Φ Serdar48 Gönderi tarihi: 10 Ekim , 2007 Gönderi tarihi: 10 Ekim , 2007 Kibrit kutusu kadar evimiz olacaktı Evin içi on tane çocukla dolacaktı Kızların adını anne, oğlanların adını baba koyacaktı Komşular, misafirler çocukların adını karıştıracaktı. Kibrit kutusu kadar evimiz olacaktı Gökkuşağı mutluluk olup evimizi saracaktı Güneş soba olup evimizi ısıtacaktı Pencereleri açtık mı, rüzgar evimizi süpürecekti. Hayallerimi sakladığım kibrit kutusu sol göğüs cebimde Uzun zaman var ki, onu açıp bakmadım Halımız, koltuğumuz daha yoktu ama evlendikten sonra alacaktık Ben edi, sen büdü kilim üstünde kıvrılıp yatacaktık. Kapıda arabam olmayacaktı ama ben de adamdım Daha iyi bir iş bulur, çalışır, evime bakardım Serde askerlik vardı ama boş ver aldırma Sayılı günler çabuk geçermiş, bilmez misin? Evlenince bakkal, kasap borcu derler, ev kirası Ev kirası olmayacak, onu düşünme Bir bakkal borcu ne tutacak ki? Kasap mı, et yemeyiveririz, olur biter. Sevdalar saldım yalnızlığıma Ümitler saldım umuduma Nikah defteri diye hayal edip İmzalar attım boş kağıtlara. Daha nişanlıydık, ben yalnız kaldım Sen trafik kazasında ölmesen ben yalnız gezmezdim Yollarda avare dolaşıp geleceği ezmezdim Bu şiiri yazdığım kalemi kırmazdım. Nikahımız on haziran bilmem kaç yılındaydı O güne ayarlıydı, zaman saati kuruluydu Kiraladığımız gelinliğin evin duvarında asılıydı Pek çok on haziran geldi geçti, sen dönmedin. Yazan: Serdar Yıldırım Alıntı
Φ Zülal Gönderi tarihi: 15 Ekim , 2007 Gönderi tarihi: 15 Ekim , 2007 Çok amatörce belki ama... hisleriniz geçmiş şiirinize,hikayesiyle güzeldi... Alıntı
Misafir birce Gönderi tarihi: 15 Ekim , 2007 Gönderi tarihi: 15 Ekim , 2007 Pek sadece bir hikaye oldugunu sanmiyorum..gerci yasanmis ne var ise, gün gelir bir hikaye gibi anlatilir. Saygilar Alıntı
Misafir mtmtk5 Gönderi tarihi: 13 Kasım , 2007 Gönderi tarihi: 13 Kasım , 2007 bence şairliğe giden yolda, iyi bir başlangıç... herhalde 10 sene kadar önce yazdığım ilk şiirim buna benzer birşeydi. (şimdi yazacağım, ilk yazdığım şiir değil ama ) herkesi affediyorum bugün bugün büyük bir gün tüm karakterlerimden sıyrıldım ve kendimi yendim bugün herkes bir telaşta ben kaybolmuşum arada, boşver kimin umurunda yalnızlık acıttı canımı biraz ama alıştım, akıp giden hayatla herkesi affettim bugün gün sayıyorum güzel sona doğru kimbilir kaç şey var daha eklenecek hayatıma uzun, upuzun seneler boyunca kendi kendime dedim ki bugün, yeter artık suçlu arama bakma, sağa sola bakma yetsin işte yaşadıkların hem sana, hem ona, hem şuna, hem buna. herkesi affettim işte bugün, bugün büyük gün... Alıntı
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.