Sayın Başbakanımız her zaman ki gibi yine, çok tartışılacak sözler söyledi. Fakat basın ne konuştu, tartıştı nede tenkit etti. Bende bekledim ki, bu sözler basında toplum önünde tartışılsın ve halkımız bu mantık ve fikir üzerinde düşünerek, bizleri yönetenler hakkında bilgi sahibi olsunlar.

 

Peki, ne söylemişti Sayın Başbakanımız? Hatırlayalım.

 

(Sınırları aşan her girişim yetki gaspıdır. Seçilmişleri atanmışlara kul etmeyiz).

 

Bu sözleri önce kime söylediğini hatırlayalım. Başbakanımıza makam olarak bağlı bir kurumda, savcıya göre yapılan, bazı kanun dışı izlenimi veren işler olmalı ki, özel görevli bir savcı, onların ifadelerini almak istemişti.

 

Sayın Başbakanımızda, bunu savcının yapamayacağını, yani ifadelerini benim iznim olmadan alamazsın diyerek, itiraz etmiş ve bu sözleri söylemişti.

 

Demokraside çok önemli üç kural vardır. Bunlardan eğer bir tanesi uygulanmıyor ya da engelleniyorsa, o ülkede demokrasiden asla söz edilemez.

 

Gelin şimdi bu olmazsa olmazlara bakalım ve Sayın Başbakanımızın sözlerinin, acaba Demokrasiye ne denli uyup uymadığını anlamaya çalışalım.

 

Kuvvetler ayrılığı, Demokrasinin temel prensibidir.

 

Yasama, yürütme ve yargı.

 

Bu üç güç erk bir makamın elinde olursa, bunun adına demokrasi diyemeyiz. Tüm otoriter ve monarşi yönetimlerde, bu üç güç bir makamın elindedir.

 

Şimdide bu üç güç nelerdir onları hatırlayalım. Yasama yani kanun yapıcı meclis, halkın seçtiği milletvekillerinden oluşur. Her milletvekili özgürce düşüncelerini söyler, konuşur ve oyunu da özgürce TBMM kullanarak, kanunların çıkmasını sağlar.

 

Bir başka deyişle yargı, yasamanın koyduğu kuralı, kanunu uygulayandır. Çok önemli bir farkla. Yasama ve yargı birbirine bağlı değil, bağımsız olmalıdır. Bu durumda İcra yani yürütme makamının da görevi, yasamanın koyduğu kanun ve kurallara göre, devleti yönetmektir. Bahsettiğimiz bu üç güç, bir birinden farklı ve bağımsız olması gerekir ki, gerçek demokrasinin olmazsa olmaz kuralı işleyebilsin. Buradan da anlıyoruz ki, yürütme ve yargı yasamanın koyduğu kanunlara göre hareket eder.

 

Şimdi gelelim bu üç gücün bağımsızlığına. Gerçekten ülkemizde bağımsız mı?

 

Yasama yani kanun koyucu özelliğine sahip meclis üyeleri, gerçekten bağımsız mı? Bu soruma içinizden güldüğünüzü tahmin ediyorum. Çünkü bu ülkenin meclisindeki partilerin temsilcileri, eğer parti olarak şu konuda, gurup kararı aldık, hiçbir milletvekili bunun aksine oy kullanamaz diyorsa, bu ülkenin meclisinin, yani yasama organının bağımsız olduğunu hiç kimse söyleyemez.

 

Gelelim yargıya. Yargı kanunlarla belirlenmiş, yasamanın koyduğu kurallara göre hareket eden bir güçtür. Bu makamda görev yapan kişiler eğer kendi içinde bağımsız değilse, dışarıdan müdahaleler varsa, elbette bağımlı olan yargı ile demokrasiden söz edilemez.

 

Şimdide yargının konumuna bakalım ülkemizde. Yargıyı her zaman ele geçirmek isteyen yürütme makamı, günümüzde sanırım çok daha başarılı olmuş olmalı ki, Seçilmişleri atanmışlara kul etmeyiz diyebiliyor. Çünkü icra yani hükümet, yargının dizginlerini öyle eline geçirmiş ki, yargıyı yöneten üst makamı, terfilerini, atamalarını yaparak, onları da bizzat kendi makamına yani adalet bakanlığına bağlamıştır. Bu durumda Demokrasinin üç sacayağı tabir edilen güç, tek bir ayağın üzerinde toplanmıştır. Elbette tek ayakta, sizce bu demokrasi ne kadar ayakta kalabilir?

 

Şimdi de gelelim Sayın Başbakanımızın söylediği sözlere. Ne demişti tekrar hatırlayalım.

 

(Sınırları aşan her girişim yetki gaspıdır. Seçilmişleri atanmışlara kul etmeyiz).

 

Özel yetkilerle donatılmış bir savcı, eğer sınırlarını aşarak Başbakanımıza bağlı bir makamda görevli kişilerin ifadesini almak isteyerek, sınırları aşmış ise, acaba alelacele çıkartılan bir kanun neyin nesi olabilir? Demek ki kanunsuz değil? Sınırları aşma da yok. Yılların savcısı, hiç böyle bir hata yapar mı? Yapmadığı da açıkça görülüyor. Lütfen bunu dikkatle düşünmenizi rica ediyorum.

 

Seçilmişleri atanmışlara kul etmeyiz sözünü, sizler nasıl anladınız? Konu itibariyle, MİT in Başkanı halkın seçimi ile gelmedi, tam tersine atanmış bir görevli. Demek ki burada bahsedilen, bizzat hükümetin ta kendisi. Bu durumda seçilenler, neden yargının kulu durumuna düşsün ki? Hükümet kanunsuz bir şey yaptırmayacağına göre, MİT in yaptıklarının gizlice sorgulanmasının ne zararı olabilir? Genelkurmayın gizli odası gayet sessizce sorgulandı, hiç kimsede ses çıkarmadı. Gizli bilgiler savcı tarafından görüldü. Aynı şeyler MİT için yapılsaydı ne sakıncası olabilirdi? Devletimizin savcısına güvenmiyor muyuz? Asker güvendi ve gösterdi, çünkü saklayacağı hiç bir şey yoktu. Yoksa günümüz kanunlarına uymayan bir iş mi yapıldı MİT teşkilatında? İşte tüm bunları bilmek sanırım hakkımız. Genelkurmayda Sayın Başbakanımıza bağlı değil miydi?

 

Başbakanımız, acaba devletin bir memuru olan, adaletin temsilcisi savcıya hesap veremeyeceğini, seçilmişlerin bir adalet görevlisinden, daha üstün olduğunu mu anlatmaya çalışıyor? İşte demokrasi anlayışı. İşte demokrasi anlayışının dışa yansımaları.

 

Hani dokunulmayacak kimse kalmayacaktı? Adaletten korkmayın sözleri, yoksa karşısındaki insanlar için söylenmiş sözler miydi? Başka partilerden seçilen bazı SEÇİLMİŞLER, Sayın Başbakanımızın tabiriyle, ATANMIŞLARA KUL EDİLDİĞİ İÇİN Mİ Hapisteler yoksa? Bu sözler üzücü ve düşündürücüdür. Birilerine atanmışlar diyerek, seçilmişlerin adaletten üstün görüntü vermesi, bizleri yönetenlerin, nasıl bir adalet anlayışına sahip olduğunu göstermektedir.

 

Ülkemiz yakın geçmişte, diğer partilerin yönetiminde de, yarım aksak işleyen demokrasi anlayışı, günümüzde ne yazık ki bu gün, can çekişen bir hal almıştır.

 

Beşerin seçimi fanidir bir gün sonu gelir. Asıl olan Rabbin katında seçilmişlerden olmaktır. Yok aslında birbirimizden üstünlüğümüz, asıl üstünlük Rahman katındadır.

 

Saygılarımla Haluk GÜMÜŞTABAK

Başbakanın demokrasi algılamasını ele alarak, objektif ve gerçekçi değerlendirmelerle açmazlarını ortaya koyan bir yazı...

Yararlanarak okudum...

 

Bu eleştirilerin inaçlarına sıkı sıkıya bağlı bir arkadaşımızdan gelmesi çok daha önemli...

Sanırım onun diğerlerinden farkı, bu iktidarın her yaptığını inanç değerlerine öncelik vererek gözü kapalı kabullenenlerden olmaması. İnançlarına sonuna kadar sahip çıkarken aynı zamanda demokrasiyi ve insan haklarını özümsemiş olması...

 

İnançlarını siyasi hegomanyanın emrine verenlerin inanç değerlerine saygı duymadığım için her zaman sert bir şekilde eleştiren ben, Sevgili Haluğun nezdinde onun ve onun gibi düşnenlerin inanç değerlerine saygı duyduğumu belirtmek istiyorum...

İçimden geldi söylemek istedim!

 

Saygılar

Gercekten hakka inanmis olanlar yanlisa düsmezler.Cünkü onlar eger yanlis yapiyorlarsa bunun hesabini burada olmazsa öbür tarafta vereceklerine inanmislardir iste bu inanmislik hem onlari yanlis yapmaktan alakoyar cünkü düsünerek hareket eder hemde yapilan yanlislari apacik ortaya koyar.Iste bizim dincilerle dindarlar derken aralarina koydugumuz kistas budur.Dinci inandigindan degil dini kullanarak bundan kisisel veya cemaat icin cikar saglar.Dindarlar ise Allahin onlara gösterdigi yolda yürümeye calisirlar.

 

Basbakan dindarmidir dincimidir bunu ben söyleyemem ancak onun icraatlarini.konusmalarini,rakiplerine karsi kullandigi jargonu ve siyaset disi iliskilerini gördükce onun hakkinda bende olusan izlenim olumlu degildir.

 

Misir'a laik olun diye ögüt veripte "cuma namazini filan camide kilacagim "diye gazetecilere haber verdiren bir basbakanin dindar olup olup olmadigini objektif ölcülerde kalarak degerlendirebiliriz.

 

Bekir Coskun'un cok güzel bir yazisi var"Deve Kini"baslikli bir yazi.Bu yazida Bekir Coskun gerekeni yazmistir,okunmasini tavsiye ederim.

 

Ata'nin genclige hitabesine karsi Necip Fazil'in genclige hitabesi adi altinda tamamen kin ve nefret kokan siirini okumak hasta yatagindan daha yeni kalkmis bir basbakana sorular sorulmasini gerektiren bu siir ne icin ve kime hitaben okundu,kimler bu kinin hedefindedir,bier basbakan kin cigliklari atabilir mi?

 

MIT yasasina gelince,akli kesen herkes anlamis olmalidir,Sayin HALUK zaten yazisinda dolayli olarak bunu ima etmistir."Secilmisleri atanmislara kul etmeyiz"derken basbakan aslinda kendinden bahsediyordu,cünkü secilmis olan kendisiydi,atanmis olan da savciydi.Yani savci aslinda MIT'in elemanlarini ifadeye cagirirken bu cagrinin hedefinde basbakanin kendisi vardi.Iste MIT yasasi bu nedenle yildirim hiziyla meclisten gecirildi ve ayni hizla noter tarafindan onaylanarak basbakan hakkinda baslatilabilcek olan bir incelemenin önüne gecildi.

 

Ayrica,Türkiye'yi cemaat yönetiyor diyenler böylece hakli cikmis oldu,ancak su anda Milli Görüs ve Cemaat arasinda cok müthis bir kavga var.Bu kavga disa sadece birazcik yansiyor.Savcinin MIT elemanlarini ifadeye cagirmasi bu kavganin reflekslerinden biridir.Bu kavga ilerki günlerde daha da belirginlesecektir.Cok büyük bir tasfiye harekati baslamistir.Yani kendi kazdiklari kuyulara düsüyorlar yavas yavas.

 

saygilarla

Dogan Medya'dan bazi yazarlarin son olaylar nedeniyle MIT'i savunmaya almalari sasirtmiyor beni,cünkü AKP Dogan Medya'nin propagandalarinin katkisiyla iktidar oldu,buna diger destekleride ilave edebiliriz.

 

Fatih Cekirge bugünkü yazisinda,haklarinda ifade verme karari cikartilan ancak basbakanin yildirim harekatiyla ifade vermeleri önlenen MIT elemanlari hakkinda ki yazisini okuyunca Erdogan'in neden hep kazandiginida az cok anlamis oldum bir kez daha.Fatih Cekirge MIT elemanlarini savunurken dolayli olarak Erdogan'ida savunuyordu.

 

Efendim haklarinda ifade vermeleri istenen MIT elemanlari PKK ile müthis mücadele ediyorlarmis da bunlarin nasil suclu olabileceklerine Fatih Cekirge'nin akli ermemis yani üzülmüs bu duruma ve yorum yapmis bir MIT'linin agzindan,"Biz yilanla bile görüsürüz"!

 

Evet MIT yilanlada görüsür o yilan ülkeyi zehirlese bile MIT görüsebilir.Arada bir hep okuruz bazi yerlerde; herhangi bir ülkenin Gizli Istihbarat Teskilati ülkesinin gizli bilgilerini karsi tarafa sizdirmis diye.Bundan da anliyoruz ki gizli servisler sonucta zemzemle yikanmis veya sütten cikmis ak kasik olmayabiliyorlarmis.MIT-PKK pazarliginida böyle yorumlama hakkimizda varken bu hakki önce ülkeyi yöneten AKP örgütünün basi,sonra da onun arkasinda saf duran medya,cemaat veya baska odaklar elimizden almaya calisiyorlar.Ihaneti görev olarak gösterme gafleti o ihaneti daha bir katmerli yapmaktadir.

 

MIT her nekadar basbakanin emrinde olsada,sonucta Türk ulusunun görevindedir.Yani emirle calismaz.Hele de 40 bin kisinin kanlarinin faturasinda PKK yazili bir terör örgütüyle pazarlik yap diye emir almaz.Aliyorsa hem bu emri verenin hemde bu emri yerine getirenin hesap vermesi sarttir.Genelkurmay baskanligi yapmis,terörle yillarca mücadele etmis olan generalleri tutuklanirken, kendileri hesap vermekten kacanlarin ve hesap vermemek icin özel yasalar cikartanlarin yakasina sarilacak yürekli savcilar kalmamissa devlet bitmis demektir.

 

saygilarla