unutamayacağım bir yer...
Gönderen: deniz_kizi
726 görüntü
Geçen hafta Hakkariye'ye gitmiştim. Şimdi bir evin bir kızını nasıl gönderdiler diye bir soru olabilir.Tabi çok kolay olmadı ama annem arkadaşlarımı tanıyordu beni ne kadar sevdiklerini gördü ve biraz korkarak tamam dedi gidebilirsin, ama tabi gittiğimin ikinici günü yeşooo gelsen yaa artık ben korkuyorum 
demeye başladı. Gittiğimde ilk fark ettiğim bu şehirde trafik ışıklarının olmamasıydı, caddelerin hiçbirinde yoktu .Ya dedim nasıl oluyor. Trafik yoğun değil ki; kırmızı ışık yansa neden bekleyelim ki dediler. Sonra elimdeki çöpleri atmak için çöp kovası aradığımda gördüm ki boşuna arıyorum 
. Terk edilmişti kendi haline burakılmıştı bu şehir. Ama halkı aldırmıyordu ki bu terk edilişlere.Onlar mutlu olabilmeyi herşeye ragmen hayata sarılmayı biliyordu çünkü.
O kadar sıcak insanlarla tanışmıştım ki. Kendi memleketimdeki insanlar bu kadar sıcak olamazdı benim için. İçtenlikleri o kadar güzel gelmişti ki.Bu sıcaklık şaşırtmıştı beni.Bazen anlayamıyordum çünkü onlar farklı bir dili konuşuyorlardı ama yine de sorun degildi farklı dilde konuştugumuz.Arkadaşım Ercan'ın annesi türkçe bilmiyordu ama biz çok sevmiştik birbirimizi 
.
Bu sıcak insanlar arasında birde çok sevdiğim bir çocuk tanıdım. Adı Berat'tı.Hayatımda ilk kez bu kadar sevimli bir cocuk gördüm.İLK gördüğü anda sarıldı bana, gidene kadar da en yakın arkadaşım, sevgilim oldu benim.Birgün hatta bana senin evin yoktur dedi, bende yok ki dedim. Bizde kal benim yatağım var dedi. Bir gece beraber uyuduk oanda hissettim ki bir çocuğun sıcaklığını ve katıksız sevgisini hissetmek dünyanın en güzel duygusuydu. Ona sarılırken ilk kez benimde bir çocuğum olsun ama Berat gibi olsun dedim.
Benim için hiç unutamadığım bir hafta ve unutamayacağım biryerdi. O sıcak insanları tanıdığım için öyle mutlu oldum ki.
Herşey için yeniden teşekkür ederim .
2 Yorum
Önerilen Yorumlar