GİT(MEEEEEEEEEE)

[Φ Ahmet AY]

GİT(MEEE)!

 

Git

 

Sen giderken bu şehrin surları yıkılıyor üstüme ben seni özlüyorum ölesiye

 

Öyle ki başı gövdesinden kopan bir kuş gibi çırpınıyorum gittiğinde

 

Git

 

Sen giderken kopuyorum en ince yerimden ardın sıra pamuktan ip gibi

 

Depremzedeye çıktı adım, yara berelerim gün yüzüne çıkıyor gittiğinde

 

Git

 

Sen giderken kalbim en olmaz anda ve yerde duruyor; "ya gelmezse" diye?

 

Boğuluyorum, en kalın düğümler boğazımda solarken seni gittiğinde

 

Git

 

Sen giderken lâl oluyor duyularım, dönüşüne ayarlamışım tüm şifrelerimi

 

Adağın koç elimde kaldı, bıçak yüreğimden başlıyor kesmeye beni gittiğinde

 

Git

 

Sen giderken gecelerim milatları turluyor, korkuyorum yalnızlıktan

 

"Geleceği sabah olmaz" diyen şeytanımla baş edemiyorum gittiğinde

 

Git

 

Sen giderken tutunduğum bir kuru yaprak sürüklüyor beni peşinsıra

 

Yeryüzünde Havvasız son Ademim sanki, yapayalnızım gittiğinde

 

Git

 

Sen giderken yollar değil bakışlarım eziliyor ayaklarının altında

 

Un ufak oluyor bütün renkler, param parça gözlerim gittiğinde

 

Git

 

Sen giderken oksijen hidrojene kavuşamıyor, kuruyor her yer benimle

 

Yezidvari sensizliğin çölünde Kerbelayım Dicle'ye rağmen gittiğinde

 

Git

 

Sen giderken başına ettiği yemini bozuyor musonlara gebe gözlerim

 

Avutamıyorum kendimi, bedenimde tufanlar kopuyor gittiğinde

 

Git

 

Sen giderken yedi kat gök kapanıyor alevler içindeyim, imdat! yanıyorum

 

Kara delikler yutuyor beni, yok oluyorum sensizlik girdabında gittiğinde

 

Gitme

 

Sen giderken virane olduğumu hatırlıyorum, yine razıyım eğer gitmezsen

 

Füzelerle delik deşik et beni; Basra'n, Kandahar'ın, Gazze'n olayım gitme

 

Gitme

 

Güneş toplayayım senin için, yıldızları tek tek avuçlarına koyayım gitme

 

Yaylaların, kırların bütün çiçeklerini saçlarına takayım, anla beni n'olur dur!

 

Söz ver

 

Başın için

 

Gitmeeeeeeeeeeeeeeeeee!

 

26 Kasım 2006-16 Temmuz 2008/Diyarbekir