crazy mom

Askim hasta bir haftadir. Oksurmekten geceleri uyuyamiyor. Vucudu cok sicak ama o usuyor. Yanina gittim, basini bacaklarimin uzerine koydum, cok terlemisti ama hala usuyordu. Ona dokunmami istemedi ellerim cok sogukmus. Yuzu terden yaglanmisti, saclari sakallari birbirine girmis hic bu kadar bakimsiz gormemistim onu. Burnunun uzerindeki yag bezeleri cok belirgindi. Gozunde gozlugu yokken gozleri daha tatli geliyordu. Direk goz temasindan nedense hep kacar, zaten arkasinda oldugumdan goremiyordumda. Kurumus dudaklarina parmagimla elledim. Alnina hafiten masaj yaptim, bas masajini hep sever. Gozlerinin alti hic mor olmaz, benimde aksine hep morumsudur, onunkiler bembeyazdir, ve yuzune o beyazlik o kadar cok yakisiyorki.Koskocaman elleri vardir, benimkinin 5 kati desem yeridir. Koskocaman ellerini ellerimle tuttum. Basini bir annenin bebeginin basini oksamasi gibi oksadim, yaglanmis alnini optum, omzuna elledim. Ates gibi sicakti. Ona Onu cok sevdigimi soyledim... Pozisyon degistirip, kocaman boynuna sarildim. Benim sevgilim cok hasta oldu, Umarim en kisa zamanda iylesir ve yapilan testlerde kotu birsey cikmaz...

Buda sinemadan kalkmak uzre, bunuda izlemek istiyorum...

Bunu cok izlemek istiyordum ama sinemaya gidemiyoruz Video on demand'a gelmistir diye dusunuyorum.

Erkeksen yemende sorun yok. Kizlardan kiskaniyorum oglumu...

Bak birsey daha ogrendim. Seneye yapacagimdan emin ol. Merci admin.

Bunu sen mi yaptin ? Vay bee adminde de ne marifetler varmis...

Biraz canim slkkin aslinda, pek mutlu olamiyorum su siralar. Dun kendi kendime oyle oglusun fotograflariyla oynadim. Kafami dagitti birazda olsa, herifin soylenmelerini duymamaya calistim.. Küstüm ona, hemde birdaha hic konusmayacagim onunla... Dun bir yandan dersimi yapip bir yandan da kapiyi calan cocuklara cips cikolata veriyordum. Oglus Halloween'den sanirim korktu, kapiya gelen bin cesit canavari gorunce kacti. Bende cadi oldum, sari elmamla... Sonra da, bodrumumuza birakilan kostumlerden birini denedim, Hurrem'den daha guzel oldum bana kalirsa. Harika bir kostumdu. Evin icinde ben hurrem edalariyla gezerken, adam da bana mahidevran diyordu. Gicikligi o andan itibaren baslamisti aslinda... Telefonumu kistim, ve cantamin derinlerine attim. Su ana kadar 5 cevapsiz arama yapmis. Acmayacagim o telefonu... Neyse, guzellige bakalim, icimiz acilsin... Once, korsan yaptim onu, korsan kostumu bizim icin onemli cunku teyzemiz Johhny Depp ile manevi evli sayilir. Bizde teyzemize gonderme yapmak istedik ama gel gorki oglus bunu hic sevmedi... Benim balkabagim admininkinden guzel olmus olsada, oglusun pek ilgi alanina girmedi... O daha cok yerdeki yapraklari annem nasil gormeden agzima atarim derdindeydi... 1 dolarlik magazadan aldigim birbirinden igrenc ve korkunc seylerle susledigim kapimin onu oglusun hic ilgisini cekmedi... O sapkadan kurtulmanin mutlulugunu yasiyordu... Superman kostumumuzude hic sevmedi benim oglum... Ve yaratici anne... Ben.... Ayakkabilarini evde unutmus ucmadan once...

Bilindigi gibi onumuz Halloween, bende dun aksam cocugu eve firlattigim gibi alisverise gittim. Gerekli malzemeleri aldim, daha fotograf cekmedim cekince eklerim, ama harika bir sey yaptim... Yaraticiligim sinir tanimiyor. Kendimle gurur duydum aslinda... Tabi bizim adamin, cok guzel ayni seni gordum demesi pek de hos olmasada... Hevesimi kimse bozamadi... Buda hayatimin aski... Herseyim... Cookk cok cok ama cook seviyorum seni....

Depreme cok uzuldum. Ozellikle depremden sonra insanlarin insanligini kaybetmis oldugunu gormek daha da uzucuydu... Insanlikti aslinda gocuk altinda kalan. Baska insanlarin olumunden zevk alabilmek cok ..... birsey ( noktalari dolduracak kelime bulamiyorum ) Orada bebekler, cocuklar, kadinlar, yaslilar, herkes vardi... Kusbeyinli o iki spikerde cabasi... Insanlarin boylesine irkciliga itilmesi cok yanlis... Gunlerce depremi yakindan izledim... Ders bile yapamadim. Azra bebegin cikarilmasini gorunce goz yaslarimi tutamadim agladim. Ben de bir anneyim. Benim de bir bebegim var. Kim isterki cocugunu orada gormeyi... Burada yasayanlari topladim... Daha cok kürt geldi, turk arkadaslarimizin hicbiri katilmadi... 10 kisi geldi ama 2 bin dolar para topladik. Bence cok iyiydi. Eslerde kendileri ayri para toplayacaklar. Herkesi aradim telefonla, cogu bana donmedi bile. Hepsinin arkasindan konustum, markali kiyafetler alip biz surdan burdan aldik demesini biliyor .... dedim... Konu para vermeye gelince nasil da geri cekiliyorlar... Yani pazar gununden bu yana anladiklarim : 1) Insanlara olduklarindan fazla deger vermeyeceksin. 2) Irkcilik yapan baban bile olsa ondan uzak durcaksin. 3) Baskasinin olmesi ve aci cekmesinden zevk alan insanlari hemen listenden sileceksin, ve gereken cevabi vereceksin. 4) Yardima ihtiyaci olan kisiye elinden geldigince yardim edeceksin ki, insanligin olmedigini baskalarina gosterebilesin... 5) Son olarak, insan sevgisiyle dolu bir cocuk yetistirmelisin....

Hayat filmler gibidir, dikkatli izlemessen kucuk ayrintilari kacirirsin ve sonrasinda ana temayi sacma sapan yorumlarsin ya da hic birsey anlamassin...Ya da benim gibi acaba ben su anda ne sacmaliyorum dersin

Sanirim hayatimin en zor anlari dogumdan sonra evde gecen gunlerimdi. Bunu simdi anladim. Ufak capta depresyonlarimi sevgili esimin destegiyle fazla farketmesemde aslinda icten ice cok bunalmisim... Anneligi uzun sure benimseyemedigimi itiraf etmem lazim... Oglusa bakiyordum, emziriyordum, ama oynamak istemiyordum, onu sucladigim, pisman oldugum, neden yaptim dedigim anlarim da oldu, ama sonrasinda sanirim icimden bin kere ozur diledim... Eve kapanmak, soguk, kis, kar, okula ara vermem, aldigim kilolar, ehliyetimin olmamasi, esimin surekli iste olmasi,, Ailemle aramda kocaman bir okyanus olmasi. Yanlizligin... Kendimi dunyanin en cirkini hissetigim o donemde, catlaklarimdan nefret ettigim o anlarda, her romantik dakikalara yolculuk anlarimizda aglayan bir bebek sesi.... Allahimmm... Ben ne yaptim der gibiydim... Ama esim, o kadar tatli, o kadar sevecen, oyle bir sevgiyle yaklasirdiki bebegimize. Anlam veremezdim, anlayamiyorum hala da anlamamaya devam ediyorum. 9 ay ben tasidim, normal dogumu ben yaptim, nasil olurda BABA anneden daha sevgi dolu olur.... Neyse, gelelim konuya, bunaldiginizi dusundugunuz anlarda asla kendinizi salmayin, ve ilginizi cekecek, sevdiginiz hobilerinizi bebeginizin uzerinde gelistirin. Mesela ben fotograf cekmeyi cok severim. Birgun facebook'ta gordum, cok hosuma gitti, ve bende yaptim. Tabi benim sorunum asla uyurken yapamadim cunku oglusun uykusu cok hafif, hemen uyaniyordu... Arkadaslarin deyisiyle etiketli portakallarim ) Annesinin sanirim asla bitiremeyecegi kitabi bitirmeye niyetlenen bebek.. Photoshop'ta son nokta... Eger bunlarda sizi tatmin etmezse ve hala mutsuzsaniz o zaman degisiklik vakti gelmistir. Hemen valizinizi toplayip annenizin yanina gidin derim... Dondugunuzde daha verimli, daha mutlu, daha olumlu, ve cocugunuza daha iyi bir anne olacaksiniz.....

Biraz once izledik. Komikdi. Hele silikon yaptirmak icin verdigi caba gormeye deger yani

O benim... Butun mutfak dolaplarinda cocuk kilidi oldugu halde sadece birinde yoktu ve biz onu aylardir tamir etmedik... Iki tane merdiven baslarina koymak icin gate aldigimiz halde 3 aydir takmadik... Oglus, ben mutfakta yemek yaparken, ve sadece bir dakika ona arkam donukken, dolabin oradaki mutfak robotuyla tirnagina cizik atti... Ama ne cezik, ortalik kan golune dondu... Esim geldi... Iki kisi bir yasindaki kucucuk bir cocugu zapdedemedik... Doktora gittik. Neyse, doktor bizim yumuzdeki korkuyu gorunce " Don't worry, he'll survive" diyince biraz gevsedik sanirim. Kendime kiziyorum benim hatam... Daha kotusu olurdu, rendeye degilde bicagina elleseydi. Daha buyuk bir faciayla karsilasabilirdik. Neden bu kadar dikkatsizim. Neden bu kadar rahatim. Evde hala bir bebekle, hemde canavar bir bebekle yasadigima alisamadim mi? Esimin tavri, beni rahatlatmasi, beni suclamamasi, hatta agzini bile acmamasi... Cok yuce bir adam O...

)) valla babisko geldi her sabah o hazirliyor

İtiraf etmeliyim ki ben tembel bir insanim. Oldum olasi bu boyledir. Ama yapincada abartirim. Kahvalti hazirlamaya usendigimden oglene kadar ac kaldigim olur, ya da kahvalti hazirlamak zor gelir kahve icerim, karnim doyar... Ama farkettimde bu tembellikler hep bana yonelik. Isin ucunda minigim olunca kaplan kesildigimi farkettim. Ve yine itiraf etmeliyim bizim adamada cookk hergun kahvalti hazirliyorum denmez... Zaten sabalari oglusla bogusurken nasil hazirlayabilirimki... Tembellik sorun oluyor bende, ders bile calismak istemiyorum. Mesela bu hafta felsefe, tarih ve cocuk psikolojisinden sinavim var ve ben hicbirsey yapmadim... Ve en ufak vicdan bile yapmiyorum. Eskiden lise yillarimda calismayinca icim icimi yerdi. Uyuyamazdim... Simdilerde saldim cayiraa durumlarindayim... Slkl berbat lise yillarindan sonra universite cok gevsetti beni... Cok rahat geliyor... Sinavlara 1 gun kala sanirim yine bizim adamin basinin etini yiyecegim. Biliyorum ama su anda bos bos evde gezmek hosuma gidiyor... Babiskoda geliyor aksama, olmadi ikisinin basinin etini yerim. Cocugu atarim kucaklarini kutuphaneye giderim

)) mon dieau, karar degistirdim, Cancun daha mantikli ve daha hesapli. Sanirim je partirai au Mexique

Benim oglumun odasi cok guzel, Burada cekilmis bir foto ama bu sadece bir kismi, hepsini cekmedim tamamen bitmedi cunku. Ben dinazor temasi kullandim. Kizlara yapacak cok sey var ama konu erkek olunca cok kisitli kaliyoruz, cizgi film kahramanlarinida hic sevmem, cocuklari kotu yonde etkiledigini dusunuyorum. Bence en guzel dinazor olayi Belki arastirmaci olur kim bilir

Ilk atlamada tandem oneriliyor. Sonrasinda tek atlayabiliyorsun ama tek dediklerine bakma iki hoca seni bir dakika serbest birakip sonrasinda tutuyor, certificat icin 10 seferlik kurs veriyorlar. Bunlar benim icin ikinci planda. Ben atlamak istiyorum. Atlama korkusunu yenmek istiyorum. Benimle konusan kadin 3900 kere atlamis. Birsey sorucagim : ucaktan atlama aninda vazgecme hissi duydun mu ilk anda? Yukseklik korkum varsa ve ben bunu bilmiyorsam n'olur? Hava da olme ihtimalim var mi? Son olarak cok atlama aninda yasadigin his nasil birsey?

Evlilik yil donumumuz icin esime supriz yapmak istiyorum. Meksika, Cuba ya da Hawai'ye bir haftalik tatil dusunuyorum. Ama hangisi karar veremedim. Hawai cok pahaliya geliyor ona emin degilim. Meksika aslinda en ucuz ama ben Cuba'yi cok gormek istiyorum. Aslinda Meksika Cuba'dan daha sicak olur Aralik ayinda, ama ben Cuba'da israr ediyorum. Her fikre acigim...

Skydiving sanirim yapmak istedigim ama bir turlu cesaret edemedigim bir spor. Bulundugum sehirde skydive yapilan merkeze gittim. Hocalarla konustum.Ucaga binip atliyanlari izledim. Hocalarla O.M'lestik. Ama bir turlu cesaret edemedim. Tandem yapacagim halde kendimi o kapida dusununce karnima agri giriyor. Hocalardan biri bana roller coster gibi degil, atladiktan sonra asagisi kart postal gibi geliyor. Ilk korkuyu yenince zevk aliyorsun, dedi. Aranizda yapan var mi? 15.000 feet'ten atlamak nasil birsey?

Yeniden buyumek boyle bir duyguymus. O ne yaparsa hayranlikla, hayretle bakar olduk esim ve ben. Simdilerde bizi taklit ediyor. Duydugu ilginc seslerin benzerini yapmaya calisiyor. Bana duskunlugu cok hosuma gidiyor. Geceleri babasi uyutunca bagirip, beni istiyor. Esim sinir olsada ben burnu havada fransiz Düşeşleri gibi kendimi oglumun yanina birakiyorum itiraf etmeliyim, yoruluyorum bu aralar. Herseye yetismek cok zor. Aksamlari onu uyuturken ben ondan once ruyalar alemine gidiyorum. Esimle askimiz daha da depresiyor bu ve benzeri durumlarda cunku gizli gizli gorusmeye calisan sevgililer gibi olduk Ne diyordum. Yeniden buyumek... Oglumla farkettim, aslinda normalde gunluk hayatta farkedemedigim herseyi onunla farkettim. Gordugu herseye oyle bir hayretle bakiyorki, biz bile onu yasar bulduk. Enerjisi bitmek tuketmek bilmiyor. Pili hic bosalmiyor. Mutfaktan su aliyorum bir bakiyorum kucuk bey YOK... Yukari cikmis bile. Kanepelere de cikiyor. Babasi gibi oturuyor bide

Yeniden buyumek boyle bir duyguymus. O ne yaparsa hayranlikla, hayretle bakar olduk esimle. Simdilerde bizi taklit ediyor. Duydugu ilginc seslerin benzerini yapmaya calisiyor. Bana duskunlugu cok hosuma gidiyor. Geceleri babasi uyutunca bagirip, beni istiyor. Esim sinir olsada ben burnu havada fransiz Düşeşleri gibi kendimi oglumun yanina birakiyorum itiraf etmeliyim, yoruluyorum bu aralar. Herseye yetismek cok zor. Aksamlari onu uyuturken ben ondan once ruyalar alemine gidiyorum. Esimle askimiz daha da depresiyor bu ve benzeri durumlarda cunku gizli gizli gorusmeye calisan sevgililer gibi olduk Ne diyordum. Yeniden buyumek... Oglumla farkettim, aslinda normalde gunluk hayatta farkedemedigim herseyi onunla farkettim. Gordugu herseye oyle bir hayretle bakiyorki, biz bile onu yasar bulduk. Enerjisi bitmek tuketmek bilmiyor. Pili hic bosalmiyor. Mutfaktan su aliyorum bir bakiyorum kucuk bey YOK... Yukari cikmis bile. Kanepelere de cikiyor. Babasi gibi oturuyor bide Baba olmayi bilmem de anne olmak cok guzelmis... Sanki hep hayatim boyunca yanimdaymis hissine kapiliyorum.. Icgudusel mi bu ask bilemem. Ama cok harika birsey oldugu kesin...

Dun ilkkez Oglumu krese biraktigim gibi okul oncesi spora gittim. Normalde aksamlari giderdim. Cok kalabalikti. Hic okadar kalabalik olduguna sahit olmamistim. Guzel guzel sporumu yapiyordum. Spor yaparkende aletteki televizyona bakiyordum. Tanzanie'yle ilgili bir belgesel vardi. 6 cocuklu bir kadin, cocuklarindan ikisi acliktan olmus. Babalari birakip kacmis. Kadin cocuklarini doyurmak icin nasil cirpiniyordu. Sonra kendimi dusundum, biz ne yapiyoruz, yemekleri, marketten alip beyenmediklerimizi herseyi cope kolaylikla atabiliyoruz. Kadin susuzluktan bahsediyordu. Suyun kirliliginden. Ya biz, suyu hoyratca kullanabiliyoruz. Muslugu bos bos akitabiliyoruz. 10 dakikalik bir zevk icin kuvet doldurabiliyoruz... Kadin agliyordu, kaybettigi cocuklarinin arkasindan. Cocuk kaybetmek, insanoglunun yasayacagi en buyuk aci bana gore. O bunu iki kez yasamis. Kendimi inanilmaz suclu hissettim o anda. Orada oldugum icin bile sucladim. Neden oradaydim, cok yedim zayiflayim diye. Keske onun tek derdi de bu olsaydi. Aksam esimle paylastim bunu, dunya cok adaletsiz dedim ona. Insanlar esit yasayamiyorlar. Esim cok guzel birsey dedi : 'Bencillik'. Evet insanlar benciller. Elimden birsey gelmiyor demiyecegim. Geliyor aslinda, elimden gelen herseyi yapmam lazim aslinda...