Sevginin dayanılmaz ağırlığı ve hafifliği..! - 2
Gönderen: Admin - Şurada: Yaşamın İçinden
1.463 görüntü
Herhangi bir şeye başlarken önkoşul öne sürmeden başlamanın ne kadar zor bir şey olduğunu hiç düşündünüzmü? Önkoşulsuz ama gerçekten önkoşulsuz başlamak.
Koşulları kimin koyduğu veya ne kadar zor olduğundan bahsetmiyorum, önkoşulsuz başlamaktan bahsediyorum.
Sevginin tam olarak koşullarının kendine özgü olduğunu anlamak uzun sürmedi.
Anladığımda sevginin ne kadar saf ve temiz bir duygudan oluştuğunu anladım ve şimdiye kadar gördüğüm ve izlediğim sevgilerin birçoğunun karekter tatmininden başka bir şey olmadığınıda söyleyebilirim. Belkide bu konuda anlama önkoşulunun yaşamak olduğunu söyleyebilecek kadarda cesaretliyim demem gerekiyor.
Özellikle sevginin kendinden çok karşındakinin ihtiyaçları ve yapısal özelliklerine endeksli olması apayrı bir canlılık getiriyor. Nedir bu canlılık ve anlam yükleme?
Kendini tanımayan o kadar çok insan varki çevrenizde:
Aldatılmayı bekleyen kadın...!
Terkedilmeyi bekleyen erkek..!
Ağlamak için hata bekleyen kadın ve erkek...!
Hiç bir şey yapmadan bekleyen onlarca insan ve sonra suçlanan bir yığın dişi ve erkek..!
Bu liste uzar gider. Adına kendini tanıma dediğimiz şey belkide ilişkilerde anahtar görevi gören en önemli etken. Çünkü kişinin kendini tanıması ilişkilerde olgunluk ve karşıyı tatmin etme ve evrensellik açısından olmazsa olmaz bir önceliktir. Kişinin kendini tanıması yapmacık davranışların sonudur. Sevginin açık ve net anlatımıdır kendini tanımak.
Bu söylendikten sonra, fark etmek ve onun bir parçası olmaya geçelim. Öyleki kendiniz için evet demeden önce onun için hayır demeyi öğreniyorsunuz. Kendiniz için hayır demeden önce onun için evet demeye çalışıyorsunuz ama bu evetler ve hayırlar sahiplenmeden kaynaklanmıyor onun mutlu olmasının ve karşılık beklemeden algılanmasının bedeli oluyor.
Dokunma, önce kendimi hep farklı görür ve üzülürdüm bu konuda ama daha sonra anladım ki ben dokunmayı sevginin kendisi olarak algılıyorum ve özlüyorum. Ayakta dururken ellerimde, omuzumda, ayaklarımda, boynumda, göğsümde, farklı yerlerimde dolaşmasını istiyorum aynı şekilde kendimde aynısını yapmak istiyorum. Beni hissetmesi ve benden düşünmesi belkide yakalayacağımız en güzel ortaklık olacak diye düşünmüşümdür. On metre ileride birileri ile konuşurken birden yanında olmadığımı hissettiğinde, eksiklik hissetmesi, ve konuşmaya devam ederken gözleri ile çevrede beni araması, ve bu aramada beni yakalaması ve o gözlerdeki sevginin aktarımı beni en çok duygulandıran anlardan birisi olarak yerini almıştır demeliyim... Böyle binlerce, milyonlarca, küçük, ama anlamı büyük şeylerin oluşturduğu sevgi açılımı insanın kendini tanımasına ve tanıdığı kendisini daha da yoğun bir şekilde anlamlaştırmasına yol açıyor.
şimdilik diyerek burada duralım...
3 Yorum
Önerilen Yorumlar