Babel (2006) Dört ülke, üç ayrı öykü


Film bir Amerikalı çiftin (Brad Pitt and Cate Blanchett) Fas'ta rasgele meydana gelen bir ateş etme olayına kurban gitmesi ile başlıyor ve yönetmen Alejandro González Iñárritu 4 ayrı ülkede ve üç ayrı olayı insanlar arasındaki iletişim bağında gözlemlemesi ve bunu beyaz perdeye aktarmasının öyküsü olarak karşımıza çıkıyor... Son zamanlarda bu tür filmler çok ça yapılmaya başlandığı için alıştık diyebilirim. Farklı zamanlar farklı mekanlar ve ayrı öyküler ve birbirleri ile olan ilişkileri... Filmin benim için tek ilgi çeken yeri Koreli sağır ve dilsiz kızın öyküsü idi çünkü kız inanılmaz bir oyunculuk sergilemiş... Ayrıca anlam veremediği veya çözemediği şeylere karşı verdiği doğal tepkinin yaşamına olan etkisini yönetmen çok iyi aktarmış ve aktartırkende kızın oyunculuğu kendini size kabul ettiriyor. Ayrıca Fastaki olaydada ateş eden çocuğua dikkat edin derim... Çok önemli bir film olmamakla birlikte Koreli kızın öyküsünü izlemek için izleyin derim...
Aynı yönetmen buna benzer bir filmi daha öncede denemişti:

 

Paramparça Aşklar ve Köpekler - Aşk Bir Fahişedir
 

Yönetmen: Alejandro González Iñárritu
Oyuncular: Cate Blanchett, Brad Pitt, Gael Garcia Bernal, Mahima Chaudhry, Jamie McBride, Koji Yakusho, Paul Terrell Clayton, Elle Fanning, Rinko Kikuchi, Adriana Barraza



When an American couple (Brad Pitt and Cate Blanchett) vacationing in Morocco fall victim to a random act of violence, a series of events unfolds across four countries that demonstrates both the necessity and impossibility of human communication. Director Alejandro González Iñárritu artfully weaves together three seemingly disparate stories of strangers in strange lands in this Oscar nominee for Best Picture and Golden Globe winner for Best Drama.
Director: Alejandro González Iñárritu
Cast: Cate Blanchett, Brad Pitt, Gael Garcia Bernal, Mahima Chaudhry, Jamie McBride, Koji Yakusho, Paul Terrell Clayton, Elle Fanning, Rinko Kikuchi, Adriana Barraza

Ben galiba böyle seyri yavaş filmleri seviyorum, bu filmi de sevdim, gerçi film boyunca "haa bir bu eksikti" diyip durdum, bireylerin başına gelen olmadık işler, tuhaf tesadüfler yüzünden neredeyse bunalıma giriyordum ama buna rağmen sevdim işte... Filmin, Koreli kız ile ilgili sahneleri gerçekten de sonunu en merak ettiğim bölümlerden biriydi buna rağmen ben en çok çocukların silahı denemek için ateş ettikleri sahnenin ve devamının ilkönce çocukların daha sonra da otobüs yolcularının gözünden gösterildiği bölümünü beğendim... Ben bu filme 10 üzerinden bir not vermek durumunda kalsaydım 8.5 verirdim

Ne güzel 8.5 aslında değer...

Bakma benim yorumlarıma ben bir sinema hastasıyım düzelmemde ...

Ne güzel 8.5 aslında değer...

Bakma benim yorumlarıma ben bir sinema hastasıyım düzelmemde ...

 

ben de bir sinema hastasıyım ve aynen katılıyorum düzelmem de hatta abartıp tıpkı Fuzuli gibi

 

EL ÇEK TABİP EL ÇEK YARAM ÜSTÜNDEN,

SEN BENİM DERDİME DEVA BİLMEZSİN,

SEN NASIL TABİPSİN YOKTUR İLACIN,

YARAM YÜREKTEDİR SARABİLMEZSİN

 

diye bile diyebilirim

ben de bir sinema hastasıyım ve aynen katılıyorum düzelmem de hatta abartıp tıpkı Fuzuli gibi

 

EL ÇEK TABİP EL ÇEK YARAM ÜSTÜNDEN,

SEN BENİM DERDİME DEVA BİLMEZSİN,

SEN NASIL TABİPSİN YOKTUR İLACIN,

YARAM YÜREKTEDİR SARABİLMEZSİN

 

diye bile diyebilirim

 

Ne güzel, iki idik, olduk üç hasta... hadi partiye...

Bu filmin insanlara öğrettiği en önemli sonuç: Her insanın yeryüzündeki değeri farklıdır. Bir Amerikalının başından geçenler bir Faslının başına geleceklerin ve sonuçlarının insanlara öğrettiği en önemli sonuç her insanın değerini ortaya çıkarıyor.

 

Çok üzücü ama gerçek....