Pablo Neruda Şiirleri

[™ Admin]

Pablo Neruda Şiirleri

İlk Şiir Benden

Pablo Neruda

I don’t love you as if you were a rose of salt, topaz,   

or arrow of carnations that propagate fire:   

I love you as one loves certain obscure things,   

secretly, between the shadow and the soul.

...

I love you as the plant that doesn’t bloom but carries   

the light of those flowers, hidden, within itself,   

and thanks to your love the tight aroma that arose   

from the earth lives dimly in my body.

...

I love you without knowing how, or when, or from where,   

I love you directly without problems or pride:

I love you like this because I don’t know any other way to love,

except in this form in which I am not nor are you,   

so close that your hand upon my chest is mine,   

so close that your eyes close with my dreams.

----------------------------------------------

Biliyorsanız Türkçesini siz ekleyin

[™ Freyja]

Tarih 2.11.2020 at 22:54 , Admin dedi:

Pablo Neruda Şiirleri

İlk Şiir Benden

Pablo Neruda

I don’t love you as if you were a rose of salt, topaz,   

or arrow of carnations that propagate fire:   

I love you as one loves certain obscure things,   

secretly, between the shadow and the soul.

...

I love you as the plant that doesn’t bloom but carries   

the light of those flowers, hidden, within itself,   

and thanks to your love the tight aroma that arose   

from the earth lives dimly in my body.

...

I love you without knowing how, or when, or from where,   

I love you directly without problems or pride:

I love you like this because I don’t know any other way to love,

except in this form in which I am not nor are you,   

so close that your hand upon my chest is mine,   

so close that your eyes close with my dreams.

----------------------------------------------

Biliyorsanız Türkçesini siz ekleyin

Aşk Sonesi – XVII –Tuzun gülü gibi ya da topaz gibi

ya da ateşi çoğaltan karanfillerin oku gibi sevmem seni:

karanlık bazı şeylerin, gizlice, gölgeyle ruh arasında,

sevildiği gibi severim seni.

Çiçeklerin ışığını içinde gizleyen

çiçeklenmeyen bitki gibi severim seni,

ve teşekkürler aşkına, kasvetle bedenimde

yaşar topraktan yükselen kesif rayiha.

Severim seni bilmeden nasıl, ne zaman, nereden,

basitçe severim seni, sorunsuz ve gurursuz,

başka türlü sevmeyi bilmediğim için böyle severim seni.

Fakat ne sen varsın ne de ben,

öyle yoğun ki sevdamız, bağrımdaki elin elimdir,

öyle yoğun ki, uyuduğumda kapanan gözlerindir.

Pablo Neruda

Çeviren: İsmail Aksoy

(Yüz Aşk Sonesi’nden, 1959)