NE OLURSA OLSUN YÜRÜYECEĞİM...
Gönderen: Radya
1.239 görüntü
Bu gece bir dileğim var...Sabah gözümü açtıp, pencereden baktığımda ışıl ışıl bir güneşle karşılaşayım.Yarın sahilde uzun uzun yürümek istiyorum.Geçenlerde hava tam da istediğim gibiydi, sahilden yürüye yürüye annemlere gittim.Ama banklarda oturup etrafıma bakınmaktan yarım saatte yürüdüğüm yol bir saat sürmüş.Oturup martıları,karşıya gidip gelen vapurları izlemek,mis gibi deniz kokusunu ciğerlerime doldurmak,o güzel havayı iliklerimde hissedip kendimi ödüllendirmek istedim.Önümden arkamdan geçen insanları seyre daldim...
Kilolarını atmak için hızlı adımlarla yürüyen 100 kiloyu geçkin bir kadın kan-ter içinde geçti önümden."Bu hale gelirsen seni öldürürüm didem" dedim kendi kendime...Sportmen,koşmayı yada yürümeyi bir yaşam biçimi haline getirenler tempolarından ve fiziklerinden hemen belli oluyordu.Çimlere uzanmış,gözleri birbirinden başka kimseyi görmeyen sarmaş dolaş çiftler,bisiklet yolunda bisikletliler,kafa kafaya vermiş hem dedikodu yapıp hem yürüyen arkadaşlar,satıcılar ve benim bugünler de pek fazla dikkatimi çeken, belkide oturacağı banka zar zor ulaşmış yaşlı insanlar.Gözlerim çocukları aradı hep... Uçurtma uçuran, kaykayla kayan,top oynayıp koşuşturan gözlerinden yaşam fışkıran çocuklar okul saati olduğu için yoktular.
Yanımdaki bankta gözlerini denize daldırmış,titreyen elleriyle bastonunu tutan yaşlı adam acaba ne düşünüyordu,gelip geçen aşıkları gördükçe eski aşlarını düşünüyordu belkide.Çok sevmiş kavuşamamış olabilirdi sevdiğine,yada çok can yakmıştı çapkındı.Bisiklet süren, koşanlara bakıp hayıflanıyordu mutlaka...Ölüme gün be gün yaşlaşmak onun o soğuk nefesini ensende hissetmek nasıl birşeydi.
Bunları düşününce sırtımda soğuk bir ürperti hissettim o gün.Ama hiçbirimiz kazık çakmayacağız bu Dünya'ya.Ena zından ben bu akşam kazık çakmak istemediğime karar verdim 
Düşünün bir; gözleriniz görmez,ayaklarınız hatta hiçbir uzvunuz çalışmaz hale geliyor yaşlılıktan.Bütün bunların yanında bir de anılarınız tüm yaşamınız siliniyor beyninizden.Sadece bir nefes, tek bir nefes.Ölmeyi içinden dileyebildiğini bile sanmıyorum.Ama ben bu akşam onun yerine diledim.Sevgili kayınpederim, aslında kayınpederim demeye dilim varmıyor..."Sevgili babacım artık iki Dünya arasında olmaktan kurtulsun" dedim gözyaşları içinde.
"Hayat önce geliyor gözlerinize yerleşiyor pırıl pırıl, sonra da pırıltısı kayboluyor zamanla.Puslu puslu bakıyorsunuz etrafa.Çağıl çağıl akan bir ırmak iken bir de bakıyorsunuz ki kurumuşsunuz,çatlamış topraklara dönmüş bedeniniz.Ruhlarımız oradan oraya sürükleniyor,taştan taşa çarpıyor düşüp düşüp bir daha bir daha ayağa kalkıyoruz.Can yakıyoruz canımızı yakıyorlar,kıyasıya koşuyoruz hayatın hızına yetişmek için...İyi ama niye? Anlamı ne? dediğiniz çok oluyordur sizinde benim gibi...
Yine Ahmet İnam'ın güzel bir yazısı var hayat ile ilgili (Hayranıyım ben onun evet) 
ANLAM MASALI
Yazı bakıyor bana. Ben de ona. Soruyor: "Anlamım ne?" İçini yazanın anlamı. Kendini kazanın anlamı. Hayatını yazıya vuranın anlamı. Yazıyla kendini saranın anlamı. Yazıyla kapı açanın, göz açanın, ötenin eşiğinde duranın anlamı. Öteye gitmiş gelmişin anlamı. Kıyısında ömrümün soruyorum yazıya:"Anlamın ne?" "Hiçliğe salınmış çıkrığım ben" dedi yazı. "Ben de" dedim.
Böcek bakıyor bana. Ben de ona. Soruyor:"Anlamım ne?" Cânın evrene vuruşunun anlamı. Yeryüzünün göğe kendini açışının anlamı. Uçmanın, karanlığın, maddenin kalp atışının anlamı. Ölümü dirime katmanın anlamı. Yeryüzünün zenginliğinin anlamı. Önünde saygıyla eğildiğim varlık olmanın anlamı. Kendimden çıkıp, uçuşarak soruyorum böceğe: Anlamın ne?
"Bitip tükenmek bilmeyen dönüşümün imâsıyım ben" dedi böcek. "Ben de" dedim.
Pınar bakıyor bana. Ben de ona. Soruyor:"Anlamım ne?" Kanısın bu gezegenin, can suyu. Devinerek akmanın anlamı. Akarak can katmanın anlamı. Tükenivermenin, kurumanın, bitimli oluşun, ortadan kalkmanın anlamı. Serpilmenin, dinelmenin, gelişmenin, bozulmanın anlamı. Pınar pınarken değerini bilmeyişimizin anlamı. Yaşamak, çağlamak demek, can vermek, akarak, kuruyarak tohum olana. Çatlamış dudaklarıyla ruhumun varıyorum pınara, soruyorum: "Anlamın ne?" "Kuruyuncaya, tükeninceye dek var kılmanın kaynağıyım ben" dedi. "Ben de" dedim.
İnsanım ben. Hayat bakıyor bana. Ben de ona. Sınavlarında çırpınarak, atıyorum kendimi ona. "Ruhum sana teslim. Korkmadım geldim. Acılarına varım. Kahrına. Sendenim ey hayat!" Soruyor bana: "Anlamım ne?" "Ne olursa olsun" diyorum, "sana taktığım anlam çiçekleriyle, dikenleriyle yürüyeceğim" "Ben de sana" diyor, hayat.
http://www.youtube.com/watch?v=pVBBdBl5YLE
4 Yorum
Önerilen Yorumlar