Adaletsiz

Yarindan Habersiz.. Uzaklara daldim yine.. Hüzünlerim var, yarina ait olmayan! Kendime sakladigim dünlerde. biraktigim bir bir hayaller. Yasamadigim koca bir hayat, üstelik imkansizliga inat.. Hep bir özlem var, icimde kalan. Yoruldum.. Cok yorgunum! Bu günü yasiyorum,yarindan habersiz.. Su an sadece hayallerimleyim ve kar taneleri yagdikca, Her yerin,yeni bir sayfa misali.. Beyaza boyanmasi gibi simdi sessizligim.. Sicacik tutan bir el, soguktan koruyan.. Agacin üzerinde iki asigin harfleri Derinden bir bakis, hafiften bir gülüs.. O bakisin gözlerimde biraktigi izi.. Silme..sakin silme Bir dokunus, Titreyen ellerimle Daldigim hayallerin icinde.. Bir sen, Bir ben.. Seherizm..

Tesekkur ederim Seth Dusununce aslinda neler cikiyor ortaya,bunun farkina vardim..Ve asil onemli olan derinlige girebilmek hayatin.. Oyle bakipta gormeyen insanlar cok var etrafimda,ben bakinca kendimle yuzlesiyorum,hepsi bu.. Yazimi begenmen beni cok mutlu etti, umarim diger okuyanlara da birseyler dusundurmus olurum..

Bu sabah saatimin alarmi beni acimasizca uyandirdiginda, o dayanilmaz sesini kapatmak icin elimi hizlica uzattim yatagimin basucuna.. aksam koydugum yerde bulamayinca ve alarm inat edercesine sesini yukselttikce, yeni bir gune yine cok guzel basladim diyebilmemek icin bir neden daha buldum kendimce.. Sabah oldugu halde hala gece gibi karanlikti odam, isiklari acmadan bulurum diyerek, elimi yatagin altina uzattim.. herzaman basucumda duran saat, nasil olmustu ki yerinden kayboluyordu.. Aksilik olacak ya, dugmesine basmadan kesinlikle susmuyordu, alarmin bu özelligi (sinir etmekten baska) ne ise yariyordu hala anlamis degilim..Birden yatagimin sag Tarafinda ki gece lambanin yanina koydugumu hatirladim... Sonunda daha fazla uzatmadan bu iskenceyi, isiklari acip, alarmin dugmesini rahatlikla bulup kapattim sonra, derin bir nefes cekerek.. Allah kimseyi karanlikta birakmasin diye dilekte bulunurken.. gözlerimin gördugune sukur ettim. Butun bunlarin bir sebebi olmaliydi ki görme engelli insanlarimizi dusunmemi sagladi.. Bir programda konu olduklarinda benim daha cok dikkatimi cekiyorlar.. onlara o kadar cok saygim var ki.. Hic bir rengi, hic bir cismi gözlerinde canlandiramadiklari halde.. duygularini ifade etme yetenekleriyle, sahte duygulardan uzak olmalarindan bana cok samimi, ve yurekli geliyorlar.. Bir kac sene önce izlemis oldugum programda konuk olan, dogustan gözleri görmeyen bir genc kizin hayat hikayesi beni cok etkilemisti.. Karanlik dunyasina inat ne kadar da hayat dolu ve mutluydu.. Hasret kaldigi o renklerden bile habersiz… ciceklerin guzelliginden bahsediyordu.. Bir dokunusa ne kadar anlam yukleyebiliyordu parmak uclariyla... Annesinin sefkatli elleri saclarini degil yuregini oksamisti sanki, sevgisiyle gözlerindeki karanliginin aydinlanacagina inaniyordu.. Biz etrafimizi gördebildigimiz halde bu kadar icten anlatamazdik onun gibi hayat hikayemizi.. Korkusuzca Sevebilmenin varligina bile inandirmisti beni o zamanlar… Bir gun gelmis Ask’i tanimisti, sevmisti, seviliyordu beklentisizce. Gözleri görmesede, kalbiyle görebiliyordu bence.. Yalnizca yuregine guvenerek Askina baglanabilmesi… Nasil olabilir ki diye hayret etmistim.. Butun bu guzel duygular, yasamin gercek yuzunu ve zorlugunu degistirmiyordu.. Bilmedigi bir yere giderken, evin yolunu kaybederim diye korktugu da olmustu belki.. ya da niyeti kötu olan insanlardan kendimi nasil koruyabilirim diye kaygilari da.. Isyerine yuruyerek gitmeye karar vermistim, dusunurek, soguktan ellerimi cebime saklayarak, dalgin bir sekilde ilerliyordum .. gözleri görmeyen kizin yerine koydum kendimi, karanlikta yurumeye nasil alisabilir bir insan..?.. dusmeden, bir yere carpmadan... gözlerimi kapatip karsi tarafa gecmeyi denemek istedim.. Bir, iki, uc.. adim attigimda kalpatislarim hizlanmaya baslamisti.. Bilinmezligin verdigi korkusuyla ve cesaretsizligin verdigi telasiyla birlikte tuhaf bir duyguyla karsi karsiyaydim.. O an hangi tarafa dogru yüruyecegimi bile unutmustum.. Dengeni saglamak ne kadar zormus, bastigin yeri göremeyince! Gözlerim kapali yurumeye calisirken, dusmekten, en kötusu de duserken tutunacak bir yer bulamamaktan korktugumu anladim… Oysa ki asil önemli olan guven duygusu degilmiydi... bugune dek guvensizligime ragmen hep gözlerim kapali yurudugumu farkettim.... Sonrada bir sekilde duse kalka kendimi toparlamaya calistigimi… Hayret ediyorum hala, nasil basarmistim ben kalabalik bir yoldan gecmeyi.. Ne aldigim risklerden haberim vardi, ne de tehlikenin en yakinimda oldugundan.. Peki ya bunca zaman neydi koruyan beni, ya da bu kadar kör eden.. Yavas yavas gözumdeki perde acildiginda, Gercekleri görmeye baslamistim …Bununla beraber icimdeki korkunun sebebini bulmaya calistim ama nafile... Bildigim bir sey var; Hayallerle Gercekler yan yana asla yasayamazlar.. Herseye ragmen bir daha gözlerimin karanliga ait olmayacagini biliyorum, gulumsemenin bana cok yakistigina da.. .. Seherizm..

Sagol Seth, biraz aci bir kahveydi benim icin ama tadi buna ragmen yinede guzel.. Okuyup deger verdigin icin ben tesekkur ederim..

Yeni aşklara açık ol. Gercek olamaz bu .. Ilgincmis.

Bilirim ki... Elimi sürsem bir kere yüzüne Acirmi kalbim tenin sicakliginda Gözüm gözüne degse bir kere Unuturmu bu can gözlerinin rengini Sussam dinlesem tek kalbini Bana dünyanin en güzel melodisi gelir Bakabilsem sana bana baktigin gibi Yüregime aksa sevgi hislerin Bir kere dokunsam yüzüne Sevmeme izin verse yüregim Gözlerime cesaret gelse Kavussam bir gün sana özlemlerimle Tüm acilarimla birlikte gelsem yanina Bilirim ki seni birdaha unutamam Bilirim ki iste ozaman... senden ayrilamam..Seherizm..

Yeni okuyabildim yorumunu.. sanirim once sayfami guncellemem gerekiyormus. Tesekkur ederim, senin bu guzel sozlerinden sonra gururlandim simdi baya Yazdiklarim kalemimden degil yuregimden gecen cumleler,guzel olsun diye ozenerek yazmadim.. oldugu gibi, hissettigim gibi yazmistim.. Bir yil sonra okudugumda hala ayni duyguyu yakalayabiliyorum, bunun da size yansimasi beni cok mutlu etti.. Cok sagol tekrar, anlayan yuregine saglik diyorum bende.. Sevgiler

Yagmurun sesiyle uyandim bu sabah..tik tik yaparken yagmur pencereme.. ilk aklima gelen sen oldun yine.. Sende yagmuru dinlemeyi cok severdin, kendin soylemedin bana ama ben biliyordum sevdigini.. nerden biliyorsun ki diye sormustun bir gün..sadece gülümsemistim ozaman.. (: Simdi oldugu gibi. Hafif uykulu gözlerle yola baktim, neye baktigimi bile fark etmiyorum..tam uyanik degilim galiba.. ben biraz uykucuyum da (: bu yagmurda disari cikmasam... diye gecirdim icimden.. Yine kaytarma cabalarim var, ise kim gidecek simdi. ’’sicak evinde al eline bir fincan kahve.. pencerenin önünde ki koltuga otur, yagmurun sesini dinle’’ dedi icimdeki ses... ve aynen düsündügüm gibi J, suyu kaynattim en sevdigim fincana bir sütlü kahve yaptim… ellerimi isitan kahvemle birlikte, oturdum pencerenin önüne. Yagmur hala bütün güzelligiyle yagiyor…telasli sekilde yoldan gecenlere takildi gözlerim. Nereye gidiyorlar, neler düsünüyorlar..yagmuru seviyorlarmi…(: Annesinin elinden tutan ufak bir kiz cekti ilgimi..sari kivircik saclariyla nasilda sevimli anlatamam, ve gözleri gülüyordu konusurken. Ucuk pembe rengindeki okul cantasini omzuna takmis, sallana sallana yürüyor annesinin pesinden..(: okula gitmekten cok memnun oldugu her halinden belli.. Aklima kendi cocuklugum geldi.. Keske cocuk olsaydim su an, hic derdim olmasa, annem elimden tutup okula götürse beni. Bende okula gitmeyi cok severdim. Simdi ise isyerine gitmeyi hic sevmiyorum.… ne tuhaf. (: Aslinda cok caliskan biriyim.. Bunu düsünürken bir anda gözlerim saate takildi... saat 08.00, neyse telas etmeye gerek yok..daha varmis zamanim. Herzaman merak etmisimdir, bu kalabaligin icinde yürüyen insanlarin hayati nasil geciyor acaba..? mutlular mi.. ? yüzlerine bakip anlamaya calisiyorum..sanirim mutlu degiller, ya da bana öyle geliyor… hatta cogu sinirli bir sekilde hizli adimlarla yürüyor, ve arada bir ''yagmurdan sikayetci olduklarindan mi ne..'' havaya bakiyorlar.. sanki ozaman yagmur yagmaktan vazgececek birden.. Bunlar dikkatimi cekerken seninde bir yerlerde oldugun aklima geldi; ne yapiyorsun simdi..? uyandiginda aklina ilk gelen ben oluyor muyum..? Belkide yalniz yagmur yagdiginda beni düsünüyorsun… Sirf bu zamanlar dusunsen bile yeter, buralarda yagmur cok yagiyor bilirsin... Yagmur ve Sen..ne kadar da yakisiyorsunuz birbirinize… sen aklima gelince agliyorum, Yagmur yaginca sen aklima geliyorsun. Bu herzaman da böyle olacak, ne kadar unut desemde sana..ben unutamayacagim kesin. Yüregime yer verdiysem, kolay kolay cikmayacaksin bunu da biliyorum. *** Unutma..kendini yalniz hissettigin aninda beni hatirla.. uzaklarda ama yüregi seninle olan biri var!! *** Yagmur yagsin isterim yüregime Acisi hafifler mi bilmem ama.. Aklima sen geldikce yagmur yagiyor Yagmura senin adini veriyorum Ondan mi seviyorum bilmem ama.. Sana Sonbahar Yagmuru cok yakisiyor SeherIzim..

Eflatun rengi olan bakislarimda Karanliga aitti duygularim… Döndüm baktim ardima, Sonsuz bir yolda ayak izlerim kalmis…. Ne olur, Rüzgar essin topragi toz duman etsin.. Ne olur, Yagmur yagsin silsin izleri.. Firtinalar yalniz birakmasin beni.. Unutayim her günü Yalan olan sevdayi yüregimden atmayi konusmadigim her kelimeyi, yazmadigim her siiri yakmak istiyorum… Yansin… Sadece Yansin.. Yalan da olsa duygularim,. Bahane degildi susmalarim, Su an, Sözlerimi kaybettigim bir yerdeyim Aramak istemiyorum. Döndüm baktim hayatima, Karanlik bir yolda ayak izlerim kalmis, Ne olur, Es Rüzgar,dagit hislerimi Ne olur, Yag yagmur, sil izleri. Firtinalar kopsun hayatimda.. öyle bir kopsunki Alt üst etsin gecmis ve gelecegi Kördügüm olsun Acilmasin..,Hic Acilmasin! Seherizim..

''Elindeki ile mutlu ol'' Elindeki sana aci veriyorsa eger, bununla nasil mutlu olunur.. Baska bir yola girmeli, yeni bir sayfa acmali.. Bu kadar kolay sanki.. Sadece sevmek herseyi cozer derken kendimizi kandiriyoruz bence.. Guzel yazmissin yuregine saglik..

Sahte Sevginin, sözlerinin, duygularin…ardindan Gitmeyi, silmeyi..unutmayi… deniyorsun… Yolun acik olsun ne demeli ki baska Sen de sana kalan vazifeni yapiyorsun.... Sadece soguk bir ani biraktin anlami sen olan.. . Yaza kalmaz erir gider Nisan yagmurlarinda. Icinde bize ait bir tereddüt kalmasin.. Sonra da yanmasin yüregin bosu bosuna.. Benden bir nasihat olsun bu da.. Gecmis gecmistir, önüne bak sen kendi hayat yoluna En önemlisi de, yaptigin hatalarini benden sanma... Sen kendinden sorumlusun, ben engel degilim buna.. Yoklugum aydinlatsin senin gelecegini.. Yalniz gecen günlerinde sana dost olursa gözyaslarin.. Silme sakin.. Birak aksin.. Onlar sana az da olsa vicdanini hatirlatsin..!Seherizm..

Tebrik ediyorum sizi ve kizinizi Maasallah, cok genc bir anne oldugunuz icin de mutlu sayin kendinizi. Daha kendilerini gelistirecek o kadar uzun yillar olacak ki, Allahin izniyle.. Herseyi bir anda iyi yapmalari mumkun degil zaten.. Biz simdiki aklimizla dusundugumuz icin hersey daha bir onemli geliyor.. Cocuklar zorluk cekmeli bir anlamda, oyle kolay olmadigini ogrenmeliler diye dusunuyorum.. Mutlu yarinlara, cocuklarinizla birlikte.. Saygilar

Bu hikayeyi bende okumustum bir sitede.. Hakketen duygular soylenmeyince bilinmiyor. Bence burada en cok guven bir problem. Eger kendine guvenseydi, icindekilerini de anlatirdi.. Bazen hersey cok gec olunca farkediyor insan yaptigi hatayi.. Ben de oyle biriyim sanirim : ) Guzel yorumun ve vaktin icin tesekkurler.. Saygilar benden..

Ne cok isterdim bunlari sana okutmayi..olmuyor iste, gururum var su kahrolasi gururum.. Bilirmisin bu duyguyu..? istemekten cok üzüleceginden korkmak.. Sende biraz bana benziyorsun, bitti derken son sözümün kesin oldugunu da bildigin gibi.. Tanidigimi söyleyemem seni ama az da olsa biliyorum ve beni seven biri gururlu olacagindan eminim. Hayat ne garip, yollar kivrim kivrim herkesin ayri haritasi var, senin harita benimkine benzemedi ondan ayrildi yollarimiz dememmi lazim simdi.. Hayir, cocuk mu kandiriyorum demi..olmayinca olmuyormus..ne kadar sevsen ne kadar özlesende kaderin gözüne girmedi…begenmedi acikcasi bizim duygularimizi.. Su an bir sarki dinliyorum, ve dinledikce gözlerimden akan yaslarin bu yaziyi etkilemesinden korkuyorum..Hayir duygusal olacagimdan degil..gercekleri göremeyecegimden, hayal kurmaya baslamak istemiyorum. Ikimiz de zor günler gecirdik, evet..sen benim yerime yasamadim bende senin yasadiklarini anlayamam. ..ama yüregindeki aciyi hissettim desem cok mu abartmis olurum.. Belkide gönül bagi diye birsey yok..? Belkide var ama hissetmekten korkuyoruz..? Bu kadar soru bu kadar düsünce, kim cevap verecek ki bana..öylesine iste kendimle konusuyorum.. Sende konusurmusun kendinle hic..? ya da düsünürken sorular sordunmu hic kendine. Bana karsi fazla acimasiz oldugunu ve benim duygularimi hice saydiginin farkindamisin..? Farkinda degilsin bence..yoksa beni bu kadar üzmezdin..üzülmem icinde benim önce seni sevmem gerekir degilmi..demek yalan degildi söylediklerim.. Aslinda bu yazimi okumani isterdim, belkide seninde gözlerinden bir kac damla akar benim gibi.. (gururuma sükret bu yaziyi hic okumayacaksin) Bana tas kalpli derdin ya, cok gülüyorum hala..beni nasil yanlis tanimissin..yada tanimak istemedin.. Benim son sözüm sarkidan bir parca olsun sana.. ‘’Alisamadim ayriklara..bir yalan olsaydin keske! Acimasizca saplandi yüregime kac hain bicak kac uzun gece... Bakislarin vedaydi benden bir seyler saklayan..’’ Her sözün bir elveda bana seni yasaklayan... Seherizm..

Nedeni, degerini bilmedigindendir.. Haklisin cidden neden buldugunda kacar insan mutlu olmaktan ? Bir sekilde uzak kalinca sevgiden, mutluluga engel oluyorsun kendin icin, var olmayi degil yok olmayi seciyorsun..

Son kez.. Bize kalan yazilmis bir kac satir, hatirlatan bir kac sarki.. ve söylenmemis bir kac söz kaldi.. Neden bu kadar zordu senin gidisini izlemek.. ? Oysa ben de biliyordum baska bir yolun olmadigini.. Sana cikmaz sokaktan bahsetmistim ya.. O sokaga girenler cikamiyor bir daha.. Benim gibi yari yolda kalmani istemem.. Devam et, senin yolun acik olsun.. Istemeyerekte olsa sana veda ettim, gözlerimin dolu dolu olmasina aldiris etmeden, sana bütün kalbimle mutluluklar diledim… Istedigim sadece beni iyi hatirlaman, olurya bir gün aklina gelirsem, icinde kin ve nefret olmasin.. Biliyorsun ben böyle olmasini istememistim.. Doya doya bakamadigim gözlerinde huzur vardi... Sevmeyi bilmiyordum, bu yüzden hissetigim duygunun adini koyamamistim, Nerden bilecektim ki senden önce hic sevmemistim .. Ne kadar imkansiz desemde, hep aklimdaydin,, Yaninda olmayi belki senden daha cok istedim,, Ama olmadi, Olmadi… O kadar sözlerin icinde bana bir tek ''aglama!' demene dayanamadim.. Istemem asla beni aglayarak görmeni..Güclü olacagima yemin ettim.. Sen böyle olmami isterdin .. Dilerim ki yüzünde aciya yakisan hic bir iz kalmasin.. Yüregine iyi bak,, kimse acitmasin! Bakabilseydim son kez gözlerine.. Son oldugunu bile bile aglamazdim.. Gözlerinde arardim alamadigim cevaplari Sen istemesende okurdum icindeki acilari Yillar sonra.. Yasadiklarimiz bir bir aklimizdan silinecek Sevgi dedigin duygu da belki bir gün bitecek.. Yalniz gözlerindeki huzuru sakladim yüregime Olurya bir gün ararsan gel.. Huzur bende.. Seherizm..

Cok guldum yaa. karikatur cok uydu ... esprisine bayildim. Benim dileklerim tutmaz sanirim.. goktasi denk geliyor hep... : ))

Kendimi bildim bileli yildizlara tutukluyum.. Aslinda cogu insan sever yildizlari biliyorum..ama ben daha baska seviyorum... bir siirde yada bir yazida yildizlardan bahsedilince benim icim gider..duygulanirim. Gecen bir sarki dinledim ve bu cümle beni baya etkiledi diyebilirim.. '' simdi söyle bana sevgilim bir yildiz nasil yasar..hep kendini yakarak'' Evet...nasil yasar? Bugün yine dinledim, bir kere daha dinledim ayni sarkiyi.. Sonunda kendimi kendini yakan bir yildiza benzettim.. Bir yildiz nasil yasarsa hep kendini yakarak.. Bende aci cektikce yandim yandikca güclendim Umut bekledikce isik verdim Mutluluk hak edenlerin olsun diye Tutulan bir dilek olmayi sectim.. *** Sonrasinda Bir yanan yildiz daha kaydi simsiyah soguk bir gecede.. Ayni anda... Farkli sehirde yasayan iki sevdali genc gökyüzündeki yildizilari seyrediyorlardi.. Genc adam islak gözlerle kayan yildizi takip etti.. sessizce konustu kalbinden; Ah sevdigim, su an dilek tutabilseydin, ne dilerdin acaba.? Bugulu camin önünde duran genc kadin duygulanarak bakiyordu kayan yildiza.. Elleri titriyordu soguktan, gözlerinden iki damla gözyasi düserken, yüzündeki hasreti gizleyemedi.. Bir dilek tuttu kalbinden, ve usulca ''dilegim sensin'' dedi.. kimsenin duymayacagini ümit ederek..Seherizm..

Evet, hala yazmaya calisiyorum... Icimden gectigi gibi, kelimeleri takip ediyorum.. Estagfurlah, devam edip yaziniz.. Sizinde gozlerinize saglik.. deger verip okumussunuz, sagolun..

Benim icimi aydinlatan gokyuzune borcluyum bunu.. Cok sagol, okuyup Deger gosteridigin icin..

Uzaklardan izliyordum seni.. Belli belirsiz, ulasilmaz gibiydin.. Meger o kadar yakinmissin ki bana, seninle göz göze geldigimde anladim.. Ilk defa bu kadar derin baktin gözlerime..… icimden cikardin biriktirdigim kaygilarimi, tereddutlerimi.. Sensiz kac yil gecip gitmis, haberim olmadan... Yasanmamis saydim hepsini. . Seninle daha önce karsilasmayi isterdim.. Bilemezdim ki, senin de aslinda beni bekledigini.. Bugune kadar cesaret edip gelemedim yanina.. Suc sende degil inan.. Sana uzak kalisima sadece Ben sebeptim.... Yabanci bir film izler gibi izlemisim.. Bütün kelimeler bana manasiz ve abartili gelmisti.. Daha dogrusu bu filme dikkatimi verememisim, zannedersem gorüntü de pek iyi degildi.. Sana dair sarkilar yazildi.. siirler, besteler imzalandi bunca zaman.. Degerin bilindi mi, sevildigini hissettin mi hic acaba.. Herseyden cok Seni.. evet Seni merak ediyorum aslinda.. Nasilsin sahi.. Memnun musun gecmis zamandan, simdi ki zamandan..Gelecekte olacaklardan. Ey hayat.. Sana geri gelmeyi basaran kac yasayan olü var acaba benden baska.. Seninle karsi karsiya geldigim günden beri, mevsimle birlikte (Ilk)bahari yasiyor gonlüm her nefeste... Sabahlari uyandigimda ise, artik... ‘’Keske’’ ile baslayan hic bir cümle gecmiyor aklimin bir kosesinden.. Farketmissindir.. gozlerimide kacirmiyorum gülmek isterken sana… Hissetmeye basliyorum duygularimi, güzel olana dair ne varsa.. Sesimi esirgemiyorum kendimden, sarkilarla birlikte sesleniyorum yarinlarima.. Ey gokyüzü.. muhtesemligini daha onceleri de gormüstüm, karanliga hapsolmusken seni de unuttugum icin darilma bana. Yildizlarina sahip cikmana, en cokta zifiri karanligina ragmen bu yalan dünya’yi aydinlatmana hayranim, bir de asil durusuna, endamina. Geceleri basimi kaldirip sana baktigimda kayboluyorum o derin sonsuzlugunda.. Elimi uzatsam sana degecek gibiyim.. bir de sevdigim o yildizlarina.. Selam olsun onlara, beni yalniz birakmayanlara.. Bilin ki..hakkiniz var bende bir sevda tadinda. Bu dünya’ da bunca insanin icinde sadece bir tane ben varim.. kimseyle karsilastirilmayan..kimseye karismayan.. Ey goz yaslarim.. bir bir alinacak ahiniz, hic bir aci yoktur ki dermani olmasin.. Asla boynu bükük kalmayacak haklar, haksiz olanlar bunu elbette yasayacaklar.. Sonsuzluga dogru gidecek bu hayat, bitmeyecek.. Hic Bitmeyecek! Bilin ki.. Gecen günleri geri getiremezsiniz aglayarak.. Bende bilirim yanmayi, caresizligi, umutsuzlugu.. Herseye ragmen bu dünyadan gidince ardima goz yaslarimi degil.. Bana ait olan gülümsemelerimi, izlemeye deger anilarimi birakmak istiyorum.. Hayata dair ne varsa.. yasamaliyim en degerlisinden... Ey hayat… (Son)baharim.. Yillarca Sevemedim seni elimde olmayarak.. erteledim herseyi, sadece nefes almayi basarmistim.. Bu da bir mecburiyet oldugundan.. Hayatim Sen(d)in..hala Sen(s)in, Vazgecmeyecegim Senden..! (S)aklimdasin, alin yazimsin, ruhumdasin, yoldasim… Seherizm..

Aynen Ne anlami olur ki hayatin hic bir derdin olmazsa .. Allah vermesin ama deger bilmek acisindan iyidir.

Bu sabah ise giderken hayatin güzelliklerini düsündüm, herseye ragmen umut etmek aslinda kendimize bir armagandir, umut olmazsa nice hastalarimiz gününü nasil gecirebilir ki..? Ya da cocugu kaybolmus aileler..? Ya da annesine kavusmayi bekleyen yetimler..?.. Bu duyguyu anlatmak icin cok örnek verebilirim aslinda.. Bazen diyoruz ya bir cümleye baslarken; Belki, Bir gün, Olur ya. Kim bilir diye.. Neden soyleriz ki .. ? Eger biz ileriye dogru umutla bakmazsak ve düsünmezsek hayat bize daha cok aci cektirecektir.. ve bu sebepten dolayi kendimize bir sekilde umut veriyoruz. Hayatin en güzel yani da bu diye düsünüyorum.. O kadar aciya ragmen, yinede pes etmemek.. mücadele etmek.. edebilmek.. Hic bir insan umutsuz olamaz, eger öyle ise.. zaten yasamiyordur.. Sadece sonunu bekleyen zavalli biri olur... ne hayatin güzel yanlari görür , ne de etrafindaki insanlara bir faydasi olur.. Sanirim ben böyle olmak istemiyorum  Elimden geldigince hayal kurmaya devam edecegim, ve hayal ederken de bunu basarmanin yollarini arayacagim.. Gecen sene yazdigim siir sayesinde o zamanlarda hayatin bana neler düsündürdügünü karsilastirmak istedim.. Bunu okurken anladim ki, her yil, aslinda her ay, yok; her gün insan degisiyor.. Degisirken, bunu pozitif bir sekilde devam ettirmek bizim elimizde.. Aksine yaslaninca nesesiz, kibir, negatif, hayattan hic bir sey ögrenmemis insanlar olacagiz.. Hayat.. Acimasizdir cogu zaman, Elinden alir en degerli olani Ve icinden cikilmaz bir hüzüne kapilirsin Bitmeyecek aci sarar dört yanini Ve hayat..! Sinsice güler sana Görmek istemediginde, ayna misali gözünün önünde durur zorla gösterir gecmisini.. Bir film gibi bakarsin gözlerin dolar.. silmeye zaman bulamazsin! Hayat.. Hasret ve özlem olur cogu zaman Yüregine yerlesir hic cikmak istemezcesine.. Acilarina inat, bile bile aklina getirir Sevdiginin yaninda olmadigini. Sonucta hayat; Acidir, Gözyasidir, bazen de Mutluluk.. Paramparca olmus camkiriklari gibi Elini uzatmaya korktugun…! *** Korkmayin, hayat herseye ragmen guzeldir.. : )Seherizm..

Susuyorsam eger, kelimelerimin sana yetersiz kaldigindandir.. Icimde firtinalar koparken.. Bu sözlerimi senden esirgedigimi sanma.. Yalnizca gözlerim gözlerine dokundugunda görebilirdin aslinda... Sustugum sözlerimin yerine bir bakisim anlatirdi… bir yüregin nasil incinebilecegini… aciyabilecegini. ve hic durmadan kanayabilecegini… Bundan sonra herseye katlanabilecegimi sanmistim ama.. bu hayat yolundan gecerken, seni de taniyacagimi bilemezdim ki! .Nasil bilebilirdim önceden yasayacaklarimi,ya da hic okumadigim Hayat hikayemi ezberleyecegimi.... Oysa cocuklugumda ben hep bir masala benzetmistim yasami.. Günese gülümserken kapatmazdim gözlerimi.. kücücük bir karinca bile sevgimi hissedebilirdi.. Sevgi dolu olan ufacik dünyami seviyordum cünki.... Pembe, mavi, yesil .. gökkusagin renginde hayaller kurardim.. Pencereme yakin olan bir kestane agacim vardi, uyandigimda ilk önce onunla selamlasirdim... Nerden bilecektim ki.. Bir gün büyüdügümde… haksizligi kahredip.. ‘’Beni neden dünyaya getirdin Anneee! ‘’ diyecegimi... Yillarca, Kimse duymasin diye sitemlerimi tekrar yastigima gömecegimi.. Bir zaman sonra da susmanin bir silah oldugunu ögrendigimde.. en iyi arkadasimin kendi ic sesimin olabilecegini..? Peki sen kim oluyordun ki icimdeki sesi susturmaya calisiyordun..! Oysa sen beni yargilayabilecek durumda bile degildin. Sabretmenin ne demek oldugunu bilmeyen beni anlayamaz asla demistim.... O halde benim ic dünyama girmeye ne hakkin vardi senin.. Kendi ellerimle kirmak zorunda oldugum hayalleri sen mi düzeltecektin.. Bu kadar mu cok güveniyordun kendine.. Aslinda herseyi alt üst eden senin varligindi.. Olmamaliydin, ne uzagimda ne yakinimda.. tanimamaliydim seni.. hatirlatmamaliydi hicbirsey seni bana, ama biliyordum ki bunda, ne yagmurlarin gunahi vardi ne de yalanci sonbaharin.. Bil ki senin Kisa benzettigin yürek, simdi alev alev yaniyor.. Sayende.. öyle bir yangin ki, hic bir zaman sönmeyecek.. Sicaga hasretken yüregim, nerden bilecekti ki… Bir gün Keskin Soguk Kislara karsi gelecek güce sahip olabilecegini...!! Seherizm..

Sozleri farkli, bir o kadar da guzel.. Cok begendim. Bunu kim yazdi merak ettim? Paylasim icin tesekkurler..