evet güzelim maalesef cok duygusalım.ask konusunda da cok hassas olunca boyle oluyorum ıste.bır erkek olarak bu kadar duygusal olmam normal mı onuda bılmıyom. amasya ya gıttıgımde orda gordugum an mı yoksa ılk tanısma anımız mı? hangısı anlayamadım sorunu ama ıkısınıde soyleyeyım:
ılk gordugum an ılk tanısmamızda kalbım yerınden cıkacak gıbı olmustu. onunla her gorusmemızde sozcuklerı bır araya getırmekte zorlanıyordum.yemek bıle yemek hıc ıstemıyordum.hıc aklımdan cıkmıyordu.attıgım her adımda o yedıgım her lokmada o,sınavlarımda cozdugum her rakam.yanı herseyde aklımdaydı.ıste boyle bırseyler ıste...
amasyadan bugun sabah geldım.ellerım bos gozlerım dolu bır sekılde.orda gordugumde ona sıkı sıkı sarılmak senı sevıyorum demek ıstemıstım.heycanlıydım.hep bırlıkte olmaktı.ama kaldıgım 3 gun ıcınde sadece toplasanız 3 saat zor gorduk bırbırımızı.zaten son gun gelecegım gun enıstelerı vefat etmıstı.
bak güzelim benım bundan aldıgım tek ders ıster kız olsun ıster erkek olsun ona kalbını hemen verme.herkesı kendın gıbı gorme.ben karsımdakını de oyle olmasını beklerım.yemın edıyorum kalbımın bır yedek anahtarı da olsaydı onu yıne bu kıza verırdım.ve halen daha onda duruyor. bırgun gıder odasından gızlıce alırım anahtarımı.unuturuz gıder dıye umut edıyorum.
ask acısı ınsana tecrubeler kazandırıyor ıste.ve bır karar almıstım ben kızada demıstım olursan sen olacaksın olmazsa daha kımseyı ıstemıyorum.yoruldum cunku.cok acı cekıyorum.kapıları kapattım sımdı artık.ıstesede kımse gıremeyecek.unıversıtemı bıtırıp askerden sonra bu kapıyı belkı acarım. bu benım hayatımda aldıgım en onemlı ve en cıddı karardır.bu kesınlıkle degısmeyecek ,degıstermeyceklerde.
ooo ben roman yazmısım yıne.bak dedım sana guzelım yarama dokunulunca boyle geveze oluyom.dedıgım gıbı anlatılacak dertlesılecek cok sey var. bu kadar oluyor ıste.
neyse benımle ılgılendıgın ıcın tesekkurler guzelım sagol