Admin

"Organik uyumluluk" ifadesi, ilişkiler bağlamında, iki insan arasındaki doğal, zahmetsiz ve yoğun bağı tanımlamak için kullanılan popüler bir metafordur. Gerçek kimya bilimiyle doğrudan bir ilgisi yoktur; daha çok bir "kıvılcım" veya mükemmel bir uyum hissini ifade eder. İlişkide "Organik Uyumluluk" Ne Anlama Gelir? Bu terim, bir ilişkide her şeyin zorlama olmadan, kendiliğinden aktığı hissini kapsar. Genellikle aşağıdaki unsurları içerir: Fiziksel Çekim: İki taraf arasında güçlü bir fiziksel çekim olması. Zihinsel Uyarım: Entelektüel olarak birbirlerini besleyebilmeleri ve sohbetin akıcı olması. Paylaşılan Değerler: Hayata bakış açıları, temel inançlar ve değer yargılarının örtüşmesi. Duygusal Bağlantı: Derin bir duygusal seviyede birbirleriyle bağlantı kurabilme yeteneği. Zahmetsizlik Hissi: İlişkinin yürümesi için sürekli çaba sarf etme ihtiyacı hissedilmemesi; işlerin doğal bir akışta ilerlemesi. Gerçek Organik Kimya ile İlişkisi Kullanılan dil "organik kimya" olsa da, bu durum gerçek kimya disiplini ile ilgili değildir. Gerçek organik kimya, karbon içeren bileşiklerin yapısını, özelliklerini, bileşimini ve tepkimelerini inceleyen bilim dalıdır (örneğin, asitler, bazlar ve organik bileşiklerin adlandırılması gibi konuları ele alır). İlişkilerdeki "organik uyumluluk", bu bilimsel terimin duygusal bir ilişkiyi tanımlamak için ödünç alınmış halidir. Özetle, "organik uyumluluk", bilimsel bir terimden ziyade, güçlü ve doğal bir duygusal bağın metaforik bir ifadesidir. Organik Uyumluluk (Organic Chemistry) Nedir (İlişki)? Nov 12, 2024 — Organik Uyumluluk (Organic Chemistry) Nedir (İlişki)?İlişki bağlamında "organik kimya", iki kişi arasında doğal, yoğun...

"Şimdiki aklım olsaydı" ifadesi, geçmişe yönelik bir pişmanlıktan ziyade, insanın yaşadığı tekamülün (olgunlaşmanın) en somut itirafıdır. Bu cümle aslında geçmişteki "ben" ile şimdiki "ben" arasındaki tecrübe farkını ortaya koyar. Bu "keşke"li yaklaşımı birkaç boyutta inceleyebiliriz: 1. Zamanın Geri Döndürülemezliği Paradoksu "Şimdiki aklımızın" oluşmasını sağlayan şey, tam olarak o dönemde yaptığımız "akılsızca" bulduğumuz hatalardır. Hata yapmadan, yanlış kararlar vermeden veya bedel ödemeden ulaşılan bir bilinç düzeyi yoktur. Dolayısıyla, o zamanki aklınızla o hatayı yapmasaydınız, şimdiki aklınız hiçbir zaman şimdiki seviyesinde olmayacaktı. 2. Bilgi ve Tecrübe Ayrımı Geçmişi yad ederken kendimize haksızlık ederiz. O günkü şartlar, eldeki veriler, duygusal durum ve toplumsal baskılar bugünkünden farklıydı. İnsan, kararlarını o anki kapasitesiyle verir. Bugünün bilgisiyle dünü yargılamak, bir çocuğun neden türev çözemediğini sorgulamaya benzer. 3. Kabullenme ve Barışma Bu ifadeyi bir hayıflanma aracı olarak kullanmak yerine, bir öğrenme göstergesi olarak görmek ruh sağlığı açısından daha sağlıklıdır: Hayıflanma: "Neden yaptım, hayatım mahvoldu." Farkındalık: "O gün öyle gerekiyordu, yaptım ve bu sayede bugün ne yapmamam gerektiğini biliyorum." 4. Alternatif Bir Bakış: "İyi ki O Akıldaydım" Eğer her şeyi şimdiki aklımızla ve kusursuz yapsaydık; hayatın getirdiği sürprizleri, risk almanın heyecanını ve bizi biz yapan o "insani" pürüzleri kaybederdik. Mükemmel kararlar silsilesi, belki daha konforlu ama çok daha ruhsuz bir geçmiş yaratırdı. Özetle: "Şimdiki aklım olsaydı" dediğiniz an, aslında kendinize verdiğiniz en büyük gizli övgüdür. Çünkü bu cümle, "Ben artık eskisi gibi değilim, geliştim ve değiştim" demektir. Geçmişteki halinizi, bugünkü bilincinize giden yolda size eşlik eden bir "çırak" olarak görüp onunla helalleşmek en doğrusudur.

"Elalem ne der gardiyanı" aslında toplum baskısı, başkalarının ne düşüneceği korkusuyla yaşamak anlamına gelir; bu ifade, kişinin kendi özgürlüğünü kısıtlayan ve kendini yetersiz hissetmesine neden olan "elalem ne der" endişesinin, bir gardiyan gibi kişiyi hapsettiğini mecazi olarak anlatır; temelinde ise başkalarının onayını arama ve toplumun yargısından kaçınma çabası yatar. Bu İfadenin Anlamı ve Kökeni: Elalem: "Başkaları", "herkes" anlamına gelen Arapça kökenli bir kelimedir (el-âlem). Gardiyan: Hapishanede mahkûmları koruyan görevli, bekçi demektir. Gardiyanı: Bu durumda, kişi kendi davranışlarını sürekli başkalarının ne diyeceği gözüyle değerlendirir, yani düşüncelerini ve eylemlerini başkalarının gözüyle kontrol eden bir içsel gardiyan (bekçi) vardır. Neden Önemlidir? Korku Kültürü: Bu ifade, çocukların terbiye edilmesinde kullanılan "ayıplanma" korkusunu besler ve bireyi dışarıdan bir gözle yaşamaya zorlar. Kendi Kendine Hapis: Başkalarının ne dediğine odaklanmak, kişinin kendi hayatını yaşamasını engeller, onu bir hapishane gibi sınırlar ve psikolojik rahatsızlıklara yol açabilir. İçsel Çatışma: Kişi, ne istediği ile toplumun ondan istediği arasında kalır. İsmet Özel'in dediği gibi, "Allah ne der" kaygısından önce "elalem ne der" kaygısına takılı kalmış olabilir. Özetle, "elalem ne der gardiyanı" demek, başkalarının yargılamasından korkup kendi kararlarını alamayan, sürekli bir dış denetim altında yaşayan kişi demektir.

Bu sözün geçtiği popüler kültür örnekleri var mı? "Elalem ne der gardiyanı" ifadesi, popüler kültürde genellikle toplumsal baskıyı ve kişinin bu baskı nedeniyle kendi sınırlarını çizmesini eleştiren bir metafor olarak kullanılır. İşte bu kavramın geçtiği veya benzer temaları işleyen bazı önemli popüler kültür örnekleri: Çok Filim Hareketler Bunlar (Film): BKM Mutfak ekibinin 2010 yapımı bu filminde, söz ve bestesi Oğuzhan Koç'a ait olan "Elalem Ne Der" isimli popüler bir şarkı yer alır. Şarkı, toplumun her türlü davranışa getirdiği eleştirileri ve bireyin bu sesler arasındaki sıkışmışlığını mizahi bir dille anlatır. İsmet Özel (Edebiyat): Türk edebiyatının önemli isimlerinden İsmet Özel'in, "Ne derler acaba diye kahrolası bir put vardır!" sözü, bu kavramla özdeşleşmiş en popüler edebi örneklerden biridir. Bu söz, toplumun yargılarını bir puta (tapanı köleleştiren bir yapıya) benzeterek eleştirir. "Elalem Ne Der Hapishanesi" (Metafor): İnternet kültüründe, özellikle Ekşi Sözlük ve sosyal medya platformlarında bu kavram bir "hapishane" metaforuyla sıkça tartışılır. Bireyin kendi kararlarını vermesini engelleyen bu hayali parmaklıklar ve bu baskıyı sürdüren iç sesler için "gardiyan" ifadesi yaygın olarak kullanılır. Can Bonomo - Olsun (Şarkı): Şarkıda geçen "Elalem ne der? Elalem her şeyi der. Seni senden alır da geri vermez." gibi ifadeler, bu toplumsal baskının birey üzerindeki yıkıcı etkisini ve özgürlüğünü nasıl elinden aldığını (gardiyanlık ettiğini) vurgular. Seyyal Taner - Elalem Ne Der (Şarkı): 1980'lerden bu yana popülerliğini koruyan bu şarkı, "elalem" kavramını bir engel olarak tanımlayan en eski popüler müzik örneklerinden biridir.

"Elalem ne der gardiyanı", toplumun yargılarından ve "başkaları ne düşünür?" korkusundan dolayı kendi hayatını özgürce yaşayamayan, sürekli kendini kısıtlayan kişileri betimlemek için kullanılan mecazi bir ifadedir. Bu kavramın temel anlamları şunlardır: Toplumsal Baskı: Kişinin kendi istekleri yerine, çevresindeki insanların (elalemin) onayını önceliklendirmesi. Kendi Kendini Hapsetmek: Bireyin, dışlanma veya kınanma korkusuyla kendi kararlarının "gardiyanı" haline gelerek potansiyelini ve özgürlüğünü kısıtlaması. Onay Bağımlılığı: Her adımda başkalarının ne diyeceğini düşünerek hareket etme hali. Kısacası; bu ifade, çevre baskısını bir hapishane, bu baskıya boyun eğen zihniyeti ise o hapishanenin bekçisi (gardiyanı) olarak nitelendirir.

Antivirüs yazılımı için para ödemeli misiniz yoksa vazgeçmeli misiniz? Güvenlik yazılımı eskiden internet faturanız kadar vazgeçilmez bir kalemdi. Bugün, yerleşik korumalar ve daha akıllı işletim sistemleri bu eski kuralı alt üst etti ve birçok insan antivirüs için para ödemenin hala iyi harcanmış bir para mı yoksa eski bir dönemin kalıntısı mı olduğunu merak ediyor. Gerçek cevap, kötü amaçlı yazılımlardan duyulan korkudan çok, cihazlarınızla ne yaptığınıza, çevrimiçi ortamda ne kadar disiplinli olduğunuza ve ücretli paketlerdeki "ekstraların" gerçekten sahip olduğunuz sorunları çözüp çözmediğine bağlıdır. Kararı üç şey arasında bir denge olarak görüyorum: zaten ücretsiz olarak aldığınız temel koruma, dijital yaşamınızdaki özel riskler ve hem ücretsiz hem de ücretli araçlarla birlikte gelen gizli maliyetler. Bu parçaların nasıl bir araya geldiğini anladığınızda, kredi kartınızı cebinizde tutmaya devam etmenin mi yoksa bir aboneliğe yatırım yapmanın mı daha iyi olduğuna karar vermek çok daha kolay hale gelir. Eski antivirüs kuralları neden artık geçerli değil? Yıllarca standart tavsiye basitti: üçüncü taraf bir antivirüs paketi kurun veya sorun bekleyin. Bu rehberlik, işletim sistemleri neredeyse hiçbir anlamlı savunma olmadan piyasaya sürüldüğünde ve kötü amaçlı yazılımlar çoğunlukla bariz virüsler yoluyla yayıldığında mantıklıydı. Bugün, modern platformlar, arka planda sessizce çalışan, otomatik olarak güncellenen ve ayrı bir ürün kurmayı düşünmeden önce çok çeşitli tehditleri engelleyen entegre güvenlik ile birlikte geliyor. Windows'ta bu temel koruma, Windows Güvenliği (Windows Defender veya Microsoft Defender olarak da bilinir) içeren Microsoft'un kendi yazılım paketi tarafından sağlanmaktadır ve artık eskiden olduğu gibi zayıf bir halka değildir. Bağımsız testler, bu yerleşik korumanın sürekli olarak iyileştiğini ve artık karşılaştırmalı kötü amaçlı yazılım testlerinde rutin olarak en üst sıralarda yer aldığını göstermiştir. Ayrıntılı bir analiz, Microsoft çözümünün laboratuvar değerlendirmelerinde düzenli olarak %99'luk tespit oranlarına ulaştığını, bu seviyenin eskiden premium paketlere özgü olduğunu belirtiyor. Bu değişim, birçok uzmanın artık "önce antivirüs satın alın, sonra soru sorun" kuralının, tehditlerin nasıl çalıştığı veya ana akım sistemlerin sizi kutudan çıktığı gibi ne kadar iyi koruduğu gerçeğine uymadığını savunmasının nedenidir. Ücretsiz antivirüs size aslında ne veriyor? Ücretsiz güvenlik araçları artık sadece pazarlama tuzağı değil, genellikle bilinen kötü amaçlı yazılımlara karşı sağlam temel koruma sağlayan tamamen yetenekli ürünlerdir. Bir tüketici koruma rehberinden alınan ayrıntılı bir hızlı yanıt, durumu açıkça ortaya koyuyor: Ücretsiz antivirüs yazılımları, bilinen tehditlere karşı temel düzeyde koruma sağlayabilirken, daha fazlasına ihtiyaç duyanlar için ücretli seçenekler de mevcuttur. Bu temel koruma genellikle gerçek zamanlı tarama, otomatik güncellemeler ve planlanmış sistem kontrollerini içerir; bu da e-posta ekleri ve şüpheli indirmeler yoluyla yayılan en yaygın kötü amaçlı yazılımları durdurmak için yeterlidir. Elbette, tüm ücretsiz araçlar eşit değildir. En iyi ücretsiz antivirüs seçeneklerinin yakın tarihli bir derlemesi, güvenilirliğin ilk filtre olması gerektiğini vurgulayarak, kullanıcıları kötü amaçlı yazılımı yanlışlıkla yüklemekten kaçınmak için güvenilir bir şirketten antivirüs yazılımı seçmeye teşvik ediyor. Aynı rehber, özellik setlerinin nasıl değiştiğini de vurguluyor; bazı ücretsiz ürünler yalnızca temel tarama sunarken, diğerleri temel fidye yazılımı koruması veya sınırlı VPN erişimi gibi ek özellikler de sunuyor. Önemli olan, yazılımlarını güncel tutan ve açıkça riskli davranışlardan kaçınan tipik bir ev kullanıcısı için, saygın bir ücretsiz ürünün veya hatta yerleşik olanın bile ciddi sorunlardan uzak durmak için yeterli olabileceğidir. Birçok uzmanın neden artık ödeme yapmayı bırakabileceğinizi söylediği Yerleşik savunmalar geliştikçe, giderek artan sayıda güvenlik uzmanı, tüketici aboneliklerinin hala anlamlı ek güvenlik sağlayıp sağlamadığını sorgulamaya başladı. Antivirüs için ödeme yapmanın buna değip değmediğine dair ayrıntılı bir araştırma, güvenlik yazılımının temel görevinin pasif olarak koruma sağlamak olduğunu ve modern sistemlerin bunu zaten yeterince iyi yaptığını, bu nedenle daha fazla ödeme yapmanın nadiren önemli ölçüde daha iyi koruma sağladığını sonucuna varıyor. Bu analiz doğrudan "Antivirüs için ödeme yapmak size daha iyi koruma sağlıyor mu?" diye soruyor ve birçok insan için cevabın hayır olduğunu buluyor; bu nokta, "Antivirüs için ödeme yapmak size daha iyi koruma sağlıyor mu?" başlıklı bir yazıda da vurgulanıyor ve ücretsiz ile ücretli arasındaki farkın keskin bir şekilde daraldığı savunuluyor. Diğer uzmanlar daha da ileri giderek, üçüncü taraf araçlara hiç para ödemenize gerek olmadığını açıkça söylüyorlar. Güvenlik köşe yazarı Jacob Hudson, ayrıntılı bir rehberde "Artık Bilgisayarınızı Korumak İçin Üçüncü Taraf Antivirüs Yazılımına Para Ödemenize Gerek Yok" başlığıyla, ev kullanıcıları için Microsoft'un yerleşik araçlarının ve mantıklı internet kullanım alışkanlıklarının yeterli olduğunu savunuyor. Kurumların özel BT departmanlarına ve katmanlı savunmalara ihtiyaç duyduğunu, ancak bunun mutfaktaki bir aile dizüstü bilgisayarından farklı bir dünya olduğunu belirtiyor. Bir analizde, bir zamanlar hayati önem taşıdığı düşünülen antivirüs yazılımlarına "yılda 60 dolar gibi" bir ücret ödemeye devam etmenize muhtemelen gerek olmadığını söyleyen uzmanların görüşleri de eklendiğinde, günlük kullanıcılar için genel görüş netleşmeye başlıyor. Yerleşik koruma ve "kulaklarınızın arasındaki antivirüs"ün önemi Tartışmanın yön değiştirmesinin bir nedeni, güvenliğin artık sadece dosyaları virüs taramaktan ibaret olmaması, işletim sisteminize entegre edilmiş bütün bir koruma ekosisteminden oluşmasıdır. Windows'ta Microsoft, gerçek zamanlı kötü amaçlı yazılım algılama, güvenlik duvarı kuralları ve hatta temel güvenlik açığı azaltma işlemlerini yöneten Windows Defender (bazı kurumsal bağlamlarda artık Microsoft Defender olarak biliniyor) dahil olmak üzere kendi yazılım paketinde önemli iyileştirmeler yaptı. Yerleşik araçların yeterli olup olmadığına dair ayrı bir analizde "Yerleşik Koruma Neden Yetersiz Kalıyor?" sorusu soruluyor ve Microsoft'un Windows Defender'da önemli iyileştirmeler yapmış olsa da, 2025'teki siber tehditlerin daha sofistike olduğu, verilerinizi, üretkenliğinizi ve itibarınızı hedef aldığı, bu nedenle kendi davranışlarınız hakkında düşünmeniz gerektiği sonucuna varılıyor. Bu davranışsal kısım, "kulaklarınızın arasındaki antivirüs" fikrinin devreye girdiği yerdir. r/computers'ta geniş çapta paylaşılan bir tartışmada, bir yorumcu yalnızca iki antivirüs programına ihtiyacınız olduğunu savunuyor: Windows Defender (yerleşik olarak gelir) ve kulaklarınızın arasındaki antivirüs (başka bir deyişle, aptalca şeyler yapmayın). Bu, hiçbir yazılımın sizi her eke tıklamaktan, zayıf şifreleri tekrar kullanmaktan veya rastgele sitelerden korsan uygulamalar yüklemekten kurtaramayacağını söylemenin kaba bir yoludur. Bana göre, yetkin yerleşik araçlar ve temel dijital hijyenin bu kombinasyonu, birçok insanın risklerini önemli ölçüde artırmadan ücretli yazılım paketlerinden vazgeçmesini gerçekçi kılıyor. Ücretsiz araçların yetersiz kaldığı noktalar Ücretsiz antivirüs sihirli bir kalkan değildir ve daha bağlantılı veya yüksek riskli bir dijital yaşam sürüyorsanız, önemli ödünleşmeler söz konusudur. Bazı ücretsiz ürünler, fidye yazılımı geri alma, şüpheli uygulamalar için sanal ortam oluşturma veya kötü amaçlı bağlantıları tıklamadan önce engelleyen ayrıntılı web filtreleme gibi gelişmiş özellikleri sınırlayabilir. Ücretsiz ve Ücretli Antivirüs karşılaştırmasına dair bir video, bazı ücretsiz antivirüs programlarının reklam içerebileceğini veya hatta anonimleştirilmiş kullanıcı verilerini satabileceğini ve genellikle tam korumayı etkinleştirmek için ücretli sürümü satın almanızı istediğini belirtiyor. Bu, ücretsiz olmanın "fiyatının" daha fazla izleme, daha fazla rahatsız edici açılır pencere ve bir şeyler gerçekten ters gittiğinde daha az araç anlamına gelebileceği anlamına gelir. Ayrıca gizlilik ve veri işleme sorunu da var. Antivirüs için ödeme yapmanın faydaları ile ücretsiz araçlara bağlı kalmanın karşılaştırmasına dair ayrıntılı bir karşılaştırma, ücretsiz antivirüs yazılımının genellikle yalnızca temel koruma sunduğunu ve sınırlamalar içerebileceğini, ücretli sürümlerin ise daha sağlam gizlilik kontrolleri, daha güvenli çevrimiçi bankacılık modları ve daha iyi destek içerebileceğini belirtiyor. Ücretli antivirüs seçerseniz, genellikle ayrı yazılım indirmelerine güvenmek yerine, güvenlik duvarı yönetimi, kimlik avı önleme ve bazen parola yönetimi entegre eden daha kapsamlı bir koruma elde edersiniz. Hassas belgeleri işleyen, birden fazla finansal hesabı yöneten veya daha az teknoloji bilgisine sahip aile üyeleriyle bir bilgisayarı paylaşan biri için, bu ek özellikler abonelik ücretinden daha değerli olabilir. Antivirüs için ödeme yapmanın gerçekten mantıklı olduğu durumlar Ücretsiz ve yerleşik araçlar için güçlü argümanlara rağmen, antivirüs için ödeme yapmanın rasyonel, hatta gerekli bir seçim olduğu açık senaryolar vardır. Müşteri verilerini depolayan küçük işletmeler, gizli müşteri dosyalarını işleyen serbest çalışanlar ve birden fazla cihaza ve kullanıcıya sahip haneler genellikle tek bir savunma katmanından daha fazlasına ihtiyaç duyar. Ücretli bir antivirüs yazılımından ne beklemeniz gerektiğine dair ayrıntılı bir kılavuz, bu ürünlerin merkezi yönetim, daha agresif web filtreleme ve daha iyi raporlama gibi özellikler ekleyerek veri ihlalini önlemek için tasarlandığını açıklıyor. Bir işletme sahibi için, güven kaybı ve düzenleyici sorunlar açısından bir ihlalin maliyeti, yıllık abonelik ücretini gölgede bırakır. Kurumsal odaklı güvenlik firmaları da benzer bir argüman öne sürüyor. Ücretsiz Antivirüs ile Ücretli Antivirüs Yazılımı karşılaştırmasına dair bir giriş, antivirüsün genellikle siber güvenliğin temel çizgisi olarak kabul edildiğini, ancak ücretli antivirüs yazılımının faydalarının daha gelişmiş tehdit algılama, hassas müşteri verilerinin daha iyi korunması ve küçük işletmelere özel özellikler içerdiğini belirtiyor. Başka bir deyişle, başkalarının bilgilerinden sorumluysanız veya geliriniz çevrimiçi kalmaya ve güvenliğinizi korumaya bağlıysa, hesaplama değişir. Bu durumlarda, ücretli bir güvenlik paketini isteğe bağlı bir yükseltme olarak değil, iş yapmanın maliyetinin bir parçası olarak değerlendiririm. Yaş, alışkanlıklar ve risk toleransı seçimlerinizi nasıl şekillendiriyor? Demografik özellikler ve dijital alışkanlıklar da ödeme yapmanın mantıklı olup olmadığı konusunda sessiz ama önemli bir rol oynuyor. Açılır pencereleri değerlendirmekte veya kimlik avı e-postalarını tespit etmekte daha az rahat olan yaşlı yetişkinler, genellikle "her şeyi halledeceğini" vaat eden markalı bir güvenlik paketinin verdiği güvenceyi tercih ediyorlar. 55 yaş ve üstü kişilerle yapılan bir anket, bu gruptaki birçok kişinin çevrimiçi ortamda güvende hissetmek için hala antivirüs ve diğer araçlara büyük ölçüde güvendiğini ortaya koydu; bir rapor okuyucuları farklı yaş gruplarının antivirüs yazılımlarını nasıl kullandığını ve 55 yaş ve üstü kişilerin güvenlikleri hakkında nasıl düşündüklerini keşfetmeye teşvik ediyor. Ayarları değiştirmekte veya güvenlik uyarılarını yorumlamakta rahat olmayan biri için, daha net gösterge tablolarına ve desteğe sahip ücretli bir ürün makul bir uzlaşma olabilir. Spektrumun diğer ucunda ise, kötü amaçlı yazılımların nasıl çalıştığını anlayan ve sistemlerini güncel tutan ileri düzey kullanıcılar, ödeme yapmanın çok az değer taşıdığını görebilirler. Birçoğu Microsoft'un araçlarına, tarayıcı tabanlı korumalara ve parola yöneticilerine güveniyor ve belirsiz "optimizasyon" veya "temizleme" özelliklerini vaat eden satış tekliflerini hızla reddediyorlar. r/computers'taki yalnızca Windows Defender'a ve kulaklarınız arasındaki antivirüse ihtiyaç duyma hakkındaki yorum, bu zihniyeti güzel bir şekilde özetliyor ve davranışa markadan daha fazla önem veren uzman tavsiyeleriyle örtüşüyor. Benim deneyimime göre, kendi risk toleransınız teknik beceriniz kadar önemlidir: Ücretli bir paket daha iyi uyumanıza yardımcı oluyorsa ve özelliklerini gerçekten kullanacaksanız, bu iç huzurunun bir değeri vardır, ancak bu herkes için zorunlu değildir. Ücretli güvenlik paketlerinin ücretsiz araçlara kıyasla gerçekten neler kattığı Pazarlama cilasını bir kenara bıraktığınızda, ücretli antivirüs paketleri çoğunlukla üç alanda rekabet ediyor: ekstra özellikler, kolaylık ve destek. Birçok paket artık parola yöneticileri, VPN'ler, ebeveyn denetimleri, karanlık ağ izleme ve kimlik hırsızlığı uyarıları gibi özellikleri tek bir abonelik altında sunuyor. Antivirüs için gerçekten ödeme yapmanız gerekip gerekmediğine dair ayrıntılı bir karşılaştırma, ücretli hizmetlerin daha gelişmiş güvenlik duvarları ve daha iyi kimlik avı koruması gibi ek katmanlar da eklediğini belirtiyor; ancak bilgisayarınızı mutlaka bir tür antivirüs çözümüyle korumanız gerektiği de vurgulanıyor. Buradaki fikir, sadece bir tarayıcı satın almıyor olmanız, bir dizi güvenlik kolaylığı satın alıyor olmanızdır. Güvenlik sağlayıcıları da bu paketleme etkisini vurguluyor. Windows için ücretsiz antivirüs ile ücretli antivirüs arasındaki farkları açıklayan bir kaynak, ücretsiz sürümlerin genellikle yalnızca temel koruma sunduğunu, ücretli seçeneklerin ise çevrimiçi bankacılık için güvenli para modları, web kamerası koruması ve ağ etkinliği üzerinde daha ayrıntılı kontrol gibi özellikleri içerdiğini açıklıyor. Zaten ayrı ayrı bir VPN, bir parola yöneticisi ve belki de bir ebeveyn denetimi uygulaması için ödeme yapıyorsanız, bunları tek bir abonelikte birleştirmek aslında para tasarrufu sağlayabilir ve yönetmeniz gereken bileşen sayısını azaltabilir. Buradaki püf nokta, paketlenmiş araçların, aksi takdirde kullanabileceğiniz bağımsız araçlar kadar iyi olup olmadığını doğrulamanız gerektiğidir. Bazı uzmanlar neden yerleşik araçların yeterli olmadığını savunuyor? Özellikle tehditler basit virüslerin ötesine geçtikçe, yalnızca yerleşik korumaya güvenmenin akıllıca olduğuna herkes ikna olmuş değil. 2025 yılında antivirüse gerçekten ihtiyacınız olup olmadığına dair ayrıntılı bir analiz, "2025'te Gerçekten Antivirüs Yazılımına İhtiyacınız Var mı? Evet...?" diye soruyor ve 2025'teki siber tehditlerin daha karmaşık olduğunu, verilerinizi, üretkenliğinizi ve itibarınızı hedef aldığını savunuyor. Bu makale, Microsoft'un Windows Defender'da (bazı bağlamlarda artık Mic olarak biliniyor) önemli iyileştirmeler yapmış olsa da, yerleşik araçların gelişmiş kimlik avı, hedefli fidye yazılımları ve iş e-postası güvenliğinin ihlali gibi konularda yetersiz kalabileceğini, bunların hepsinin geleneksel imza tabanlı tespit yöntemlerini atlayabileceğini vurguluyor. Buradaki argüman, yerleşik araçların kötü olduğu değil, daha geniş bir savunma stratejisinin yalnızca bir katmanı olduğudur. Ayrıca, farklı satıcıların yeni tehditlere ne kadar hızlı yanıt verdiği sorusu da var. Bazı güvenlik uzmanları, tüm işleri saldırganların bir adım önünde kalmaya bağlı olan özel güvenlik şirketlerinin, genel amaçlı bir işletim sistemi satıcısından daha hızlı bir şekilde düzeltmeler ve yeni tespit teknikleri sunabileceğini savunuyor. "Yerleşik Korumaların Neden Yetersiz Kaldığına Dair Ayrıntılı Bir Kılavuz", 2025'teki siber tehditlerin daha karmaşık olduğunu ve tek bir satıcının araçlarına güvenmenin boşluklar bırakabileceğini, özellikle de işleri veya itibarları başarılı bir saldırıdan ciddi şekilde zarar görecek kişiler için bunun geçerli olduğunu vurguluyor. Eğer bu kategoriye giriyorsanız, yerleşik savunmalarınızın üzerine saygın bir ücretli güvenlik paketini eklemek mantıklı bir önlem olabilir. Nasıl karar verilir: pratik bir kontrol listesi Tüm bu raporları bir araya getirdiğimde, antivirüs için ödeme yapma kararı birkaç pratik soruya indirgeniyor. Birincisi, hangi cihazları ve işletim sistemlerini kullanıyorsunuz ve yerleşik korumaları güncel ve doğru şekilde yapılandırılmış mı? Microsoft'un Microsoft Windows Güvenlik paketi etkinleştirilmiş modern bir Windows sürümündeyseniz veya entegre korumalara sahip güncel bir macOS veya mobil platformdaysanız, zaten güçlü bir temeliniz var demektir. İkincisi, alışkanlıklarınız ne kadar riskli? Rutin olarak niş yazılımlar yüklüyorsanız, yabancılardan gelen eklentileri açıyorsanız veya hassas finansal veya müşteri verilerini yönetiyorsanız, risk profiliniz çoğunlukla video izleyen ve e-posta kontrol eden birine göre daha yüksektir. Üçüncüsü, ödeme yaparsanız gerçekten ne satın alıyorsunuz? Marka isimlerinin ötesine bakın ve bir paketin ek özelliklerinin sizin için gerçek sorunları çözüp çözmediğine odaklanın; örneğin, bir evin tüm cihazlarını yönetmek, ebeveyn denetimlerini uygulamak veya küçük bir işletmenin müşteri kayıtlarını korumak gibi. Örneğin, küçük işletmeler için Ücretli Antivirüs Yazılımlarının ayrıntılı bir karşılaştırması, hassas müşteri verilerinin korunmasının önemini vurguluyor ve bu nedenle genellikle ücretli araçları öneriyor. Bu senaryolardan hiçbiri size uymuyorsa ve yerleşik araçlara artı saygın bir ücretsiz ürüne güvenmekten memnunsanız, aboneliği atlamak savunulabilir bir seçimdir. Eğer uyuyorsa, ücretli bir paketin maliyeti, korkuya dayalı bir satın alma yerine hedefli bir yatırım olarak daha kolay haklı çıkarılabilir. Özetle: Kim ödemeli ve kim güvenle atlayabilir? Kanıtları inceledikten sonra net bir ayrım görüyorum. Yazılımlarını güncel tutan ve çevrimiçi ortamda temel önlemleri alan, modern sistemlere sahip sıradan ev kullanıcıları genellikle Windows Defender gibi yerleşik araçlara ve ikinci bir görüş almak isterlerse saygın bir ücretsiz antivirüs programına güvenebilirler. Antivirüs için para ödemeye değip değmediğini soran uzman analizleri ve Jacob Hudson gibi, bilgisayarınızı korumak için artık üçüncü taraf antivirüs yazılımlarına para ödemenize gerek olmadığını savunan görüşler, bu grup için aynı yöne işaret ediyor. r/computers'ın "Sadece Windows Defender'a ve kulaklarınız arasındaki antivirüse ihtiyacınız var" sloganı, bu tavsiyenin ruhunu yakalıyor: Güvenlik panonuzdaki logodan çok alışkanlıklarınız daha önemli. Öte yandan, küçük bir işletme işletiyorsanız, hassas müşteri veya müşteri verilerini yönetiyorsanız, cihazları teknoloji konusunda daha az bilgili aile üyeleriyle paylaşıyorsanız veya sadece paketlenmiş araçların ve duyarlı desteğin rahatlığını istiyorsanız, ücretli bir paket yine de akıllıca bir satın alma olabilir. Ücretli antivirüs yazılımından ne beklemeniz gerektiğini açıklayan kılavuzlar ve küçük işletmeler için ücretsiz ve ücretli antivirüs karşılaştırmaları, riskler daha yüksek olduğunda ek katmanların ve yönetim özelliklerinin buna değdiğini güçlü bir şekilde ortaya koyuyor. Sonuç olarak, soru, birinin bir daha antivirüs için para ödeyip ödememesi değil, sizin özel cihazlarınız, alışkanlıklarınız ve risklerinizle, daha sade, ücretsiz bir kurulumun mu yoksa daha kapsamlı, ücretli bir kurulumun mu size daha iyi hizmet edeceği sorusudur. Bu şekilde çerçevelediğinizde, doğru cevap genellikle açık hale gelir. Kaynak: MO

Dava dilekçesine göre, Riley Keough, John Travolta'nın oğullarından birinin biyolojik annesi. John Travolta ve merhum eşi Kelly Preston'ın birlikte üç çocuğu vardı... ancak en küçük çocukları biyolojik olarak bir Presley... bu, şok edici bir yasal belgeye göre ortaya çıktı. Priscilla Presley'nin eski iş ortağı Brigitte Kruse, şu anda Priscilla'nın oğlu Navarone Garcia'ya sözleşme ihlali nedeniyle dava açıyor... ancak davada sunulan yeni yasal belgelerde çok daha ilginç olan şey, Kruse'nin John ve Kelly'nin oğulları Ben'i dünyaya getirmek için Riley Keough'un yumurtalarını kullandığını iddia etmesi. Belgelerde Kruse, Lisa Marie Presley'nin eski kocası Michael Lockwood'un kendisine Kelly'nin kendi çocuklarını doğuramadığını söylediğini iddia ediyor. Kruse, John ve Kelly'nin daha önce hamile kalmak için Lisa Marie'nin yumurtalarını kullandığını iddia ediyor... ancak artık Lisa'nın yumurtalarını istemediklerini, çünkü "üzerinde eroin izi olan yumurtalar" istemediklerini söylüyor. Lisa Marie'nin yumurtalarının hiç çocuk doğurup doğurmadığı belirsiz. Ancak Kruse, Lisa Marie'nin kızlarından biri olan Riley'nin yumurtalarını Travolta'ya verdiği ve böylece Kelly'nin şu anda 15 yaşında olan Ben'i doğurabildiği bir anlaşma yapıldığını iddia ediyor. Kruse, Riley'ye eski bir Jaguar verildiğini ve bu anlaşma için 10.000 ila 20.000 dolar arasında bir ödeme yapıldığını iddia ediyor. Kruse'ye göre, Lockwood kendisine o kadar yoksul olduğunu ve "köpek maması" yemek zorunda kaldığını ve Travolta hakkındaki bu sırrı kullanarak kendisi ve kızları için bir anlaşma sağlamak istediğini söyledi. Kruse, Lockwood'un ısrarcı olduğunu ve John'un "diğer erkeklere karşı cinsel saldırı iddiaları arasında kariyerini kurtarmak için yardıma ihtiyacı olduğunu" söylediğini iddia ediyor. Belgeler arasında "CA doğurganlık ortakları", "Ben Travolta" ve "Kelly Preston bebeği taşıdı" yazılı el yazısıyla yazılmış bir not da yer alıyor. Ayrıca, Ben Travolta'nın Priscilla'nın "güzel torunu" olarak anıldığı bir metin alışverişi de yer alıyor. Priscilla'nın avukatları Marty Singer ve Wayne Harman, TMZ'ye yaptıkları açıklamada şunları söyledi: “Bu davada ardı ardına davaları kaybettikten ve Presley'in avukatı Marty Singer'ın bu davada kendisini temsil etmesini engelleme girişimlerinde başarısız olduktan sonra, Brigitte Kruse, Kevin Fialko ve işbirlikçileri, Priscilla Presley ve ailesine daha fazla acı çektirmek için hiçbir sınır tanımadıklarını, hiçbir etik çizgiyi aşmaktan çekinmediklerini göstermişlerdir.” Ek olarak şunları belirttiler: “Presley'e meşru ve doğru iddialarından vazgeçmesi için haksız baskı uygulamak amacıyla tamamen uygunsuz bir şekilde, Kruse ve işbirlikçileri Presley'in oğluna, kuzenine ve asistanına da dava açmışlardır. Bu son derece çirkin iddiaların bu davadaki iddialarla kesinlikle hiçbir ilgisi yoktur. Kruse, Fialko ve yeni avukatlarının (dördüncü avukat ekibiyle çalışıyorlar) davranışları utanç vericidir ve kesinlikle mahkemede ele alınacaktır.” Holtz Matthews LLP'den Jordan Matthews, TMZ'ye şunları söyledi: “Brigitte Kruse ve Kevin Fialko, en son değiştirilmiş şikayet dilekçesini sunmak zorunda kaldıkları için çok üzgünler. Hiçbir kanıtla desteklenmeyen korkunç eylemlerle suçlandılar.” Matthews şunları ekledi: “Bu değiştirilmiş şikayet dilekçesi, gerçeği ortaya çıkarmak, kayıtları düzeltmek ve sürekli istikrarsızlığa maruz kalmalarına rağmen Presley ailesine barış, çözüm ve istikrar getirmek için iyi niyetle yapılan çalışmaların kanıtlarını sunmakla ilgilidir.” Travolta'nın temsilcisine ulaştık... henüz bir yanıt gelmedi. Geçen yıl Priscilla, Kruse ve iş ortaklarına dolandırıcılık ve yaşlı istismarı nedeniyle dava açmıştı. Kruse iddiaları reddetmişti. Kaynak: TMZ

Hırsızlar Arabanıza Gizlice Girmenin Bir Yolunu Buldu - İşte Bunu Nasıl Engelleyebilirsiniz ABD ve İngiltere'de araba hırsızlığı endişe verici seviyelere ulaşıyor ve anahtarsız giriş sistemine sahip araçlar başlıca hedef haline geliyor. Suçlular, anahtarsız giriş sistemlerini istismar etmek için gelişmiş röle saldırıları kullanıyor ve bu sayede cam kırmadan veya alarmı tetiklemeden arabaları saniyeler içinde çalabiliyorlar. Bu yöntemi özellikle tehlikeli kılan şey, gizliliğidir; birçok mağdur, sabah dışarı çıkana kadar arabalarının çalındığını fark etmiyor. Anahtarsız giriş sistemine sahip bir araç kullanıyorsanız, ciddi risk altında olabilirsiniz. Hırsızların artık anahtarınızı fiziksel olarak çalmasına veya evinize girmesine gerek yok; anahtarınız evinizin içindeyken bile sinyalini güçlendirip arabanızı kilidini açmak ve çalıştırmak için kullanabiliyorlar. Bu tür hırsızlık giderek yaygınlaşıyor ve sürücüler önlem almadıkça herkesin başına gelebilir. Hırsızlar Arabaları Bu Kadar Hızlı Nasıl Çalıyor? Röle saldırıları, anahtarsız giriş sistemlerinin kablosuz sinyallerini istismar eder. Hırsızlar iki cihaz kullanır: biri arabanın yakınında, diğeri ise genellikle evde bulunan araç sahibinin anahtarının yakınında. Anahtarın yakınındaki cihaz, sinyali alır ve arabanın yanındaki ikinci cihaza iletir; bu da arabanın gerçek anahtar oradaymış gibi kilitlerinin açılmasına ve çalıştırılmasına neden olur. Birkaç dakika içinde hırsızlar ortadan kaybolur ve araç sahibi aracından eser kalmadan kalır. "Range Rover'ımı Bir Dakikadan Kısa Sürede Çaldılar" Batı Londra'dan 42 yaşındaki iş danışmanı James Carter, bu gerçeği çok iyi biliyor. Range Rover Sport marka aracı, gece yarısı evinin önünden hiçbir zorlama belirtisi olmadan çalındı. James, Plates Express'e verdiği demeçte, "Tam yatağa girmiştim ki dışarıdan hafif bir ses duydum, ama çok önemsemedim" dedi. "Ertesi sabah Range Rover'ım yoktu. Güvenlik kamerası kayıtlarımı kontrol ettim ve gördüklerime inanamadım. İki adam evime yaklaştı; biri ön kapımın yanında, diğeri arabamın yanında. 60 saniyeden kısa bir süre içinde içeri girdiler ve arabayı alıp gittiler." Birçok insan gibi James de arabasını almak için çok çalışmıştı, ancak bir anda elinden alınmıştı. “Bu bizim için sadece bir araba değildi. Uğruna çok çalıştığımız bir şeydi ve saniyeler içinde yok oldu. Polis bana geri alma şansının çok az olduğunu söyledi. Bu gerçekten yıkıcı.” En Çok Hangi Arabalar Hedef Alınıyor? Anahtarsız giriş sistemine sahip tüm arabalar risk altında olsa da, bazı marka ve modeller daha sık çalınıyor. Eğer bu araçlardan birine sahipseniz, ekstra dikkatli olmalısınız: Ford (Fiesta, Focus, Kuga) Volkswagen (Golf, Polo, Tiguan) Land Rover (Range Rover Sport, Evoque, Velar) Mercedes-Benz (C-Class, E-Class, GLC) BMW (3 Serisi, 5 Serisi, X5) Nissan (Qashqai, Juke, X-Trail) Audi (A3, A4, Q5) Toyota (RAV4, Corolla, Yaris) Kia (Sportage, Niro, Sorento) Hyundai (Tucson, Santa Fe, i20) Anahtarsız Giriş Sistemine Sahip Arabanızı Nasıl Koruyabilirsiniz? Plates Express'teki güvenlik uzmanları, hırsızlık riskini azaltmak için çeşitli adımlar öneriyor. Faraday kılıfı kullanmak, anahtarınızın sinyalini engelleyerek hırsızların sinyali güçlendirmesini ve arabanızı açmasını önleyebilir. Anahtarınızı araba kullanmadığınız zamanlarda bu kılıfın içinde tutmak basit ama etkili bir önlemdir. Direksiyon kilidi, pedal kilidi ve tekerlek kelepçesi gibi fiziksel caydırıcılar takmak, arabanızı daha az çekici bir hedef haline getirebilir. Bazı araçlarda ayarlar aracılığıyla anahtarsız giriş özelliğini devre dışı bırakabilirsiniz; bu seçeneğin mevcut olup olmadığını görmek için kullanım kılavuzunuza bakın. Satış sonrası alarm sistemleri, immobilizerler ve GPS takip cihazlarıyla güvenliğinizi yükseltmek, arabanızın çalınmasını zorlaştırabilir ve çalınması durumunda bulunmasını kolaylaştırabilir. Ayrıca, anahtarınızı kapılardan ve pencerelerden uzak tutarak, ideal olarak metal bir kutuda veya sinyal engelleyici bir kapta saklayarak anahtar yerleşimine dikkat edin. Kilitli bir garajda, kapının arkasında veya iyi aydınlatılmış bir alanda park etmek hırsızlık riskini daha da azaltabilir. Plates Express Acil Uyarı Yayınladı Plates Express'ten bir sözcü, "Araç hırsızlığı gelişiyor ve röle saldırıları artık suçlular tarafından kullanılan en yaygın yöntemlerden biri" diye uyarıyor. "Sürücülerin bunu ciddiye alması gerekiyor. Faraday kılıfına veya direksiyon kilidine yapılacak basit bir yatırım, arabanızı korumak veya bir gecede kaybetmek arasındaki fark olabilir." Eğer anahtarsız giriş sistemine sahip bir aracınız varsa, kendinizi güvende sanmayın. Suçlular her zaman bir sonraki hedeflerini ararlar ve gerekli önlemleri almazsanız, aracınız bir sonraki hedef olabilir. Kaynak: GH

Almanya'da balkon güneş panelleri neden bu kadar popüler? Evlere monte edilen yenilenebilir enerji kaynakları ucuz ve kurulumu kolaydır ve elektrik maliyetlerini düşürür. Almanya'daki artan popülaritelerinden neler öğrenebiliriz? İklim kriziyle mücadele söz konusu olduğunda yenilenebilir enerjiye geçiş kritik önem taşıyor ve Almanya bu ilerlemeyi hane halkı düzeyinde görüyor. Ev prizlerine takılabilen küçük güneş enerjisi cihazları ülkede giderek daha popüler hale geliyor ve son üç yılda 1 milyondan fazla kurulum yapıldı. Modüller genellikle yaklaşık 2 metrekare (21,5 fit kare) büyüklüğündedir, bir mini sistemde dört adede kadar modül bulunur ve balkon gibi alanlara kolayca monte edilebilir; burada diğer ev aletleri kadar güvenli bir şekilde çalışırlar - sadece ters yönde. Elektrik, güneş modülünden bir invertör aracılığıyla ev prizine ve oradan da elektrik şebekesine geri akar. Bu sistemler giderek daha fazla pil depolama özelliğini de içeriyor, bu da fazla elektriğin daha sonra kullanılmak üzere saklanabileceği anlamına geliyor. Kendi balkonunuzdan elektrik Güneş enerjisi ve pil depolama maliyetlerinin hızla düşmesi, son yılların en büyük iklim başarı öykülerinden biridir ve 2025 yılında küresel elektrik üretiminde yenilenebilir enerjinin kömürü ilk kez geride bırakmasına yardımcı olmuştur. Fiyatlardaki düşüş Almanya'da hane halkı düzeyine de yansıdı. Balkonlar için güneş paneli sistemlerinin fiyatı son iki yılda yarı yarıya düştü; küçük modeller yaklaşık 200 Euro'dan (233 $) ve depolama dahil büyük modeller 1000 Euro'nun (1166 $) altında fiyatlarla satışa sunuluyor. Almanya'da, şebekeden alınan elektriğin maliyetinin yarısından daha azına elektrik üretiyorlar. Berlin Uygulamalı Bilimler Üniversitesi'ne (HTW) göre, satın alma genellikle dört ila yedi yıl içinde kendini amorti ediyor. Bundan sonra, hane halklarının kendileri için ürettikleri elektrik ücretsiz oluyor. HTW'de yenilenebilir enerji sistemleri profesörü Volker Quaschning, "Güneş modülleri 30 yıldan fazla çalışmaya devam edebilir ve pillerin 10-15 yıllık bir kullanım ömrüne sahip olması bekleniyor" dedi. Dört modül ve depolama ile, Orta Avrupa'da iki kişilik bir hanenin elektrik ihtiyacının yaklaşık yarısı karşılanabilir. Almanya liderliği elinde tutuyor Almanya merkezli takılabilir güneş enerjisi cihazları satan Yuma şirketinin genel müdürü David Breuer, "Takılabilir güneş enerjisi cihazlarının çoğu hala Almanya'da satılıyor ve dünyanın geri kalanının çok önünde yer alıyor" diyor. Başka yerlerdeki daha güneşli bölgeler çok daha fazla elektrik üretme potansiyeline sahip olsa da, Almanya'da düşen fiyatlar, gelişen teknoloji ve siyasi destek, balkon güneş enerjisi patlamasına yol açtı. 2023 yılından beri ülkede özel güneş enerjisi kurulumları KDV'den muaf tutuluyor ve 2024 sonbaharından itibaren kiracılar ve apartman sahipleri balkonlarına kendileri güneş panelleri kurabiliyorlar. 2000 watt'a kadar modül çıkışına sahip cihazlara izin veriliyor ve çoğu AB ülkesinde, cihazların doğrudan konut şebekesine 800 watt'a kadar elektrik beslemesine izin veriliyor. Bu sınırlama, evdeki elektrik hatlarını aşırı yüklenmeden koruyarak güvenli kullanım sağlıyor. İlgi artık birçok AB ülkesi de dahil olmak üzere Brezilya, Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya gibi diğer ülkelere de yayılıyor. Alman Güneş Enerjisi Endüstrisi Birliği'nden takılabilir güneş enerjisi cihazları uzmanı Thomas Seltmann, DW'ye verdiği demeçte, "Az önce Tokyo'dan bir heyet ziyaret etti. Takılabilir güneş enerjisi cihazlarını tanıtmak istiyorlar ve teknik güvenlik hakkında bilgi topluyorlardı" dedi. Enerji maliyetlerini düşürmek Almanya, 2045 yılına kadar iklim nötr olmayı hedefliyor. Alman Ekonomik Araştırma Enstitüsü'nden enerji uzmanı Claudia Kemfert'in tahminlerine göre, takılabilir güneş enerjisi cihazları o zamana kadar elektrik talebinin %2'sini karşılayabilir. Şimdiye kadar ülkedeki güneş enerjisinin çoğu çatı kurulumlarından, ardından büyük güneş enerjisi parklarından geliyor. Birçok müşteri için balkon için takılabilir bir sistem sadece bir başlangıç. Alman araştırma kuruluşu Fraunhofer Güneş Enerjisi Sistemleri Enstitüsü ISE'nin enerji sistemleri analizi başkanı Christoph Kost, "Bunlar, daha büyük fotovoltaik sistemler veya elektrikli araba veya ısı pompası satın alma gibi diğer önlemler için bir geçit görevi görüyor" diyor. Kemfert, DW'ye verdiği demeçte, "Takılabilir güneş enerjisi cihazları, insanların enerji dönüşümünün bir parçası olmalarını, elektrik maliyetlerini düşürmelerini ve enerji fiyat dalgalanmalarına daha az bağımlı olmalarını sağlıyor" diyor. Satın almadan önce tavsiye alın Bağımsız güneş enerjisi danışmanlığı sağlayan Alman Güneş Enerjisi Birliği'nden Tobias Otto, satın almadan önce iyi bilgilendirilmenin önemli olduğunu söylüyor. Bu süreç, öncelikle bir balkon, teras veya çatıya kaç modülün sığabileceğini ve bunların hangi açıyla monte edilebileceğini, ayrıca güneş ışınlarının o konuma nasıl vurduğunu dikkate alarak başlamalıdır. Üç ila dört modüllü sistemler için, akıllı kontrol sistemine sahip bir batarya depolama ünitesi genellikle faydalı oluyor. Bu sayede elektrik talebi sayaçta veya prizlerde ölçülebiliyor ve batarya tam olarak ihtiyaç duyulan miktarda elektrik sağlıyor. Otto, DW'ye verdiği demeçte, "Bu tür ölçüm cihazları olmadan, depolama sistemi genellikle etkili bir şekilde kontrol edilemez" dedi. Bazı batarya destekli fişli cihazlarda, elektrik kesintisi durumunda yardımcı olan acil durum güç kaynağı da bulunuyor. Birçoğu dış mekanlarda da kurulabiliyor, ancak çok soğuk veya sıcak ortamlarda yerleştirildiklerinde kendileri de enerji tüketiyorlar. Uzmanlar ayrıca güvenilir tedarikçilere bağlı kalmayı tavsiye ediyor. Seltman, "Piyasada çok sayıda şüpheli ürün var," diyor. "Bu nedenle uzman perakendecilerden satın almanızı öneriyoruz." Kaynak: DW

Farkında olmadan başkalarını korkutuyor olabileceğinize dair 6 ince işaret Sabırsızlık genellikle yüksek standartlar olarak algılanır, ancak yargılayıcı bir tavır olarak da algılanabilir. İç çekmek, söz kesmek veya başkalarının cümlelerini tamamlamak, hataları kabul etmediğinizin sinyalini verir. Bu, başkalarının kendilerini diken üstünde hissetmelerine neden olabilir. Sabırsızlık göstermek yerine, ilerleme ve tempo için net beklentiler belirleyin. Şablonlar, zaman çizelgeleri veya karar verme kriterleri sunmak, süreci kolaylaştırmaya yardımcı olabilir ve herkesin daha rahat ve üretken hissetmesini sağlayabilir. Göz teması ilgi göstermenin anahtarıdır, ancak çok fazla göz teması korkutucu olabilir. Bazı insanlar uzun süreli bakışlardan rahatsız olur ve baskı altında veya endişeli hissedebilirler. Gerginliği azaltmak için, kişinin gözleri ve ağzı arasında odak noktanızı değiştirdiğiniz bir "üçgen bakış" uygulayın. Bu, etkileşiminizi daha doğal hale getirir ve başkalarının sürekli göz temasının yoğunluğu olmadan daha rahat hissetmelerini sağlar. Özgüven çekicidir, ancak nadiren kırılganlık veya şüphe gösterirseniz, başkaları bunu baskınlık olarak algılayabilir. İnsanlar fikirlerinin hoş karşılanmayacağını hissettiklerinde geri çekilme eğilimindedirler. Özgüveninizi daha kapsayıcı hale getirmek için, diğer bakış açılarını davet edin ve henüz bilmediğiniz şeyleri kabul edin. Özgüvenin yanı sıra alçakgönüllülük göstermek, güven sinyali verir ve gerçek iş birliğini teşvik eder. Görevleri bağımsız olarak yerine getirmek verimli olabilir, ancak sürekli olarak tek başına hareket etmek, soğukluk veya başkalarına güven eksikliği olarak algılanabilir. İşleri kendinize saklama eğilimindeyseniz, başkaları katkılarının gerekli olmadığını düşünerek yardım teklif etmeyi bırakabilirler. Bunu önlemek için, kasıtlı olarak devam eden çalışmalarınızı paylaşın ve küçük iyilikler isteyin. İş birliğine dayalı çabalar, başkalarının katkılarına değer verdiğinizi gösterir ve ilişkilerinizi güçlendirmeye yardımcı olabilir. Hızlı kararlar almak ivmeyi korumaya yardımcı olsa da, başkalarının yetişmek için çabalamasına neden olabilir. Kararlar çok hızlı alındığında, insanlar katkılarının değerli veya hatta gerekli olmadığını hissedebilirler. Bunu, kararınızı kesinleştirmeden önce başkalarına fikirlerini dile getirme şansı vererek önleyebilirsiniz. Karar verme sürecinde küçük duraklamalar yaratmak, herkesin katkıda bulunmasına olanak tanır ve kendilerini sürece daha dahil hissetmelerini sağlar. Açık ve öz olmak önemlidir, ancak sert, lafı dolandırmayan bir ton başkalarına soğuk gelebilir. Birçok insan dürüstlüğü takdir eder, ancak bunun nasıl iletildiği önemlidir. Kısa, doğrudan cümleler veya keskin bir ton, yapıcı geri bildirimden ziyade bir iğneleme gibi hissedilebilir. Görüşlerinizi çok sert bir şekilde ifade etmemek için "Bana göre" veya "Fark ettiğim şey şu ki" gibi yumuşatıcı ifadeler eklemeyi düşünebilirsiniz. Birinin doğrudan geri bildirim almayı tercih edip etmediğini sormak için duraklamak da büyük fark yaratabilir. Kaynak: SN