KİMDİR AYDIN ? KAFASINI KUMA GÖMENLER Mİ?, KİŞİSEL ÇIKARLARI UĞRUNA ,HALKINA SIRTINI DÖNELER Mİ ?

[Φ SeDatsan]

KİMDİR AYDIN ? KAFASINI KUMA GÖMENLER Mİ?, KİŞİSEL ÇIKARLARI UĞRUNA ,HALKINA SIRTINI DÖNENLER Mİ?

 

 

 

 

Aydın denince akla 'kuşum aydın' gelmez!

 

Kendisini aydın sanan, bürokrasiden geçinen, sömürü ve baskının devamı için akıl hocalığı yapan zatı muhteremler de aydın değildir.

 

İsminin önünde titrlerin, etrafında asistanlarının, dizim dizim kitapların sahibi olmak da aydın olma için yeterli değildir.

 

Hangi hükümet başa geçerse onun borazanı olandan hiç aydın olmaz.

 

Aydın olmak öyle dolaylı, dolambaçlı bir iş de değildir.

 

 

 

KİŞİSEL ÇIKARI UĞRUNA TOPLUMA SIRTINI DÖNELER Mİ ?

 

Aydın ezenin karşısında ezilenin yanında olandır.

 

Aydın her şeyden önce, haksızlığa, baskıya, sömürü ve şiddete karşı çıkan ve bunun değiştirilmesi için çaba sarf edendir. Yani, kalemini, yeteneğini ve gücünü eşitlik için, özgürlük, barış ve kardeşlik için değerlendirendir.

 

Türkiye gibi bir ülkede, devlet katında itibar sahibi olanın, ayrıcalıklar elde edenin, durmadan taltif edilip, ödül üzerine ödül, makam üzerine makam alanın, titr üzerine titr asanın aydınlığı yanında 'kuşum aydın' kral kalır!

 

Aydın, sömürü ve şiddet aygıtı ile problemlidir.

 

Bundan dolayıdır ki, aydınlar sürekli olarak baskı ve şiddete maruz kalmışlardır. Açın bakın Türkiye'nin tarihine, aydınların kimler olduğunu görürsünüz.

 

Türkiye'de her dönem aydınlar hedefte olmuştur. Kovuşturmaya uğramayan, hakkında dava açılmayan, yazdıkları yasaklanmayan, göz altında tutulmayan, takip edilmeyen, sürgün yaşamayan, hapis yatmayan, yardım ve yatakçılıktan damga yemeyen aydın var mı?

 

Aydınlar sürekli olarak baskı ve şiddetin hedefi olmuştur.

 

Aydının yazdıkları, ürettikleri ve söyledikleri karşısında devletin gösterdiği tutum, aydının niteliğini ve safını da ortaya çıkarır.

 

Gerçek aydın halk nezdinde itibarlıdır. Eğilip-bükülmez. Ve devlete, sisteme, bürokrasiye ve binbir zorluğa rağmen, tüm güçlükler karşısında onurlu davranarak, mücadele ederek ilerler.

 

Aydın dünyayı anlayan ve yorumlayandır. Bir fikri ve zikri olan ve bunu icra edendir.

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KİMDİR AYDIN ?

 

Fikri ve zikriyle kimden yana, nasıl bir sistemden, nasıl bir gelecekten yana olduğu kişinin aydın olup olmadığını da göstermektedir.

 

Aydın ırkçı ve şoven dalgaya kapılmayan, bayrak, ezan, millet kavramlarını suistimal etmeyen bunların sömürüsünü yapmayandır. Aydın otoritenin karşısında titremeyen hazırola geçmeyendir.

 

Ezilen insanların hak ve özgürlükleri karşısında, eşitlik, barış ve özgürlük için çaba sarf eden, otoriteyi zalımı yargılayan, eleştiren ve haksızlığa karşı ezilenler için tutum belirleyendir. Ezilenler için tutum belirlemekten kaçınmayandır.

 

Türkiye'de de böyledir. Şiiri, öyküsü, hikayesi, romanıyla, düşüncesi ve çabasıyla aydın ezilenden, emekten, barış ve demokrasiden yana olandır.

 

Ve çoğunlukla aydınlar gerici ve baskıcı sistemin yöneticileri tarafından 'vatan haini' olarak damgalanmışlardır. Ve Nazım Hikmet 'Vatan Haini' şiiriyle aydını da tarif etmiştir.

 

Nazım Hikmet, Aziz Nesin, Yılmaz Güney, Rıfat Ilgaz, Enver Gökçe, Yaşar Kemal ve daha nice aydın devlet katında vatan haini damgası yiyerek aydınlığını kanıtlamıştır. Sanatçı Selda Bağcan bir aydın tutumu sergilediği ve devletin baskı ve şiddet yüklü politikaları karşısında tutum aldığı içindir ki, birkaç hafta önce Havaalanında pasaportuna el konularak ifadesi alınmak üzerek gözaltına alınmıştır.

 

İşte bir örnek; Halkına bağlı bir aydın...

 

RIFAT ILGAZ

 

Ülkemiz toplumcu-gerçekçi şairlerinin başta gelenleri arasında yer alan Rıfat Ilgaz, aynı zamanda yaşamıyla da halka bağlı aydın tipinin simgeleşmiş bir ifadesi olmuştur. 1911 yılında Cide’de doğan şair, Anadolu’da ve İstanbul’un çeşitli semtlerinde öğretmenlik yaptı.

 

Fakat öğretmenliğinde de, yazarlık yaşamı boyunca da baskılar, sürgünler, hastalıklar yakasını bırakmadı. Buna rağmen halkın her sorunu hakkında fikir üretmeyi bırakmayan şair, tüberküloz teşhisiyle yattığı hastanelerde edebiyatımızın en güzel mizah hikâyelerini yazdı.

 

Bu nedenle yazdıklarıyla olduğu kadar yaşamıyla da nasıl bir aydın sorumluluğu taşıdığını göstermiştir.

 

Yazının peşinden gitmek

 

“Türk Edebiyatı’nın çınarı” olarak anılan Rıfat Ilgaz’ın eserlerinde günlük dili geliştirip zengileştiren yalın bir anlatım hakimdir. 1976’da yayımlanan “Sarıyazma” romanı gazetecilikten emekli olduktan sonra Cide’ye yerleşmesiyle başlar ve Ilgaz’ın Osmanlı zamanında yaşanmış çocukluğuna giden, geri dönüşlerle süren kendi hayat hikâyesini anlatır. Ortaokul yılları, acı aşk şiirleri yazan ama sevdiğine uzaktan bakarak iç çeken bir çocuğun samimi hayatıdır. Zor bela okunan yıllardır bunlar, yoksullara okul kapıları kapalıdır. Güç bela liseyi bitiren Ilgaz binbir zorlukla öğretmenliğe başlayışını ve bu mesleğe olan sevgisi, halkı bilinçlendirme, çocuklara ilerici bir eğitim verme savaşını anlatır.

 

Çocukları başarılı ve sevilen bir öğretmen olmasına rağmen sürekli baskı görür ve suçlanır. Sarıyazma yazarın ilk şiir kitabı Yarenlik’ten Sınıfa, Yaşadıkça’ya ve daha sonraki kitaplarına yazarlığını da anlattığı romanıdır. Sınıf kitabının yargılanışı, hapsi ve hapisten çıktıktan sonraki hastene günleri, oralarda sürdürdüğü yazarlığı dikkat çeken bir mücadele örneği olarak anlatılır. Yine çalıştığı gazeteleri, Marko Paşa gibi dergilerin yayın serüvenini, Sabahattin Ali, Aziz Nesin, Orhan Kemal gibi aydınlarla olan dostluğunu; içilen şarapların muhabbet sıcaklığında anlatılışı bir dönemi canladırır. Evliliği, çocukları, tutukluluk yıllarıyla bütün yaşamını bu kitapta anlatan yazarın, halka bağlı bir aydının çileli, umutlu, zor yaşamını da örnekler yer almaktadır.

 

İŞTE YAŞADIĞI TOPLUMA DUYARLI BİR BİREY,

İŞTE TOPLUMCU AYDIN,

İŞTE İNSAN..