İBADET

[Φ mavikaradeniz]

İbadet kelimesi:

 

İbadet kelimesini (kulluğu) kur' anda, Tevhit, akide, iman (vs) gibi ifadelerin yanında daha kapsamlı kullanırız. Çünkü, bu kelimenin mefhumu, bütün ifadeleri kapsayan çok şümullü, ve umumidir.

 

"Ben cinleri ve insanları sadece bana ibadet etmeleri için yarattım"

 

; "ölüm sana gelinceye kadar Rabbine ibadet et!"

 

"Ey insanlar! Sizi ve sizden öncekleri yaradan Rabbımza kulluk (ibadet) edin; ıımulurki böylece korunmuş olursunuz"

 

Bu ayetler ibadet kelimesine yüklenen umumiyetin delilidir. Tezahür eden bütün düşünce, kasıt, amel ve söz; her şey bunun kapsamındadır. Tevhit, iman, amel (vs) gibi esaslar ibadet kelimesinin cüz'lerindendir, Bu ayetler gösteriyorki, İbadet emrolunduğumuz her şeyi teşkil eden, kapsayan bir mefhumdur. Bu ayetlerdeki kilit noktayı teşkil eden ve mübhem olan bu kelimedir. Yani ibadet kelimesi, anlaşılması gereken çok temel bir kavramdır. Kulluk ve ibadet eş manadadır. İbadet denildiğinde isim (lügat mana) değil, müsemmada durulur. Anlatılırken müsemma anlatılır. İbadet kelimesi umumi bir kelimedir.has bir meseleyi kast etmedikçe, bizim hususileştirmemiz tahrif olur. Bu kelimenin umumi ve hususi manalarını ancak, siyak ve sibakla, veya sünnetle, veyahutta vuku bulan vakıa ile, tesbit edebiliriz.

 

Ayetler, öncelikle umum olarak ele alınır; hususileştirmek içinde muhassis bir nas gerekir, bu manaları bilmek, bizim için dinleme konuşma ve okuma tekniği kazandırır. Tefsirde de malzeme olur. Bazen umumi bir ifadeden hususi bir mana çıkar.

 

"Ancak sana ibadet eder ve ancak senden yardım dileriz"

 

Bu ayetteki ifade umumi olmasına rağmen mana hususidir, "yardım dileme" ibadetten bir cüz'dür. Bazen de, hususi bir ifadeden umumi bir mana çıkar, "onlar Allah 'tan gayrına ibadet ediyorlar" bu ifade her ne kadar hususi olasada mana umumidir. Çünkü bu ayet arap müşriklerine inmiştir. Bu ayette geçen ifade de ibadet kelimesi umumi olmasına rağmen kast edilen o' toplumun iki müskilatı idi.

 

Arap toplumu nün müskilatı, şefaat ve aracı edinmeleri idi. Keza, kur'anda, kilit noktayı teşkil eden, Namaz, Hikmet, Vahiy'(v.s.) gibi, kelime ve kavramların umumi ve hususi manaları vardır. Yani, bir kelime, bir yerde geçtiği mana üzeri her yerde kullanılmaz.

 

(ör) Hikmet, vahye dayalı, sünnettin müteradifi olan hususi manada bir kelimedir, "Allah' hikmeti dilediğine verir; her kime de hikmet veri ise, ona pek çok hayır verir' diyerek manayı umumileştirir. Birinci manada bu kelime hususi oturak ele alınırsa, tahrif gündeme gelir. Bu ayetteki hikmet kelimesi = vahiy' olarak anlaşılamaz. Buradaki hikmet kelimesi, ilim mansındadır. Rasulullah (s.a.v.) ibni Abbasa yaptığı duada, 'Allah 'im ona hikmeti öğret" derken, bu manada kullanılmıştır. Bir kelime, kur'anı kerimde, hangi manada, nerede, nasıl geçtiği incelenmasi gerekir. namaz kelimeside dua anlamıyla karıştırılır. Namaz, tekbirden selama kadar olan bir ibadetin ismidir. Bu ismin geçtiği her yerde bu manayı vermek büyük bir hata olur. Çünkü, diğer ayette,Allah' ve melekleri peygambere dua ederler, "derken burada kast edilen lügat mana, yani dua dır. Kur'anda her hangi bir kelime, bir yerde geçtiği mana üzeri her yerde kullanılmaz: ancak, siyak ve sibak, veya muhatabı olduğu toplum, veyahut, sünnet ile açıklanır; mana verilir. Kur'anda geçen herhangi bir kelime nin, mecazmı, kinayemi, çok iyi bilinmesi gerekir.

[Φ selef_61]

selamunaleyküm

 

 

 

sayın mavi ben bu yazıyı alkışlarım.tek kelimeyle harika