Zıplanacak içerik
  • Üye Ol

mavikiz_23

Φ Üyeler
  • İçerik Sayısı

    48
  • Katılım

  • Son Ziyaret

İletiler gönderen: mavikiz_23

  1. Ya görmeyen bizsek aslında???

     

    Sanırım iş burada bitiyor işte; önce ne olduğumuzu bilebilmek...

     

    Bunun için zaten farklı pencereleri hesaba katıp kapsayıcı bir yaklaşım göstermek gerekmez mi???

     

    :zorro:

     

    Bana göre birey kendini bilmiyorsa ;iki nedeni vardır:

    Birincisi kendisi,ikincisi ise ailesi ve çevresi o sorumluluğu vermemiştir.Kendini bilmeyen bir birey ne kadar bilinçli yaşayabilirki kendi sabit kalıplaşmış düşünceleriyle ? Diğer iletimde ifade ettiğim gibi paylaşmayı görmeyene göstermeyi bilmek gerektiğini düşünüyorum.Bir birey ne kadar sabit fikirli olsada sonuçta ne kadar doğru yada yanlış olduğunu fark etmekle karşı karşıya kalır diye düşünüyorum.İnsan yaşayarak görüyor ,öğreniyor neyin ne olduğunu ama ders almak olmasa ömür herşeyi yaşamaya yeterli olur mu? İnsan olgunlaştıkça ,yaşadıkça ,düşündükçe kalıplardan kurtulmaya başlamıyor mu ?

    Bu sabit fikirli ben isem bende hazırım penceremi açıp görmeye öğrenmeye ...Bilmiyorsam penceremi açmayı öğretilmeli ..Öğretilmemişse kalıplardan kurtulmak, bu suç benim olamaz. Bilerek kalıplardan kurtulmamayı kimse istemez diye düşünüyorum.Bu nedenle herkes gerekini yapmayı bilmeli,bilmiyorsa öğretilmeli..Yaşam tek bir insandan yada tek bir düşünceden ibaret değildir.Yaşam tüm canlılarla ve cansız varlıklarla bütündür.

  2. Sanirim konu basligindaki sorunun cevabi burda yatiyor: Kendi dogrularimiza saplanip kalmadan daha genis acilarla bakabildigimizde...

     

    Merhaba;

    Başka pencerelerinde olduğunu görebilmeyi beklemek zaman kaybıdır.Var olanı göstermeyi bilmek gerekir diye düşünüyorum.

    Var olduğunu bilmemekle yeterince zaman kaybı olmuştur. Beklemek yerine cabalamak ve sonuçları görmek her zaman bana göre daha makbuldur. Görmeyene göstermek ,paylaşmak bilgi almak ve vermek güzeldir.

  3. Merhaba;

    Siteyi dün dolaşırken videoyu gördüm ,izledim ve izlettim. İnsan doğduğu andan itibaren kalıplaşmış ne varsa öğrenerek yetişiyor. Kişi kendini tanımlamaya ne olduğunu anlamaya başladığında kalıplarından kurtulmaya çalışıyor.Yanılmak ;insanın beyni varsa ve kalıpların dışındakileri tercih ediyorsa bence yanılmaya değerdir.

    Halkalıyıldız'ın ifade ettiği arkadaşının düşüncelerinde olduğu gibi ona göre doğru olanı yapmasından duymayacağı pişmanlık bence bu konuya çok güzel örnek oluyor.İnsan bir beyne sahipse ve kendi kalıplarını öne sürebiliyorsa ; bu çok güzeldir.

    Tabiki başkalarına zarar vermeden, başkalarının kalıplarına saygı duyarak bunu ifade ederse ,bu daha da güzel olur diye düşünüyorum. Yanıldığında pişman olacağı şeyleri yapması insana acı verir. İfade ettiğim gibi insanın bir beyni varsa bunu en iyi şekilde kullanması gerekir...Kim neye inanıyorsa yada neye inanmak kabullenmek istiyorsa bunu gerektiği gibi zarar vermeden yapmalı.İyi günler..

  4. Şöyle düşünelim... Evdeyim. İşyerindeyim. Bilgisayar karşısında ve internete girmek gibi bir şansım var...

    Çalışma aralarında ya da sıkıldığımda anlamsız sitelere girip vaktimi harcayabilirim.

    Ya da buradan tartışmalara katılıp bir şeyler öğrenip öğretebilirim.

    3-4 aydır forumdayım ve çok şey öğrendim. Başkalarına da bir şeyler kattığımı düşünüyorum. En azından söyleyen bir kaç kişi var :) Bu bana yetiyor :)

     

    Bunun gibi her fırstı değerlendirmek demek bilinçlenmek ve bilinçlendirek adına atılan önemli adımlar demek bence...

     

    Ne kadar işe yaradığı tartışılabilir. Daha iyi şeyler de yapılabilir. Ama yukarıda anlattığım şekliyle, bu koşul ve durumu değerlendirmenin de önemli bir yolu olabilir. Doğru kullanılırsa tabi...

     

    Sizce nasıl bir ses çıkarmalı mesela? İşyerinde, arkadaş ortmında, okulda vs... Bunlar yanında bu gibi fırsatlar da değerlendirilmeli. Mesela açılan konuların kaç kşi tarafından ziyaret edildiğine bir bak.

     

    Sayılar gösteriyor ki forumu okuyan her an yüzlerce insan var. Katılım az olsa da o okuyanlar hiç te azımsanacak kadar değiller...

     

    Saygılar...

    Merhaba ;

    Elbetteki forumlardaki katılım sayısı küçümsenecek kadar az değil.Fakat yıllardır aynı konular artık birşeylerin sonu gelmeli birşeyler değişmeyeli. Bana göre sürekli değiişmeyen sabit konular bunlar ve değişmesi gereken ana unsurlar diye düşünüyorum.Neyse felsefeyi sevdirme konusunda kalmak daha iyi şimdilik..

    sağol yorumların için hepinize iyi geceler...

  5. merhaba;

    Yarasa yorumların için teşekkürler. Toplumu bizler oluşturuyorsak kalıplarıda yıkmak bizim elimizde değil mi?Ama her zaman konular gündemde ama faaliyet yok ne yazıkki .bu duruma çok üzülüyorum.Yakınan toplum yani bizler her seferinde bazı durumlardan şikeyet ediyoruz ve her seferinde kabulleniyoruz.Bence ses çıkarmayı öğrenmemiz gerek.Hepinize iyi günler....

  6. Bahaneler her zaman vardır. Sorgulamaya gelince; küçücük yaşta sorgulayarak öğrenmeye, tanı koymaya başlamıyor muyuz? Örneğin 2,5-3 yaşındaki bir çocuk nasıl öğreniyor ? İnsanlar birşeyleri fark etmeden yaşayamaz ki en basiti aşk, aile ve en önemlisi sorgulamadan.Bir birey "neden" demeden yaşamını bitirmiş olamaz. Toplumu bizler oluşturuyoruz. İnsanların en güzel özelliği meraksa bana göre bunu yapmamız da zor değil diye düşünüyorum. Bir insan okumayı sevmiyorsa tek bir nedeni vardır ,oda yanlış tercihler yapmıştır. Elbetteki her insanın ilgi duyduğu bir konu vardır.Gündemi takip etme konusuna gelince ise televizyon bana göre gündemi takip etmek için iyi bir tercih değil. Gazete televizyondan daha iyi düşünüyorum.En azından onu okumayı sevmeyen bir kişi bile spor konularına bakıyorsa bu bile okumaya yönelmeleri için güzel bir sebep olabilir diye düşünüyorum.

     

    Eğitim konusunda gerçekten haklısınız bu konuda yorum yapmak benim haddim değil iyi günler.

  7. merhaba;

    Paylaştığınız için teşekkürler.Güzeldi.

    "Biraz kahramanlık yapmak çok mu zor?" Zamanın ilerlemesiyle gelişen herşeye rağmen beklentilerde pek fazla değişim olmuyor.Her zaman karşı taraftan birşeyler beklemek daha kolayımıza geliyor.Oysaki beklemek yerine bizlerde kahramanlıklar yapabiliriz.Bunu yapmayı kimse planlamıyor. İlk adımlar her zaman karşı taraftan bekleniyor Bu durum sadece aşk konusunda da değil bir çok konuda böyle (arkadaşlık,dostluk .aile vs..).Beklemek yerine denemek ve sonuca katlanmanın zaman kaybına neden olucağını sanmıyorum.Bana göre beklemek zaman kaybıdır. Tekrar ellerine sağlık iyi günler

  8. Tekrar merhaba;

    Durmadan merhaba dediğim için kızmazsınız umarım ama bir merhaba bana nedense sıcak bir yaklaşım olarak geliyor.Bu nedenle merhaba demeyi tercih ediyorum.

    Bir çok kişi felsefeyle ilgilenebilir ;fakat her insan elbetteki konuşamaz.Bu bir gerçektir.Konuşarak anlatmaya çalışan bir birey tabiki bu eyleme kalkıştıysa nerede ve ne zaman kişiyi etkileyebileceğini bilir diye düşünüyorum.

  9. Yarasa teşekkür ederim.

    Tekrar merhaba;

    Sofinin Dünyası ilk başlangıç olarak ağır gelebilir. Ama yaşamdan örnekler daha anlaşılabilir ve algılanabilir. Daha sonra okunursa anlaşılır diye düşünüyorum.

    Önce teşvik bana göre her zaman için insan merak ettiğinde araştırır ,öğrenmek ister..İyi akşamlar...

  10. Merhaba;

    Ben yeni üyelerden biriyim . Felsefeyle içli dışlı olmasamda yaşamın her safsasında felsefe olduğunu düşünenlerdenim.Olgunlaşmanın evresinde bir çok insanın felsefeye yönelebilceğini düşünen bir kişiyim. Yaşamda olduğu gibi felsefede de açık kapılar olduğuna göre; yaşam ve felsefe bütündür diye düşünüyorum. İnsanlara felsefeyi sevdirmenin en güzel yanı yaşam hakkında düşüncelerini öğrenmek ve açık kapılarının olduğunu fark ettirmek olduğunu düşünüyorum .:Hepinize iyi günler dilerim.

  11. merhaba;

     

    "Ektiğimi biçerim..!"

     

    "Ne olursan ol , İnsan ol..!"

     

    "Derler ki...

    Özel bir insana rastlamak bir an, özel biri olduğunu anlamak belki bir saat, o özel birini sevmekse belki bir gün sürebilir..Ama o insan ömür boyu UNUTULMAZ...!"

     

    "Tomurcuk derdinde olmayan ağaç odundur..!"

  12. Bunları yazmanız bile yeterli teşekkür ederim. İstesekte istemesek de yaşanıyor bazı şeyler ama her seferinde depresyona girip kendi kabuğuma sığınmak istemiyorum.Kabullenmenip susmak bana göre değil.Zaten kimsede kabuğuna çekilip kabullenmemeli. Herkesin yaşadığı kendine zor geliyor önemli olan üstesinden gelebilmek için zamanı beklemek çözüm olmamalı.Zamanında bu hataya düştüm ve buda 2,5 yıl kaybıma sebep oldu.Buna kayıp diyorum çünkü kabullenmek sadece başkalarını mutlu ediyor. Kendimi toparladığımı düşündüğüm anda geri dönüp baktığımda boşa gitmiş zamanın yanı sıra aldığım nefesin bile önemli olduğunu unutmuşum .Neden benim gibi olsun diğer insanlarda ?Depresyon insanı yaşamdan uzaklaştırıyor.Kendimi toparladığımı düşünürken deprosyonun kalıntılarını görüyorum.Tabii bunları oturupta düşünmüyorum.Günlük yaşantımda beliyor.Evet ilaçsız olmuyor depresyon ilaçlarla ve zamanla düzeltilebiliyor.Ben tedaviyede karşı değilim ama verilen haplar oldukça ağır bu nedenle sormak istedim sizlere.Haplar ilk günlerde fark yaratmıyor yan etkileri alışana kadar etki ediyor ; uyku gibi, yemek yeme isteği gibi, sakin olma ,söyleneni geç algılama gibi.Sağolun sizlerin yorumlarınız bile mutlu etti.Teşekkür ederim.İyi günler

  13. Tekrar merhaba;

    Bana cevap verdiğiniz için teşekkür ederim.Ben tedaviye karşı değilim ama ne zaman tedavi olmaya karar versem kullanmam üzere verilen haplar çok yüksek dozajda veriliyor ve onlarda uyku yapıyor.Haplar beni dış dünyayla ilgilenmeme neden oluyor ve ben çalışıyorum hap kullandığım sürede işim aksar. Bu nedenle kendi kendime yapabileceğim bir yöntem bulamadım bir ara yoktu titremelerim ama şimdi olması tekrar mı dememe neden oldu. Evet kanser hastaları bile beyninde bitiriyor ama sizde hak verirsiniz ki kimse bir anda depresyona girmiyor birşeylerin sonunda çıkıyor ortaya kırılmanın son noktası gibi birşey bana göre.

    Bana tavsiye edebilceğiniz bir yöntem var mı ?Tİtremelerin olmasını istemiyorum bu elimde olmuyor küçük bir gerilmemde titrer buluyorum kendimi bağırmıyorum ,öfkelenmiyorum, gayet sakin dururken ufak bir gerilmede bilmiyorum ama açıkcası korkuyorum kendimi bu kadar toplamışken tekrar dağılmak istemiyorum şimdiden teşekkür ederim ..

  14. Merhaba;

    Buraya yeni üyelik yaptım programlama için ama bu bölümü görünce sizlere birşey danışmak istedim. Öncelikle bu bölümü açtığınız için teşekkür ederim. Ben yaklaşık bundan 2,5 yıl önce depresyona girdim ve ailemin zoruyla tedavi olmak durumunda kaldım ilk kullandığım haplar ağırdı ve 2 ay kullanıp tekrar hap değiştirdim ve onuda kullanmadan bıraktım . Daha sonra kendimde ani sinirlenme yüzünden tekrar tedaviyi uygun gördüm; fakat hapları ağır uyku yaptığı için kullanamadım .Daha sonra kendimi takip etmeye başladım ve sinirlerimi kontrol etmeye başladım.Bunları yaşarken evde kaldım fakat anti sosyal değildim sosyal ortamlara girdiğimde farklar yoktu.Fakat şimdi bir işe başladım gerildiğim zaman titremeye başlıyorum hap kullanmadan bu titremelerden kurtulma şansım var mı bunu sizlere sormak istedim tekrar tedavi olmak yada depresyona girmek istemiyorum.Şuan iyiyim ve tekrar bir depresyon dönemine girmeden olumsuz durumları çözmeye karamsar düşünmemeye çalışıyorum. Çünkü yaşadığım uzun süreli depresyon hem beni hemde çevremi çok fazla etkiledi.Tekrar bir ikinciyi yaşamak istemiyorum.Şimdide fikirleriniz için teşekkür ederim.

  15. Merhaba;

    Buraya yeni üyelik yaptım programlama için ama bu bölümü görünce sizlere birşey danışmak istedim. Öncelikle bu bölümü açtığınız için teşekkür ederim. Ben yaklaşık bundan 2,5 yıl önce depresyona girdim ve ailemin zoruyla tedavi olmak durumunda kaldım ilk kullandığım haplar ağırdı ve 2 ay kullanıp tekrar hap değiştirdim ve onuda kullanmadan bıraktım . Daha sonra kendimde ani sinirlenme yüzünden tekrar tedaviyi uygun gördüm fakat kullanamadım daha sonra kendimi takip etmeye başladım ve sinirlerimi kontrol etmeye başladım.Bunları yaşarken evde kaldım fakat anti sosyal değildim sosyal ortamlara girdiğimde farklar yoktu.Fakat şimdi bir işe başladım gerildiğim zaman titremeye başlıyorum hap kullanmadan bu titremelerden kurtulma şansım var mı bunu sizlere sormak istedim tekrar tedavi olmak yada depresyona girmek istemiyorum.Şuan iyiyim ve tekrar bir depresyon dönemine girmeden olumsuz durumları çözmeye karamsar düşünmemeye çalışıyorum. Çünkü yaşadığım uzun süreli depresyon hem beni hemde çevremi çok fazla etkiledi.Tekrar bir ikinciyi yaşamak istemiyorum.Şimdide fikirleriniz için teşekkür ederim.

×
×
  • Yeni Oluştur...

Önemli Bilgiler

Bu siteyi kullanmaya başladığınız anda kuralları kabul ediyorsunuz Kullanım Koşulu.