"HİÇ-BİR-ŞEY"
Artık hiçbir şey aynı değil! Günbegün değişiyor her şey hayatımda... Aynadaki aksim değişiyor, acıyla beslenip derinleşiyor yüzümdeki çizgiler... Yaz bile bir başka bu yıl... Sanki hüznümü yüzüme haykırırcasına sağanak sağanak yağıyor yağmur. Sanki bana nispet yaparcasına, ben ağlayamadıkça bulutlar ağlıyor ikide bir.
Uzandığım yerden dışarıyı görebiliyorum... Her yer gri ve puslu. Pencereye çarpan damlalar, beynime çarpan kelimeler gibi dövüyor camı. Bugün semt pazarındaki pazarcıların halini düşünüyorum bir yandan... Bir gece önceden gel, binbir uğraşla tezgahı kur... Onların daha da canı sıkılmıştır şimdi...
Kelimelerim dedim ya;
Beynimde yankılanıyor haykırışları... "Bizi buradan çıkar" diye bağırıyorlar... Kulaklarıma, başıma basınç yaparak intikam alıyorlar benden... Ben de çıksınlar istiyorum... Bir avazda doğuran bir anne gibi... Yorgun ama mutlu...
Yorgun olacağımı biliyorum da peki, ya mutlu olacak mıyım bu beyaz sayfanın üzerine nur topu gibi içimde öbek öbek birikmiş kan ve irini doğurduğumda? İçime atıp atıp üzerine kırk kilit vurduğum korkularım, adım adım acınası bir ıssızlığa sürüklüyor beni... Büyük bir depreme gebe fay hattı gibi derinliklerim, artçı depremler sularımın içinde patlıyor bir bir. O korkunç kırılma anına hazırlanıyor ruhum...
Hadi hayırlısı....
1 Yorum
Önerilen Yorumlar