diloş

tuttu..hep saklanmıyormuyuz zaten.. alttaki denizler ortasında yelkensiz bir gemi..

tutturamadın kardeş.. alttakinin rot balans ayarı kaymış..

kıs Bonibon yerim seni..

Hoşgeldin Sedelina.. umarım tatilin iyi geçmiştir..

aa gerçekten de doğru..

İstanbul'a bir iki kere işim gereği gitmiştim..onun dışında bilmem bu şehri..İstanbul aşıkları o şehirde yaşıyanlardan çıkar.. orda koca bir tarih var..ve pek çok güzellik..sindire sindire tatmak lazım bu lezzetleri..hem zamanın hem de çokça paran olacak..ve bir ayını şehri tanımaya ayıracaksın..geceli gündüzlü..yani İstanbul'la aramızda gönül bağı kurulması için bana bu lazım.. Üstüne bu kadar çok şarkı ve şiir yazılmış sanırım başka bir şehir daha yoktur..ve tahminimce o bunları hak ediyor..Sunay Akın seninde dediğin gibi çekirdek babacım çok güzel dile getirmiş yedi tepelinin değişimini..bu değişim herkesin ve herşeyin kaderi öyle değil mi..?

Dönebilsem o yıllara aynı gözle görebilsem.. Dönebilsem o yıllara aynı kalple sevebilsem.. artık çok geç uşağum.. dönemeyiz o günlere..bir dakika öncesine bile..insan böyle düşününce zamanla yarışma telaşına kapılıyor..asla galibi olamayacağını bildiği bir yarış .. herneyse..biliyordum seveceğini..bu şarkıyı ve Suat Suna'yı..ben çekirdek babamı bilmezmiyim..o ne duygusal..ne içli bir uşaktur.. yarın günlerden ne..;Çarşamba..!!!

"Mutluluğu kendi içimizde bulamazsak, başka yerde aramak boştur.." öyle sanıyorum Mantaigne'nindi bu..evet insan sosyal bir valıktır..bu sebepten sevmeye ve sevilmeye ihtiyaç duyar..bir sevgili,bir dost,bir arkadaş arar durur..ama gerçek mutluluk bunların çook ötesindedir bana göre..içimizde bi yerlerdedir.. kendinle her anlamda barışık olmak..yapayalnızken bile kendine yetmektir.. ufacık şeylerden haz almak..belkide doğaya bakıp gülümsemektir.. mutluluk şansını kendi dışındaki bir objeye bağlayan kişi..(bu para veya bir insan olabilir) eninde sonunda mutsuz olmaya mahkumdur..

duygusal..

uşağumu özledim..

Suat Suna.. Senin ellerin öyle narin,bulutlar gibi yüzsün varsın Takıp pençeni yüreğime baştan başa yırtarsın..

canım çekirdek babam.. "kısa kestir saçlarını "ha..dimek bütün keramet saçlarda.. şaka bi yana özlemişim şiirlerini.. yine harika.. Radyam.. canım yaa..bayıldım ben bu şiire..aldı götürdü beni.. Gönlünce olmadı hiçbir zaman Geliş-gidişlerin.. Oysa sen, Hayattan başka şeyler dilerdin... Çoğalmak isterdin elinden alınan yarınlara Ve bir yürekte kök salmaktı hayalin... Olmadı.. Nereye gitsen yarım kaldın. Ne kadar kaçabildiysen, Kendini bir o kadar ardında bıraktın... Ortasında kaldın gel-gitlerin Ki orda ben vardım.. (Ve en az, Senin kadar yarım...) Sen hala gel-gitlerin ortasında Kök salacak yürekler arıyorsun... Her yüreğin toprağı olmaz, Sen de yorganların içindeki çocuk gibi Boşuna ağlıyorsun... söylenebilecek çok fazla şey yok..bazen sözler kifayetsiz kalıyor.. bugün kendime de bir şiirim var.. Daha vakit var diye yazmadığımız şiirlerdi kaldılar yüzümüzden gelip geçti ilk gençliğin fener alayları yeniyetme arkadaş çetesi dağıldı artık büyümenin konaklama yerlerinde nice ihanete uğradık ayrıldı yollar ömrümüzü koyduğumuz şeylerdi ki dört yöne dağıldılar .. Daha vakit var diye dönüp de bir gün kaldığımız yerden,hepsini birden yaşarız sandık oysa emanetmiş bizim sandıklarımız içlerinde kilitli kalmış onca şeyle günü geldi aldılar .. Nasıl kullanılacağı bilinmeyen anlardı sonuna dek yaşamaktan korkup da kaçtığımız yerini ve anlamını bulmayı beklerken çürüdü gitti içimizde saklı duygularımız şimdi yabancı bakışlara bir şey söylemeyen karalama defterleri,bulanık anılar rüzgara,ateşe,suya yazılmış gençliğin solgun güncesi biz ne zaman büyüdük onlar ne zaman yetim kaldılar tutulan güneşlerin altında yollar geçildi dönüş yok artık o duyarlığa yaşarken ve yazarken yarım kalmış şiirler yarım kaldılar ...

KUM Sen kum nedir bilmezsin Deniz görmedin ki. Yum gözlerini zamanı düşün, Deniz bir gözünde Kum bir gözündedir. Sen taş nedir bilmezsin Dağa çıkmadın ki. Yürü ufuklara doğru, Dağ bir ayağında Taş bir ayağındadır. Sen kül nedir bilmezsin Ateş yakmadın ki, Uzat ellerini gökyüzüne, Ateş bir elinde Kül bir elindedir. Sen kan nedir bilmezsin Ölmedin, öldürmedin ki. Yat toprağa boylu boyunca, Ölüm bir yanında Kan bir yanındadır. Sen aşk nedir bilmezsin Beni sevmedin ki. Ağla, ağlayabildigin kadar, Bütün güzellikler sende Aşk bendedir. nasılsın şiir dostum..?

Seni saklayacağım inan Yazdıklarımda, çizdiklerimde, Şarkılarımda, sözlerimde. Sen kalacaksın kimse bilmeyecek Ve kimseler görmeyecek seni, Yaşayacaksın gözlerimde. Sen göreceksin, duyacaksın Parıldayan bir sevi sıcaklığı, Uyuyacak, uyanacaksın. Bakacaksın, benzemiyor Gelen günler geçenlere, Dalacaksın. Bir seviyi anlamak Bir yaşam harcamaktır, Harcayacaksın. Seni yaşayacağım, anlatılmaz, Yaşayacağım gözlerimde; Gözlerimde saklayacağım. Bir gün, tam anlatmaya.. Bakacaksın, Gözlerimi kapayacağım.. Anlayacaksın. Bonibonum...

uşağum.. günler birbiri ardına devrilip gidiyor..ben yetişemiyorum, bakakalıyorum arkalarından..ya sen..? felekten çalabiliyormusun birkaçını..? Atlila Atasoy'u sevmedin demek..bakalım buna ne diyeceksin..yalnız ben bu adama laf ettirmem ona göre.. kişiliğine,sesine,konuşmasına,duruşuna,duygusallığına,müziğine..velhasıl-ı kelam..hayranımdır kendisine.. şarkının sonunda gözyaşlarına dikkat et..

artık dönmüş olman gerekir bu bana çook uzun gelen tatilden.. niye sesin çıkmıyor o halde..? üstelik seni bu kadar çok özlemişken..

nasıl sevindim seni gördüğüme.. canım benim.. tamam canım bir saat sonra görüşürüz o halde..

Canım Radyam.. bu şiiri sana seçtim..

gördüğün üzre kara çalın geri döndü.. belkide yokluğumda; -hehehe..kurtulduk nihayet.. deyu heves şeettirmiş olabilirsin.. ve fekat gördüğün gibi...yıkıııılmadıııımmm..ayaktayıııımmmm..dertlerimle başbaşayııııımmmmmmmmmm... yani ben aynı bıraktığın benim.. al canem bu da şiirin.. o gülüşü unutmadım ayrık otum..

eveettt gökkuşağım.. bana göre uzun bir aradan sonra bir umut şiiriyle yine karşındayım.. umarım iyisindir..ve herşey yolundadır..özledim seni..

Sardunyam.. Döndüğünde sanırım ben izne ayrılmış olurum..korkarım biraz daha özliycez birbirimizi.. İyi olduğunu yazmışsın.. çok sevindim canım benim.. daha da iyi ol.. Seni çok seviyorum canım sarmaşığım.. bu Sardunyalı şiir sana birtanem.. Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim. Bugün sardunyalarım da açmadı Belki de küskün renklere Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım Sensiz soluyorum anlayacağın Mavi mavi ölüyorum Duyuyor musun, orda mısın, Var mısın, yok musun? Bir tek şeyi unutma! Seni sevdim ben. Yanarak, yıkılarak Aklıma her geldiğinde ağlayarak.. buda Sezen'inden..

orda bende öldüm Suhedam.. benimde çok var..bi toparlıyım yazarım..

Dünyanın, en tehlikeli eğlencesi Türk olmaktır. Altmış milyonluk bir bungee-jumping'dir hayat. Bir beton zemine doğru milyonlarca insan süratle düşeriz. Tam çarpacağımız zaman, kim olduğunu kimsenin bilmediği bir güç, ucunda sallandığımız lastik halatı çekiverir ve biz, yukarılara sıçrarız. Başbakanımızı asar, genelkurmay başkanımızı hapseder, gençlerimizi idam sehpalarına gönderir, sonra da en güzel aşk şiirlerini yazarız. Hep aptallığımızdan yakınır sonra da dünyanın en akıllısı IMF'yi tam on yedi kere dolandırırız. Aptallıktan sıkıldığımızda zekamızla övünür ve bin senedir her yaz mevsiminde damlarda yatar ve oradan düşerek ölürüz. Yağmur yağdığında ülkenin en büyük kentinin işlek bir caddesinde boğulan yeryüzündeki tek insan Türktür. Yeryüzünde kendine kanat yapıp uçan ilk insan da Türktür ama... Devleti kutsal ilan eder sonra da devleti soyarız. "Köylü efendimizdir" der köylüleri döveriz. "Yurtta sulh, cihanda sulh" diyerek bütün komşularıyla düşman olan da biziz. "Ulusal onuru" bu kadar değerli, "ulusal parası" bu kadar değersiz başka bir ülke bulmak çok zordur. Sürekli olarak birbirini kazıklayanlar Türklerdir. Bir büyük deprem olduğunda çoluk çocuk, zengin fakir el birliğiyle yardıma koşup, evdeki iki battaniyeden birini depremzedelere bağışlayanlar da Türklerdir. Kırk sekiz yıl boyunca dünya futbol şampiyonasının kapısından bile geçemedikten sonra, ilk katıldığı şampiyonada dünya üçüncüsü olmayı Türkler başarır. "Ata sporu" güreşte en olmadık ülkelere yenilen, güreşten hiç anlamayan Amerikalı güreşçilerle güreşirken kolunu bacağını kırdıranlar da Türklerdir. Her konuda fikrimizi söylemeye bayılır, ama hiçbir fikrimize inanmayız. Hiçbir filozofumuz yoktur, ama ne olduğunu kimsenin bilmediği bir hayat felsemiz vardır. Dünyanın en ünlü suikastçisi, papayı vuran bir Türktür. Papayı binlerce insanın arasında vurup kabak gibi yakalanan en salak suikastçi de Türktür. Katillerin "ulusal kahraman", şairlerin "vatan haini" olduğu tek ülke Türkiye'dir. Müslüman olanlardan sürekli kuşkulanır ama müslüman olmayan vatandaşlarımıza devlette tek bir görev bile vermeyiz. Savaşta kendi gemisini yedi saat boyunca bombalayanlar Türklerdir. Uçağı arızalandığında başkalarına bir zarar gelmesin diye o uçağı son ana kadar terketmeyip ölenler de Türklerdir. Yıllarca, Avrupa Birliğine girmemizi sağlayacak yasalardan hiçbirini çıkartamayıp, bir gecede başkalarının on yılda geçirebileceğinden daha fazla yasa geçiririz. Ömründe hiç trapez yapmamış altmış milyon insanin trapez yapması gibidir hayat burada. Bütün dünya, şaşkınlıkla bakarak düşmemizi beklerken biz düşmeyiz. Çünkü biz Türküz. Ya oynar, ya ağlarız. Dünyanın en tehlikeli eğlencesidir Türk olmak. Ahmet Altan?ın bir makalesinden düzenleyen Prof. Dr. Ergün Çil İşinde iyi olan birisini överken hakaretle iltifat eden bir Türk'ten başkası olamaz. (Ş.r.fsizin oğlu ne iş yapmış be kardeşim, helal olsun) Ancak bir Türk aracın sinyal lambaları dururken kolunu çıkararak "dönüyorum" hareketi yapabilir. Yemeğin etini en sona bırakan kişi tabii ki Türk'tür. Ancak bir Türk trafik ışıkları kırmızıdan yeşile döndüğünde önündeki herkesi salak sanarak kornaya basabilir. Dingildeyen bir masanın ayağına kağıt sıkıştırma fikri bir Türk'ündür. Tv'de film seyrederken filmin oyuncularıyla muhatap olan (dur oraya gitme öldürecekler seni) diyen sadece Türk sinema severlerdir. Ancak bir Türk kulağını kalem ya da örgü şişiyle karıştırabilir. Arabasına öküz, köpek, horoz sesli korna taktırma fikrinin patenti bir Türk'e aittir. Ancak bir Türk kadını, denize dikkat çekmemek için elbiseleriyle girip, bütün dikkatleri üzerine çekebilir. Plastik yoğurt kabını saksı yapan elbette ki Türk'tür. Uçakta bulunan tanıdıklarına uçak havalandıktan sonra görmeyeceğini bildiği halde el sallayan birini görürseniz hemen boynuna sarılın çünkü o Türk'tür. Çiğnediği sakızı daha sonra çiğnemek üzere kafasındaki tülbente yapıştıran bir Türk kadınından başkası değildir.. Bütün bunlara ilaveten benimde bir tespitim var; Bir gün önce alkışlarla göklere çıkardığı kişiyi,ertesi gün yerden yere vurup linç etmeye çalışanlar maalesef ki yine Türkler'dir.. Bununla beraber vatanımı..milletimi..ve aynı havayı soluduğum bu renkli insanları seviyorum..eksiklerimizle..hatalarımızla.. herşeyimizle..ve diyorum ki..; NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE..!!!

Kalmana çok sevindim Kleo.. her ne kadar fazla paylaşımımız olmasa da sen tanıdığım kadarıyla espri yeteneği fazlaca gelişmiş ve insancıl bir kişiliksin..ve burda güzel bir renksin..bu vesileyle seninle ilgili duygu ve düşüncelerimi paylaşmama neden oldu bu olay.. kendine iyi bak..