Gökkuşağıma..
Bugün içinde ne kaynıyor ki böyle; gözlerinden yıldızlar akıyor? Mutlu olmanı sağlayacak bir sebep düşün ve onu bana söyle... Duymak istiyorum..Bu herhangi birşey olabilir..Bu mektubu elde edebilmiş olmak... Görebiliyor,duyabiliyor, anlayabiliyor olmak... Sevebiliyor olmak..
Sevmek nedir sence? Bir ucu benim, diğer ucu senin yüreğine bağlı gökkuşağı mı?..
Ah şu an bir de aynaların, göstermekten aciz olduğu;"yıldızların dansını" görebilseydin kendi gözlerinde...
İnan görüyorum pırıltılarını... İnan seviyorum sevme şeklini... Ve inan ki,yüreğine bağlı gökkuşağının öbür ucu benim yüreğimde. Düşünsene; neden beni "en iyi" sen anlıyorsun? Bu anlamak; "sadece sana" yazdığımı hissettiğin an başladı, değil mi?Her satırım gökkuşağının bir başka renginde... Bu renklere sımsıkı sarıl ve bil ki; sen ucunu bırakmadığın
sürece havaya savrulmayacak gökkuşağımız!..Sevgi dolu ol her zaman, bugünkü gibi...
Sevgi; yaralarının hemen onarılmasına yardım eden panzehir!.. Fakat sevginin asıl çalışma şekli,sana önüne çıkan engelleri umursatmamak değil; başka geçiş yollarının da olabileceğine inanç ve bu yolları bulabilmen için enerji veriyor olması.
Bunun için bile sevmeğe değer...
Ve... Sevdiğin zaman yalnız olmadığını biliyorsun...
Bir ucu sende olan gökkuşağı yumaklarını fırlatıyorsun uzaklara...
Onlar gidip yapışacakları yüreklerle buluşuyorlar.
İşte bu gökkuşaklarından akıyor sevgiler.
Yalnızlık bitiyor, bezginlik bitiyor.
Ne yap, biliyor musun?.. Benim yaptığımı yap...
Avucuna dola bir gökkuşağını
ve gücünün yettiği uzaklığa fırlat...
Sevgiler; kendilerine akabilecek yeni yollar bulsun!
Muammer Erkul