içimdeki deniz

ben senden önce düzeltmiştim cyrano mafya

şşşttt memleketime niye kaş çatıyon kardeş italya

hadi kızlar birbirimizin adına isteyelim eşyalarımızı

ÇOK SEVDİĞİM EŞOFMAN TAKIMIMI ONA VERMİŞTİM,BİR TANE DE KİTABIMI VERMİŞTİM ONU DA GERİ İSTİYORUM DUY BENİ VER EŞYALARIMI YAHUUUU ŞİMDİ BUNLAR İÇİN ARANMAZ Kİ ADAM 10 AY OLMUŞ YUH DER

DAVARO

ucuz

sahte

repertuar

deniz baykal

en sevdiğim duvar yazısı birini seviyorsan serbest bırak geri dönerse senindir dönmezse zaten hiçbir zaman senin olmamıştır.

parti

nice yıllara

'Yildizlar atesböcegi sanilmaktan korkmazlar'. Ne güzel bir laf Tanrim.! Düsünüyorum da, sanirim en büyük korkumuz oldugumuz gibi görünmek. Yumusacik kalbimizin fark edilmesi, naif yönlerimizin kesfedilmesi, cesaretsizligimizin anlasilmasi, korkularimizin paylasilmasi sanki zarar görecegimizin en büyük isareti. Kabuklarimizin altinda kendimizi saklamakta ne kadar da ustayiz. Ve ne kadar güçlü korunuyoruz, kalkanlarimizin ardinda. Hissedilmeden, el degmeden, sevgimizi göstermeden. Istiridyeler, deniz minareleri, midyeler. Kirpiler ve kaplumbagalar gibi. Sahi koruyor mu bizi bu çatlamamis sert kabuk? Kimse incitemiyor mu duygularimizi, inançlarimizi, benligimizi? Yoksa zarar mi veriyor bu ürkeklik, bu kabuk bize.? Hissettiklerimizi gölgeliyor, yansitmiyor mu gerçek kimligimizi? Duygularimizi bastiriyor, el ele tutusmamizi engelliyor mu? Eger bir yildiz gibi isil isilsam ve bir yildiz kadar parlak. Ne çikar atesböcegi sansalar beni.? Belki en hoyrat yürek bile atesböceginin o uçucu, masum, sevimli çocuksuluguna el kaldirmaya kiyamaz? Güçlü kapilarin arkasina kilitlemesem kendimi, korkakligimi, sevgi istegimi en insani yönlerimi kayitsizca sunabilsem bu sert kabugun agirligindan kurtulup bir kus gibi uçacagim özgürce. Anlasilacagim ve bir ayna gibi yansiyacagim karsimdakine. O da çözülecek belki. Samimi ve güvenliksiz, silahsiz biriyle göz göze gelince. Oysa bir görebilsek bunu. Kalmadi böyle insanlar demesek. Güven duygusuna bu kadar muhtaç olmasak. Kirilmaktan korkmasak. Incinsek, yaralansak. Ne olur bir darbe daha alsak. Yeniden açsak kendimizi, atabilsek o kabugu. Denesek. Risk alsak. Yanilsak. Fark etmez. Tekrar, tekrar bikmadan denesek. Ve kucaklassak yeniden. Tipki eskisi gibi. Ne oldugunu anlayamadigimiz o onbes yildan öncesi gibi. O zaman fark edecegiz. Ne kadar özledigimizi birbirimizi. Neler biriktirdigimizi, kaybolan degerlerimizi ne kadar özledigimizi. Beraber geldik beraber gidiyoruz oysa. Vakit az, paylasmak, sarilmak için. Yasadigimiz cografya zor, sartlari agir. Yüregi daha fazla küstürmemek lazim. Sirtimizda agir küfeler, her gün katlanan. Ve kosullar bir türlü düzelmeyen. Sevgiye çok ihtiyacimiz var. Ufukta kara bir kis görünüyor. Ancak birbirimize sokulursak atlatiriz o günleri. Kirin o sert, o agir kabuklarinizi. Kurtulun bu yükten. Korumuyor o kabuklar, aksine zarar veriyor bize. Yalnizliga mahkum ediyor bizleri. Hem hepimiz bir yildiziz. Ne çikar atesböcegi sansalar bizi. Rabindranath Tagore

Basit yasayacaksin. Basit.Mesela susayınca su içecek kadar basit... Dört çıkacak, ikiyi ikiyle çarptığında. Tek düğmesi olacak elindeki cihazin; tek bir düğme, tek bir cümle gibi... Sevince lafı dolandırmadan soylediğin"seni seviyorum" gibi. Basit bir öpücük yetecek sana... Basit, sıcak bir öpücük; ve o opücükle dolacak tüm günlerin, tüm düşlerin. O öpücük için yapacaksın hayatının kavgasını, öpücük için yiyeceksin hayatının dayağını.Kabak çekirdeği verecek sana rakamların veremediği mutluluğu. El yazısıyla yazılmış eğri büğrü bir mektup olacak en değerli kağıdın -hep yanında taşıdığın, atmaya kıyamadığın. İki harekette giyiniverecek,iki harekette soyunuvereceksin. Kısacık olacak uyanman ve yola çıkman arasında geçen süre; Kısacık olacak sıcacık kollara dolanman ve yolculuklara çıkman arasında geçen süre. Kendin bile anlayabileceksin yazdıklarını;bakışların bile anlatabilecek kendini. Beklentilerin de basit olacak:Kaf Dağı'nın önünde bekleyecek mutluluklar. Bir ıslıkta bulabileceksin en uzun dostluk romanını; ya da bir damla gözyaşı yaşatacak sana en ucuz aşk romanını. Pankreasının sağlığına dua edeceksinkapatırken gözlerini. Zafer işareti yapacaksın tuvaletten çıkarken. Bir kaşarlı tost olacak aradığın nasıl oturacağını bilemediğin sofrada, parmakların en kıymetli çatalın. Yine, aynı parmaklar çözecek en karmaşıkdenklemleri. İskender'in kılıcı duracak avukat rehberininyanında. Bir filarmoni orkestrası veremeyecek sana kontrplak bir gitarda doğru basılmış bir "fadiyez"in mutluluğunu. Makyajı ilk "a" sına kadar bilmen yetecek.Temizlik kokacak en pahalı parfümün. "Bilmiyorum" diyebileceksin bilmediğinde ve Çok normal olacak "onu da" bilemeyişin. Tek dereden su getirmen yetecek, bir "istemiyorum" diyebilmeye, Ne durduğu farketmeyecek abanın altında.Saatin, sadece saati gosterecek, Telefonunu sadece telefon etmek için kullanacaksın, Küçük bir not defteri olacak "bilgini" en hızlı "sayan". Basit yaşayacaksın, basit.Sanki yaşamın bir gün sona erecekmiş gibi basit... NAZIM HİKMET"

benim de

spor

spiker

tv8

üfürük

BÜLBÜLÜM ALTIN KAFESTE Bülbülüm altın kafeste Öter aheste aheste Ötme bülbül yarim hasta Ah neyleyim şu gönlümü Hasret kaldım sevdiğime. Ben sana dayanamam yarim Ben sana aldanamam Ben sana güvenemem Ben sana dayanamam yarim Ben sana aldanamam. Bülbülleri har ağlatır Aşıkları yar ağlatır Ben feleğe neylemişem Beni her bahar ağlatır Ben sana güvenemem yarim.

HAVADA BULUT YOK Havada bulut yok bu ne dumandır Mehlede ölüm yok bu ne şivandır Bu yemen elleri ne de yamandır Ano Yemen’dir gülü çemendir Giden gelmiyor acep nedendir ? Burası Muş’tur, yolu yokuştur Giden gelmiyor acep ne iştir ? Kışlanın önünde çalınır sazlar Ayağım yalnayak yüreğim sızlar Yemene gidene ağlasın kızlar Ano Yemen’dir gülü çemendir Giden gelmiyor acep nedendir ? Burası Muş’tur, yolu yokuştur Giden gelmiyor acep ne iştir ? Kışlanın önünde redif sesi var Açın çantasını bakın nesi var Bir çift potin ile bir de fesi var Ano Yemen’dir gülü çemendir Giden gelmiyor acep nedendir ? Burası Muş’tur, yolu yokuştur Giden gelmiyor acep ne iştir ?

çok şükür yok öyle bir durumum.söylerim içimde kalacağına,beni yiyip bitireceğine sölerim valla.söyledim de zati

öksüz

kıvırmak

bu şiiri çok seviyorum hiç bıkmadım bunu okumaktan