bir temmuz akşamı şiirleri..

[Misafir isimsizuye]

–bu şiirler Yâsemin’le geçirdiğimiz güzel gecenin anısına yazılmıştır–

 

I.

 

“Her gece yollarda gözledim seni

İnan ki gönülden özledim seni

Güllerde aradım yakan bûseni

Unutmam sevgilim, unutmam seni”

 

Doğru frekansı buldun mu,

düğmeyle oynamayacaksın..

Üzerinde tâze deniz kokusu taşıyanı görünce,

kafanı çevirmeyeceksin..

Ve bu balığı rakı olmadan yemeyeceksin..

 

II.

 

katharsiz ırmağından çıkıp yamacıma sokulan güzel kız,

n’olur ört üzerini, üşüme..

üşüyüp de hasta olma,

hasta olup da doktora gitme,

ameliyat olup da kolunu bacağını kaybetme..

 

III.

 

ayrılık çeşmesi yandan akıyor yandan,

elim bağlı, kolumda kalmadı derman..

be hey kara yiğidim be hey de hey!..

kaç kurşundan kaçıp kurtuldun da,

bir sineğe mâğlûp oldun..

be hey kara yiğidim be hey de hey..

 

IV.

 

bâzı bir çiçeğin açışında,

bir kelebeğin kanadında belki,

ama en ince lirikalarımda mutlakâ:

işte, ben geldim ölüm!..

sana meydan okumaya geldim..

 

varlık ile yokluk..

en gizli ürpertilerin sefâlet tefrikası..

neden sonra duyar dururum,

sırasında kendi karanlığında kaybolanların

yüreklerinde patlayan işâret fişeklerini..

işte, ben geldim ölüm!..

seni sulu sepken duygusallıklara mahkûm etmeye geldim..

 

dünyâya hâkim olduğunu sanan insan,

midesinde azıcık gaz birikti mi,

anlar acziyetini..

âb-ı hayat suyunu içtiğini sanan insan,

ağzına azıcık ekşilik bulaştı mı,

anlar hayâtın güzelliğini..

işte, ben geldim ölüm!..

yeni besteler yapıp seni kovmaya geldim..

 

sıcaktan bunaldığım bu temmuz akşamında,

ağır ayak bir şiir hâleleniyor,

yanı başımda bir denizkızı bağdaş kurmuş,

en coşkun sevişleriyle beni dinliyor..

işte, ben geldim ölüm!..

yeni şiirler yazıp seni öfkemde boğmaya geldim..

 

29.07.07