Φ frozen Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 bence doğru salt bir tane... Sadece hepimiz hayata bakış açımıza göre bunu çoğaştabiliyoruz... Ama hangimizin ki tam anlamıyla doğru....bu kimi zaman sadece bir muamma... buna karar verip farklı düşünce sahiplerini yargılamakta yanlış... evet... malesef yargılama gibi bir yanlışa hepimiz düşebiliyoruz... değişime ilk önce kendimizden başlamak lazım zaten... bak sende bence diyorsun demekki bir tane değil.... sence var bence var onca var....vs... hoşgörüyle yaklaşmak lazım.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ berceste Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Arkadaşım zaten bende yargılamamak gerek diyorum... Yanlışta olsa herkes kendi kendine bunları yaşamalı ve öğrenmeli...Zaten aksi halde ne kadar söylesende kişi tecrübe etmeden birşeyi tam manasıyla kavrayamaz... Fakat bana göre yinede doğru bir tanedir... Ama diyorum ya işte kimin ki doğru bu bir muamma... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ cerenimoo Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 gene dönersin nasıl olsa kaçış yok ortayı bulmak sana düşüyor bulursan haber ver... Kaçmaya gitmiyorum ki... Yakalamaya gidiyorum... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ berceste Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 yaşamın getirdikleri sorunlar özgürlüğünü kazanmakla bitmiyor ki....o mekanda kendini soyutlayıp yaşayacaksan o ayrı tabiki...ama buda imkansız değilmi... aileni hayatından çıkarmayı düşünmüyorsan öyle yada böyle karışıyorlar....kendilerini her zaman sorumlu hissediyorlar bu güzel ama dozu önemli bizimde bir kişiliğimiz olduğunu hata yapabileceğimizi düşsek bile kalka bileceğimizi kabullenmeleri gerekiyor ama nerde.................... Önce özgürlük ne demek onu sorgulamalıyız... Özgürlük istedigini yapabilmek midir sadece? asıl özgürlük ruhen özgür olmaktan geçer...o duyguya ulaşabilmektir.... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ cerenimoo Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Sen yine aynı sen isen.... Değişen mekandan başka ne olur ki? Kendi kendimi araştırmaya devam etmekteyim hala daha... Lakin,çoğu kez mekanlar hatırlatıyor bana kim olduğumu.... --------------------------------------- Sonra kaçışım kendimden değil ki... Tersine... Başkalarından uzaklaştıkça,kendi kendime koşuyorum ben... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ berceste Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Ne garip ki , Hayatta onca mevzu ile uğraşır anlamaya çalışır ve sorgularken... Kendimizi bulmayı...sorgulamayı unutmuşuz... aslında asıl gaye amaç....olması gereken bu değil mi... kişi kendini bilmeden eşyayı ne derece sağlıklı yorumlayabilir ki... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ frozen Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 neyi yakalamaya ? Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ cerenimoo Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Mutluluğu... Kişisel bir tanımla;istediğim hayatı... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ berceste Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Aramakla bulamazsın....Fakat bulanlar arayanlardır.... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ berceste Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Aramakla bulamazsın....Fakat bulanlar arayanlardır.... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ cerenimoo Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Bulanlar da arayanlardır... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ frozen Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 katılıyorum özgürlük içimizde..... kendimizi bulmak sancılı bir uzun yol olduğu için çoğu kişi ya kaçar yada kendini kandırır...... kandırmaktan vazgeçtiğinde karşılanılanlar çok acı oluyor.....denendi..... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ berceste Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Bulanlar da arayanlardır... İşte bu nokta çok hassas... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ cerenimoo Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Ve kastedilenin bittiği nokta da... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ frozen Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 Yazar Paylaş Gönderi tarihi: 4 Temmuz , 2006 cerenimooooo umarım bulursun ama mutluluk önce içinde başlamalı sonra hayatına yansımalı...başka yerlerde değil sende.... evet berceste hemde ne sorun ....ben girdim çıkamıyom...... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ berceste Gönderi tarihi: 5 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 5 Temmuz , 2006 amacı olanın derdi vardır...her derdi olanında bir amacı vardır..amacı olanın derdi var olmaya çalışmaktır derdi bir arkadaş...frozen..bu işler böyle... cerenimo , aslında aramakta bir muamma... bazen düşünüyorum da belki de bizler birşeyi bulmak istemiyoruz... sadece aramak... istedigimiz sadece aramak-yanılsamak... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ berceste Gönderi tarihi: 5 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 5 Temmuz , 2006 Sonra kaçışım kendimden değil ki... Tersine... Başkalarından uzaklaştıkça,kendi kendime koşuyorum ben... Umarım bu yolun sonunda umduğun noktaya varırsın... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ cerenimoo Gönderi tarihi: 7 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 7 Temmuz , 2006 Umarım bu yolun sonunda umduğun noktaya varırsın... ... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir yemyeşim Gönderi tarihi: 18 Temmuz , 2006 Paylaş Gönderi tarihi: 18 Temmuz , 2006 Babam bana hayatı öğretmeye çalışır en sevdiği kızı olarak.. ama ben hep onun dediğinin tersini yapmışımdır şimdiye kadar.. bu dünyada kimseye güvenmeyeceksin..en sevdiğin insan bile yeri gelince sırtından vuruyor..ben bu hayatta birtek babama güvenirim.. bundan sonrada babamdan öğreneceğim çok şeyin var olduğunu anladım.. kişiliğimide bu yönde değiştirmeyi düşünüyorum.. Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ Tengeriin boşig Gönderi tarihi: 9 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 9 Nisan , 2007 Bir bireyin gelişim sürecinden Anne ve Babasından "Etkilenmemesi" zaten söz konusu bile değildir. Her birey Anne veya Babasından hem toplumsal olarak, hem psikolojik olarak hem de genetik olarak etkiler taşımaktadır. Ancak sanırıyorum ki burada sorulan "Anne Baba'nın ne derece etkilediği" değil, "Bizim" ne kadar etkilendiğimiz... Yani "Özeleştiri" yapmamız isteniyor. Ben özeleştirilere bayılırım ve sık sık yaparım. Bakalım kim ne kadar dürüst olabilecek... Benim yetişmemde en çok emeği geçen kişi hiç kuşkusuz Annemdir. Babamın eğitimi yoktur ve annem ise orta okul terk'tir. Geleneksel şekilde çocuk yetiştirmekten fazlasını pek bilmeselerde bana kazandırdıkları en önemli şey "Özgürlüğün" ne demek olduğunu anlayabilmem olmuştur. Ayrıca "Emek"... "Hayatım Roman Olur" derler ya hep! Bunu demeyeceğim yinede... Lakin şunu hatırlıyorum; Annem gelinlik eldivenlerindenbirini bana, diğerini kardeşime vermişti. Biz bu eldivenleri "Kumbara" olarak kullanırdık. Harçlıklarımızı biriktirmeyi öğretmişti annem bize ve en önemlisi "Güven"i aşılamıştı. Küçücük çocuğa, çok zor ekonomik şartlarda olsada aile, harcayamacağı miktarda para verip yaptığı tek şey öğüt verip izlemekti.... Yani verdiği para ile birlikte, aslında bana o parayasahip çıkma sorumluluğu yüklüyordu. Ve aynı zamanda o parayı kumbarama atacağımı çok iyi biliyordu. Aşılamıştı çünkü artık bunu bize. Ve annemin eldivenleri doldukça doldu... Biri derken diğeri... Sonra birgün babamı işten çıkardılar. Hiç beklemiyorduk ve hiç bir gelirimiz ya da birikimimiz yoktu. Ve o annemin eldiven kumbaralarında biriktirdiğimiz harçlıklarımız bizi bir ay boyunca, babam iş bulana kadar geçindirmişti. Hem de kimseye muhtaç kalmadan... Annem benim hayatımın en önemli noktasıdır. Bana sorumluluk alabilmeyi, İnsanlara nasıl güven verebileceğimi, Ya da nasıl güvenilir bir insan olabileceğimi öğreten tek insandır... İnsanları tanımamı sağlayan tek kişidir... Ve beni dinleyen tek kişi olmuştur hayatımda... Evde yiyecek ekmeği zor bulurken bazen, Ve hatta okul elbiselerimizi komşularımızın çocuklarından edinirken çoğu zaman, Ve kitaplarımızı hep ikinci ve hatta üçüncü el en eski basım kitaplardan sağlarken, Annem örgü örer, satar ve bizi oyuncaksız bırakmazdı; Sırf, oyunun gelişimimizdeki önemini bildiği için. Belki de bugün kolunda başgösteren o sızlamaların nedeni, o bıkmak bilmeden ördüğü örgülerdir... Annem bana bir "İnsan" nasıl yetiştirilir bunu öğretmiştir... "İnsan" nedir? Babam... Babam ise bana "Susmayı" öğretmiştir... Şimdiye kadar konuştuğunu duyan ender insanlardan biriyimdir. Hiç konuşmaz babam. Özürlü değil, Psikolojik bir rahatsızlığı yok, Sorunları yok... Ama konuşmaz... Bazen su ister, bazen halimizi hatrımızı sorar... Ama bir o kadar da sıcaktır, duygusaldır... Ağlayabilir mesela... Psikolojiden anladığımı sanıyorum ucundan köşesinden ancak biliyorum ki Babam hiç rahatsız değil... O öyle... Çocukları için kendi hayatını adamıştır, o kadar... 60yaşında, hala çocuğu okusun diye işe gider mesela... Kendi okuyamadığını okusun diye... kimseye kötülük yapmamayı öğretmiştir, fesat olmamayı... Kin beslememeyi... Herkesin sevdiği, sessiz, sakin, kimseye karışmayan ve herkesi herşeyiyle seven bir adam. 60 yaşında ve yolda gördüğü çocuklarla koşturabilen bir adam... Hatta bazen düşünüyorum; Babam çocuklarla, yaşıtlarıyla anlaştığından daha iyi anlaşıyor diye... İşte böyle... Benim Annem Babam beni çok etkiledi... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir ipek Gönderi tarihi: 9 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 9 Nisan , 2007 Benim Annem Babam beni çok etkiledi... arkadaşım kusura bakma belki biraz özel soru olacak aneniz babanız size göre olumlu mu olumsuz mu etkiledi saygılar Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ Tengeriin boşig Gönderi tarihi: 9 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 9 Nisan , 2007 arkadaşım kusura bakma belki biraz özel soru olacak aneniz babanız size göre olumlu mu olumsuz mu etkiledi saygılar Tabii ki olumlu etkiledi... Olumsuzlukları yok değildi, vardı... Eğitimleri azdı mesela... Ama bu benim eğitili olmama engel olmadı asla... Bana insani değerleri verebildiler, yetmez mi? Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir ipek Gönderi tarihi: 9 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 9 Nisan , 2007 Bana insani değerleri verebildiler, yetmez mi? Benim de bir baba olmam nedeniyle böyle anne babaya saygı duyar ellerinden öperim saygılar Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Φ DİDEM Gönderi tarihi: 9 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 9 Nisan , 2007 Bu benim için çok hassas bir konu bu...Çünkü benim hayatta en değer verdiğim iki insandır annem ve babam...Onlardan çok şey öğrendim..Özellikle de babamdan.. Ben tek çocuğum..O yüzden daima çok fazla ilgi gördüm..Ama bunun bir olumsuz sayılabilecek tarafı oldu..Onlara fazlasıyla düşkünüm..Herkes annesine babasına düşkündür ama benim ki bazen biraz fazlaya kaçıyor, bunu biliyorum.. Örneğin, ben onlara danışmadan hiçbir karar vermem..Onlara anlatmadığım hiçbirşeyim yok diyebilirim..Benim için ailem, aynı zamanda en yakın arkadaşlarım kısacası.... O yüzden kişiliğime de hayatıma da etkileri çok fazla.. Dediğim gibi özellikle de babamın..Ve ben ona çok fazla benzediğimi düşünüyorum.. (aslında bunu sırf ben değil herkse düşünüyor) O yüzden onlarsız bir hayat düşünemiyorum ve bilemiyorum bu çok mu olumsuz bir durum... sevgiler... Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Misafir ipek Gönderi tarihi: 9 Nisan , 2007 Paylaş Gönderi tarihi: 9 Nisan , 2007 O yüzden onlarsız bir hayat düşünemiyorum ve bilemiyorum bu çok mu olumsuz bir durum... çok güzel ve normal arkadaşım yukarıda yazdığım gibi ben bir babayım ama çocuklarım bana saygıda kusur etmezler aşim ve ben de her hangi bir karar verilecekse arkadaş gibi öneririz onların onayını yüz yüze oturur konuşur beraber alırız böylece olumluluk yada olumsuzlukdan aile sorumludur saygılar Alıntı Yoruma sekme Diğer sitelerde paylaş Daha Fazla Paylaşım Siteleri
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.