burası benim gizli bahçem,
çiçeklerimin açtığı ve solduğu...
yüreğimdeki yağmurlarla beslenen,
misafirim olan kuşlarla şenlenen...
burası benim gizli bahçem,
utanmadan şarkılar söylediğim...
isimsiz yapraklar hep bana ait,
yabancı gözler hislerime şahit...
burası benim gizli bahçem,
dinlendiğim, dinlediğim heyecanla...
toprak kah verimli, kah kurak,
benim pembe çiçeklerime yatak...
burası benim gizli bahçem,
saklanmadan ağladığım evim...
kilidi parmaklarımın ucunda,
herkese açık, tanıdıklar dışında...
burası benim gizli bahçem,
sessiz sedasız tomurcuklanan...
konuklarıma bir Lagerstroemia indica,
benden size minik bir hatıra...