TÜRKİYE'DE ADALET DUYGUSUNU İLK KAYBEDENLER İSLAMCILAR OLDU.

[Φ GeceKuşu]

TÜRKİYE'DE ADALET DUYGUSUNU İLK KAYBEDENLER İSLAMCILAR OLDU

Cüneyt Ülsever, 6 Mayıs Pazar günü Yurt Gazetesindeki köşesinde “Liberallik Nedir?” başlıklı bir yazısında Liberalliğin ne olduğunu kabaca sıralayıp (Liberaller) “seçilmişlerin olası zulmünden korunmak için “hukuk devleti” kavramına sıkı sıkı sarılmışlardır.” diyen bir yazı yazmıştı. Onun bu yazısı ile ilgili olarak bir okur “keşke liberal olmanın bir şartı da adil olmaktır”, yazsa idiniz diye bir mektup gönderince şunları vurgulamak gereğini duymuş Cüneyt Ülsever;

 

Okur açıkça “adil olma”ya atıf yapmamı isterken günümüz Türkiye’sinde haklıydı.

Ancak, aranan bu nitelik sadece liberalllere ait değil, kendisine “insanım” diyen tüm mahlukata ait olmalıydı. Günümüz Türkiye’sinde en çok kaybetiğimiz insani vasıf “adil olmaktır”!

 

Dr.Cüneyt Ülsever'in bu konuda ünümüze ışık tutan bu yazısının devamını okuyalım isterseniz.

 

Bizler “Hz.Ömer’in adaleti” üzerine menkıbeler okuyarak yetiştik ama günümüz Türkiye’sinde adalet duygusunu öncelikle kaybedenler İslamcılar oldu.

 

İslamcılar o kadar çığırlarından çıktılar ki; Başbakan yargıyı (HSYK) doğrudan yürütmenin emrine alabildi. Hal böyle olunca; adaleti istismar etmek konusunda İslamcılardan sonra özel davalara bakan hukukçular dereceye girdi. Onlara pas atanlar ise suçluyu adalete teslim etmekle yükümlü emniyetçiler oldu.

 

Düşünün, öyle bir ülkede yaşıyorsunuz ki; “adalet duygusu” ilk önce adaleti şiar veya meslek edinenlerce iğfal ediliyor!

[Φ GeceKuşu]

TÜRKİYE'DE ADALET DUYGUSUNU İLK KAYBEDENLER İSLAMCILAR OLDU

***

Adil olmak öncelikle başkasının hakkını teslim etmek, başkasının hakkına sahip çıkmaktır.

Kimse kendisine karşı adil olmayı hüner addedemez.

Adalet esasında o kadar basit bir duygudur ki, onu insan fıtratının doğal bir parçası sayarız.

Heyhat! Günümüz Türkiye’sinde insanın insan olduğu için sahip olduğu bir fıtrat yok olmaktadır.

 

Günümüz Türkiye’sinde “adalet”:

 

1) intikam,

 

2) güce tapma,

 

3) cukka uğruna satılmaktadır.

 

***

Başta Recep Tayyip Erdoğan olmak üzere bir dönemin mağdurları, mağrur olduklarında “intikam” kavramını adalet kavramının içine gömmekten zerre kadar rahatsızlık duymadılar.Hatta, o kadar dengesizler ki, Ergenekon, Balyoz dalgalarından sıkılmayan Erdoğan, askerle nasıl bir pazarlık yaptı ise, 28 Şubat’ın dalgalarından şikayetçi olarak, savcılara bu kez de “yeter!” komutu verebiliyor.

 

***

Güce tapmada sınır tanımayan askeri/adli/kolluk gücü bürokrasisi ise Erdoğangillerin intikam ihtiyacını giderebilmek amacıyla sahte iddianame hazırlamaktan, uyduruk şahit yaratmaktan, resmi evrakla oynamaktan zerre kadar utanç duymuyor.

[Φ GeceKuşu]

TÜRKİYE'DE ADALET DUYGUSUNU İLK KAYBEDENLER İSLAMCILAR OLDU

***

Ancak, benim esas eleştirim meslekdaşlarıma. Hadi, medya patronlarının korkusu eşyanın tabiatına uygundur diyelim; ama şunların adalet anlayışına ne demeli?

 

1) Yazarlarına sansür uygulayan, sansüre boyun eymeyenleri ise işten atan gazete yöneticileri,

 

2) Kafasının tüm kıllarını bu meslekte ya döktükten, ya da ağarttıktan sonra konuşurken farklı, yazarken farklı fikir beyan eden, “aman işten olurum” diyerek kendi kendisine oto-sansür uygulayan koca koca köşe yazarları,

 

3) Arkadaşlarının yazılarını yönetim adına denetleyen/sansürleyen köşe yazarları,

 

4) Tarihi tahrif etmekten zerre kadar utanç duymayan prof.lar,

 

5) AKP’ye yağdanlık olmak için ekranlarda böğüren ama en fazla AKP’lilerin alay konusu olan beyefendiler ve hanımefendiler,

 

6) İddianameleri okumadan ve dahi iddianamenin sadece bir iddia taşıdığını unuturak meslekdaşlarını baştan suçlu ilan eden kalemşorlar,

 

7) Üç-beş kuruşluk cukka için televizyonlarda boyun kıvıran “eski tüfekler”,

 

8) “şunlar tutuklansın” diye açıkça yazabilen alçaklar,

 

9) Kirli ellerce her türlü tahrifat yapılarak özel hazırlanmış dosyaları savcılığa taşıyan eski adları “ajan provokatör”, şimdiki adları “çantacı” olan yeni yetmeler,

 

10) insanların hayatları ile oynayan dosyaları içeriğini okumadığını açıkça beyan ederek çantacı gazetecilerine taşıtan gazeteler.

[Φ GeceKuşu]

TÜRKİYE'DE ADALET DUYGUSUNU İLK KAYBEDENLER İSLAMCILAR OLDU

***

Yukarıda kabaca dökümünü yaptığım meslekdaşlarım bu dönemde adil olmayı veya en azından adil olmaya çalışmayı katiyen kaale almıyorlar.

 

Büyük Türk büyüklerini bilemem ama normal bir insan “adil olmamak” için şu vasıflara haiz olmak zorundadır:

 

1) Katiyen akıl kullanmamak,

 

2) Vicdanını hiç çalıştırmamak,

 

3) Güçlü kimse anında onun yanında yer almak,

 

4) Döneklikten hiç utanmamak,

 

5) Kolayca adam satmak,

 

6) Muhbirliği araştırmacı-gazetecilik olarak kakalamak,

 

7) Adına “tarihin ruhu” denen sosyolojik bir kavramı hayasızca iğfal etmek,

 

8) Cukkanın her derde deva olduğuna iman etmek,

 

9) Cukkaya giden her yolu Kasımpaşanın değil, ilahi güçlerin açtığını yutturmaya çalışmak.

 

Bütün bu özellikleri bir arada şahsında toplayan şahıslara onların dedeleri ne derdi bilemem ama benim dedem “Ar damarı çatlamış” derdi!

 

Dr.Cüneyt Ülsever