Ankara - Şereflikoçhisar

[Φ _asi_]

ŞEREFLİKOÇHİSAR

 

 

İç Anadolu Bölgesi'nde Ankara İline bağlı ilçe olan Şereflikoçhisar'ın kuzeyinde Bala ve Kırşehir, doğusunda Evren ve Aksaray, güneydoğu ve güneyinde yine Aksaray, batı ve kuzeyinde de Konya ili bulunmaktadır.

 

Şereflikoçhisar ilçesi Ankara’ya 150 km.uzaklıkta olup, güney yönünde Ankara’nın en son İlçesidir. Şereflikoçhisar'ın bulunduğu arazi orta yükseklikte düzlüklerden oluşmaktadır. Ekecek Dağının kuzey batı uzantılarının engebelendirdiği iç kesimde Karasamur (Karasınır) Dağı bulunmaktadır.

 

İlçe topraklarından kaynaklanan suların bir bölümü Kızılırmak aracılığı ile Karadeniz'e ulaşırken bir bölümü de Peçeneközü Deresini oluşturarak Tuz Gölüne doğru akar. Tuz Gölünün güneydoğusunda bulunan Hirfanlı Barajı da ilçe sınırları içerisindedir. Yüzölçümü, 1.591 km2, denizden yüksekliği 975 metredir.2000 Yılı Genel Nüfus sayım sonuçlarına göre; toplam nüfusu 59.128'dir.

 

İlçenin ekonomisi tarıma dayanmaktadır. Buğday, arpa, baklagiller, üzüm, elma, ayçiçeği ve armut yetiştirilir. Hayvancılık da önemli bir gelir kaynağıdır. Merinos ve Ankara keçisi yetiştirilmektedir. Yöre toprak altı kaynakları yönünden oldukça zengin sayılır. Burada jips, linyit ve tuğla-kiremit hammeddesini içeren cevher yatakları vardır. Tuz Gölünün batı ve doğu kıyılarında ise tuz üretimi yapılmaktadır.

 

Gelenek ve görenekler

 

Bugün köylerin boşalması ile garip ve öksüz kalan köy odaları mevcuttur. Köye gelen tanrı misafirleri özellikle yol üzeri köylerinde en iyi şekilde ağırlanır ve ihtiyaçları giderilirdi. Kış aylarında köylülerin bir araya geldiği büyük bir eğitim yuvası olan köy odaları vardı.

 

Koçhisar'da özel tahinli Ramazan pideleri vardır. Her aile Ramazan'da iftar davetleri verir. Zenginler fakir halka gıda yardımında bulunur. Kış aylarında arabaşı denilen bir toplu ziyafet vardır. Acılı, özel hindi, tavuk gibi kanatlı hayvan etinden çorba, bir de çok özel olarak yapılan hamuru vardır. Önce hamur kaşıkla alınır, çorba ile çiğnenmeden içilir.

 

Saya gezileri, kış yarılandığında mahalle veya köyün yeni delikanlıları çeşitli kıyafet değişiklikleri ile ev ev gezer, taklitler yaparak eski dönemlerde ziyaret için gerekli gıdaları, şimdilerde ise gönlünden geçen paraları alırlar.

 

Aziz Mahmud Hüdayi gibi Anadolu'yu aydınlatan ilim irfan sahibi büyükler vardır.

 

Şereflikoçhisar'ın girişine yaptırılan Kale'den bir görünüş.

 

 

Tarihçesi

 

Osmanlı kaynaklarında adı, Koşhisar olarak geçmektedir. Bu sözcüğün Çift Kale anlamına geldiği sanılmaktadır. Bu sözcük zamanla Koçhisar'a dönüşmüştür. Tarihçi İbrahim Hakkı Konyalı'ya göre burada yaşayan Şerefli aşiretinden ve buradaki kale ile bağlantısından ötürü de isminin başına Şerefli sözcüğü eklenmiştir. Ancak, burada yaşayanlar Balkan, Çanakkale ve Kurtuluş Savaşlarında çok şehit vermesinden ötürü de şerefli sözcüğü yasa ile buraya verilmiştir.

 

Kültür Bakanlığı'nın buradaki höyüklerde yaptığı araştırmalarda MÖ.3000 yıllarına kadar inen kalıntı ve buluntularla karşılaşılmıştır. İlk yerleşimin başlamasından sonra Hititliler, Asurlar, Romalılar, Persler, Emeviler, Selçuklular, Karamanoğulları bölgeye hakim olmuşlardır. 1466 yılında Osmanlı topraklarına dahil olmuştur.

 

XIX.yüzyıl ortalarında bir süre Aksaray ve Niğde'ye bağlı kalmış, Kulu ve İnevi ile birlikte ortak yönetimle yönetilmiştir. Daha sonra Konya'nın kazası olmuştur.1933 yılında da Ankaraya bağlı ilçe durumuna getirilmiştir.

 

Şereflikoçhisar'da XIII.yüzyılda yapılmış, 1863'te onarılan Alaaddin Camisi bulunmaktadır. Ayrıca Sultan Alaaddin'in eşi Hurşid Hatun'a ait türbe günümüze ulaşamamıştır.