 212 5284868 A Geniş izah için “Yaratıcı Evrim ve Âdem Meselesi” adlı kitabımıza bakınız! 1 O dahî zat, “Ey yüce Pan (birlik)” şeklinde dua ediyormuş, diye geçenlerde bir ilmi kitapta okudum. 2 İncil ile ilgili kitabımıza bakınız! 3 Bediüzzaman Said Nursi, Kızıl Îcaz… O, burada semântik delillere dayanarak “Allah’ın vechinden maksat, O’nun öz varlığıdır,” diyor. 5 Maide, 68 6 Al-i İmran, 110 Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ TAKLAMAKAN Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Sn rehşa , " Dünyada en büyük sorun olan Ateizmin ve Materyalizmin...." Cümlesi ile yazı daha ilk cümlede kendini belli etti Yahudiliğin 3 lü tanımlamasının vahdet i belirttiğini söylüyor. Vehhabilerin samimi müslüman olduğunu söylüyor. Söylüyorda söylüyor. Gelelim meşhur hadise. “Deccal zamanında İsa gelir, şeriatımla amel eder.” Cümlenin aslı bu. Zamanın birinde İsa geri gelecek !!!!!!! Muhammedin Şeriatı ile hükmedecek. Muhammedin Şeriatı nedir. Kuran değil midir. Bu hadis bu kadar açık ve net ken aşağıdaki çarpık manaya bakalım bide. “yanıltmaların ve dengesizliğin etkin olduğu dönemde ,İseviliğin bilinci gelir, denge ve bütünlük ile amel eder.” ****** Daha neler yazacak bunlar. Yok arkadaş... Bu işin suyu çıkmış. Maya bozulmuş. Haklı çıkmak adına , neyi , neye değiştirdiklerini görüyorsunuz. Gene ne varsa bilimde var. Hurafeler yok olacak demiştik ama yok olmuyor , şekil değiştiriyor. Örnekte olduğu gibi. Saygılar. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ reşha Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Sn rehşa , " Dünyada en büyük sorun olan Ateizmin ve Materyalizmin...." Cümlesi ile yazı daha ilk cümlede kendini belli etti Yahudiliğin 3 lü tanımlamasının vahdet i belirttiğini söylüyor. Vehhabilerin samimi müslüman olduğunu söylüyor. Söylüyorda söylüyor. Gelelim meşhur hadise. “Deccal zamanında İsa gelir, şeriatımla amel eder.” Cümlenin aslı bu. Zamanın birinde İsa geri gelecek !!!!!!! Muhammedin Şeriatı ile hükmedecek. Muhammedin Şeriatı nedir. Kuran değil midir. Bu hadis bu kadar açık ve net ken aşağıdaki çarpık manaya bakalım bide. “yanıltmaların ve dengesizliğin etkin olduğu dönemde ,İseviliğin bilinci gelir, denge ve bütünlük ile amel eder.” ****** Daha neler yazacak bunlar. Yok arkadaş... Bu işin suyu çıkmış. Maya bozulmuş. Haklı çıkmak adına , neyi , neye değiştirdiklerini görüyorsunuz. Gene ne varsa bilimde var. Hurafeler yok olacak demiştik ama yok olmuyor , şekil değiştiriyor. Örnekte olduğu gibi. Saygılar. İstenildiği gibi inanmakta özgürdür herkes! Kimse kimseyi zorlamıyor.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ hakanaytac Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 ateizm ve materyalizm hangi açılardan dünyanın en büyük sorunları oldu. birkaç örnek verirsen çok güzel olacak. ateizm dünyaya ne zarar vermiştir ? materyalizm ne zarar vermiştir ? eğer mantıklı açıklamalar yapacaksan bekliyorum, yoksa sen de diğerleri gibi "ateisler çoğaldı, fuhuş arttı, Allah da bize ceza verdi, dünya helak oldu " veya, " komunistler arttı, dindarlar azaldı, Allah da bize ceza verdi, dünya allak bullak oldu " *********** Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ reşha Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 ateizm ve materyalizm hangi açılardan dünyanın en büyük sorunları oldu.birkaç örnek verirsen çok güzel olacak. ateizm dünyaya ne zarar vermiştir ? materyalizm ne zarar vermiştir ? eğer mantıklı açıklamalar yapacaksan bekliyorum, yoksa sen de diğerleri gibi "ateisler çoğaldı, fuhuş arttı, Allah da bize ceza verdi, dünya helak oldu " veya, " komunistler arttı, dindarlar azaldı, Allah da bize ceza verdi, dünya allak bullak oldu " *********** İyi bir yazı kendi içinde tüm sorulara cevap verir. Biraz dikkatli okursanız görürsünüz. Ne marksistlerle alıp veremediğim var, nede ateistlerle.. Saygılar Materyalizm için ( değersizlik) denilmiş, çünkü maddeden başka hiç bir değer tanımamak değersizliktir evet.. Hulasa dindar olsun, dinsiz olsun; bütün somutçuların kulakları çınlasın! Çünkü somutçuluk tektaraflılıktır. Bu da dengesizlik demektir. Dinin ve diyalektiğin mantığına terstir.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ hakanaytac Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 İyi bir yazı kendi içinde tüm sorulara cevap verir. Biraz dikkatli okursanız görürsünüz.Ne marksistlerle alıp veremediğim var, nede ateistlerle.. Saygılar sizin cevap dediğiniz şu laflar mı ? "Gazali gibi muhterem zatlar, fakih, alim ve gayet dindar olan İbn Rüşt ve İbn Sina gibi zatları kafir ilan ettiler ve bazen de bazı ehl-i ilmi öldürdüler. Yanlış anlaşılmasın; İbn Rüşt, İbn Sina Aristo’nun felsefesini ve tabiat bilimini esas alırken; Gazali ve benzeri alimler, onun teolojisini esas aldılar. Buna mukabil; koyun gibi teslimiyetçi olmayan ehl-i ilim −özellikle bu asırda− Ateist oldu. Bir kısmı da materyalist oldu. Bir kısmı da toplumdaki bazı değerleri kabul edip, Allah konusunda nötr kaldılar. Ekonomik şartlar ve pozitif bilim de bunları destekleyince dünyanın dengesi bozuldu. Kutsal değerler yitirilmiş oldu. " ee bunlarım benim biraz önce dediklerimle ne farkı var. aynısının tıpkısının biraz hormonlanmışı !!!! zira hep aynı laflar : "ateisler çoğaldı, fuhuş arttı, Allah da bize ceza verdi, dünya helak oldu " savunmalar bundan ibaret. ortada bir tez, bir kanıt yok !!! Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ TAKLAMAKAN Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Var aslında , 124.000 peygamber göndererek , 124.000 hata yapan Allah var. Bu peygamberler yetmıyormuş gibi , her asırda geldiğine inanılan DİNE İNCE AYAR ÇEKEN müctehitler var. Olmaz mı hiç. Siz bir tek hata yapın. Şahadet getirmeyin CEHHENEMİN DİBİNİ boylarsınız. Ama kendisi 124.000 hata yapar. Bunla da övünür. Saygılar. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ Tengeriin boşig Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Dünyada en büyük sorun olan Ateizmin ve Materyalizmin (yani değersizliğin) en büyük sebebi, dindarlardır. Puuhhaaha haha ha ahaa haaa... Burası Mizah bölümü değil ki? Panteizm için ne düşünüyorsunuz peki, çok merak ediyorum... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ reşha Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Sıkıştım kaldım, bu ilmi itirazlarınıza ne cevap vereceğim bilmiyorum.. ÇOK ilmi, çok edebi, oysa benim üslubum ne kadar müşevveş, ne kadar çok cüz'i düşünüyorum, kendi küçük köycüğümden kafamı çıkaramıyorum, saplanmış kalmışım.. ÇOK yazık bana ÇOOOOOOOOOOOK!!!! Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ Tengeriin boşig Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Sıkıştım kaldım, bu ilmi itirazlarınıza ne cevap vereceğim bilmiyorum.. ÇOK ilmi, çok edebi, oysa benim üslubum ne kadar müşevveş, ne kadar çok cüz'i düşünüyorum, kendi küçük köycüğümden kafamı çıkaramıyorum, saplanmış kalmışım.. ÇOK yazık bana ÇOOOOOOOOOOOK!!!! Ne münasebet, size yazık değil... Önyargılarınıza yazık... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ reşha Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Ne münasebet, size yazık değil... Önyargılarınıza yazık... Evet oda var ya.. önyargılarım var.. neye karşı bilinmez. Bişeylerin yokluğuna dair sürekli eleştirip duruyorum demi! Allah akıldan ve iz'andan ayırmasın ne denir.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ reşha Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Hakk ( Mutlak Varlık) Varlık, Mutlaktır. O, saf şuur olan sonsuz bir ilim, sınırsız nurânî bir kudret ve mutlak küllî bir irade sahibidir. Onun, hayatı, konuşması, görmesi, işitmesi, bir şeyler oluşturması ( tekvin ) ve hatta irade sıfatı dahi, Onun sonsuz ilmine dayanır.(1) Mutlak Varlık olan Cenâb-ı Hakk, sınırlı görüntüler oluşturarak hem misilsiz cemâlini ve kusursuz kemâlini seyretmek, hem o görüntülere şuur vererek onları geliştirmek için tecellide bulunuyor. Cenâb-ı Hakk’ın her bir görüntüsü cüz’î olsun küllî olsun bir hakikate dayanır ve onu sergiler. Her bir hakikat, bir ism-i İlâhîdir, onu ifade eder. İsim ve sıfatlar Mutlak Varlıktan geldikleri ve her şey o esma ve sıfatların nokta belirlenmeleri olduğu için güzel ve mükemmeldirler. “ Lehü’l-esmâü’l-hüsnâ ” ( Bütün güzel isimler, belirlenmeler Ona aittir. )(2) (1) Bakınız, Bediüzzaman Said Nursî, Sözler, 16. Söz, 1. Şua... (2) Taha suresi 8. ayet... Bütün Yönleriyle Birlik Hakikati Cenâb-ı Hakk birlikler oluşturarak tecelli eder. Onun, vahdet, vâhidiyet, ehadiyet, tevhid ve vahdâniyet şeklinde çeşitli birlik tecellileri vardır. Bunları bir temsil aynasında şöyle görebiliriz: Bir ağacın kökündeki çekirdek vahdeti simgelerken, çekirdeğin açılıp içinden ağacın çıkıp büyümesi vâhidiyeti, ağacın meyve verip her çekirdeğin kalbinde içerdiği bütün bilgileri kodlaması ehadiyeti anlatır. Meyvenin şuurlu olduğunu nazara alırsak, onun, kendini ağacın hakikati ile birlemesi ve kendini onun ürünü kabul etmesi tevhidi; bütün meyveleriyle, dal ve budaklarıyla oluşturduğu sibernetik sistemle, ağacın tamamı vahdâniyeti anlatır. Her bir ağaç meyve için dikilir ve meyveden gaye de gelecek bir ağaçtır. Meyvenin çekirdeği bu vazifeyi görecek programı içerir. İşte kâinat da böyle bir ağaçtır(3) ve insan da onun meyvesidir. (4) (3)Necm suresi 14-16. ayetler, kâinatın hakikatinin gayb aleminde bir “ sidre ağacı ” olarak temessül ettiğini bildiriyor. (4)“ Allah, sizin cisimlerinize ve sûretlerinize değil, kalplerinize ve ona dayalı olan amellerinize bakar ” hadîs-i şerîfi bu espriyi ifade eder. Celâl, Cemâl ve Kemâl Cenâb-ı Hakk’ın esmâ-yı hüsnâsı ( güzel isimleri ) iki kategoriye ayrılır: Celâlî ve Cemâlî isimler… Kur’ân-ı Kerim’de(5) ve hadîs-i şerîfte(6) bunlar, Cenâb-ı Hakk’ın -her şeyi bunlar ile yapmasına binaen- “ iki eli ile ifade edilmiş ”. Kâinat esmâ-yı hüsnâya dayandığı için bütün âlemlerde bu isimlerin hükümleri görünür. Cenâb-ı Hakk bu isimlerden kaynaklanan zıtlıklarla oluşturduğu hakikatleri çarpıştırmakla hem kemâlâtını sergiliyor, hem hakikatleri -nisbî hakikatler oluşturmakla- çoğaltıyor hem de âhirete malzeme üretiyor. Şöyle ki: Bireyde> Akıl (celali), kalb (cemali), nefis (kemali) Ailede>> Baba (celali), anne (cemali), çocuk (kemali)( kız ise, cemali, erkek ise, celalidir) Dünyada> Gökyüzü (celali), yeryüzü (cemali), insan (kemali) Kainatta> Zaman ( celali ), mekan ( cemali), mümin ( kemali): kadın ( cemali ), erkek ( celali) dir. Ahirette> Cehennem (celali), cennet (cemali), A'raf (kemali) Varlıkta> Allah (Celali), Rahman (cemali), insan-ı kamil veya ism-i Rahim(kemali)(7) Cenâb-ı Hakk’ın Vâhidiyet tecellisi, kanunlar, sistemler ve bütünlük arz eden yapılarda görünmekle Celâlî iken, Ehadiyet tecellisi ise türler ve bireyleri gibi küllî manalar ve mahiyetler şeklinde görünmekle Cemâlîdir. İnsandan istenen şey ise bu ikisini birleyip cemâl içinde celâli, celâl içinde cemâli görmekle [8] kemâl ve kibriyâ sıfatlarını idrak seviyesine çıkmak ve Hakk’ın vahdâniyetini kavrayıp saf soyuta açılmaktır. (5)Sa’d suresi 75. ayet (6)İmam-ı Nevevî, Riyâzü’s-Salihîn, meşhur şefaat hadîsi... (7)Kâinattaki Uluhiyet ve yeryüzündeki Rahmâniyet tecellileri nasıl ki Cenâb-ı Hakk’ın bütün isimlerinin Ehadiyet tarzında farklı farklı tecelli ederek göründüğü noktalardır, aynen öyle de kâmil bir insan dahi Rahîm ismiyle Cenâb-ı Hakk’ın görüntüsüdür. Tevbe suresi 128. ayet bu ulvî hakikati beyan eder. (8)Cenâb-ı Hakk, nefis vasıtasıyla az dahi olsa, kadın içine bir erkeklik, erkek içine de bir kadınlık koymuş, ta ki anne veya babadan herhangi birisi çocuklar yetişmeden vefat ederse, erkek, annelik ve kadın da az da olsa babalık yapabilsin ve böylece aileden beklenilen vazife gerçekleşmiş olsun. Bir insanda bu iki zıt karakterin oluşuna dair, bakınız, Bediüzzaman Said Nursî, Sözler, Lemeât, 668 ve Carl Gustav Jung, Dört Arketip, Anima-Animus bahsi...[/b] Ehadiyet (9) ve Samediyet Cenâb-ı Hakk, mutlak manada faaldir ve Onun bu etkinliğini Ehad ismi anlatır. O, bir Ehadiyet Güneşidir(10) ve daima ışıklarını dalga dalga yayar ve Varlık Bilgisayarının ekranında görüntüler oluşturur. Bir görüntü vazifesini bitirir gider yerine başkası gelir.(11) Buradan da anlaşılacağı üzere her bir görüntü âcizdir; edilgendir, etken değildir ve pasiftir. Yapabileceği en fazla şey, kendisinde yansıyan Ehadiyet Güneşi’nin ışınlarının etkisini göstermektir.(12) Cenâb-ı Hakk’ın ehadiyet tecellisi, Onun, sahip olduğu bütün isim ve sıfatları ile sınırlı şekilde görüntüler oluşturduğundan,(13) O, her bir şeyde -bu ne olursa olsun- ilim-irade-kudret sıfatlarıyla görünür ve kendisine ait mükemmelliklere o şeyi ayna kılar. O şeyin, ayakta kalması, varlığını devam ettirmesi ve geliştirilmesi için gerekli şartların hazırlanması ve bunların da devam ettirilmesi Onun Samed ismiyle ifade edilir.(14) Evet, O hiçbir şeye muhtaç değildir fakat her şey Ona muhtaçtır.(15) Bu iki hakikat Mutlak Varlık olan Cenâb-ı Hakk’ın iki temel sıfatı olduğundan ve bunların mukabilleri olan acz ve fakrın bütün özellikleri ile beraber her bir alemde görünürler ve her bir şeyi kendilerine arş edinir, hükümlerini icra ederler. Bireyde> Akıl (Ehad), kalb (Samed), nefis (Aciz), nefis (fakir) Ailede>> Baba (Ehad), anne (Samed), Kız (Aciz) erkek (fakir) Dünyada> Gökyüzü (Ehad),(16) yeryüzü (Samed),(17) Kadın (Aciz), erkek(fakir) Kainatta> Zaman ( Ehad ), mekan ( Samed ), mümin kadın ( Aciz), mümin erkek ( fakir ) Varlıkta> Allah (Ehad), Cennet (Samed), Kadın (Aciz) ve Erkek (Fakir)>> İnsan-ı Kamil [18] Kâinattaki her bir şeyde olduğu üzere insanda da acz ve fakr, yani pasiflik ve muhtaçlık hakikatleri hükmediyorlar ve ebediyen de hükmedecekler. Bundan dolayı, kız çocuğu aczini hisseder ve kendisinin aczini telafi edecek Ehadiyet arşı olan babasına sığınır ve ondan şefkat umar. Çünkü âciz insan, aczinin derecesine göre çevresindeki her şeyden, sahip olduğu hayatını korumak için, korkar ve çekinir. Böyle bir hal ise dünyayı o kız için yaşanılmaz hale getirir. Oğlan ise fakrını hisseder(19) ve bunu giderecek Samediyet arşı olan ve bir açıdan onun için cennet gibi görünen anasına sığınır ve onun, şefkatle ihtiyaçlarını gidermesini bekler.(20) Bu iki hal fıtrîdir.(21) Çocuklar yetiştikçe eğer iman ile tanışmazsa yani Sonsuz Bir Varlığın olduğunu ve Onun Ehadiyet ve Samediyet’ini bulmazsa Gökyüzü ve Yeryüzünde takılıp kalır. Ya varlığa küser ateist olur veyahut da çeşitli şeylere tapar putperest olur. İnsandaki bu iki ontolojik değişmez hakikati bilmeden aile içindeki bu ilişkileri şehvet ile yorumlayan Sigmund Freud buna Oidipus Kompleksi ile bir açıklama getirmeye çalışmış. Evet, insanda şehvet vardır ve buna, İlâhî kudret tarafından -yalnızca imtihan hakikati gereği- sınır konulmamıştır. Din, bunu reddetmez. Bilakis şehvetin bu sınırsızlığını vurgular.(22) Ve bu şehvet hakikatinin umumî düzende yeri olduğundan bahsederek onun zararlı boyutlarını budayıcı tedbirleri, yasaklarıyla alır(23) ve onun dengelenmesi ile insanın umumî fıtrî düzene ayak uydurmasını sağlatır. Çünkü din, fıtrattan(24) ve o da dengeden, sırat-ı müstakîmden ibarettir. Bu durum din açısından bir zaaf değildir. Bilakis onun tabiattaki ekolojik düzenden kopuk olmadığını bilakis onun yansıması olduğunu gösterir. Bilakis şehvet hakikatini reddetmek bir zaaftır ve sorumluluktan kaçmak ve Âdem olamamaktır. Freud anlattığı her bir meselede bir hakikati görmüş ama ya her şeye teşmil etmiş veya yanlış uyarlamış. Buna binaen Freud’un yanlış yorumladığı Oidipus Komlepksi’nin gerçek manası şudur: Eski insanların, kavimlerin ve toplulukların esâtirî ve mitolojik karakterlerle anlattıkları bilgiler çoğunlukla gaybîdir, vahiy veyahut ilhama dayalı sembolik ifadelerdir. Bunları hakkıyla anlayabilmenin tek yolu gayb alemi literatürünü bilmektir. Yoksa hadiseyi olduğu gibi yorumlamak, rüyasında “ kendini buğday tanesi görüp gündüz horozdan kaçmak ” kadar anlamsız ve gülünç olur. Gayb aleminde insanın yetiştiği çevre ve toplum, onun annesi olarak görünür; onu etkileyen manevi, kültürel ve dinî bilgiler ve sistemler ise onun babası olarak temessül eder.(25) Buna binaen, erkek çocuk annesini arzular ve onu ele geçirmeye çalışır. Kız çocuk ise babasını arzular ve onu özler.(26) İnsanlık tarihinde, devlet başkanlarının tamamının erkeklerden veya erkek karakterli kadınlardan oluşması bu hakikati gösterdiği gibi, kadınlardan bir çok azîze, evliya ve gayb alemine açık insanın yetişmesi ve Hz. Meryem ve Hz. Hatice gibi insanlık tarihine yön veren simalar, bu Oidipus mitolojisinin gerçek manasının böyle olduğuna imza basar. (9)Cenab-ı Hakk’ın isimleri Ehadiyet tecellisi gereği iç içe ve beraberce tecelli ederler. Her bir çiçeğin güneş ışığının yedi rengini alıp yalnızca kendine ait rengi göstermesi gibi her bir ayna da kendi rengiyle Cenab-ı Hakk’ın isim ve sıfatlarını yansıtır. Her bir şey Ehadiyet’e ve Samediyet’e ontolojik olarak aynadır ve onlar olmadan da var olamaz. Fakat kendisinde hangisi baskınsa onu yansıtır. Akılda, bin bir İlâhî hakikati anlamaya yatkın bir hal olduğundan, Ehadiyet; kalbde ise içerdiği mutlakiyetten ötürü Samediyet baskındır. Gelecek tablolar için de aynı hakikat geçerlidir. Bu, yansımada farklılaşma olması küllî bir kaidedir... (10)Cenâb-ı Hakk, kendisini insanın bilinçaltına “ güneş ve kral ” sembolüyle kodlamıştır. ( Bediüzzaman Said Nursî, 16. Söz, 1. ve 3. Şualar... ) Bu yüzden güneşi görmeyince insanlar sıkılırlar, bunalırlar. Güneşsiz Batı ve Kuzey Ülkeleri’nde dinsizliğin çok olması şayan-ı dikkattir. Buna mukabil dindarlığın yaygın olduğu ve bilfiil uygulandığı Doğu ve Güney Ülkeleri düşünülürse bu hakikat görünür. İstatistik olarak inceleme yapılabilir. (11)“ Ondan geldiniz ve Ona dönüyorsunuz...” (12)Kur’ân-ı Kerim, bu yüce hakikati şöyle ifade eder: “ Küllü şey’in hâlikun illa vechehu ” ( Bütün şey’ler, sınırlı varlıklar değişmeye, dağılmaya ve silinmeye mahkumdur. Ancak Onun Zât’ı başka... ” ( Kasas suresi 88. ayet ) ve “ Lâ yahlukûne şey’en ve hüm yuhlakûn ” ( O put yaptığınız şeyler, hiçbir şey yaratamazlar, çünkü onlar yaratılıyorlar, yani âciz ve pasiftirler, etkenlik sıfatı olan Ehadiyete mazhar değiller ki bir şeyler yapabilsinler. Kısacası, mutlak olmayan, mukayyeddir, eli-kolu bağlıdır, bir şey yapamaz. Ancak verileni gösterir. ) ( Nahl suresi 20. ayet ) (13)Cenâb-ı Hakk’a ait yedi sabit sıfatın cüz’î bir tarzda da olsa insan üzerinde görülmesi bu sırdandır. (14)Samediyet, Rubûbiyet ( terbiye edicilik ) ve Kayyûmiyet ( mutlakiyet yani boşluksuzluk ve istila edicilik ile her şeyi ayakta tutma ) hakikatlerini içerir.( Bediüzzaman Said Nursî, Sözler, Lemeât, 638 ve Şualar, 2. Şua ) (15)Yeryüzündeki mahluklar içinde en aktif ve özgür irade sahibi olan insanların dahi Cenâb-ı Allah’a karşı, diğer varlıklarla beraber, ontolojik olarak muhtaçlıklarını ifade eden: “ Yâ eyyühe’n-nâsu entümü’l-fukarâu ilallah. Vallâhu’l-ganiyyu’l-hamîd ” ( Ey insanlar! Hepiniz Cenâb-ı Allah’a karşı fakir ve muhtaçsınız. O ise mutlak manada zengindir ve görünen bütün kemâlât da Onundur. ) ( Fatır suresi 15. ayet ) bu sırrı anlatır. (16)Eski ve ilkel insanların “ Gök Tanrı ” ve “ Yıldırımlar İlahı ” ve saire ne kadar batıl inanışları varsa, bu, gökyüzünün etkin görünüşünden kaynaklanır. Oysa ki Cenâb-ı Hakk’tan başka etkin ve yetkin her hangi bir şey yoktur. “ İzzet ve azâmet-i ilâhî ister ki sebepler Kudret Eli’nin perdesi ola aklın nazarında; ta ki o Kudrete zahirî çirkinlikler isnad edilmesin. Tevhid ve Celâl-i İlâhî ister ki sebeplerin bir tesiri olmasın... ” ( Bediüzzaman Said Nursî, Sözler, 22. Söz ve Lemeât, 639 ) (17)Tabiat-perestliğin bir sebebi de tabiatın bir derece sabit ve insanların bütün ihtiyaçlarını gideriyor görünüşüdür [18]İman, Cenâb-ı Hakk’ın Ehadiyet ve Samediyet’ine inanmaktır. Hayatın hakikati, Ehadiyet tecellisine ve Samediyet cilvesine aynalık olduğundan ( Bediüzzaman Said Nursî, Sözler, 11. Söz ), iman ile bunu idrak eden müminlerden, “ Ve inne’d-dâre’l-âhirete le hiye’l-hayevân ” ( Âhiret diyarı ise her şeyiyle hayattardır, canlıdır ) ayetinin hükmünce, dünyadaki görüntü halindeki hayatlarının kıymetini bilenlere Cenâb-ı Hakk, hayatın aslını ve esasını cennette yaşattırmak için onları oraya alacaktır. (19)İnsan kalbi Cenâb-ı Hakk’ın Ehadiyet ve Samediyet’ine ayna olduğu için her bir insan, kendisinde noksan gördüğü kısmı tamamlayacak olanı arıyor. Kız Samediyet aynasıdır, Ehadiyet aynası arıyor; oğlan ise Ehadiyet aynasıdır, Samediyet aynası arıyor. Kız, hakikî Ehadiyet’i bulana kadar, oğlan da hakikî Samediyet’i bulana kadar bu aramaya devam edecek. Bulamadan da insanın ruhuna bu dünyada rahat yoktur. (20)Bu, anne-babaya çocukların yönelişlerini şefkatten değil de şehvetten diye anlamak ontolojiyi ve hatta tıbbı bilmemekten kaynaklanır. Çünkü tıbben de sabittir ki, şehvet, vücuttaki büyüme sonucunda, üreme hormonlarının çalışmasıyla başlar. Bu ise kız için 9, erkek için ise 12 veya 15 yaşlarında olur. Bundan evvelki süreler içinde cinsellik dürtü olarak ve bilinçli olarak değil refleks tarzındadır. Oysa şefkat daha insan doğar doğmaz insanda başlayan ve ömür boyu ondan ayrılmayan, bilakis gittikçe şiddetlenen bir hakikattir. Şehvet, nefis denilen id’den, şefkat ise kalpten gelir. Zaten, İlâhî Kudret, çocuğun ergenliğe girmesiyle beraber onun akıl mekanizmasını da çalıştırmaya başlatıyor ki imtihanı kolaylaşsın. (21)İnsan, bu arayışı otomatik olarak yapar. Çünkü bunlar fıtratına İlâhî Kudret tarafından pusula olarak konulmuşlar ta ki o insan dünyada cehennem ızdırabı yaşamasın. İman ile Cenâb-ı Hakk’ı Ehad ve Samed olarak bulan ve Ona iltica eden bir müminin “ ne korku ne de hüzün duymayacağını ” Kur’ân ifade eder. ( Yunus Suresi, 62. ayet ). Evet, korku, insanı gelecek zamanın belirsizliğini göstermekle ezer. Hüzün ise geçmiş zamanın kayıplarını hatırlatarak onun sabrını dağıtır. Böyle bir insana dünya, cehennemdir. (22)Kur’ân-ı Kerim, A’raf suresi 80. ayette “ daha evvel hiçbir canlının yapmadığı homoseksüelliği insanların yaptığından ” bahseder. (23)Aile bireylerinin yüzleri birbirlerine şefkat çağrışımı yapar, bu yüzden örtülmeleri gerekmez. Fakat mahrem bölgeleri bu çağrışımı yapmadığından, sefil ruhlarda şehevânî duyguları uyandırdığından, aile bireyleri arasında da örtülmesi gerekir. Bunun için bireylerin soyunma vakitlerinde “ izinsiz birbirlerinin yanlarına girmeleri ”, Nur suresinin 58-59. ayetleri ile yasaklanmıştır. Evlenilmesi haram kılınanlar Nisa suresinin 22-24. ayetlerinde tek tek sayılmış ve evlenilmesi uygun olanlar Maide suresinin 5. ayetinde teşvik edici bir üslupla hususi olarak belirtilmiş ta ki tabiatta cari olan “ neslin kaliteli devam ettirilmesi ” kanununa müminler intibak etsinler. Sünnetullah denilen fıtrî tabiî kanunlara uymayanlar cezasını görsünler. Değil aile içi evliliklerinin, yakın akraba evliliklerinin bile neslin devamına darbe vurması ve fıtrî ekolojik denge içinde aile içi ilişkilere benzer ilişkilerin çok nâdir oluşu ve olduğu durumlarda da hastalıklara yol açışı, dinin yasaklarının ve emirlerinin ne kadar yerinde ve dengeli olduğunu gösterir. Freud ve onu takip eden dengesizlerin kulakları çınlasın!.. (24)Rum suresi 30. ayet... (25)“ Biz peygamberler, babaları bir anaları ayrı kardeşleriz. ” ( Zübdetü’l-Buhari, 729 ) hadis-i şerifi ile " İnneme'l-mu'minune ihvetün..." ( Hakikat şu ki, Cenab-ı Hakk'ın Ehadiyet ve Samediyet'ine inananlar ancak kardeştirler, onlar hakikat kardeşidirler ) ( Hucurat suresi, 10) ayeti bu gaybî literatürü bize açar. (26)Şeytanın, Âdem’i “ mülk-ü lâyeblâ ”, yani yıkılmaz saltanat ( Taha suresi 120. ayet ) vaadiyle ve Havva’yı “ melek olma ” yani tamamen gaybî bir varlık olma ( A’raf suresi 20. ayet ) vaadiyle kandırması bu sırdandır. Hayat ve Kıyam Mutlak Varlık, mutlak hayat sahibidir. Onun tecellileri de hayata mazhardır, gölge tarzında olsa bile. Kâinat sistem olarak ve işleme tarzı olarak ve içindeki mahlukatın yapısı açısından büyük bir ağaca benziyor. Bu ağacın her bir parçası, hayata derecesine göre mazhardır. Cenâb-ı Hakk, kâinattaki bu her şeye sirayet edici, akıcı hayatı, bu hayat ağacının yaprakları hükmünde olan bitkilerde sınırlamış ve durgunlaştırmış, sonra hayvanlarda bunu biraz daha yoğunlaştırmış ve bu hayattan his ve şuuru süzmüş, insanlarda ise hayatı hayvanlara nazaran daha bir somutlaştırmış ve his ve şuurdan da aklı süzerek insana aklı ihsan etmiş.(27) Onu kâinatın kıyam ve bekasına sebep kılmış.[28] Çünkü kâinattan gaye hayattır, hayattan gaye ise onun meyvesi olan âhiret hayatıdır(29) ve bunun kapısını açacak vazifeyle de insan sorumlu tutulmuş ve ona göre de dizayn edilmiş. Evet, insan, aklı ve şuuru ile bu kâinata meyve verdirmekle sorumludur. Bunun yolu ise kendi hakikati gibi ayine-i Ehad-i Samed olan risâlete(30) kulak verip kâinatı satır satır okumak ve kendisinde, ibadetler ile âhirete onu ulaştıracak enerjiyi ve şuuru biriktirmektir. Âhiret, dünyaya göre kıyas kabul etmez derecede hayata mazhardır. Oraya girmenin yolu da o hayat seviyesine ve şuur ve akıl mertebesine ulaşmaktır. Bunu da sağlayan tek hakikat dindir. Din, insanın ve kâinatın anahtarıdır. Çünkü fıtratın teşhirgâhı olan kâinat ve arz, ve bu ikisinin çocuğu olan insanın özünden süzülmüş olan vahiy elbetteki onu açıp ona sonsuz hayatı ve sonsuz varlığı gösterebilir. Bunun canlı delili bütün beşer tarihidir. Felsefe ve onun talebeleri daha “ Varlık var mı, yok mu? ” meselesini çözememişken, din ve onun müntesibi olanlar varlığı, yaşamışlar, ve yaşıyorlar. Hayat ve Kıyam, Cenâb-ı Hakk’ın iki ism-i A’zâmını ifade eder: Hayy ve Kayyum... Bu iki isim her bir alemde kendilerini gösterirler: Bireyde> Akıl (Kayyum), kalb (Hayy), Ailede>> Baba (Kayyum), anne (Hayy),(31) Dünyada> Gökyüzü (Kayyum), yeryüzü (Hayy), Kainatta> Zaman ( Kayyum ), mekan ( Hayy ) Varlıkta> Allah (Kayyum), Cennet (Hayy) İnsanın ubudiyeti ile Cenâb-ı Hakk, kâinata dağıttığı hayatı ve şuuru toplar. Kur’ân’da insandan tek istediği şeyin bu olduğunu ifade eder.( Zâriyât Suresi 56. ayet ) İnsan kullukta bulundukça şuurunun arttığı ve şuuru arttıkça Cenab-ı Hakk’ı daha iyi tanıdığı için bir çok âlim bu ubudiyetten gayenin mârifet-i İlâhiye olduğunu söylemişler. Evet, insanın marifeti arttıkça şuuru artar ve saf şuur olan Cenâb-ı Hakkı tanımakla kendi bireysel varlığına varlık katar ve öyle bir hale gelir ki Cenâb-ı Hakk’ı Vâhidiyet çapında geniş ve Ehadiyet şeklinde hususî tecellileriyle bilecek seviyeye ulaşıp kendi hususî kemâline erişir.(32) Böylelerine tasavvufta “ Ferîd ” denilir ve ancak böyle insanlar ile bu kâinat ağacı meyve verir. (33) (27)Bakınız, Bediüzzaman Said Nursî, Lem’a’lar, 30. Lem’a, ism-i Hayy bahsi... (28)Bakınız, Bediüzzaman Said Nursî, Lem’a’lar, 30. Lem’a, ism-i Kayyum bahsi... (29)Bakınız, Bediüzzaman Said Nursî, Lem’a’lar, 30. Lem’a, ism-i Hayy bahsi... (30)Bakınız, Bediüzzaman Said Nursî, Lem’a’lar, 30. Lem’a, ism-i Hakem bahsi... (31)Çocuğun ilk öğretmeni annesi olduğundan ve anne, hayatın hakikati yoluyla Samediyetin içerdiği Kayyûmiyet ve Rubûbiyet hakikatlerine mazhardır. Buna binaen denilebilir ki anne olmadan çocukların terbiye edilmesi bir aile için mümkün değildir. Baba ne kadar isterse istesin bunu hakkıyla başaramayacaktır. Anne, bu cihetle ailedeki canlılığın kaynağıdır. O olmazsa, o aile, bitkisel hayat yaşayan bir cesede döner. (32)“ Varlığın, varlığı kemâl iledir; kemâlin kemâli devam iledir. ” ( Bediüzzaman Said Nursî, Badıllı Tercümesi Mesnevi-i Nuriye, Katre Risalesi, 110-111 ) Devam etmeyen, sabitleşmeyen kemâl, noksandır. (33)Bakınız, Bediüzzaman Said Nursî, Lem’a’lar, 30. Lem’a, ism-i Ferd bahsi ve Şualar, 2. Şua... Tekâmül ( Evrim ) Hakikati Hem ilmen, hem aklen, hem mantıken, hem de dinen(34) sabit ki önce kâinat, sonra yeryüzü, sonra yeryüzünde hayat yaratıldı. Sonra bitkisel hayat ve sonra hayvani hayat mertebesi ve insan hakikati ortaya çıktı. Yeryüzündeki beslenme zincirine bakıldığında bu gayet âşikâre görünüyor. Çünkü bitkiler, toprak ve çamur yerken, hayvanlar bitkilerle ve diğer hayvanlarla, insanlar ise bitkiler ve hayvanlarla besleniyorlar. Görüldüğü üzere kâinat ağacı ve hayat ağacı büyümüş ve gelişme göstermiş. Meyve verecek hale gelmiş. Cenâb-ı Hakk’ın bu yaratma sistemini Bediüzzaman Said Nursî âyetlerle şöyle özetler: “ ‘ Bir şeyin olmasını murad ettiği zaman, Onun işi sadece ‘ Ol ’ demektir; o da daima oluveriyor. ’ ( Yâsin Sûresi, 82 ) ve ‘ Tek bir kuşatıcı sesledir ki, hepsi birden toplanıp huzurumuza getirilirler. ’ ( Yâsin Sûresi, 53 ) gibi ayetler eşyaların sırf bir emirle ve ânî bir şekilde var edildiğini, ‘ Allah'ın sanatıdır ki, herşeyi hikmetle ve zamana yayarak yaratmıştır. ’ ( Neml Sûresi, 88 ), ‘ O herşeyi özenerek ve tedrîcen yarattı. ’ ( Secde Sûresi, 7 ) gibi ayetler eşyaların halk edilmesi, ilim içinde büyük bir kudretle, hikmet içinde ince bir sanatla tedrici olduğunu gösteriyor. Evet, Cenab-ı Hakk, başlangıçta ikinci şekilde yaratmıştır. Birinci kısım ise yani hız ve sür’at ise, mislini iadedir…” ( Sözler 16. Söz, 2. Şua ). Böyle tedricî bir şekilde yaratmakla esmâ-yı hüsnâsının farklı farklı tecellilerine, sıfatlarının garip eserlerine aynalar elde ediyor. Hilkatte israf yoktur. İsteseydi eğer bir anda her şeyi halk edebilirdi fakat Kur’ân’da belirttiği üzere Cenâb-ı Hakk her şeyi sebepleri kullanarak, perdeler arkasında ve hikmeti gereği çeşitli aşamalardan geçirerek yapıyor. Buna binaen âlimler şöyle demişler “ Dünya dârü’l-hikmettir, her şey hikmet gereği yavaş yavaş yapılır, âhiret dârü’l-kudrettir, orada her şey bir anda olur. ” Bir ağacın her şeyi nasıl ki kendisinden büyüdüğü çekirdekte var idiyse aynen öyle de bu kainatın çekirdeği olan Nûr-u Muhammedî’de ( A.S.M. ) de bütün bilgiler vardı ve her şeyin böyle tedricen mükemmelleşerek oluşacağı yazılıydı.(35) Cenâb-ı Hakk bu hilkat sürecine ait bütün bilgileri insanın kalb denilen bilinçaltı hafızasında kodlamış ve onu bu hafızanın - tabir caizse- virüs tarayıcısı olmakla görevlendirmiş. Bunun için de onu kainatta kimseye vermediği özerk bilinçle donatmış.(36) İnsana benliğin verilmesinin asıl gayesi budur. Bu cihetten her insan, bir yönden taştır, kalbi taş gibi sertleşebilir; bir cihetten bitkidir, fizyolojik ihtiyaçları bunu gösterir; bir cihetten hayvandır, onlardaki canavarca(37) yapıyı fazlasıyla sergiliyor; hem de melek gibidir, meleklere has akıl, fikir, hayal ve saire özelliklere sahip. İnsandan istenen ise bu farklı şuur tabakalarını dinin gösterdiği daire içinde denge üzere nurlandırmak ve seviyelerini yükseltip cennete ehil hale getirmektir. Yani Ãdem olmaktır. Evrimin, son halkası Ãdem yani kendisine herkesin secde edip boyun eğdiği insan-ı kâmil olmaktır. Freud, insanın bitkisel yönünde boğulmuş ve onun Ãdemiyetini görememiş veyahut unutmuş. İnsan bu evrim sürecinin kalıntılarını bilinçaltında toplu halde taşıdığından zaman zaman bu sınırsız yönlerden bazıları ön plana çıkmış. Bunlardan birisi de yamyamlıktır yani hemcinsini yemek. Yamyamlık bir realitedir, Freud bunu doğru tespit etmiş ama maalesef yanlış uygulamış. Belki birkaç nümune onu doğrular mahiyette olsa da bütüne şamil kılınamaz. Yamyamlığın hakikati şöyle olmalı: Birinci olarak, insandaki bitkisel boyutun içerdiği yemek arzusunun da ifratı vardır. Eğer ki insan kendini frenlemezse her şeyi yiyebilir.[38] Kur’ân-ı Kerim insan sağlığı açısından en zararlı olan şeyleri – ki birkaç şeydir – yasaklamış ve onların haricindekileri “ eğer iğrenmezlerse ” kaydıyla helal kılmış. Yamyamlık. dinin gelmediği toplumlarda uygulanan ve din geldikten sonra yasaklarla ortadan kaldırılan bir geçici beslenme şeklidir.(39) İkinci olarak, eğer bitkilerin, hayvanların ve insanların hayat ağacı münasebetiyle kardeş olduğu düşünülürse zaten yamyamlık fıtrî bir haldir. Sadece Cenâb-ı Hakk, buna hudut çizmiş ve bir kısmını haram etmiş. İnsanın bitki yemesi veyahut herhangi bir hayvanı yemesi de hayat kardeşliği açısından bir cihetten yamyamlıktır. Gerçi Kur’ân bütün canlıların insana hizmetkar kılındığını söylüyor ama bu durum hakikati değiştirmez. Üçüncü olarak, ilkel insanlar çocuk seviyesinde bir zihnî yapıya sahip olduklarından her şeyi canlı görürler, ruhlu bilirler.(40) İnsanın yediği şeyin tesiri ve ruhânî özelliği insanın üzerinde kaldığı hakikatine(41) binaen onlar da düşman kabilelerini, rakiplerini ve bazen de yakın akrabalarını yiyebiliyorlardı. Bunu da kendilerince kutsal nedenlere bağlıyorlardı. Çünkü babasının ruhu kendine geçip onun bedeninde yaşayacaktı. Dördüncü olarak, ilkel insanlarda anaerkillik esas olduğu için bir kadını elde etme konusunda mücadeleler olurdu. Rakibini yenen ve öldüren bazı canavar ruhlular onu yemişlerdir. Bu hadise uzun zaman dünyada devam etti.(42) Beşinci olarak da, zaruretten dolayı insanlar açlıktan ölmemek için birbirlerini yemişlerdir. Fakat dengesizlik yapılmış ve günümüze kadar gelinmiştir. Din açısından insan kutsaldır. Bundan dolayı zarurette kalınmadıkça onun cesedine el sürülmez ve sürülse de karın doyuracak kadar değil açlık giderilecek kadar yenilir. (34)Bakınız, Tevrat, Tekvin Kitabı, 1. Bab; Kur’ân-ı Kerim, İbrahim suresi ve diğerleri... (35)Bu konuya dair, bakınız, Bakınız, Bediüzzaman Said Nursî, Badıllı Tercümesi Mesnevi-i Nuriye, Habbe Risalesi, 259 ve Sözler, 31. Söz ) (36)“ Biz emaneti yani özerk bilinci, benliği semâvâta, arza ve dağlara teklif ettik. Hepsi de onu yüklenmekten kaçındılar ve ondan korktular. İnsan ise onu yüklendi. Hakikat şu ki insan emanetin hakkını vermemekle çok zulüm işliyor ve çok cahillik ediyor. ” ( Ahzab suresi, 72. ayet ) (37)Cumartesi Yasağı’na uymayan bir grup Yahudi’nin maymun ve domuza çevrilmesi gaybî bir hadisedir. Kur’ân, gayb aleminden geldiğinden o alemin literatürünü kullanarak hadiseleri aktarır. O insanlar, maymun gibi karaktersiz ve aç gözlü ve domuz gibi sabit fikirli hale geldiler ve manen mesh oldular. İnsan eğer manevi yapısı açısından insansa, gayb aleminde de insan olarak temessül eder. Eğer manevi yapısı bozulursa, sergilediği baskın karakter hangi hayvan türüne ait ise gayb aleminde onunla temessül eder, görünür hale gelir. Kur’ân, inanmayanların ve inkar edenlerin hayvandan daha aşağı olduklarını çeşitli yerlerde ifade eder. ( A’raf suresi, Furkan suresi ve saire... ) (38)Nitekim şu an Çinliler, cenin yiyorlar. (39)Hazret-i Hamza’nın kalbini yemeye yemin eden ve Uhud Savaşı’ndan sonra kendisine getirilen Hazret-i Hamza’nın kalbini dişleriyle parçalayan Ebu Süfyan’ın hanımı Hind bu yamyamlığın Cahiliye Arapları’nda da olduğuna delildir. ( Siyer-i İbn-i Hişam ve diğer bütün siyer kitapları... ) (40)Onların bu inanışları doğrudur. Her şey Cenâb-ı Hakk’ın ilim-irade-kudret sıfatlarının tecellisidir. Hayatın kaynağı olan ruhun mahiyeti ilimdir. Buna binaen, ilim sıfatının göründüğü her yer ruhludur. Her bir şeye verilen isim, o şeyin ifade ettiği manayı anlatır. O mana da onun ruhudur. Yani icra ettiği fonksiyondur. Mesela, kalemin ruhu, “ kalemlik ” tir ve hakeza... Bu animizm değil umumî hayat kanununun gereğidir. “ Hayat bir birlik tecellisidir, tecelli-i vahdettir ” ( Bediüzzaman Said Nursî, Sözler, Lemeât, 640 ) ve birliğin görüldüğü her yer hayattardır. (41)Muhyiddin-i Arabî, Fütuhât-ı Mekkiyyesi’nde, “ insanın yediği hayvanların ruhlarının onun bedeninde kaldığını ve gitmediğini keşfen gördüğünü ve ilmen tespit ettiğini ” söylüyor. Bediüzzaman Said Nursî de, yenilen gıdaların insan karakteri üzerindeki kalıcı tesirlerini ifade sadedinde şöyle der: “ Acaba Batı Ülkeleri, bu kadar harika medeniyet ilerlemeleriyle ve fennî kemâlâtıyla ve hümanistçe bilimleriyle ileri gittiği halde, onların, o terakkilere ve kemâlâta ve ilimlere bütün bütün zıt olan materyalizm ve natüralizm karanlıklarında hınzırcasına saplanmalarında, domuz etinin yenilmesinin etkisi yok mudur? Soruyorum. İnsan beslendiği şeyle huyu, karakteri etkilendiğine delil ‘ kırk günde her gün et yiyen kalp katılığına düşüyor olduğu ’ darb-ı mesel hükmüne geçmesidir. ” ( Lem’a’lar, 9. Lem’a ) (42)Geçen asra kadar, Avrupa’da “ düello ” namı altında bu adet devam etti. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ reşha Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Beşer-İnsan ve Âdem Hakikatleri Kur’ân-ı Kerim’de insanı anlatırken, onun maddi cihetinden bahsettiği zaman yani onun yiyen içen bir varlık olduğundan, onun Rahîmiyet’inden bahsedildiği zaman ondan “ beşer ” olarak bahsedilir.(49) Fakat insanın madde ve manaya mazhariyetinden bahsedilen yani Rahmânî bilincinden bahsedilen noktalarda ondan “ insan ” diye bahsedilir.(50) İnsanın melekî yani soyut hakikatlerin esas olduğunu bilen ve ona göre yaşayıp hayatını bu İlâhî hakikatlere küllî çapta ayna kılan boyutundan bahsedince ondan “ Âdem ” diye bahseder, ve onu halife-i İlâhî olarak yani Uluhiyet aynası olarak nazara sunar.(51) Kur’ân-ı Kerim’de bu kelime seçimleri çok mühimdir. Bediüzzaman Said Nursî, insan benliğini tarif ederken bu kelimeleri şöyle kullanır: “ Demek ene ( benlik ), ayna-misal ve vahid-i kıyasî ( kıyaslama birimi ) ve âlet-i inkişaf ( gelişme vesilesi ) ve mânâ-yı harfî( harfe dayalı manada ) gibi, mânâsı kendinde olmayan ve başkasının mânâsını gösteren, vücud-u insaniyetin ( insanlık mahiyetinin varlığının ) kalın ipinden şuurlu bir tel ve mahiyet-i beşeriyenin ( beşerlik yapısının ) hullesinden ( elbisesinden ) ince bir ip ve şahsiyet-i Âdemiyetin ( Âdemlik kişiliğinin ) kitabından bir elif'tir ki, o elif'in iki yüzü var…” ( Sözler, 30. Söz, Ene Bahsi.) Kur’ân-ı Kerim’de bahsedilen Âdem ve Havva hakikatleri insanlığın kolektif kişiliği ile ilgili iki şahs-ı manevidir, gaybîdir. Her bir kadın, Havva’dır; her bir erkek, Âdem’dir. Aksi halde, hem Âdem’i peygamber veyahut Cenab-ı Hakk’tan kelimeler alan ilhama mazhar bir şahsiyet kabul edip sonra da onu A’raf suresi 189-190. ayetlerin hükmü gereği “ müşrik kabul etmek ” gibi bir çelişkiye düşmek söz konusu olur. Ayrıca Bakara 213. ayette belirtildiği üzere ilk zamanlar insanlar bir ümmet halinde bir sınıftı. Daha sonra aralarında çeşitli sebeplerden dolayı ihtilaflar çıkınca peygamberler gönderildi ve Nisa Suresi 163-4. ayetlerinde bu peygamberlerin gönderilişi şöyle anlatılır: “ Muhakkak biz, Nuh'a ve ondan sonra gelen peygamberlere vahyettiğimiz gibi, sana da vahyettik. İbrahim'e, İsmail'e, İshak'a, Yakub'a, torunlarına, İsa'ya, Eyyûb'a, Yunus'a, Harun'a ve Süleyman'a da vahyettik. Davud'a da Zebur'u verdik. Daha önce sana anlattığımız peygamberlerle, anlatmadığımız başka peygamberlere de ( vahyettik ). Ve Allah Musa ile de konuştu.” Kur’ân-ı Kerim’de ve diğer kutsal kitaplarda Âdem ve Havva ile ilgili anlatılan hakikatlerin tamamı insan türü ile ilgilidir. Gayb âleminde nasıl ki her bir türün temsilcisi olan şahs-ı manevi vardır.(52) Aynen öyle de insanlığın bir şahs-ı manevisi yani kolektif kişiliği vardır ve ismi de Âdemdir.(53) Hadis-i şerifin tabiriyle “ bütün dilleri bilen, 60 metre uzunluğunda ( ortalama ömrü anlatır )(54) 7 metre omuz genişliğindedir. ( ki insandaki temel 7 duyuyu ifade eder ) Sağ yanında cennetlik çocukları vardır, onlara bakar sevinir; sol yanında cehennemlikler vardır, onlara bakar üzülür. ”(55) Meleklerin Âdem’e secde meselesini, şeytanın bundan kaçınmasını ve Âdem’e bütün isimlerin öğretilmesini Bediüzzaman Said Nursî şöyle açıklar: “ Kur'ân-ı Hakîmde çok cüz’î hadiseler vardır ki, her birisinin arkasında bir küllî düstur saklanmış ve bir umumî kanunun ucu olarak gösteriliyor. Nasıl ki, “ Âdem'e bütün isimleri öğretti ” ( Bakara Suresi 33. ayet ) Hazret(56)-i Âdem'in meleklere karşı hilâfet kabiliyeti için bir mucizesi olan tâlim-i esmâdır ki, bir cüz'î hadisedir. Şöyle bir küllî düsturun ucudur ki: Beşer türüne istidadının kapsamlılığı cihetiyle tâlim olunan hadsiz ilimler ve kâinatın türlerini kuşatıcı pek çok fenler ve Hâlık’ın fiillerine ve sıfatlarına şâmil kesretli marifetlerin tâlimidir ki, beşer türüne, değil yalnız melâikelere, belki semâvât ve arz ve dağlara karşı en büyük emanet olan benliği yüklenmek dâvâsında bir rüçhaniyet, üstünlük vermiş; ve bütünüyle arzın bir halife-i mânevîsi olduğunu Kur'ân anlattığı gibi, “ melâikelerin Âdem'e secdesiyle beraber Şeytanın secde etmemesi ” olan gayb aleminde geçen cüz’î hadise, pek geniş, gözle görünen küllî bir düsturun ucu olduğu gibi, pek büyük bir hakikati ihsas ediyor, hissettiriyor. Şöyle ki: Kur'ân, şahs-ı Âdem'e(57) melâikelerin itaat ve inkıyadını, boyun eğmelerini ve Şeytan’ın büyüklenmesini ve kaçınmasını zikretmesiyle, beşer türüne kâinatın ekser maddî türleri ve türlerin mânevî temsilcileri ve sorumluları hizmetkâr olduklarını, hizmet ettiklerini ve beşer türünün duygularının bütün istifadelerine yatkın ve boyun eğdirilmiş olduklarını düşündürtmekle beraber; o türün istidatlarını bozan ve yanlış yollara sevk eden şerli maddeler ile onların temsilcileri ve o şeylerin içinde oturan pis sakinleri o beşer türünün kemâlât yolunda ne büyük bir engel, ne müthiş bir düşman teşkil ettiğini ihtar ederek, Kur'ân-ı Mu'cizü'l- Beyan, birtek Âdem ile cüz'î hadiseyi konuşurken, bütün kâinatla ve bütün beşer türüyle bir ulvi konuşma yapıyor.” Âdem ve Havva’nın şeytan tarafından kandırılmasında şöyle külli hakikatler var: Taha suresinde Şeytan’ın onları “ şecere-i huld ve mülk-ü layebla ” ile yani ebedilik ağacı ve yıkılmaz bir saltanat ile kandırdığı ifade edilir. Bunun iki yönü var: İnsan nefsi, somutçudur. Ondaki âcizliği o, nesil çokluğuna dayanmayla ve fakirliğini de yıkılmaz bir dünyevi saltanat elde etmeyle gidermeye çalışır. Oysa ki bunlar şeytanın insanı kandırdığı sahte tatmin şekilleridir. İnsan ontolojik olarak acizdir. Ondaki âcizliği ontolojik olarak kimse gideremez. Onun fakirliği yani her şeye muhtaç oluşu yine ontolojik bir hadisedir. Onun aczini ancak Ehadiyet Güneşi, fakrını ancak Samediyet cenneti doyurur. Yoksa yok.[58] İkinci olarak, insan fıtratında ciddi, sarsılmaz bir beka aşkı var. Bu beka aşkı kendisini farklı şekillerde tezahür ettirir. Erkek, kendisini âciz görmediği(59) için zanneder ki onun ihtiyaçlarını karşılayıp fakrını gideren sarsılmaz bir saltanat ve mülk elde ederse o bakileşir. Bundan dolayı şeytan onu mülk-ü baki arzusuyla kandırır. Evet, bir çok erkek ( Firavun(60) ve Nemrud gibi ) sarsılmaz saltanat sahibi oldular ama Cenâb-ı Hakk onlara unuttukları âcizliklerini bir karınca ve sivrisinek ile hatırlattı. Kadın ise kendini fakir görmediğinden aczini giderecek erkek evladı(61) arzular ta ki sırtını ona dayayıp bakileşsin. Fakat, umduğunun tam tersi olur ve bir çok kadın(62) erkek evladının tokadını yer. Evet, Cenab-ı Hakk insan neyi put yaparsa o şey ile onun kalbini kırar. Din, nefsin, bu dünyevi mülk ve evlat arzusunu kudsiyet potasında eritir ve “ yetiştirilen salih evladın yaptığı hasenelerin öncelikle annesinin amel defterine yazılacağını ve salih evladı olanın amel defterinin o kadın öldükten bile sonra kapanmayacağını ”(63) ifade ederek kadının böylece hayır cihetiyle ebedileşebileceğini anlatır. Erkek için de elde ettiği mülkten, vereceği zekat, sadaka gibi hayırların onun için “ bire on, bire yüz, bire yedi yüz ve daha fazla veren buğday başakları haline geleceğini ” ayetle(64) ve hatta “ vakfedilen bir malın veya bir hayrın kişi öldükten sonra bile amel defterine sevap yazdıracağını ”(65) ifade etmekle erkek nefsinin mülk arzusu böylece hem karşılanmış hem de ebedi bilinç olan beka ile bağlantısı kurulmuş olur.(66) Evet insanda evrim sürecinin eseri olarak üç temel boyut var ve her bir boyutun ifrat-tefrit-vasat olmak üzere üçer boyutları var. Her bir boyut sırasıyla insandaki beşerî, insânî ve Âdemî boyutlara bakıyor. Evet insan, beşeriyet cihetiyle yiyen, içen ve diğer canlılar gibi üreyen bir varlıktır. Hem de hayvanlar gibi binlerce çeşit hissiyata sahiptir hem ayrıca melekler gibi çeşitli soyut hakikatleri idrak etmesine ve yaşamasına vesile olan özellikleri de vardır. Şöyle ki: Kuvve-i Şeheviye(67)>>Fısk ve fücur[68] [İfrat( Aşırılık)], İffet [Vasat(denge)], Humud(69) [Tefrit(noksanlık)] Kuvve-i Gadabiye>> Tehevvür(70) [İfrat( Aşırılık)], Şecaat [Vasat(denge)], Cebanet(71) [Tefrit(noksanlık)] Kuvve-i Akliye>> Cerbeze(72) [İfrat( Aşırılık)], Hikmet(73) [Vasat(denge)], Gabavet(74) [Tefrit(noksanlık)] Kur’ân ve bütün vahiyler insanı vasata, dengeye ve bunların anlattığı hal olan sırat-ı müstakime getirir ve bu yol cennete dek uzanır. Bu yolun sağı “ mağdûb ” ( aşırı gidip ekolojik sistemin ve ilahi bilincin gazabına uğrayanlar ), yolun solu ise “ dâllîn ” ( verilen nimetlerden istifade etmeyip, onları israf edip sistem tarafından dışlananlar) yoludur.(75) (49)Mesela: “ De ki: Ben de sizin gibi ancak bir beşerim. Ne var ki. Bana ilahınızın ancak bir İlâh-ı Vâhid olduğu vahiy olunuyor. Onun için her kim Rabbine kavuşmayı arzu ederse iyi amel işlesin ve Rabbine yaptığı ibadette hiç kimseyi ortak etmesin. ” ( Kehf suresi 110. ayet ) ve “ Sen de bizim gibi bir beşerden başka nesin? ” ( Şuara suresi 186. ayet ) ve saire onlarca ayet... (50)İnsanın gayb alemine açıldığı pencereleri olan Kur’ân ve beyanın ona öğretildiğinden bahsedilen surenin isminin Rahman suresi olması ve orada da insanın bunlarla ancak insan olacağını anlatma sadedinde şöyle denilmiş: “ Rahmân, Kur’ân’ı öğretti. İnsanı halk etti, kudretine ilim ve iradesiyle şekil verdi, onu Rahmâniyet’ine ayna kıldı. Ona beyanı yani düzgün konuşmayı, kendini anlatabilmeyi öğretti. ” ( Rahmân suresi, 1-4. ayetler ) Bu hakikatlerin Rahmâniyet-i İlahiye’nin anlatıldığı Rahman suresinde ifade edilmesi, bunların Rahmânî bilinç ve ekolojik denge vasıtasıyla yapıldığına işaret eder. Sonra “ Rahmân, insanı, pişmiş bir çamura benzeyen bir balçıktan ve cinleri de halis ateşten halk edip şekillendirerek Rahmâniyet’ine ayna haline getirdi. ” diyerek verilen nimetin kıymetini bilmeleri sadedinde şu uyarıda bulunur: “ Şimdi Rabbinizin hangi nimetlerini yalanlıyorsunuz? ”. ( Rahmân suresi, 14-16. ayetler ) (51)“ Sizi yarattık, sonra size biçim verdik, sonra da meleklere: ‘ Âdem’e secde edin ’ dedik; hepsi secde ettiler, yalnız İblis, secde edenlerden olmadı. ” ( A’raf suresi 11. ayet ) ve “ Bir zamanlar Rabb’in meleklere: ‘ Ben, yeryüzünde bir halife yapacağım ’ demişti. ( Melekler ): ‘ A!.. Orada bozgunculuk yapacak ve kan dökecek birisini mi yapacaksın? Oysa biz seni överek tesbih ediyor ve seni takdis ediyoruz ’ dediler. ( Rabb’in ): ‘ Ben, sizin bilmediklerinizi bilirim. ’ dedi. Ve Âdem’e isimlerin hepsini öğretti, sonra onları meleklere gösterip: ‘ Haydi davanızda sadıksanız bana şunları isimleriyle haber verin ’ dedi. Dediler ki: ‘ Sübhan’sın sen ( ya Rab! ). Bizim, senin bize öğrettiğinden başka bir bilgimiz yoktur. Hakikat şu ki sen her şeyi bilen Alîmsin, her işi hikmetle yapan Hakîmsin. ( Allah ): Ey Âdem, bunlara onları isimleriyle haber ver. ’ dedi. Bu emir üzerine Âdem onlara isimleriyle onları haber verince, ( Allah ): ‘ Ben, size, ben semavâtın ve arzın gayblarını bilirim, sizin açıkladıklarınızı da, içinizde gizlediğinizi de bilirim ’ dememiş miydim? ’ dedi. Ve o zaman meleklere: ‘ Âdem’e secde edin! ’ dedik, hemen hepsi secde ettiler. Yalnız İblis dayattı, kibrine yediremedi, inkarcılardan oldu. ’ ( Bakara suresi 30-34. ayetler ) ve benzeri onlarca ayet... (52)Bediüzzaman Said Nursi, Sözler, 14. Söz, 3. Sual ve Muhâkemât, 2. Mes’ele ve saire... (53)Kadın ve erkeklerden müteşekkil bir topululuktan, Arapça’da, erkekler şeklinde bahsedilir. Âdem’e secde hadisesinde, kadınlar, manen Âdem oldukları için ayrı bir secdeye gerek kalmamıştır. Temsil makamında, din açısından, erkekler bir derece önde olduklarından, insanlığın şahs-ı manevisi gayb aleminde Âdem olarak tecessüm etmiştir. (54)Gayb literatüründe, “ boy uzunluğunun, ömür manasına geldiğine ” dair bakınız, Bediüzzaman Said Nursî, Sözler, 8. Söz ) (55)Bakınız, Sahih-i Buhârî... (56)Hazret, Cenâb-ı Hakk’ın Ehadiyetiyle, ilim-irade-kudretiyle hazır olduğu, kendisini gösterdiği makam demektir. Hazret-i Âdem tabiri ise Âdem olarak görünen Cenâb-ı Hakk’ın görüntüsü demektir. (57)Gayb âleminde, bu bizim alemde olan soyut hakikatler somut olarak temessül ederler, şahsiyet giyerler. Âdemiyet, soyuttur ve soyuta dayanarak yaşamak demektir. Fakat gayb aleminde, kavram olan Âdemiyet şahsiyete bürünür, görülür ve melekler ona secde ederler. [58]Ayette, şecere-i huld’ün daha evvel zikredilmesi, aczi dolayısıyla ve fıtratındaki çocuk sevme arzusunun gereği, kadının, erkeği bu bilinç ağacından yemeye sevk ettiğine işaret eder. Çünkü kadın, erkekten daha önce ergenliğe ulaşır. Erkeğin arzusu ise mülk-ü lâyeblâdır. Çünkü onda fakr baskındır ve bu hiç değişmez. Kısacası şeytan Havva modelinde bütün kadınları çocuk hayaliyle ve Âdem modelinde bütün erkekleri de yıkılmaz saltanat ile kandırır. Bilfiil görüyoruz. (59)Müşriklerin ve müşrik filozofların, benliklerindeki bu zâtî aczlerini görmek istemediklerini ifade noktasında Kur’ân-ı Hakîm, onların hayallerinde kurdukları sistemler veyahut ilah modellerinin bile ele geçirilebilen, pasif ve edilgen ilahlar olduğunu anlatmak için Onların taptıkları üç put olan Lât, Uzza ve Menâtın ismini zikreder. ( Üç isim sırasıyla, insandaki melekî, hayvanî ve bitkisel bilinç seviyelerinin sarsılmaz arzularının pasifize edilmiş halini simgeler: Mutlak Varlık, Sınırsız Özgürlük ve Sonsuz rızık ) ( Necm Suresi, 19-20. ayetler ). Ve bunların ontolojik bir hakikatleri olmadığını, müşriklerin hayallerindeki sistem ve put isimleri olduğunu söyler. Ayrıca, müşriklerin, ontolojik olarak kendilerini faal gördüklerinden, başka birisinin etkinliğini kabul etmeme noktasında, meleklere onların pasifliklerini ifade eden “ kız isimleri ” taktıklarını, bunları yapmalarının tek sebebinin de âhirete inanmamaları olduğunu söyler. ( Necm suresi 27-8. ayetler ) Çünkü, eğer ki Cenâb-ı Hakk, Ehad ise, faaldir ve faal ise her şey âhirete doğru akıyor ve âhireti anlatıyor, demektir. Eğer âhiret varsa, melekler pasif değil, vazifeli memurlardır ve cehennemde zebânilik yapanları da vardır. Ve Cenâb-ı Hakk’ın Uluhiyet’inin tabiri caizse eli-kolu gibidirler. Evet, kâinata bakıldığında dört küllî, azametli hakikat görünüyor ve bütün diğer hakikatler bunlardan hayat alıyorlar: “ İletişim, sarfiyât, denetim ve kayıt muhafaza. ” Bunlar da sırasıyla dört büyük meleğe bakar: “ Cebrail, İsrafil, Mikail ve Azrail... ” (60)Kur’ân’da, Firavunun saltanatının sağlamlığına dair “ Ve fir’avne zi’l-evtâd ” ( Dağlar gibi yere sağlam çakılmış bir saltanat sahibi olan firavun... ) ( Fecr suresi, 10. ayet ) (61)Hazret-i Meryem’in annesi Hazret-i Hanne’nin, Beyt-i Makdis’e “ erkek evladı olacağını ” umarak adakta bulunması ve kız evladı olunca hayıflanması bu hakikate işaret eder. Çünkü, insanın bir hadisedeki ilk tepkisi onun nefsinin o hadiseye karşı mukavemetini sergiler. Eğer ki bir hadise olduğu zaman hayıflanılma varsa bu hak-perestçe bir tavır değildir, nefsânîdir. Çünkü hak-perest olan insan bilir ki, her bir hadise Cenâb-ı Hakk’ın küllî iradesinin eseridir ve O, her şeyin en iyisini bilir. Bu yüzden üzülmez ve korkmaz. Oysa Hazret-i Hanne’nin, “ oğlu olacağını hayal etmesi, kızı olunca hayıflanması ” onun hadiselere ilk tepkileridir ve bu hakikati anlatırlar. Ayrıca Hazret-i Hanne’nin kızına “ denizler aşan insan ” manasına gelen, bir erkek ismi olan Meryem’i vermesi de onun “ Beyt-i Makdis’e, erkekçesine hizmet etmesini umduğunu ” göstermekle kadınlardaki oğul arzusunun şiddetini gösterir ve bu hakikati ispat eder. (62)Cenâb-ı Hakk, kadın içinde, kadının nefsini erkek yapmakla biraz erkeklik, erkeğin içinde onun nefsini dişi yapmakla biraz dişilik koymasına binaen; kadının nefsi oğlunda kendini görür ve oğluyla kendini özdeşleştirir ve onda kendini yaşar. Bu yüzden kadınlar oğullarına düşkündürler. Hatta “ sen benim tek varlığımsın ” diyerek bu sevginin Cenâb-ı Hakk’tan dolayı şefkate dayalı bir sevgi olmadığını bilakis nefsânî dengesiz bir şefkatten kaynaklandığını gösterirler. ( Burada şehvet söz konusu değildir ve olamaz.Çünkü kadının nefsi oğluyla kendini özdeş kıldığı için ona şehvet değil şefkat duyar, acır. Yani nefis, kendi kendisine acır. Evet, insan kendisine karşı şehvet değil ancak şefkat duyar. Hatta insanın hayvanlara acıması yine bu marazî nefsânî şefkattendir. Hayvanlara değil onların içine hayalen girip onlarda fânî olan kendi nefsine acıyor. Bu konuya dair bakınız, Bediüzzaman Said Nursî, Badıllı Tercümesi Mesnevi-i Nuriye, Şu’le Risalesi. ) Hatta oğlu, bu kadını dövse bile o çocuk, kadın için vazgeçilmez evlattır. Babanın da nefsi dişi olduğundan onun nefsi de kızında kendini görür ve kendini yaşar. Ve onu çok sever. Anne ile oğul arasında geçerli olan o dengesiz şefkat baba ile kızı arasında da mümkündür. (63)Bakınız, Kütüb-ü Sitte... (64)Bakara suresi, 261. ayet... (65)Bakınız, Kütüb-ü Sitte, aynı hadisin devamı... (66)Din, eğer bir şey fıtrî ise onu yasaklamaz, bilakis onu en uygun hale getirir, dengeler. Çok kadınla evlilik, fıtrî olduğu için onu ifrat halinden en dengeli olan hale getirmiştir. (67)Bu üç kuvvet, sırasıyla insandaki bitkisel, hayvanî ve melekî yapıyı anlatır. [68]Fısk, Kur’an’da, şehvetin aşırılıklarını ifade için kullanılır ( Mesela, Zümer suresi 34. ayet ) ve böyle bir halde insanlar arası ilişkilerde zulümlere varılır. Fücur zaten suç demektir. (69)Sönüklük, iştahsızlık demektir. Var olan şeylerden istifadeyi engelleyen bir haldir ve hastalık belirtisidir. (70)Her şeye tepkili olmayı ifade eder. Toplumdaki baskıların, zulümlerin, haksızlıkların bir çoğu böyle marazi ruh hallerine sahip insanlardan kaynaklanır. (71)Korkaklık demektir. Korku insan bilincini baskı altına alan ve onun sistemini çökertip istidatlarının yeşermesine fırsat vermeyen dehşetli bir illettir. Resulullah ( A.S.M. ) “ korkaklık ve tenbellikten daima Allah’a sığınırmış. ” ( Buhârî, Daavât, 38, 40, 41; Tirmizî, Daavât, 71 ve saire... ) (72)Dengesiz akıl yürütmedir. Bediüzzaman Said Nursî cerbezeyi şöyle tarif eder: “ Dağınık büyük işlerde yalnız kusurları görmek cerbezeliktir; aldanır ve aldatır. Cerbezenin şanı, bir kötülüğü sünbüllendirerek iyiliklere galip etmektir. ( Cerbeze çirkin olduğu için misalleri de çirkindir. Gelecek temsildeki kusura bakılmasın. ) Mesela, bir aşiretin her bir ferdi bir günde attıkları balgamı, cerbeze ile vehim yoluyla mekanları atlayıp, birden bir şahısta onların tamamını temsil edip, başka ferdleri ona kıyas ederek, o nazar ile bakılsa... Veyahut bir sene zarfında birisinden gelen ********* kokuyu, cerbeze ile zamanları atlayıp, bir dakika içinde, o hazır şahısta ortaya çıkışını tasavvur etse, acaba evvelki adam ne derece pis, ikinci adam ne derece kokuşmuş... Hatta hayal gözünü kapasa, vehim dahi burnunu tutsa, mağaralarından kaçsalar, akıl onları kınamaya, azarlamaya hakkı olmayacaktır. ” ( Osmanlıca Âsâr-ı Bediiye, Tulûât, 159-160 ) Cerbeze hakikatinin tarifi nazara alındığında Freud’un sivri zekasıyla nasıl dengeden kayıp cerbeze yaptığı açıkça görünecektir. Şehvet, insana ait binlerce yönden sadece bir kaçını ifade ederken, insanın süt emmesi, altını ıslatması ve benzeri ne kadar özellik varsa ve hatta kutsallığı esas alan din dahil her şeyi şehvetle yorumlamak ve izah etmeye çalışmak cerbezedir, dengesiz kişilik göstergesidir. Aldandı ve maalesef aldattı... “ Bîçare hakikatler, kıymetsiz ellerde kıymetsiz olur ” ( Bediüzzaman Said Nursî, Mektûbât, Hakikat Çekirdekleri, 500 ) (73)Dengeli düşünmek ve hakikatleri araştırmaya yarayacak aklî fonksiyonlarda bulunmak demektir. Kur’ân’da “ Ve men yu’te’l-hikmete fekad utiye hayran kesiran ” ( Her kime hikmet verilmişse yani kainatı ve hadiseleri yorumlayabilme kabiliyeti verilmişse ona çok büyük hayır verilmiş demektir. ) ( Bakara suresi 269. ayet ) denilir. (74)Ahmaklık ve anlayışsızlık demektir. (75)Fatiha suresi 7. ayet. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ reşha Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Dinin Mahiyeti ve Fıtrat Kâinat ve yeryüzü Cenâb-ı Hakk?ın Vâhidiyeti ile koyduğu ve hassas bir dengeden ibaret olan fıtrat üzere hareket eder. Her bir faaliyet ve her bir varlık bu denge üzeredir. Yeryüzünde, kapsamlı bir rahmet olmakla beraber, sınırsız bir adalet de vardır. Sonsuz bir cömertlik olmakla beraber her bir şey iktisatlı şekilde yapılır. Bu hakikatler birbirlerini dengelerler ve varlıkları birbirine zıt değildir. İnsan, yeryüzündeki bu kuşatıcı ve her şeyi hükmü altına alan bu fıtrattan süzülmüş olarak gelen Kur?ân-ı Kerim?in gösterdiği rota ile, ancak bu umumi düzene ayak uydurabilir ve yeryüzünde huzur ve sükûnet içinde yaşayabilir. Dinin her bir emri ve yasağı insanı sırat-ı müstakime getirmeye yöneliktir. Mesela Ankebût suresi ayet 28: ? Göz ile görülebilen bir hakikattir ki hakkıyla kılınan bir namaz insanı aşırılıklardan ve noksanlıklardan engeller. Ona dengeyi gösterir.? Sırat-ı müstakim Cenâb-ı Hakk?ın isimleri ve sıfatlarıyla tecelli ettiği yerdir.(76) İnsan, Cenâb-ı Hakka ve Onun her biri insanı ebediyete açan emir ve yasaklarına tâbi olmalı. Aksi halde sınırsız hissiyatının getirisi olan geçmiş zamanın hüzünlerinden ve gelecek zamanın korkularından kurtulup rahat bir nefes almadan dünyadan göçüp gidecek. Din fıtrattan ibarettir. Cenâb-ı Hakk katında da din ancak bu sırat-ı müstakim olan yani madde ile manayı, gayb ile şehâdeti, ruh ile bedeni birleyen ve bir gösteren İslam?dan ibarettir ve tek din ve hatta din odur. İnsan, Kur?ân?a tabi olduğunda, o zaman Rahîmî, Rahmânî, İlâhî üç bilinç irtibata geçer ve insan hâliyle ve kavliyle Bismillahirrahmânirrahîm der. Kainat ağacının meyvesi olan insanın kalbi bu bağlantının kurulması ile yeşerir ve mânâ alemlerinde, gayb ve misal alemlerinde dallanır, budaklanır ve böylece insandan beklenilen gaye tahakkuk etmeye başlar.Evet, fıtrat, maddi ve manevi yapının eseridir ve hangi sistem ve fikir olursa olsun, bu yapıyı beraber ele almazsa dengesizlik etmiş ve sırat-ı müstakîmden cehenneme yuvarlanmış olur. Hiçbir beşerî felsefe tek başına insana bu dengeli hali bu zamana kadar temin edememiş, hep yolda kalmıştır. Felsefe tarihi buna şahittir. (76)Hatta sırat-ı müstakîmin Varlık açısından ehemmiyetini ifade eden şu ayet çok çarpıcıdır: ? İnne rabbî alâ sıratın müstakîm ? ( Göz ile görülebilen bir hakikattir ki Rabbim sırat-ı müstakîm üzeredir, her bir şeyi dengeli yapar ve dengede tutar. ) ( Hud suresi 56. ayet ) İmtihan ( Diyalektik ) Hakikati ve İbadet Kâinat Cenâb-ı Hakk?ın Celâlî ve Cemâlî isimleriyle kurulmuş bir sistemdir. Ve bu isimlerin çarpışması ile bu sistem işler. Bediüzzaman Said Nursî, sistemin niçin kurulduğunu ve nasıl işlediğini ve sonucun ne olacağını şöyle ifade eder: ? Şu kâinata dikkat edilse görünüyor ki, içinde iki temel element var ki her tarafa uzanmış kök atmış: Hayır-şer, güzel-çirkin, yarar-zarar, kemal-noksan, ışık-karanlık, hidayet-dalalet, nur-nar, iman-küfür, tâat-isyan, havf-muhabbet gibi eserleriyle, meyveleriyle, şu kâinatta zıtlar birbiriyle çarpışıyor, daima başkalaşma ve değişmelere mazhar oluyor. Başka bir âlemin mahsullerinin tezgâhı hükmünde çarkları dönüyor. Elbette, o iki unsurun birbirine zıt olan dalları ve neticeleri ebede gidecek, merkezileşip birbirinden ayrılacak, o vakit Cennet-Cehennem suretinde tezahür edecektir. Madem beka alemi, şu fanilik aleminden yapılacaktır. Elbette, temel elementleri bekaya ve ebede gidecektir. Evet, Cennet-Cehennem, maddi yaratılış ağacından ebed tarafına uzanıp eğilerek giden dalının iki meyvesidir ve şu oluşumlar silsilesinin iki neticesidir ve şu fiillerin ve işlerin oluşturduğu selin iki mahzenidir ve ebede karşı cereyan eden ve dalgalanan mevcudatın iki havuzudur ve lütuf ve kahrın iki tecellî yeridir ki, İlahî kudret bir şiddetli hareket ile kâinatı çalkaladığı vakit, o iki havuz münasip maddelerle dolacaktır. Şu remizli nüktenin sırrı şudur ki: Hakîm-i Ezelî, daimi mana üreticilikle ve ezelî hikmetinin gereğiyle, şu dünyayı, tecrübeye mahal ve imtihana meydan ve Esmâ-i Hüsnâsına ayna ve kader ve kudret kalemine sayfa olmak için yaratmış. Ve tecrübe ve imtihan ise, neşvünemâya ayine olup büyüyüp gelişmeye sebeptir. O neşvünemâ ise, istidatların yani potansiyel yeteneklerin inkişafına ve açılmasına sebeptir. O inkişaf ise, kabiliyetlerin tezahürüne sebeptir. O kabiliyetlerin tezahürü ise, nisbî hakikatlerin ortaya çıkışına sebeptir. Nisbî hakikatlerin ortaya çıkışı ise, Haşmetli Sânatkârın Esmâ-i Hüsnâsının tecellilerinin nakışlarını ve kodlarını göstermesine ve kâinatı Ehadiyet ve Samediyet-i İlahîsiyle yazılmış mektuplar suretine çevirmesine sebeptir. İşte, şu imtihan esprisi ve teklif sırrıyladır ki, yüce ruhların elmas gibi cevherleri, sefil ve alçak ruhların kömür gibi maddelerinden arınır, ayrılır. İşte, bu bahsettiğimiz sırlar gibi daha bilmediğimiz çok ince, âli hikmetler için, âlemi bu surette irade ettiğinden, şu âlemin başkalaşmasını ve halinin değişmesini dahi o hikmetler için irade etti. Hal değişikliği ve öz değişikliği için zıtları birbirine hikmetle karıştırdı ve karşı karşıya getirdi. Zararları menfaatlerle kaynaştırarak, şerleri hayırlara sokarak, çirkinlikleri güzelliklerle birleştirerek, hamur gibi yoğurarak, şu kâinatı değişme ve başkalaşma kanununa ve hal değiştirme ve tekâmül ( evrim ) düsturuna tâbi kıldı. Ne zaman ki imtihan meclisi kapandı. Tecrübe vakti bitti. Esmâ-i Hüsnâ hükmünü icra etti. Kader kalemi, mektuplarını tamamıyla yazdı. Kudret, san'at nakışlarını tamamladı. Mevcudat, vazifelerini ifa etti. Mahluklar, hizmetlerini bitirdi. Her şey mânâsını ifade etti. Dünya, âhiret fidanlarını yetiştirdi. Zemin, Kudretli Sânatkârın bütün kudret mucizelerini, bütün san'at harikalarını teşhir edip gösterdi. Şu fanilik âlemi, sermedî ve zamünlarüstü manzaraları teşkil eden levhaları zaman şeridine taktı. O Celalli Sanatkârın zamanlar üstü hikmeti ve ezelî mana üreticiliği, o imtihan neticelerini, o tecrübenin neticelerini, o Esmâ-i Hüsnânın tecellîlerinin hakikatlerini, o kader kalemi mektuplarının hakikatlerini, o nümune misali san'at nakışlarının asıllarını, o mevcudat vazifelerinin faydalarını, gayelerini, o mahlûkların hizmetlerinin ücretlerini ve o kâinat kitabının kelimelerinin ifade ettikleri mânâların hakikatlerini ve istidat çekirdeklerinin sünbüllenmesini ve bir büyük mahkeme açılmasını ve dünyadan alınmış misalî manzaraların gösterilmesini ve zâhirî sebeplerin perdesinin yırtılmasını ve her şey doğrudan doğruya Celalli Hàlık?a teslim edilmesi gibi hakikatleri iktiza etti, gerektirdi. Ve o zikredilen hakikatleri iktiza ettiği için, kâinatı başkalaşma ve fanilik sıkıntısından, hal değiştirme ve geçicilikten kurtarmak ve ebedîleştirmek için, o zıtların tasfiyesini istedi ve başkalaşmanın esbabını ve dağınıklıkların sebeplerini ayrıştırmak istedi. Elbette kıyameti koparacak ve o neticeler için tasfiye edecek. İşte, şu tasfiyenin neticesinde Cehennem ebedî ve dehşetli bir suret alıp, taifeleri ? Vemtâzu?l-yevme eyyühe?l-mücrimûn ? (77) ( Sizler, ayrılın, ey mücrimler ) tehdidine mazhar olacak; Cennet ebedî, haşmetli bir suret giyerek, ehil ve ashabı ? Selâmun aleyküm tıbtüm fedhulûha hàlidîn ?[78] ( Size selâm olsun. Buraya ter temiz geldiniz. Ebediyen kalmak üzere girin Cennete ) hitabına mazhar olacak. Ve ayrıca Ezelî Hakîm, şu iki hanenin sekenelerine, kusursuz kudretiyle ebedî ve sabit bir vücut verecek ki, hiç çözülmeye ve başkalaşmaya ve ihtiyarlığa ve dağılmaya maruz kalmazlar. Çünkü dağılmaya sebebiyet veren başkalaşmanın sebepleri bulunmaz. ? ( Sözler, 29. Söz ) İbadet, insanı bu fırtınalı harp meydanı olan, zıtların çarpıştığı yeryüzünde pişirip güç depolatır ve imtihanını iyi verebilmesi yolunda ona yardımcı olur. Kabir ve haşirde ve sonraki yolculuğunda ona azık ve nur olur. İbadet böyle bir imtihan salonunda Bediüzzaman?ın ifadeleriyle insana şunu sağlar: ? İnsan, yaratılış ağacının meyvesi olduğundan, meyve gibi en uzak ve en kapsamlı ve umuma bakar ve umumun vahdet cihetini içinde saklar bir kalb çekirdeğini taşıyan ve yüzü kesrete, fenâya, dünyaya bakan bir mahlûktur. Ubudiyet yani kulluk ise, onun yüzünü fenâdan bekaya, halktan Hakka, kesretten yani çokluktan vahdete yani birliğe ve tekliğe, yaratılış ağacının sonundan başlangıcına çeviren bir vuslat ipi, yahut başlangıç ( mebde? ) ve son ( münteha ) ortasında bir kavuşma noktasıdır. Nasıl ki, tohum olacak kıymettar şuur sahibi bir meyve, ağacın altındaki ruh sahiplerine baksa, güzelliğine güvense, kendini onların ellerine atsa veya gaflet edip düşse, onların ellerine düşecek, parçalanacak, âdi birtek meyve gibi zayi olacak. Eğer o meyve, dayanak noktasını bulsa -ki bu dayanak noktası Uluhiyet ile ifade edilen ilk tecelli-i vahdettir- içindeki çekirdek bütün ağacın vahdet cihetini tutmakla beraber, ağacın bekasına ve hakikatinin devamına vasıta olacağını düşünebilse, o vakit o tek meyve içinde birtek çekirdek, bir hakikat, daimi küllî bir hakikate, bir bâki ömür içinde erişir. Öyle de, insan, eğer kesrete dalıp, kâinat içinde boğulup, dünyanın muhabbetiyle sersem olarak fânilerin tebessümlerine aldansa, onların kucaklarına atılsa, elbette nihayetsiz bir kayba düşer. Hem fenâ, hem fâni, hem ademe düşer. Hem mânen kendini idam eder. Eğer Kur'ân'ın dilinden kalb kulağıyla iman derslerini işitip başını kaldırsa, vahdete müteveccih olsa, ubudiyetin miracıyla kemâlât arşına çıkabilir, bâki bir insan olur.?(79) Yani kulluk insanı Mutlak Varlık olan Cenâb-ı Hakk?ın vahdet tecellisine mazhar eder ve bu tecelliye mazhar olan baki bir varlık kazanır. Kalbindeki aşk-ı beka tatmin olur. İbadet, insanı bir nokta-yı vahdete çevirir ve ona odaklanmakla ancak kalp çekirdeği filizlenir. Çünkü, insanın kalb çekirdeği nefis kabuğu tarafından kuşatılmış haldedir. Bunun çatlatmanın tek yolu eğer kız ise Ehadiyet arşı olan Uluhiyete ihtiyacını hissetmek ve Ondan şefkat beklemek, erkek ise Samediyet arşı olan Rahmâniyete yönelmekle ihtiyacını hissetmek ve dıştaki mükemmelliklere odaklanmak ve ona ulaşmak için kabuğundan çıkmaya çalışmaktır. Ancak o zaman kalb çekirdeği çatlar ve insan kalbi kendisini ayine-i Ehad-i Samed yapacak konuma ulaşır. İnsanlığın ilk zamanlarından bu yana Cenâb-ı Hakk insanları hep bir nokta-yı vahdete yönlendirmiş ta ki kalplerindeki çekirdek, kesrette ve toplulukları da vahşette dağılmasın. İlk zamanlar bunu putlar ile yapmış ve buna müsaade etmiş.[80] Çünkü o zamanlar insanların zihin yapısı iptidai idi. Sonra gelişince soyuta, manaya açılmaya başlayınca Hazret-i Nuh ile başlayan peygamberler silsilesini gönderdi. Bu iptidai dönemde insanları nokta-yı vahdete çevirmede kadın kullanıldı. Çünkü kadın yüzü güzelliğin göründüğü yerdir. Yani Cenâb-ı Hakk?ın cemâlinin aynasıdır. Cemâl ise tecelli-i vahdetin eseridir. Bu yüzden Cenâb-ı Hakk, ilk insanlarda anaerkilliğe izin verdi.[81] Hatta ilk zamanki insanların putları ve Kur?an?ın geldiği Câhiliye toplumunun putlarının çoğunluğu kadın suretindeydi. Zihinler geliştikçe Cenâb-ı Hakk Peygamberler ile onları hakiki manasıyla soyut olan vahdete adım adım yönlendirmek için kıble tayini yaptı. Kıble müminlerin yöneldikleri nokta-yı vahdettir. Bir semboldür. Ona yönelerek Cenâb-ı Hakka kullukta bulunulur. Allah ismi, Cenâb-ı Hakk?ın ilk tecelli-i vahdetidir. Mutlakiyeti zihinler kavrayamayacağı ve Mutlak bir Zâtı tahayyül edemeyip ona kullukta bulunamayacağı için Cenab-ı Hakk ilk tecelli-i vahdeti olan Uluhiyetine insanları yönlendirir ve Uluhiyet perdesinden kullarının teşekkür ve ibadetlerini alır. Uluhiyet kainattaki Vâhidiyet tarzındaki Celâlî ve Ehadiyet tarzındaki Cemâlî tecellilerin -ki kadın yüzündeki güzellik bu Ehadiyet tecellisinin eseridir- vahdet potasında eritildiği kemal noktasıdır. Ubudiyet insanı cemâl şuurundan bir ileri mertebe olan kemâl şuuruna götürür. Varlığın, sınırlı dahi olsa mükemmel olduğunu, kainatın bütün olarak kusursuz olduğunu insana öğretir, gösterir ve yaşattırır. (77)Yasin suresi 59. ayet [78]Zümer suresi 73. ayet (79)Sözler, 24. Söz, 5. Dal, 5. Meyve... [80]Bakınız, Muhyiddin-i Arabî, Füsûsu?l-Hikem, Hazret-i Nuh Fassı... [81]Freud?un kendisi bir Yahudi olmasına rağmen ve Yahudilerde hala bu anaerkilliğin devam ettiği de nazara alınırsa acaba o, nasıl oldu da ısrarla ilk insanların ataerkil olduğunu iddia edebildi şayan-ı hayrettir. Yahudilerin bu anaerkilliği Tevrat?a dayalı bir sistem değildir. Çünkü bütün vahye dayalı dinler ataerkilliği esas alırlar. Anaerkillik somutçu nefsânî güzelliği hedef tutarken, vahye dayalı ataerkillik insana kalbî, ruhânî, aklî soyut kemâlât ve cemâli hedef kılar ve ona doğru yol aldırır. Eymen Erdem AKÇA 09.12.2005 Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ reşha Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 20 Ağustos , 2008 Arkadaşlar okumanızı rica ediyorum, ve tartışmaya hiç bir şekilde girmeyeceğim.. Çünkü dinin sahibi ve realitesini savunduğum varlığın sahibi ben değilim, ve dinde vahy de kimsenin tekelinde değildir.. Bu tarz sizli bizli tartışmaları gereksiz anlamsız görüyorum.. Ayrıca diğer kendisini müslüman olarak niteleyen arkadaşlardan dolayıda önyargılı bi şekilde "sizdemi böyle diceksiniz ha?" tarzındaki söylemlerinizi pek tartışma adabınada uygun görmüyorum.. Saygılar! Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ Kullanışlıtavşan Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Siz materyalizmi Dünya'nın en büyük sorunu olarak görmüşsünüz ama Kuran sizin gibi düşünmüyor, o daha çok kitap-ehli mekkeliler ile uğraşmayı tercih etmiş. Allah putunun materyalizmden anlamasını beklemek saçma olur tabi:) Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ TAKLAMAKAN Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Kur’ân-ı Kerim’de bahsedilen Âdem ve Havva hakikatleri insanlığın kolektif kişiliği ile ilgili iki şahs-ı manevidir, gaybîdir. Her bir kadın, Havva’dır; her bir erkek, Âdem’dir. Aksi halde, hem Âdem’i peygamber veyahut Cenab-ı Hakk’tan kelimeler alan ilhama mazhar bir şahsiyet kabul edip sonra da onu A’raf suresi 189-190. ayetlerin hükmü gereği “ müşrik kabul etmek ” gibi bir çelişkiye düşmek söz konusu olur. Araf Suresi 189. Allah sizi bir tek nefisten yaratan ve kendisi ile huzur bulsun diye eşini de ondan var edendir. (İnsan) eşiyle birleşince eşi hafif bir yük yüklenir (gebe kalır) ve (bir müddet) onu taşır. Gebeliği ağırlaşınca her ikisi de Rableri Allah’a, “Eğer bize iyi ve sağlıklı bir çocuk verirsen, elbette şükredenlerden olacağız” diye dua ederler. Araf Suresi 190. Fakat Allah onlara iyi ve sağlıklı bir çocuk verince de, Allah’ın kendilerine verdiği çocuk konusunda ona ortaklar koşarlar. Allah onların ortak koştukları şeylerden yücedir. Siadi Kurdi her zamanki gibi gene uçmuş. Kollektif bir Ademden ve kollektif bir Havvadan bahsetmiş. Kanıtı var mı yok. Öyle olmadığına dair kanıtı da kendi vermiş. Araf suresi 189 uncu ayet. Ayet gayet basit. Allah sizi tek bir nefisten yarattı cümlesi varken , kollektif Ademi nasıl uydurdu bu Alim , anlamak zor. Hele bu başlıktaki ilk yazıyı yazan yazara ne demeli , Saidi Kurdi rıhlesinden geçmiş besbelli. Deccal zamanında İsa gelecek ve şeriatımla amel edecek. Hadisini ne hale getirip , evirdip çevirmiş. Bahsettiğim yazar parantezleri kullanarak kırmızıladığım cülmeyi aşağıdaki hala çevirmiş. “yanıltmaların ve dengesizliğin etkin olduğu dönemde ,İseviliğin bilinci gelir, denge ve bütünlük ile amel eder.” Tartışma da buradan çıkıyor zaten. Aslına yüklenmesi mümkün olmayan manalar yükleniyor. Ne kadar mantıksız ise , o kadar ilmi oluyor bunlara göre. Bu kişilerin "BAĞIMLI KİŞİLİK " özelliği göstererek , peşlerinden sürüklendikleri Allamei Cİhan Üstadları bu kadar çevirir se , talebeleri daha ileri gider. İmam cemaat ikilemesinde olduğu gibi. Daha neler tersyüz edilecek bakalım. Şaşmıyorum artık. O özelliğimi kaybettim. Şaşamıyorum. Şok oluyorum. Saygılar. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ reşha Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Araf Suresi 189. Allah sizi bir tek nefisten yaratan ve kendisi ile huzur bulsun diye eşini de ondan var edendir. (İnsan) eşiyle birleşince eşi hafif bir yük yüklenir (gebe kalır) ve (bir müddet) onu taşır. Gebeliği ağırlaşınca her ikisi de Rableri Allah’a, “Eğer bize iyi ve sağlıklı bir çocuk verirsen, elbette şükredenlerden olacağız” diye dua ederler. Araf Suresi 190. Fakat Allah onlara iyi ve sağlıklı bir çocuk verince de, Allah’ın kendilerine verdiği çocuk konusunda ona ortaklar koşarlar. Allah onların ortak koştukları şeylerden yücedir. Siadi Kurdi her zamanki gibi gene uçmuş. Kollektif bir Ademden ve kollektif bir Havvadan bahsetmiş. Kanıtı var mı yok. Öyle olmadığına dair kanıtı da kendi vermiş. Araf suresi 189 uncu ayet. Ayet gayet basit. Allah sizi tek bir nefisten yarattı cümlesi varken , kollektif Ademi nasıl uydurdu bu Alim , anlamak zor. Hele bu başlıktaki ilk yazıyı yazan yazara ne demeli , Saidi Kurdi rıhlesinden geçmiş besbelli. Deccal zamanında İsa gelecek ve şeriatımla amel edecek. Hadisini ne hale getirip , evirdip çevirmiş. Bahsettiğim yazar parantezleri kullanarak kırmızıladığım cülmeyi aşağıdaki hala çevirmiş. “yanıltmaların ve dengesizliğin etkin olduğu dönemde ,İseviliğin bilinci gelir, denge ve bütünlük ile amel eder.” Tartışma da buradan çıkıyor zaten. Aslına yüklenmesi mümkün olmayan manalar yükleniyor. Ne kadar mantıksız ise , o kadar ilmi oluyor bunlara göre. Bu kişilerin "BAĞIMLI KİŞİLİK " özelliği göstererek , peşlerinden sürüklendikleri Allamei Cİhan Üstadları bu kadar çevirir se , talebeleri daha ileri gider. İmam cemaat ikilemesinde olduğu gibi. Daha neler tersyüz edilecek bakalım. Şaşmıyorum artık. O özelliğimi kaybettim. Şaşamıyorum. Şok oluyorum. Saygılar. Elbette şaşmamak gerek. Bende insanların ilim adı altında kişilerle uğraşmasına, dil bilmedikleri halde hadis ve ayet yorumlamasına, dil ve kültür seviyesine gelemeyip Âdem olamadıkları halde önüne gelen her ilme yapacak bir eleştiri bulabilmelerine şaşmıyorum.. Akıl göze inince haliyle oluyor böyle şeyler.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ TAKLAMAKAN Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Elbette şaşmamak gerek. Bende insanların ilim adı altında kişilerle uğraşmasına, dil bilmedikleri halde hadis ve ayet yorumlamasına, dil ve kültür seviyesine gelemeyip Âdem olamadıkları halde önüne gelen her ilme yapacak bir eleştiri bulabilmelerine şaşmıyorum..Akıl göze inince haliyle oluyor böyle şeyler.. Benim dil bilmediğimi nerden çıkardınız. Varsayalım öyle. Biraz çalışarak dil öğrenirim de. Siz bağımlı kişilkten kurtulamaz sınız. Eleştiri bile kabul edemiyorsunuz. Saidi Kurdinin namelerini fikir diye getiriyorsunuz. İlk cümlede ele alıp mantıksızlığını orataya koydum. Dilbilgisi hatası var ise yazınız düzeltelim. Sizin aklınız en az benimki kadar çalışıyor ise , akıl yolu ile benim iletime cevap veriniz. Hadi.. Hodri meydan. Saidi Kurdi namalerini bırakın. Cevap verin. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ reşha Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Araf Suresi 189. Allah sizi bir tek nefisten yaratan ve kendisi ile huzur bulsun diye eşini de ondan var edendir. (İnsan) eşiyle birleşince eşi hafif bir yük yüklenir (gebe kalır) ve (bir müddet) onu taşır. Gebeliği ağırlaşınca her ikisi de Rableri Allah’a, “Eğer bize iyi ve sağlıklı bir çocuk verirsen, elbette şükredenlerden olacağız” diye dua ederler. Araf Suresi 190. Fakat Allah onlara iyi ve sağlıklı bir çocuk verince de, Allah’ın kendilerine verdiği çocuk konusunda ona ortaklar koşarlar. Allah onların ortak koştukları şeylerden yücedir. Siadi Kurdi her zamanki gibi gene uçmuş. Kollektif bir Ademden ve kollektif bir Havvadan bahsetmiş. Kanıtı var mı yok. Öyle olmadığına dair kanıtı da kendi vermiş. Araf suresi 189 uncu ayet. Ayet gayet basit. Allah sizi tek bir nefisten yarattı cümlesi varken , kollektif Ademi nasıl uydurdu bu Alim , anlamak zor. Hele bu başlıktaki ilk yazıyı yazan yazara ne demeli , Saidi Kurdi rıhlesinden geçmiş besbelli. Deccal zamanında İsa gelecek ve şeriatımla amel edecek. Hadisini ne hale getirip , evirdip çevirmiş. Bahsettiğim yazar parantezleri kullanarak kırmızıladığım cülmeyi aşağıdaki hala çevirmiş. “yanıltmaların ve dengesizliğin etkin olduğu dönemde ,İseviliğin bilinci gelir, denge ve bütünlük ile amel eder.” Tartışma da buradan çıkıyor zaten. Aslına yüklenmesi mümkün olmayan manalar yükleniyor. Ne kadar mantıksız ise , o kadar ilmi oluyor bunlara göre. Bu kişilerin "BAĞIMLI KİŞİLİK " özelliği göstererek , peşlerinden sürüklendikleri Allamei Cİhan Üstadları bu kadar çevirir se , talebeleri daha ileri gider. İmam cemaat ikilemesinde olduğu gibi. Daha neler tersyüz edilecek bakalım. Şaşmıyorum artık. O özelliğimi kaybettim. Şaşamıyorum. Şok oluyorum. Saygılar. Aslında biliyorum zaman kaybı olacak, ama çatlak nerede biliyor musunuz sayın taklamakan, vahyin keyfiyetini, Allahın varlığının mahiyetini bilmemekte.. Bazı arkadaşlar Alllah putu diyorlar, öyle başlık açmışlar, sonlu sınırlı ihata edemez kainattan uzak ve varolduğu vehmedilen bir Allah iddiası ve Onun özel olarak seçtiği resulü,ve ona kanatlı meleği cebrail tarafından indirdiği Kur-an, yada başka bi yazınızada sizin tabirinizle, 124.000 peygamber göndermekle kendini yalanlayan bir ilah.. Size anlayamıyor oluşunuza kızmakta kendimi haksız görüyorum.. Sekülerizm kasıp kavuruyo insanları, herkes varlık hakkında tek taraflı düşünüyo, bütüncül bir düşünce sistemi yok, kimi kadını savunuyor, kimi erkeğin hakimiyetini, kimi maddeyi savunuyo, kimi uçuyo çok idealist yaklaşıyo, kimi sosyalist kimi kapitalist,herkes varlığın bi köşesinden tutmuş, bana göre hepsi her düşünce sistemi her fikir her felsefi görüş doğru olmakla birlikte,bi açıdan hepsi yanlış, çünkü eksik,çünkü bu gözle görülecek kadar müthiş düzeni bu harika ötesi yapıyı bu sonsuz kudret ve ilim içeren hareket etmesiyle her daim bir kasıt bir iradenin var olduğunu göstern varlığı açıklamaya yetmiyor.. Benim anlatımımda eksik kalıyo.. Gerçekten kendimi her anlamda kuşatılmış eksiksiz bir ilim sahibi oalrak görmüyorum, çok öğrenmem gerek, çok bilmem gerek.. Bu sebepten yazılara ara verip belli konularda gelişmem lazım.. Bu arada ben forumda yeni değilim, 2 sene öncesinde enkas nickiyle yazıyordum, ne var ki şifremi unuttum Kısaca vahy hakkında şunu söyleyebilirim, vahy 2 kere 2 nin her yerde 4 etmesi gibi bir gerçek, fakat bu ilmi sembol, zaman zaman kendini 4 kalem 4 çocuk 4 kitap 4 gezegen 4 galaksi 4 atom olarak göstersede hepside 2 tane 2 nin yanyana gelmesiyle oluşmuştur.. zamanlar değişsede mekanlar değişsede değişmeyen birşey var, oda her zaman ve her yerde 2 kere 2 nin 4 ettiği,, biz buna ilmin realitesi diyoruz, vahyde, böyle bir ilmi gerçekliktir, varlıktan süzülen hayat, hayattan süzülen his ve şuur, ondan süzülen akıl,özerk bilinç, ve nihayet vahye namzetlik.. öyle bir beyin ki, tüm evrim sürecini yapısında saklıyor, öyle bir dna ki kaderi bir program,geçmişi ve geleceği içinde barındırıyor, bu vech ile vahy, kainatın varlığın dna sı, ruhu, genomudur, hangi topluma hangi zamanda gelirse gelsin ifade ettiği mana aynıdır.. Girdiği topluma düzen ve canlılık verir.. elbisesi, dil yapısı,ifade şekli, şeriatler toplumlara göre değişir,ama amaç tektir, sonsuz bir bilgiye dayanan bir düzenleme canlı kılma eylemi.. Cebrail, Allahın iletişimcisi, Cebraile külli akıl derler, hani süper ego deriz ya, kendi benimizden egodan id den ayrı toplumun oluşturduğu bir benlik, işte vahy de tüm varlığın oluşturduğu bir akıl bilinç vasıtasıyla cebrail ile gelir.. Resullerin bir yatay gelişmesi birde dikey gelişmesi mevcuttur, miraç denen hadise, tüm peygamberler hatta tüm insanlar için vardır, yükseliş demektir,dikey yükseliş,bunun en alasını hz. Muhammed sav yaşamıştır, gelmiş ve geçmiş tüm ilimler açılmıştır, beyin hakkında var olan bilgilerinize arz olunur.. Müceddid meseleside yine dinin özü aslı ile alakalı değildir, hiç bir müceddid gelip Âdemden beri (yani insanlığın ilk medenileştiği zamandan) beri kötü olan adam öldürmek ve zina etmek gibi başkasının hakkına tecavüz edip dengeyi sarsıcı şeyleri değiştiremez, değiştirse zaten müceddid değildir, yada Allahın varlığı birliği bütünlüğü ile ilgili temel akideleride değiştiremez, değiştirdiği sadece o asra uygunluktur, belli başlı şeylerdir.. Yani özde bir değişme olmadığı için, size diyebilirim ki, ilk inen vahy de hz. Nuha anlatılmak yaşattırılmak istenen ne ise, ki insanlık o dönemde öyle güzel medeniyetler kurmuş ki tarih okurken şaşıyorum, demek sonsuz bilgiye dayalı vahy ile kurmuşlar.. neyse.. Hasılı kelam vahyin özü aynıdır, değişmez, değiştirilemez, 2 kere 2nin 4 etmesi gibi gerçektir, sadece şeriatlar (şartlar demektir) değişir, oda zamanın değişmesinden kaynaklanır, her bir toplum her bir zaman dilimi o vahye o yüksek bilgiye bir elbisedir, bir kılıfıtr... Mesela şöyle düşünün çok maharetli bir usatasınız, her mutfakta farklı sebzeler farklı baharatlar var, farklı malzeme, ama sizdeki hüner maharet değişmez birşey, bütün mutfaklarda çok güzel ama birbirinden farklı yemekler yapıyorsunuz, aşçılığınız ustalığınız maharetiniz ve yemeği lezzetlendiriş biçiminz değişmesede yemekler farklı oluyor.. ve daha bir sürü.. Foruma belli bi süreliğine veda ediyorum.. Kendimi ilmen ve aklen hazır hissettiğim bir zamanda geri döneceğim.. Selam ve sevgiler.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ reşha Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Benim dil bilmediğimi nerden çıkardınız. Varsayalım öyle. Biraz çalışarak dil öğrenirim de. Siz bağımlı kişilkten kurtulamaz sınız. Eleştiri bile kabul edemiyorsunuz. Saidi Kurdinin namelerini fikir diye getiriyorsunuz. İlk cümlede ele alıp mantıksızlığını orataya koydum. Dilbilgisi hatası var ise yazınız düzeltelim. Sizin aklınız en az benimki kadar çalışıyor ise , akıl yolu ile benim iletime cevap veriniz. Hadi.. Hodri meydan. Saidi Kurdi namalerini bırakın. Cevap verin. Vereceğim merak etmeyin ama şimdi çok daha önemli bir iişim var.. Sizden korkan sizin gibi olsun sayın taklamakn.. Cevap vermeme sebebim eleştiriyi çok basit ve üstünkörü ve detaya dayalı gördüğüm içindi.. daha sonra görüşürüz.. saygılar.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ reşha Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Benim dil bilmediğimi nerden çıkardınız. Varsayalım öyle. Biraz çalışarak dil öğrenirim de. Siz bağımlı kişilkten kurtulamaz sınız. Eleştiri bile kabul edemiyorsunuz. Saidi Kurdinin namelerini fikir diye getiriyorsunuz. İlk cümlede ele alıp mantıksızlığını orataya koydum. Dilbilgisi hatası var ise yazınız düzeltelim. Sizin aklınız en az benimki kadar çalışıyor ise , akıl yolu ile benim iletime cevap veriniz. Hadi.. Hodri meydan. Saidi Kurdi namalerini bırakın. Cevap verin. Kim demiş eleştiri kabul edemediğimi.. Siz buna eleştirimi diyorsunuz, ya böyle bir üslup görmedim ben.. Hadi bari bende seviyemi düşüreyim.. Sayın Taklamakan şu sorularınıza cevap verip çıkacağım zira vakit kaybına uğruyorum, tekamülden geri kalacağım, hala materyalist bir zihniyetin esiriyim! anlık düşünüyorum! geçmiş ve gelecek muvazenesini kuramıyorum! okumam ve öğrenmem gerek her şeyi!! Said-i Kürdinin nameleri sizi ne kadarda zıvanadan çıkarıyor, lütfen sakin olun! Madem o kadar değersiz sizde bu kadar üzerinde durmayıverin olsun bitsin.. Yoksa yarasanın ışıktan korkması gibi bir durum mu hasıl oldu.. *** Araf Suresi 189. Allah sizi bir tek nefisten yaratan ve kendisi ile huzur bulsun diye eşini de ondan var edendir. (İnsan) eşiyle birleşince eşi hafif bir yük yüklenir (gebe kalır) ve (bir müddet) onu taşır. Gebeliği ağırlaşınca her ikisi de Rableri Allah?a, ?Eğer bize iyi ve sağlıklı bir çocuk verirsen, elbette şükredenlerden olacağız? diye dua ederler. Araf Suresi 190. Fakat Allah onlara iyi ve sağlıklı bir çocuk verince de, Allah?ın kendilerine verdiği çocuk konusunda ona ortaklar koşarlar. Allah onların ortak koştukları şeylerden yücedir. Siadi Kurdi her zamanki gibi gene uçmuş. Kollektif bir Ademden ve kollektif bir Havvadan bahsetmiş. Kanıtı var mı yok. *** Burada ne var hiç anlamadım, evet Allah insanlığın manevi kollektif kişiliğinden bahsederken Âdemi kullanıyor, ve ona esma taliminden vesaire bahsediyor, daha çok manevi yönleri.. Tek bir nefisten yaratılmak derken insanın biyolojik yönü- kelime nefs-i vahide, yani tür birliği demek, kadında erkekte insandır ya o vech ile.. görene.. görene.. köre ne? **** Deccal zamanında İsa gelecek ve şeriatımla amel edecek. Hadisini ne hale getirip , evirdip çevirmiş. Bahsettiğim yazar parantezleri kullanarak kırmızıladığım cülmeyi aşağıdaki hala çevirmiş. ?yanıltmaların ve dengesizliğin etkin olduğu dönemde ,İseviliğin bilinci gelir, denge ve bütünlük ile amel eder.? ***** Deccal ne demek? İsa kim, ne yapmış, misyonu ne? Kelimenin etimolojisi ne? Şeriat ne demek? Edebiyat nedir? Arapça nasıl bir dildir? Yapısı nedir? Ne nerede niçin kullanılmıştır? Amel etmek nedir? Daha önce bende böyle mekanik bakıyordum, sanıyordum ki; bir deccal var, canavar gibi bişey tek gözlüymüş derlerdi tavsif ederken, o sırada göğe kaldırılmış! Hz. İsa inecek ordu toplayacak deccal ve taraftarlarıyla savaşacak, şeriat-ı muhammedi ile (artık oda neyse) amel edecek.. falanda fıstık.. Daha çok hadis var böyle.. Ya şimdi ne kadar da iyi anlıyorum neden önce Âdemiyet vardı vahy ve din sonra geldi.. Evet insanlık dil bilmeden hiç bi zaman din ehli olamazlar, ben bunu sizin şahsınıza karşı söylememiştim daha önceki eleştirimde, bu insanlığın bugünkü çıkmazı, teisti ateisti farketmiyor.. Deccal yanıltan demektir, tek gözlü olması tek taraflı olmasıdır,buda dengesizliktir,tek kanatlı kuş uçamaz, bugün kendimdende biliyorum kalbim somuta maddi olan herşeye meftun, düşünürkende somut düşünmek istiyorum, bu asırdaki somutçuluğa işaret ediyor bence.. Buda dengesizlik oluyor, ve ben şuan bu dengesizliğimin ahirinde vicdan adlı cehennemde yanıyorum.. neyse.. ŞERİAT-İ MUHAMMEDİYYE= şeriat bildiğim kadarıyla şartlar demektir, muhammedi şartlar, HZ.Muhammedin misyonuna bakalım, geldi ve ne yaptı onun şeriatı, tevrat ile incili dengeledi, mekke ile medineyi dengeledi, madde ile manayı dengeledi herşeyde aklınıza gelen gelecek herşeyde o tam bir denge adamıydı.. Hani dini literatürdede geçer ya "sırat-müstakim" diye, Bana göre en büyük mucizeside budur, ayı ikiye yarmaktan ötedir.. Ah o denge, kendi hayatımda dahi ne kadar muhtacım.. Neden hz.isa geliyor, (kısaca) onun misyonu Roma'nın o müthiş materyalizmini tek taraflılığını dengeye getirmek ve yahudilerin şeriat ,fıkıh içinde boğulup kaybettikleri özü, dinin aslını ruhunu ,manasını hatırlatmaktı,nitekim incildeki yüzlerce ayetle sabittir bu hakikat dilerseniz örneklendiririm.. Şimdi bu bilgiler ışığında şu hadisi, Deccal zamanında İsa gelecek ve şeriatımla amel edecek. bu mana ile; yanıltmaların ve dengesizliğin etkin olduğu dönemde ,İseviliğin bilinci gelir, denge ve bütünlük ile amel eder.? yorumlamakta ne var anlamış değilim.. Yok diyorsanız buyrun deyin yahu! Deyin. Allah'ta "eledim eledim" diyor, selektion ** Tartışma da buradan çıkıyor zaten. Aslına yüklenmesi mümkün olmayan manalar yükleniyor. Ne kadar mantıksız ise , o kadar ilmi oluyor bunlara göre. *** Bunlar sizi çok seviyor *** Bu kişilerin "BAĞIMLI KİŞİLİK " özelliği göstererek , peşlerinden sürüklendikleri Allamei Cİhan Üstadları bu kadar çevirir se , talebeleri daha ileri gider. İmam cemaat ikilemesinde olduğu gibi. Daha neler tersyüz edilecek bakalım. **** Hakikate bağımlıyım, hakikati seviyorum, kim söylerse söylesin hakikate aşığım.. Siz dahi söyleseniz ben hakikatin kendisine bağlıyım bağımlıyım, hastayım... var mı? neler ters yüz edilecek , çirkinlikler güzelliğe, yalanlar doğrulara, hurafeler hakikate, siz arkadaşlarımda iman-ı billaha, inşaallah.. *** Şaşmıyorum artık. O özelliğimi kaybettim. Şaşamıyorum. Şok oluyorum. Saygılar. *** Allah çeşitliliği sever, daha neler görürsünüz neler, o yüzden şaşmayın, şokta olmayın mazaallah.. bendende size saygıyla birlikte tek bir nefisten yaratılmış olmak hasebiyle kucak dolusu sevgiler.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ TAKLAMAKAN Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 21 Ağustos , 2008 Uzun lafın kısası , Siz üstadınızın peşinden gidin. Bilmi onun kitaplarında arayın. Bizim yolumuz sizinkinden farklı. Saygılar. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ kafedengi Gönderi tarihi: 28 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 28 Ağustos , 2008 ateizm ve materyalizm hangi açılardan dünyanın en büyük sorunları oldu.birkaç örnek verirsen çok güzel olacak. ateizm dünyaya ne zarar vermiştir ? materyalizm ne zarar vermiştir ? eğer mantıklı açıklamalar yapacaksan bekliyorum, yoksa sen de diğerleri gibi "ateisler çoğaldı, fuhuş arttı, Allah da bize ceza verdi, dünya helak oldu " veya, " komunistler arttı, dindarlar azaldı, Allah da bize ceza verdi, dünya allak bullak oldu " *********** ateızmın dunya ve ınsanlar ıcın bır zararını soyleyemem cunku etrafımda boyle ınsanlar yok '' cok sukurkı yok ama yanlıs anlasılmaması ıcın soyluyorum kımsenın ınancsız olmasını tercıh etmedıgım ıcın boyle dıyorum yoksa etrafımda olmalarından rahatsızlık duymam'' ancak materyalızm ıcın aynı seyı soyleyemem cunku, ''Materyalizm yalnızca maddenin gerçek olduğunu, madde ve maddenin değişimleri dışında hiçbir şeyin varolmadığını, varlığın madde cinsinden olduğunu öne süren görüş; yer kaplayan, girilmez, yaratılmamış ve yok edilemez, kendinden kaim olan, harekete yetili maddenin, evrenin biricik ya da temel bileşeni olduğunu savunan varlık anlayışdırı. Evrendeki tek tözün madde olduğunu, varlığın fiziki bir nitelik taşıdığını ve evrende tinsel bir tözün bulunmadığını öne süren görüş, ve indirgemeci bir öğreti olarak materyalizm yalnızca maddeye varlık yükler, zihin ya da ruba bağımlı bir gerçeklik ya da ikinci dereceden bir varlık verir veya ruhun hiçbir şekilde varolmadığını öne sürer. Gerçek dünyanın, halleri ve ilişkileri itibariyle değişen maddi şeylerden meydana geldiğini savunan maddecilik, maddi bir şey ya da nesneyi ise, sadece mekan ve zaman içinde olma, şekil, büyüklük, kütle, katılık, sıcaklık türünden fiziki özellikler sergileyen bir şey olarak tanımlar''. ozetlemek gerekırse madde olmayana varlık yuklemeyen bır anlayıs. bu yanlıs anlayıs ınsanlara bılımsel oldugu one surulen makaleler ıle sunuldugunda yanlıs muhakemelere sebep olmaktadır. ayrıca aklıma gelen bıseyı daha soylemek ıstıyorum daha dogrusu bılenlere sormak ıstıyorum: varlığın madde cinsinden olduğunu öne süren görüş; yer kaplayan, girilmez, yaratılmamış ve yok edilemez, kendinden kaim olan, harekete yetili maddenin, evrenin biricik ya da temel bileşeni olduğunu savunan varlık anlayışı ıse GOLGE nedır. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ hakanaytac Gönderi tarihi: 28 Ağustos , 2008 Paylaş Gönderi tarihi: 28 Ağustos , 2008 ateızmın dunya ve ınsanlar ıcın bır zararını soyleyemem cunku etrafımda boyle ınsanlar yok '' cok sukurkı yok ama yanlıs anlasılmaması ıcın soyluyorum kımsenın ınancsız olmasını tercıh etmedıgım ıcın boyle dıyorum yoksa etrafımda olmalarından rahatsızlık duymam'' ancak materyalızm ıcın aynı seyı soyleyemem cunku, ''Materyalizm yalnızca maddenin gerçek olduğunu, madde ve maddenin değişimleri dışında hiçbir şeyin varolmadığını, varlığın madde cinsinden olduğunu öne süren görüş; yer kaplayan, girilmez, yaratılmamış ve yok edilemez, kendinden kaim olan, harekete yetili maddenin, evrenin biricik ya da temel bileşeni olduğunu savunan varlık anlayışdırı. Evrendeki tek tözün madde olduğunu, varlığın fiziki bir nitelik taşıdığını ve evrende tinsel bir tözün bulunmadığını öne süren görüş, ve indirgemeci bir öğreti olarak materyalizm yalnızca maddeye varlık yükler, zihin ya da ruba bağımlı bir gerçeklik ya da ikinci dereceden bir varlık verir veya ruhun hiçbir şekilde varolmadığını öne sürer. Gerçek dünyanın, halleri ve ilişkileri itibariyle değişen maddi şeylerden meydana geldiğini savunan maddecilik, maddi bir şey ya da nesneyi ise, sadece mekan ve zaman içinde olma, şekil, büyüklük, kütle, katılık, sıcaklık türünden fiziki özellikler sergileyen bir şey olarak tanımlar''. ozetlemek gerekırse madde olmayana varlık yuklemeyen bır anlayıs. bu yanlıs anlayıs ınsanlara bılımsel oldugu one surulen makaleler ıle sunuldugunda yanlıs muhakemelere sebep olmaktadır. ayrıca aklıma gelen bıseyı daha soylemek ıstıyorum daha dogrusu bılenlere sormak ıstıyorum: varlığın madde cinsinden olduğunu öne süren görüş; yer kaplayan, girilmez, yaratılmamış ve yok edilemez, kendinden kaim olan, harekete yetili maddenin, evrenin biricik ya da temel bileşeni olduğunu savunan varlık anlayışı ıse GOLGE nedır. bütün bunlar yerinde ve istenen cevaplar değiller. ben arkadaşımızın ateizmin ve materyalizmin dünyaya ve insanlığa nasıl zarar verdiğini sordum, kendisi bana ayetleri ve dini bilgileri söylüyor... siz ateizme karşılık dini bilgi veremezsiniz. çünkü ateizm onları kabul etmez... ancak tüm bu ısrarlı soulara rağmen cevap verilmiyor... verilecek bir cevap yoksa onu anlarım.. demek ki ateizm, materyalizm insanlığa ve dünyaya hiçbir kötülük etmemiştir... insanların inanmamasıyla veya materyalizm felsefesiyle kötülük yapmanın hiçbir bağlantısı yoktur çünkü... arkadaşların da iddiaları geri çekmesini istiyorum.... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.