İnsanı başka nasıl bu kadar derinden vurabilirsiniz veya bir sevginin perde arkasını başka nasıl anlatabilirsiniz veya başka nasıl insanın insan olması için nerede olduğunun hiç öneminin olmadığını anlatabilirsiniz veya sizi siz yapan özelliklerinizin içinde insan olmak varmı yokmu onun anlatınımı kendinize sunabilirsiniz... Öyle ekran karşısında gözleriniz yaşarıyor ve kendinizi Barış'ın yerine koyuyor ve Barış'ın arkasındaki drama lanet ediyorsunuz. O dramı yaratan topluma ve geleneklere kızıyorsunuz... Barışın ranza karşısında uzunca duruşunu özgürlüğün kendi içinde saklı anlamına vuruyorsunuz genede dört etmiyor. Öyle işte seyredilmesi gerek aslında kaçırılmaması gerek... Hapisane müdürünün karekterini veya yerleşik sistemin karekterini anlatan görev bilincide çok güzel anlatılmış öyleki kitabın yakılması sahnesi başlıbaşına bir gözlem ürünü... Beş yaşındaki çocuğun gözünden hapisane ne kadar anlaşılabilir sorusu aklınızı karıştırmasın izleyin.. Ayrıca Nur Sürer'e (İnci) ve Ozan Bilen (Barış) büyük bir alkış lütfen...

Yönetmen: Tunç Başaran

Senaryo: Feride Çiçekçioğlu

Müzik: Özkan Turgay

Oyuncular: Nur Sürer, Ozan Bilen, Füsun Demirel, Hale Akın ve bir o kadar isimsiz Yeşilçam emekçisi...

 

 

Filmden sahneler

 

Küçük Barış'ın hala İnciiii diyen sesi kulaklarımda benim... Bence Tatar Ramazan gibi, ömürlük bir film bu, her daim izlenir, izlenmelidir.

İnci inci inci

 

Nereye gitti o kuş İNCİ

 

Annesini görmeye Barış

 

hayır İnci o kuş babasına gitti...

Kader kim?diye sorar küçük Barış

"Bizi buraya kapatan"der yaşlı kadın

"Anahtarlı teyzemi kader"der Barış kadın gardiyanı kast ederek

 

Sadece Barış için bile izlenir Allahım ne tatlı çok nasılda oyunculuk yapıyor....

 

O silahı ne yapacaksın"diyor nöbetçi askere

Kaçan olursa vurucağım

Benim annem hiç kaçmaz ki...

 

O Kadar çok sevmiştim bu filmdeki çocuk karakteri...

 

Yazar Feride Çiçekoğlu ile aynı koğuşta annesi ile hapis kalan Barış Gökçe'nin hayatını anlatan bir film...