Dogmatik Cumhuriyet

[Φ restpektif]

27 Mayis gazetem.net web adresinde Etyen Mahcubyan'in "Dogmatik Cumhuriyet" baslikli bir yazisi yayinlandi. Onemine binaen, sozkonusu yaziya burada deginmek istedim.

 

Cumhurbaskani'nin 19 Mayis Bayrami vesilesiyle yayinladigi mesajina deginen yazar soyle diyor:

 

"Cumhurbaşkanı’nın mesajı ise toplumu çocuk yerine koyan bu garip geleneğin günümüz siyasi ortamında aldığı hali iyi yansıtmaktaydı... Bu anlayışa göre Türkiye vatandaşları “çağdaş bir düzende” yaşamayı Cumhuriyet’e borçlular. Bu rejimin özü “tek devlet, tek ulus, tek bayrak” şeklinde özetlenen milli var olma halidir. Söz konusu özün korunması ise ancak “devletin değiştirilemez niteliklerinin ve Atatürk devrimlerinin” korunmasına bağlıdır... Görüldüğü gibi Cumhuriyet’in vatandaşları için öngörmüş olduğu ‘çağdaş düzen’, bu yaklaşımda ancak Cumhuriyet’in değişmezliği sayesinde ayakta kalmakta. Yani değişmeyen ve değiştirilmesi caiz olmayan birtakım nitelikler bizi ‘çağdaş’ yapmakta...

 

Ne var ki dünyanın farkında olan, aklı başında herhangi biri bile çağdaşlığın sürekli değişim içinde yaratılabileceğini, zamanın ruhuna uymayan özelliklerin çağdaş sayılamayacağını bilir. Değişmeyen ve değiştirilmesi caiz olmayan özellikler ise ancak dogmaların ve inancın alanında geçerlidir. Oysa Cumhuriyetçi söylem bizleri bir dogmanın parçası olmaya davet ederken, eğer söz konusu dogmaya biat etmezsek ‘çağdaş’ olamamakla tehdit etmekte. Doğrusu bu çelişkili olmanın ötesinde, abes bir önerme...

 

Cumhurbaşkanı’nın aynı konuşmanın sonunda gençlere “her türlü dogmadan uzak, akılcı ve çağdaş bir dünya görüşünü benimsemeyi” tavsiye etmesi ise insanı ancak gülümsetiyor. Bütün konuşma boyunca ‘değişmeyen ve değiştirilemeyen’ niteliklerden söz edip, sonra da dogmalardan uzak olmayı önermek ancak bir şekilde olanaklıdır... Eğer bu anlam dünyasında çağdaşlığın kendisi zamandan bağımsız bir dogma ise, ve buna karşılık ‘dogma’ kelimesi bizzat değişimin ima ettiği her türlü yaklaşımın püskürtülmesi için kullanılıyorsa. Nitekim Cumhuriyetçi söylemin temel niteliği de bundan ibaret: Bilime ve gerçekliğe açıkça aykırı bir yaklaşımın kendisine ‘çağdaş’ diyerek farklı yaklaşımları kamusal alanın dışında tutma çabası bu...

 

Türkiye’de laikliğin otoriter karakterinin nedeni de böylece ortaya çıkmakta. Çünkü amaç gerçek anlamıyla laik bir rejim oluşturmak değil, resmi dogmaya biat etmeyenlerin önemli bir bölümünü kamusal alanın dışında tutmak. Milliyetçilik de aynı şekilde bugün toplumsal taleplerin bir bölümünün ‘cumhuriyet’ mantığı dışında kalması için kullanılıyor. Nihayet ‘demokrasi’ ise, Cumhuriyetçi yaklaşım açısından söz konusu dogmaların yaşatılması için uygulanan mekanizmalardan ibaret...

 

Cumhuriyetin bayramlarını kutluyor, Cumhurbaşkanı’nı yılda birkaç kez dinliyoruz... Ama Türkiye hala ‘çağdaş’ bir cumhuriyet olmanın çok uzağında. Çünkü maalesef demokratik değil, aksine ‘dogmatik’ bir cumhuriyet bu ve -basitçe söylersek- değişmeye mahkum olan bir toplumun kendisine ille de değişmeyecek bir rejim kurması şeklindeki akıl dışı önermeden besleniyor..." Etyen Mahcubyan

 

Konuyla ilgili daha once taha Akyol'dan "Ataturk Efsane ve Gercek" yazisini hatirlatmistim. O yazilarda Taha Akyol ozetle; Ataturk'un buyuk bir lider oldugunu ve Cumhuriyet'le ozdeslestigini ama Ataturk'un bir doktrin kurucusu olmadigini belirtiyordu. Bu baglamda Onun degisik zamanlarda yaptigi konusmalardan ve uygulamalardan ornekler vererek herkesin kendisine gore bir Ataturkcu yol tutturabilecegini ima ediyordu. Cunku aslinda Ataturk'un konusma ve uygulamalarindan demokrasiyi cikarabileceginiz gibi otoriter bir devlet onermesini de cikarabilirsiniz. Buna benzer ornekler coktur. Oysa bunlar celiski degil, Ataturk'un dunya sartlarina, zamanin ruhuna uygun sekilde acilimlar gelistirmesinin bir sonucudur. Bu baglamda Ataturkculugu bir dogma haline getirmek en basta Mustafa Kemal'e buyuk bir haksizlik olacaktir. Cunku O tam da bu degismezlige, dogmalara karsi cephe almisti. O yuzden Ataturk dusuncesini dinsellestirmek yerine o dusuncenin mantigini kavramaktan yanayim. Kaldi ki herseye dini bir referans aramakla Ataturk'ten referans aramak arasinda hicbir fark yoktur.

 

Selam ile..

[Φ politika]

Dikkat ediyorum ,Islami kesime degilde siyasi Islama ait kisiler,Türkiye ve Atatürk karsiti her firsatta Atatürke bir kulp takanlarin yazip söylediklerini alir referens olarak sunarlar.böylece iclerindeki hinci bir nebze olsun söndürmeye calisir kendileri gibi Cumhuriyet ve Atatürk karsitlari ile teselli bulurlar.Taha Akyol,Ethem Mahcupyan,Cengiz Candar,Ahmet Mehmet Cetin Altanlar,Ali Bulac Fehmi Koru Mehmet Barlas Erbakandan kalma AKP nin yeni milletvekili adayi Ilicak(Milleti soyup ogluna Yediren gazete sahibi)Cüneyt Ülsever ve daha bircok cepleri Türkiye karsiti odaklarin paralari ile dolup tasan gazetecilerin yazdiklari yazilar dincilerin bastacidir.Ethem Mahcupyan daha dün Türk milletine ********** ve namussuz diye yazdiginda bugün onu referens alanlardan tek bir kelime cikmadi.Neden cünkü Ethem Mahcupyan Fetullahin reklam araci Zamanda yaziyordu.Elif SHAFAK Türk halkina hakaretler dolu kitabi icin mahkemeye verildiginde ona ilk sahip cikan Tayyip Erdogan olmustu.

Atatürk yasadigi dönem itibariyle ve ülkenin sartlari öyle gerektirdigi icin gayet disiplinli bir yönetim uyguladi bu dogrudur ,bunu ele alipta efendim Atatürkcülükten diktada anlayabiliriz demek icin bir insanin ya hic zekasinin olmamasi yada Atatürke hinc dolu olmasi gerekir.Taha Akyol aptal olmadigina göre hic dolu demektir.Ethem Mahcupyan ve onun gibileri ben asla ciddiye almamisimdir.Cünkü inandiriciliklarini kaybetmislerdir.

Atatürkcü olmak adam gibi adam olmak demektir,herkes adam olamiyacagina göre Atatürkcü olmayanlari anlamak kolaylasmis oluyor.

 

saygilarla

[Misafir ali0_1]

Bu tür başlıklarda gönül rahatlığıyla yazı yollanacak bir "düşüce özgürlüğü" yapısı oluşmuş değil ülkemizde;hatta dünyada;bunda "kapalı" zihinler kadar onları "kalıplar"a hapseden koşullar da etkilidir;sonuçta yıkımdan çıkan insan yenisinin beklentisiyle de yaşayıp durursa kendi ideolojik kalıbına çekilecektir;ondan değil mi zaten Stalin vardı bir zamanlar,ondan değil mi Hitler vardı bir zamanlar, ondan değil mi Bush var şu an...

 

Atatürk bu toprağa "demokrasi" yi boşuna yerleştirmediyse konuşulur arkadaş devlet meseleleri çok seslice...

 

Atatürk sizce herkesi fişleyip işinize gelmeyeni dışlamanız için mi bu sistemi kurdu???

 

Fikirler konuşulur "doğruca" karşı çıktıklarınızı uygun üslupla dile getirir;hatanın tam olarak neyden kaynaklandığını yine "ikna edici" bir biçime anlatırsınız...

 

Ama başta dediğim gibi bu ortam yok maalesef...

 

[Φ restpektif]

Niyetim dogru duzgun bir tartisma ortaminda farkli dusunceleri konusmak olsa da bunun cogu zaman mumkun olmadigini gormek cok kotu.

 

Senin dusuncelerin beni enterese etmez cunku benim gibi dusunmuyorsun, falancayi okumam, filancayi sevmem, o satilmis, bu kesesini doldurmus, sunun kafasi karisik, otekinin amaci boluculuk, digeri seriatci...... eeee baska ne kaldi? Kala kala bir Colasan kaldi herhalde. Bir de gobek kasima felsefesi yapanlar. Kusura bakmayin ama ben fikirleri tartisalim diyorum, bozuk plak gibi kendinden menkul anlayislarin sloganlarini degil...

 

Onyargisiz herkes cok rahat bir sekilde gorebilir ki; tartismaya deger buldugum fikirleri paylasirken hicbir ayrim yapmiyorum. Dusuncelerine hic katilmadigim ve buna ragmen okuyup da cok sey ogrendigim yazarlar vardir. Onune gelen herkesi kategorize etmek dogmatik dusunmenin ta kendisidir! Bir baska dini dogma diye acimasizca elestirenler kendi dogmalarina elestirdiklerinden kat kat fazla sarildiklarini herhalde farketmiyorlar.

 

Selam ile..