YAŞAMDAN, YAŞADIKLARIMIZDAN ÖĞRENMEK.

[Φ UMUDA TÜRKÜ]

Öğrenmek;

 

Öğrenmenin bir çok aracı ve bir çok çeşidi vardır. En genel öğrenme yöntemi olarak, okuyarak öğrenmek bilinmektir. Oysa sayfalarca, hatta ciltlerce okunan kitapların, anlattığı veya öğrettiği şeyleri, sadece zihinde tutmanın yada ezberlemenin salt öğrenmek olmadığı açıktır.

 

Öğrenmek ancak ve ancak, bu okunan kitap, mecmua vs. içerisinde anlatılanları, gerçek yaşamla olan bağının kurulması, ilgi ve tutarlılığının sınanması, mantık süzgecinden geçirilerek neticasinde zihinde pekiştirilmesidir. Bu açıdan pek çok şey okumak, bunları teorik bilgi olarak zihinde tutmak, tek başına öğrenmeye yetmemektedir. Gerçek bir öğrenme süreci, enformasyonun mantık süzgecinden geçirilerek özümsenmesi, teorinin pratikle buluşması, sentezlenmesidir.

 

YAŞAMDAN ÖĞRENMEK:

 

Bu gerçeğin ışığında, Ataol BEHRAMOĞLU'nun aşağıdaki şiiri yaşama dair çok şeyi ifade ettiği gibi, "yaşamdan öğrenmek" konusunda da bizlere çok şey anlatmaktadır.

[Φ UMUDA TÜRKÜ]

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR

 

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

 

Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi

 

Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten

 

Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

 

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne

 

Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa

 

Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır

 

Kopmaz kökler salmaktır oraya

 

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını

 

Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin

 

Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara

 

Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

 

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine

 

Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına

 

İnsan balıklama dalmalı içine hayatın

 

Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

 

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar

 

Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın

 

Değişmemelisin hiçbir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu

 

Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

 

Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle

 

Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı

 

Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına

 

Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

 

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR :

 

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

 

Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına

 

Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır

 

Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana...

 

ATAOL BEHRAMOĞLU

[Φ UMUDA TÜRKÜ]

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR

 

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

 

Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi

 

Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten

 

Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

 

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne

 

Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa

 

Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır

 

Kopmaz kökler salmaktır oraya

 

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını

 

Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin

 

Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara

 

Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

 

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine

 

Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına

 

İnsan balıklama dalmalı içine hayatın

 

Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

 

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar

 

Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın

 

Değişmemelisin hiçbir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu

 

Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

 

Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle

 

Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı

 

Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına

 

Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

 

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR :

 

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:

 

Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına

 

Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır

 

Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana...

 

ATAOL BEHRAMOĞLU

[Φ günışığı]

hayat yaşayarak öğrenilir diye düşünenlerdenim.Belki çok acı verir yaşayarak öğrenmek..ama asla unutulmaz..hata yapa yapa doğruları öğreniriz..kitap okuyarakk birisinin yaşanmışlıklarını dinleyerekk öğrenmek ne kadar etkili olur bilmem...yüzeysel olur sanırım..