Φ verdinaz Gönderi tarihi: 10 Kasım , 2007 Gönderi tarihi: 10 Kasım , 2007 Utanç Yazısı (5.Etap) “Şehit verdik” haberini okurken kahvaltı yapıyordum. Şehit askerlerin fotoğraflarını görünce şehit çocukları geldi aklıma. Mezar başlarında, mezar taşına dokunan minik eller… Koca koca gözlerinden akan yaşlar. Buruk geçecek bayramlar, mahzun bir gelecek Lokmalar boğazıma dizildi. İştahım kaçtı, bıraktım kahvaltı yapmayı. Elimdeki gazeteyi paramparça ettim, fırlattım sağa sola… Lanetler yağdırdım PKK’ya, yandaşlarına, yoldaşlarına, aynı hizada yürüyenlere, mavi boncuk dağıtanlara, görmeyenlere, duymayanlara, bilmeyenlere, çokbilmişlere, aydınlara, karanlıklara… En ********* küfürlerimi en içten duygularımla haykırdım. Tüylerim diken dikendi, şefkatle nefret titretiyordu bedenimi. Odanın kasveti daralttı ruhumu, nefes alamıyordum dışarı atmak istedim kendimi balkona çıktım. Derin derin nefes alarak rahatladım biraz sonra lavaboya gidip yüzümü yıkadım. Döndüğüm de duvardaki saat çarptı gözüme. İşe geç kalıyordum. 15 dakika kalmıştı servis aracının gelmesine… Hızla döndüm kahvaltıma… Sobanın üzerinden demliği aldım ve soğuyan çayı tazeledim. Çabucak kahvaltımı bitirdim. Etrafa dağılan gazete parçalarını topladım. Televizyonun fişini çektim. Hazırlanıp işe gitmek üzere evden çıkarken akşamki halı saha maçı için patrondan nasıl izin alacağımı düşünüyordum… “Şehit” haberleri verildiği sırada biz arkadaşlarla içiyorduk Gökyüzünden yağmur yerine mermi yağarken üzerlerine biz, içiyorduk Siz terörün gölgesinde şafak sayarken biz, Heybeli’de her gece mehtaba çıkıyorduk Siz savaşırken biz, içiyorduk Biz, her gece içiyorduk Siz şehit olurken karanlık bir gecenin acımasızlığında biz, 5 yıldızlı bir otelin nefis manzaralı terasında orta şekerli kahvelerimizi bekliyorduk. Issız kayalıklardan bombalar atılırken biz, gelecek yaz için tatil planları yapıyorduk. Ailecek güzel bir hafta sonu geçirmenin keyfini doyasıya yaşıyorduk. Siz siper ederken bedenlerinizi vatana biz, kırmızı ışıkta durup yeşil ışıkta geçiyorduk Akşama eve misafir çağırıyorduk, yemekler hazırlayıp sofralar kuruyorduk. Siz kanınızla toprağın susuzluğunu giderirken biz, binlerce dolarlık şaraplarımızla ağzımızı tatlandırıyorduk. Siz vatan uğruna can verirken biz, kendimizi günahlardan arındırıp huzur buluyorduk Siz şehadetle ebedileşirken biz, bilmem kaçıncı defa hacca gitmekle gideceğimiz yeri garantileyeceğimizi sanıyorduk. Siz gencecik bedenlerinizi teslim ederken ölüme biz, emekli maaşlarımızı çekmeye gidiyorduk. Sağlık kontrollerimizi yaptırıyor, sağlıklı yaşam koşularından dönüyorduk. Ateşe verilirken bedenleriniz, estetik cerrahlarımızdan randevu alıyorduk Siz şehit olmak için yola çıktığınızda biz, okyanus ötesindeki katile ricada bulunuyorduk. İhracatımızı artırmanın yollarını arıyorduk. Siz şehit olurken bir köşede biz, ihale peşinde vatanı sahipleniyorduk Siz pusuya düşürülürken bir dağın eteklerinde biz, siyasi manevralar yapıyorduk Siz şehit olurken biz, referandumdaydık… Kim tarafından yazılıgını bilmiyorum ama güzel bir metin.... Alıntı
Φ hasan17 Gönderi tarihi: 17 Kasım , 2007 Gönderi tarihi: 17 Kasım , 2007 ŞEHİT 1972 doğumluyum... Şehidim, 1992''den beri.... Komando er olarak Diyarbakır''in Kulp ilçesinde görev yapıyordum. Devriyeden dönüyorduk. Ansızın üzerimize el bombaları fırlattılar; kurşun yağdırdılar. Karşılık verdik... Teröristler kaçtılar... Baktım ki teğmenim yaralanmış.. Gittim onu kucağıma aldım ve askeri cipe doğru götürmeye başladım. Ansızın dünyam karardı... Bir kurşun, kafamin sağından girip solundan çıktı... Kucağımda teğmenim, yola devrildim... Kanım toprağa yayıldı... Ben ne suç işledim? Ben Şükrü Eraslan... Tokat'ın Reşadiye ilçesine bağlı Büsürüm Beldesi'ndenim... Ailem ve akrabalarım düğün dernek ederek yolladılar beni askere... Milletim ve vatanım için... Diyarbakır'ın kırsalında bir suikast silahı ile beynimi parçaladılar... Soruyorum şimdi size: Suçum neydi benim? Soruyorum Başbakanıma, dışişleri bakanıma: Ben şehit miyim, hain miyim? Ben şehit isem beni vuranlar neci? Millet de sorsun bunu … Güneydoğu'da yolu kesilen, pusuya düşürülen, saldırıya uğrayan ve bu nedenle can veren askerler suçlu mudur? Onlar, oralara gidip bu ülke uğruna canlarini vermekle hainlik mi etmişlerdir? Sakın, bu nasıl soru demeyin... Bakın iki günde beş arkadaşımı daha vurdular... Vuranlar mı doğru vurulanlar mı? Cevabını başbakanımız versin... Çünkü, bizi hatırlayan yok... Bütün övgüler, bütün televizyonlar, bütün gazeteler çetecilere... Öyle değil mi ey halkım, öyle değil mi? Bize vuranlara devlet töreni düzenleniyor… Ben Şükrü Eraslan... Büsürüm Beldesi''nden... Taşı sıksam suyunu çıkartırdım. Bu vatan uğruna bin canım olsa binini de verirdim... Çünkü, biliyordum ki ölürsem şehit olacağım... Gel gör ki şimdi şaşkınım... Çünkü, beni Kanas tüfeğiyle vurduranlar; devletimizi yönetenler tarafından neredeyse törenle kabul ediliyorlar... Bütün övgüler onlara... Suikastçinin akıl hocalarının siyasi hakkı, kültürel hakkı... Soruyorum başbakanıma: Ya benim yaşama hakkım... Bundan büyük hak olur mu? Neden kimse onu savunmaz? Neredesin komutanim? Ben Şükrü Eraslan! Komando er... Tokatlı... Isparta'da eğitimde iken bana ne demiştin komutanım? Siz bu milletin göz bebeğisiniz. Ölürseniz şehit, yaşarsanız gazi olacaksınız.... Öyle mi komutanim? Beni vuranlara, şimdi en üst yöneticiler gülücükler yolluyor... Kanas silahını kullanan, neredeyse kahraman ilan edilecek... Herkes onların kültürel haklarının peşinde... Benim yaşama hakkımı düşünen bile yok. Neden bizi kandırdınız kumandanim? Ve neredesiniz? Resmim size yadigar Ben Tokatlı komando er Şükrü Eraslan! Bir nisan günü Kulp'ta, pusuda kaldım... Şu an o kurşun yarasından daha derin bir yaram var. Kendimi fena halde aldatılmış hissediyorum. Binlerce arkadaşım adına... Kanı ile yeri sulayan; arkasından ağıtlar yakılan Türk bayrağına sarılı tabutları ile giden arkadaşlarım adına... Diyorum ki resmime bakın, bir karar verin: Ben Şehit miyim, hain miyim?.. Asker Vurulunca Değil, Unutulunca Ölür... NE Büyüksün ki Kanın Kurtarıyor Tevhidi, Bedrin arslanları ancak sizler kadar şanlı idi Alıntı
Φ kaplan-200 Gönderi tarihi: 17 Kasım , 2007 Gönderi tarihi: 17 Kasım , 2007 Utanç Yazısı (5.Etap)“Şehit verdik” haberini okurken kahvaltı yapıyordum. Şehit askerlerin fotoğraflarını görünce şehit çocukları geldi aklıma. Mezar başlarında, mezar taşına dokunan minik eller… Koca koca gözlerinden akan yaşlar. Buruk geçecek bayramlar, mahzun bir gelecek Lokmalar boğazıma dizildi. İştahım kaçtı, bıraktım kahvaltı yapmayı. Elimdeki gazeteyi paramparça ettim, fırlattım sağa sola… Lanetler yağdırdım PKK’ya, yandaşlarına, yoldaşlarına, aynı hizada yürüyenlere, mavi boncuk dağıtanlara, görmeyenlere, duymayanlara, bilmeyenlere, çokbilmişlere, aydınlara, karanlıklara… En ********* küfürlerimi en içten duygularımla haykırdım. Tüylerim diken dikendi, şefkatle nefret titretiyordu bedenimi. Odanın kasveti daralttı ruhumu, nefes alamıyordum dışarı atmak istedim kendimi balkona çıktım. Derin derin nefes alarak rahatladım biraz sonra lavaboya gidip yüzümü yıkadım. Döndüğüm de duvardaki saat çarptı gözüme. İşe geç kalıyordum. 15 dakika kalmıştı servis aracının gelmesine… Hızla döndüm kahvaltıma… Sobanın üzerinden demliği aldım ve soğuyan çayı tazeledim. Çabucak kahvaltımı bitirdim. Etrafa dağılan gazete parçalarını topladım. Televizyonun fişini çektim. Hazırlanıp işe gitmek üzere evden çıkarken akşamki halı saha maçı için patrondan nasıl izin alacağımı düşünüyordum… “Şehit” haberleri verildiği sırada biz arkadaşlarla içiyorduk Gökyüzünden yağmur yerine mermi yağarken üzerlerine biz, içiyorduk Siz terörün gölgesinde şafak sayarken biz, Heybeli’de her gece mehtaba çıkıyorduk Siz savaşırken biz, içiyorduk Biz, her gece içiyorduk Siz şehit olurken karanlık bir gecenin acımasızlığında biz, 5 yıldızlı bir otelin nefis manzaralı terasında orta şekerli kahvelerimizi bekliyorduk. Issız kayalıklardan bombalar atılırken biz, gelecek yaz için tatil planları yapıyorduk. Ailecek güzel bir hafta sonu geçirmenin keyfini doyasıya yaşıyorduk. Siz siper ederken bedenlerinizi vatana biz, kırmızı ışıkta durup yeşil ışıkta geçiyorduk Akşama eve misafir çağırıyorduk, yemekler hazırlayıp sofralar kuruyorduk. Siz kanınızla toprağın susuzluğunu giderirken biz, binlerce dolarlık şaraplarımızla ağzımızı tatlandırıyorduk. Siz vatan uğruna can verirken biz, kendimizi günahlardan arındırıp huzur buluyorduk Siz şehadetle ebedileşirken biz, bilmem kaçıncı defa hacca gitmekle gideceğimiz yeri garantileyeceğimizi sanıyorduk. Siz gencecik bedenlerinizi teslim ederken ölüme biz, emekli maaşlarımızı çekmeye gidiyorduk. Sağlık kontrollerimizi yaptırıyor, sağlıklı yaşam koşularından dönüyorduk. Ateşe verilirken bedenleriniz, estetik cerrahlarımızdan randevu alıyorduk Siz şehit olmak için yola çıktığınızda biz, okyanus ötesindeki katile ricada bulunuyorduk. İhracatımızı artırmanın yollarını arıyorduk. Siz şehit olurken bir köşede biz, ihale peşinde vatanı sahipleniyorduk Siz pusuya düşürülürken bir dağın eteklerinde biz, siyasi manevralar yapıyorduk Siz şehit olurken biz, referandumdaydık… Kim tarafından yazılıgını bilmiyorum ama güzel bir metin.... ŞEHİT1972 doğumluyum... Şehidim, 1992''den beri.... Komando er olarak Diyarbakır''in Kulp ilçesinde görev yapıyordum. Devriyeden dönüyorduk. Ansızın üzerimize el bombaları fırlattılar; kurşun yağdırdılar. Karşılık verdik... Teröristler kaçtılar... Baktım ki teğmenim yaralanmış.. Gittim onu kucağıma aldım ve askeri cipe doğru götürmeye başladım. Ansızın dünyam karardı... . . . Kendimi fena halde aldatılmış hissediyorum. Binlerce arkadaşım adına... Kanı ile yeri sulayan; arkasından ağıtlar yakılan Türk bayrağına sarılı tabutları ile giden arkadaşlarım adına... Diyorum ki resmime bakın, bir karar verin: Ben Şehit miyim, hain miyim?.. Asker Vurulunca Değil, Unutulunca Ölür... NE Büyüksün ki Kanın Kurtarıyor Tevhidi, Bedrin arslanları ancak sizler kadar şanlı idi Teşekkür ederim arkadaşım yüreğinize sağlık.... çok duygulandım Alıntı
Φ politika Gönderi tarihi: 17 Kasım , 2007 Gönderi tarihi: 17 Kasım , 2007 Utanç Yazısı (5.Etap)?Şehit verdik? . . . Kim tarafından yazılıgını bilmiyorum ama güzel bir metin.... Sayin Verdinaz, ****** bu yazini güzeligine bütün kalbimle katiliyorum.evet orada askerlerimiz sehit olurken bizler babbaska isler pesindeydik. saygilarla Alıntı
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.