boynu bükük çiçekler.. onlar bizim çocuklarımız..bizim kardeşlerimiz..ne emeklerle boy boy serpilip büyütülen,ailelerinin davulla zurnayla güle oynaya "en büyük asker bizim asker"diyerek askere gönderdiği, hayatlarının baharında fidanlarımız onlar..vatani görevlerini yapmak için gözlerini bile kırpmadan gittikleri topraklarımızdan geri dönemiyorlar yıllardır..bugün hangi söz..hangi ağıt..hangi yakarış geri getirebilir onları..filanca haberlerde adları geçicek birkaç kez..insanlar "cık cık..yine mi..?" diyecekler..siyasetçilerimiz birbirini suçlayacak..aileleri bundan sonra yüreklerinde koca bir közle yaşamaya çalışacak..
sonra..güneş yine doğacak..haberler başka havadisler verecek..ama onlar..o fidanlar bir daha o güneşi göremeyecekler..
içim acıyor..yüreğimi oyuluyor sanki..hiçbir kelime anlatamıyor duygularımı..Lanet olsun...!!!!