Gönderi tarihi: 17 Ekim , 2007 17 yıl Yasak Aşk - The Bridges of Madison County ne söylesem nafile..!!!izlemeniz gerek.. Yasak İlişki / The Bridges Of Madison County Yönetmen : Clint EASTWOOD Oyuncular : Clint EASTWOOD,Meryl STREEP Müzik : Lennie NIEHAUS Görüntü Yönetmeni : Jack N. GREEN Yapımcı : Clint EASTWOOD,Kathleen KENNEDY Senaryo : Richard LaGRAVANESE Yapımcı Firma : Warner Home Video Uyarlama : Robert James WALLER Dublaj Dilleri : Türkçe Süre : 135 Dk. National Geographic'in ünlü fotoğrafçısı Robert Kincaid (Clint Eastwood) Madison County'deki köprülerin fotoğrafını çekmek için buraya gelir ve hayatından pekte hoşnut olmayan ev kadını Francesca Johnson (Meryl Streep) ile tesadüf eseri karşılaşınca geç gelen ama bir o kadar güçlü bir aşka yelken açarlar. Arkadaşlıkla başlayan ancak zamanla Francesca'nın unuttuğu tutkuları ateşleyen bu ilişki sırasında Francesca geleceği hakkında bazı seçimler yapmak zorunda kalacak ve duygularının kendisiyle çatıştığını farkedecektir.Topu topu dört gün süren bu aşk, Francesca'da yıllardır bastırılmış bazı özlemleri açığa çıkarırken Kincaid de yersiz yurtsuz hayatıyla yüzleşecektir. James Waller'ın en çok satan kitabından uyarlanan bu filmdeki performansıyla Meryl Streep 10. kez Oskar'a aday gösterilmişti. çok değişik zaman aralıklarında ve çok farklı ruh hallerinde dört defa izlememe rağmen her defasında beni etkileyebilme ve ağlatabilme özelliğine sahip yegâne filmdir.. konusu sadece dört gün süren basit bir birşey gibi gözükebilir..ama izlediğinizde bu kadar basit olmadığını anlıyorsunuz..filmi bence çekici kılan Francesca'nın yaşadığı o ikilemi bu denli güzel bir şekilde anlatabilmesidir..özellikle yağmur sahnesinde kamyonetin kapısını açıp öndeki arabaya koşmak isteyen ve bunu yapamayan kadının ıstırabı o denli güzel işlenmiştir ki..ve son vurgunu yapıp yürekleri yakan finalle ilgili yorum yapmak istemiyorum..izlemeyenler için büyüsü bozulmasın.. bir önceki film tanıtımımda olduğu gibi bu filmle ilgili son sözü yine Can Dündar'a bırakıyorum..o gerekeni yapmış..her zamanki gibi.. Zordur köprüleri yakmak... Sıradan sabahların mahmurluğuna alışmışlar için, bir şafak vakti aniden geçmişinden ve bugününden vazgeçmek ve içinde her nasılsa saklanmayı başarmış bir yarın heyecanının kanadına tutunarak havalanmak cesaret ister. Kurulu düzen öylesine rahat, öylesine huzur doludur ki, ruhuna gömülü çocuğu, yıllarca kınında beklemiş keskin bir kılıç gibi uyandırıp dörtnala ileri atılmak, yaman bir karara dönüşür. Zordur insanın onca zaman, bunca emekle kurduğu ne varsa hiçe sayıp, mağlup ama mağrur bir komutan edasıyla yeni seferlere niyetlenmesi... Bugüne yenik düşenler, yarını sadece hoş bir hayal olarak düşleyip, dünde yaşarlar. Bedel ödemeyi göze alanlar ise, yelkenleri atlastan gemilerle, arkalarında külden köprüler bırakarak meçhul bir istikbale doğru dümen kırarlar... Yakılan sırat köprüsüdür. Geçer ve orada kalırsınız: cennetse cennet, cehennemse cehennem... dönüşü yoktur... * * * Clint Eastwood'un son filmi "Madison Kasabasının Köprüleri" çoğumuza bir kez daha ruhumuzun derinliklerinde saklanan o yakılası köprüleri hatırlattı. Hayatı, sohbetsiz sofralara yemek hazırlamaktan ibaret, kendi halinde bir ev kadınının günün birinde kapıyı çalıveren bir yabancıyla yaşadığı 4 günlük "yasak ilişki", içimizdeki şeytanın kapılarını çaldı. 40 yıl kendini, kendinden bile saklamış bir kadının, 4 gün içinde kendisiyle tanışması ve 40 yıldır ıskaladığı bir mutluluğu bir "yabancı"da yakalaması, dünyanın dört bir yanındaki izleyicilere pek tanıdık bir duygu gibi geldi. Sinema çıkışında ellerindeki küçük mendilleri gizli gizli göz pınarlarına bastıran hanımlarla, yaşlı gözlerini kara gözlüklerinin ardına saklamaya çalışan beyler, yasak bir ilişkiye gözyaşlarıyla onay veriyorlardı adeta... Yolboyu eşler birbirlerini yokladı, ihmal edilmiş heyecanlar çıkarıldı naftalinli sandıklardan... Kimi, köprüleri yeniden kurmanın yollarını aradı, kimi yakma vaktinin gelip de geçtiğini düşünürken... * * * Lakin zordur köprüleri yakmak... Meçhul bir istikbal uğruna bugününden vazgeçmek korkutur insanları... Mazinin hatıraları taze, dostluklar sıcak, kurulu düzen güvenlidir. Nitekim filmin kadın kahramanı da kendi köprülerini yakmaktan son anda vazgeçer. Ruhunun köprüleri yerine, cesedini ateşe vererek, bir imkansız aşkı, küllerin buluştuğu öbür dünyaya erteler. Köprüleri yakmak cesaret ister... ama siz kararsızlanırken köprünün karşısından ışıl ışıl yeni bir hayat umudu inatla gülümser insana... Bir yandan bugünün yerleşikliğine tutunurken, öbür yandan yarın macerasına uzanmaya çalışır, arada çırpınır durursunuz. Belki orayı bilmemek, bilmekten iyidir. Bilip de gidememek en beteridir çünkü... * * * Sinema çıkışında izleyicilerin düşünce balonlarında köprüler sallanıyordu. Eşler yolboyu birlikteliklerinin muhasebesini yaptılar, kimileri işi cesur bir hesaplaşmaya dönüştürerek, kimi kaygılarını dillendirmeye çekinerek... Kimi evlerde eski aşklar tazelendi ve yeni köprüler kuruldu, ihmal edilmiş diyaloglardan... Kimi evlerde ise yeniden sohbetsiz sofralara dönüldü... Rahat oturma odalarının kurulu düzenlerine sarılanlar, heyecan dolu bir aşkı beyinlerinde büyüterek kaşıkladılar yemeklerini.. ...ve ertelediler, ruhlarının köprülerini kavuracak bir heyecan ateşini; o ateşin ancak cesaretlerini yakacağı güne kadar...
Gönderi tarihi: 18 Ekim , 2007 17 yıl Bidenem öyle güzel anlatmışsın ki Can Dündar ve Sezen Aksu'da kanıma girdiler bu akşamdan tezi yok gidip bu filmin dvd'sini bulacağım... Eminim senin kadar beğeneceğim zaten zevkine güveniyorum... Ben son 10 gündür film kolik oldum günde 3 film izliyorum iğdem... Ama nasıl olduysa bu filmi ıskalamışım... Ama izleyeceğim... Teşekkürler paylaşımın için...
Gönderi tarihi: 18 Ekim , 2007 17 yıl bu film televizyonda yayınlanmıştı..bana biraz ağır gelmişti ama izlenmeye değer..
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.