İŞBİRLİKÇİLER VE ULUSALCILAR KARŞIKARŞIYA... (Türkiye'de cepheler netleşmeye başladı. Herkes duracağı yeri iyi düşünmeli...)

[Φ DİPNOT]

İşbirlikçiler ve Ulusalcılar Karşı Karşıya... (*1)

 

Türkiye'de cepheler netleşmeye başladı. Herkes duracağı yeri iyi düşünmeli.

1) Şeriatçı bir düzen kurmak isteyenler, ümmetçiler; dini kurallar ve inanç üzerine oturtulmuş bir bütünlük, dayanışma ve düzen istiyorlar. "İktisadi, sosyal, siyasi ve hukuki yapı dini kuralları esas almalıdır" tezini savunuyorlar. Savunmaktan çok öteye bu hedefe ulaşmak için her şeyi "mubah" sayıyorlar.

Bunlar özünde, "Batı'ya yani Hıristiyan dünyasına; kısaca ABD ve AB'ye karşıdırlar" . Çünkü o dünyanın yapıştırıcı ve bütünleştirici en önemli harçlarından birisi Hıristiyanlıktır. Ne ABD, ne de Avrupa laiktir. Her ikisi de Hıristiyanlığı kültürünün, iktisadının ve savunmasının ayrılmaz bir parçası olarak görür. Eski Yunan ve Roma kültürü üzerine oturtulmuş Hıristiyanlık, "Batı dünyasının (ve kapitalizminin) en önemli yapıştırıcı ve birleştirici dokusunu oluşturur".

Özünde, "Batı karşıtı ve antiemperyalist olan" şeriatçılar bölünmüşlerdir. Türkiye'deki bölünme şöyledir:

 

- Bir kısım şeriat düzeni savunucuları hâlâ Batı ve emperyalizm karşıtıdırlar. Bunu açık bir biçimde ifade ediyorlar.

- Diğerleri ise, "geçici olarak Batı (ve emperyalizm) ile işbirliğine girmişlerdir". Bu işbirliği stratejik değil, taktik bir işbirliği olarak düşünülmektedir.

Gerekçesi şudur;

a) Batı (ve emperyalizm) ile bazı ortak hedeflerde birleşmişlerdir. Örneğin Cumhuriyetin değerleri, Atatürkçülük, TSK'nin "her alanda devre dışı bırakılması" gibi hedefler hem Batı hem de bu şeriatçılar tarafından desteklenmektedir,

Türkiye'de şeriat düzeninin kurulabilmesinin, "ancak ABD ve AB ile işbirliği yapılarak" sağlanabileceğine inanmışlardır.

Şimdilik ve geçici olarak bir ortak yol bulunmuştur; "ılımlı İslam" söylemi her iki tarafın da işine geliyor;

 

- İşbirlikçi şeriatçılar bunu, "ılımlısından başlayarak esaslısına geçmek olarak görüyorlar". Bu onlar için bir atlama tahtasıdır.

- ABD ve AB ise, " İslamcılarla işbirliği sayesinde Lozan'ın ve Cumhuriyet'in çökertilebileceğini" hesaplıyorlar. "Varsın şeriatçılar bizi kullandıklarını sansınlar; bu arada esas biz onları kullanıp Türkiye'yi parçalarız" diye değerlendirmeler yapıyorlar.

Zamanla bir parçası, "Suudileşmiş ve devşirilmiş bir Türkiye (Anadolu), bugünkünden daha yararlıdır" hesabı içindeler. 4-5 parçaya ayrıldıktan sonra varsın bir parçası da "devşirilmiş şer'i bir düzen içinde olsun, ne çıkar; başına bir tarikatçıyı oturtup kullanırız" diyorlar.

"Kimi büyük sermaye çevresi" , Batı'nın bu hesabının içindeler. Bu nedenle şeriatçılarla işbirliği içindeler. "Sonunda ipler nasıl olsa Batı'nın elinde olacak" düşüncesini, Washington, Londra, Paris, Berlin ve Tel Aviv ile paylaşıyorlar.

 

2) Karşılarındaki cephe Cumhuriyetçiler ve ulusalcılar. TSK dışında yarı örgütlü durumdalar. İşte bu nedenle TSK'yi hedef almışlardır. TSK yalnız şeriatçıların değil ABD ve AB'nin hedefi durumuna geldi.

Bu karşılaşmanın küçük ve sınırlı baraj atışları Şemdinli'de, K. Irak'ta ve Kıbrıs'ta yaşandı.

Cumhuriyetçiler ve ulusalcılar antiemperyalist cephededirler. İçindekilerin bir kısmı bunun farkında. Ancak bir bölümü hâlâ farkında değil.

Cumhuriyeti, demokrasiyi ve laik düzeni savunabilmek için en başta, "Ben emperyalizme karşıyım; ben ABD ve AB'nin Türkiye ve bölge politikasının tamamen karşısında mücadele edeceğim" diyebilmek ve bunu uygulamak gerekir.

 

- "Ben Cumhuriyetin, demokrasinin ve laikliğin savunucusuyum" diyebilmek için en başta ulusalcı ve antiemperyalist bir duruş sergilemek gerekir.

- Siyasal partiler, işçi sendikaları, işbirlikçi olmayan iş çevreleri, barolar, üniversiteler, demokrasinin ve laikliğin yanında olduğunu söyleyen sivil toplum örgütleri en başta "ulusalcı ve antiemperyalist kimlikte" öne çıkmak zorundadırlar.

 

Eğer bunu yapmıyorlarsa ya meselenin farkında değiller ya da halkı aldatıyorlar. Çünkü bugün Türkiye ve bölgemiz ABD ve AB'nin tehdidi altındadır.

Kürdistan, Ermenistan, Patrikhane, ılımlı İslam uygulamaları, savaşları, kararları, haritaları yalan mı? Irak'ta 700 bin sivilin katledilişi bir hayal mi? Bir paranoya mı? Yoksa, emperyalizmin hizmetindekilerin karartması ile saptırılmak istenen gerçekler mi?

 

Bu yıl seçim yılı, taraflar belli; emperyalizmin işbirlikçilerinin cephesine karşı ulusalcılar ve Cumhuriyetçiler gerçek demokrasinin savunucularıdırlar. Sağ sol ayrımı yapmadan ulusalcı ve antiemperyalist olduğumuzu haykırmak ve yumruğumuzu havaya kaldırmak zorundayız.

Çünkü biz, çoğunluğumuz, halkımız (yüzde 90) böyle, böyle düşünüyor...

 

 

DİPNOT... ____________________________________________________

- (*1) - Cumhuriyet 09.04.2007 / BIÇAK SIRTI / EROL MANİSALI

[Φ denizz]

erol manisalı hocanın görüşüne tamamen katılıyorum.şu an türkiyede 2 ana siyasi duruş var.1- islamcı+kürtçü+ab ve abd destekli fonlardan sebeblenen kalem erbabı stk cılar+kandırılmış teorik liberaller 2- ulusalcılar - mücadelede yeni başladı ulusalcı düşüncedeki arkadaşlar dönem pasifist olunacak dönem değil.yıllardır uykudaydınız ,yatıyordunuz, yetmedimi artık. yıllardır gitmediğiniz derneklerinize lokallerinize uğrayın.eski arkadaşlarınızı ziyaret edin .telefon, mail zincirlerinizi oluşturun.nereye ne katkı koyacaksak azamisini yapalım.çok geciktik

[Misafir ali0_1]

Bölmeyin; parçalamayın; yapay savaş gündemi oluşturmayın...

 

Böyle net bir ayrım ve yerini seç gibi "taşlaşmış" bir anlayışla hiçbiryere varılamaz...