BENİM BÜTÜN DUALARIM SENİNLE
Gönderen: Radya
2.083 görüntü
Seni ne zaman düşünsem ellerin düşüyor aklıma... Sen çok güzel bir kadındın, aynanın önünde makyaj yaparken seni nasıl hayranlıkla izlerdim. Pırıl pırıl simsiyah saçların, uzun kirpikli güzel gözlerin, biçimli dudakların kadar ellerini de beğenirdim. Uzun biçimli tırnaklarına hemen hemen hep aynı renk ojeyi sürerdin.
Geçenlerde tırnaklarıma o renk sürdüm de, Alp hemen fark edip "Anneannemin renginden sürmüşsün" dedi. O renk asla sende durduğu gibi bende durmadı ki. Zaten ellerimde seninkilere hiç benzemiyor. Sadece güzel değil marifetliydi de senin ellerin... Evet babam senin kadar iyi yemek yaptığımı söylüyor. Ama sen sadece iyi yemek yapmazdın, her şeyden önce çok iyi bir terziydin. Senin kalıp gibi diktiğin eteklere o kadar alışmışım ki, mağazada satılanlarda bir sürü kusur bulup geri bırakıyorum.
Babam bu yeni eve taşındığında mutfak perdesi uzun geldi. Benden kısaltmamı istediğinde ben yapamam diyemedim. Tamam az çok dikiş dikmeyi bilsem de dikiş makinasını açınca afalladım. En son yaren 2 yaşındayken ona basit bir elbise dikmiştim. Makinanın masuru altına nasıl tıkılacak, makaranın ipi nerelerden geçirilecek unutmuşum. Kendimi bildim bileli var olan makinanın başına geçtiğimde, bu aralar o sık sık içinden geçip geçmişe gittiğim zaman tüneline girdim. Sen makinanın başına oturmuş bir yandan ipliği geçirmesini öğretirken, bir yandan da "bak kızım beni iyi izle, her kadın birazda olsa dikiş bilmeli, dikme ama bil, bakarsın bir gün lazım olur" diyordun. Senden öğrendiklerimi bir bir hatırlayıp hazırladım makinayı. Perdeyi kıvırıp iğnelediğim yerden diktim. Sen olsan asla teğellemeden dikmezdin. Sen çok titiz çalışırdın, yaptığın işte hiç hata istemezdin...
Biz seninle hiç benzemiyorduk anne. Bilemiyorum belki de ben sana özellikle benzememek için gayret ettim. Evde oturup yemekle, dikişle,resimle uğraşmayı arkadaşlarınla gezmeye tercih ederdin. Halbuki bana bi telefon gelsin, "hadi şuraya gidiyoruz" desinler, o saniye bütün işi gücü bırakıp dışarı fırlarım. Önceleri bunu sadece yengeç burcu olmana bağlardım. Fakat asıl neden senin kırılganlığındı. Sen o kadar düzgündün ki. Dikişte hata kabul etmediğin gibi etrafında ki insanlarda da hata kabul etmiyordun.Mücadele etmiyordun kimseyle. Tek yaptığın sırtını dönüp susmaktı. Keşke haykırsaydın susmasaydın be annecim. Senin cezalandırma şeklin, sessiz kalıp kabuğuna çekilmekti. Kendine ait bir dünya yarattın o becerikli ellerinle. Zorla yanlızlığı sevdirdin kendine kim bilir...
Benim inancımı zayıf bulur; "Sen benim ardımdan dua yapmazsın" derdin. Doğrusunu istersen evet gerçekten kafam karışık. Yani bir yerlerde varlığını sürdürüyor musun bilmiyorum.. Alp; "Anneannem bizi görüyor mu, duyuyor mu" dediğimde ona evet desem de, bilmiyorum.. Ama öyle olmasını diliyorum. Senin için dua ediyorum ben... Yaşamında seni kıran her şeyin senden orada uzak olmasını, burada sahip olmadığın her şeyin orada fazlasının bulunmasını diliyorum. Çok daha güçlü bir "Sen" diliyorum annecim..
Sen n'olacaksın diyorsan; ben sensiz hep yarım olacağım anneciğim, kocaman kadın oldum hala şevkatine ihtiyacım var... Sensiz, benim kırılan parçalarım artık hep kırık kalacak... Çünkü...
"Annelerde kırık parçaları yapıştıran sihirli bir tutkal vardır."Pam Brown--
4 Yorum
Önerilen Yorumlar