Hani öyle anlarımız olmuştur ki üstünden yüz yılda geçse unutmamız imkansızdır.Bu anları paylaşıp biraz eğlenmeye ne dersiniz?
Ben başlıyorum...
Şimdi anlatacaklarımda en ufak bir abartı yoktur.Sahneyi gözünüzde iyice canlandırabilmeniz için her detay tarafımca itinayla sunulacaktır.
Bankada çalıştığım zamanlar...Aylardan Nisan..Bahar güzel yüzünü göstermiş fekat akşamüstleri yağan yağmur bize nanik yapıyor..Bende o gün iki dirhem bi çekirdek giyinmişim.Genel müdür gelecek.Üstümde takımım var ancak mini etekli bi takım!!!(çok mini değil canım dizin biraz üstü ) Eteğin şööle muzipçe pileleri var ve açık bej rengi.Bütün gün herşey yolundaydı yerli yersiz iltifatlarla gayet memnun akşamı ettik üstelik çıkmadan maaşta aldım.Keyfime diyecek yok.Seke seke çıktım işyerinden.5-10 adım attım atmadım hava birden karardı ..Ardından gök delinmişcesine bir yağmur herkes bir yere kaçışıyor Allah'tan tedarikliyim şemsiyemi açtım ve her maaş aldığımda yaptığım gibi pastanemden eve tatlı aldım.Durağa doğru yollandım.Bizim orda bi üst geçit var.Tırmanırken şemsiyemi kapattım.Birelimde şemsiye,diğer elimde ayakkabı çantam ve pasta,kolumdada diğer çantam üstgeçitin iniş bölümüne yaklaştım.Yağmurdan yerler hep çamur ve buz gibi kayıyor.Merdivenlerden inerken "ulan şurda bi ayağım kaysa yamulurum"dememe kalmadı.... Sanki görünmez bir el ayaklarıma çelme taktı.Şöyle biraz havalandıktan sonra inişe yakın önümdeki adama can havliyle yapıştım.Evet yanlış duymadınız sırf düşmemek için önümdeki adamın sırtına kerkenez kuşu gibi yapıştım. Doğal olarak adamın da dengesi bozuldu.Beni sırtından atmaya uğraşırken o da can havliyle bağırıyor;
-"İn ulan tepemden...bela gibi çöktü üstüme eş..lueşek..ulan seni bi elime geçirirsem..." derken adam önde ben sırtında merdivenlerden yuvarlanmaya başladık.Zavallı adam benden kutulmaya çalışıyor ama nafile zamk gibi yapışmışım sırtına..Hiçbir güç onu benden koparamaz!!! İnsanlar kah bizi tutmaya,kah bu şahane olayı kaçırmamak için seyre dalmışlar ...Sanki asırlar boyu süren yuvarlanmadan sonra en son basamağa uçarak indik ve mütemmimcüz'ümden-hukuki bir terim olup ayrılmaz parça anlamındadır-sert bir darbeyle ayrıldım..evet,artık onunla işim bitmişti Ne de olsa yere onun sayesinde ayağımdan uçarak çıkmış ayakkabılarım,yırtılmış çorabım,çamura bulanmış o şahane takımım ve birkaç sıyrıkla kurtulmuştum Fakat kurbanım acınacak haldeydi!Adam yere indiğimizde son bir gayretle üstüme atlamaya çalıştı..zannımca beni oracıkta öldürecekti!!Faket yerde yatanın endamı oldukça hoşuna gitmiş olacak ki birden ters dönüş yaparak;
-Aman hanımefendi niçin öyle yaptınız..durun yardım edeyim..yav şu hale bak"diyerekten bana yardım etmeye çalışmaz mı?
Etrafımızda toparlanan kalabalık o gün çok eğlendi biliyorum.Bense yerin yarılmasını ve içine girmeyi istiyordum o gün oysa bugün kıkır kıkır gülüyorum