Bana bazen güvenebilirsiniz. >Kısım 1
Çok sevgili hayranlarım; canlarım,ciğerlerim...
Şimdi şöyle oldu Temmuz ayının ikinci haftası sabah 06:20 de kalkmam gerekirken saat 08:00 civarı korkunç bir akciğer efendime söliim kaburga ve kas ağrısı ile uyandım. Yetişin ruhumu teslim ediyorum diye sağa sola telefon ettim geldiler sağolsunlar,gittik son gaz hastahaneye, orama burama baktılar, kan tahlli, çiş tahlili filan derken kılima bakterisiden mütevellit ağır bi akciğer enfeksiyonunu müteakip aha bu aşağıdaki davetsiz misafiri buluverdiler.
akabinde gelsin günde 8 kez kusmalar,halsizlikler vs. hastanede kaldım bi 10 gün kadar zira huysuz annenin huysuz evladı olarak kendisi daha ilk haftalardan ulan böyle mi oluyomuş bu hamilelik şeysleri diyerek kendimi serumdan seruma vurdum yarenler.
sonra eve geldim annem geldi kızlar geldi velhasıl duyan geldi ve bi mahalle baskısı başladı. Yok yaşım geçiyomuş yok soona pişman olurmuşum yok efenim tohuma kaçarmışım, evlat bu dünyanın amacı imiş vesair'den soona; hekim hanım ki kendisi yakın arkadaşım da olur bana ailemdeki kanser hikayelerini hatırlatıp tıbbi mahalle baskısını da tamamlayınca ve en son elindeki dopler denen ve kalp atışlarını insanın kulağına kulağına basan cihaz marifetiyle son kozunu da oynayarak göbeğimdeki elayn yaratığının 13. haftadır arz-ı endam etmesini sağladılar.
evet,artık sözüme güven olmaz benim de; anne oluyorum çünkü.
E artık benden selam söyleyin bütün aşklarıma...
-
1
8 Yorum
Önerilen Yorumlar