Adaletsiz

Yarindan Habersiz.. Uzaklara daldim yine.. Hüzünlerim var, yarina ait olmayan! Kendime sakladigim dünlerde. biraktigim bir bir hayaller. Yasamadigim koca bir hayat, üstelik imkansizliga inat.. Hep bir özlem var, icimde kalan. Yoruldum.. Cok yorgunum! Bu günü yasiyorum,yarindan habersiz.. Su an sadece hayallerimleyim ve kar taneleri yagdikca, Her yerin,yeni bir sayfa misali.. Beyaza boyanmasi gibi simdi sessizligim.. Sicacik tutan bir el, soguktan koruyan.. Agacin üzerinde iki asigin harfleri Derinden bir bakis, hafiften bir gülüs.. O bakisin gözlerimde biraktigi izi.. Silme..sakin silme Bir dokunus, Titreyen ellerimle Daldigim hayallerin icinde.. Bir sen, Bir ben.. Seherizm..

Tesekkur ederim Seth Dusununce aslinda neler cikiyor ortaya,bunun farkina vardim..Ve asil onemli olan derinlige girebilmek hayatin.. Oyle bakipta gormeyen insanlar cok var etrafimda,ben bakinca kendimle yuzlesiyorum,hepsi bu.. Yazimi begenmen beni cok mutlu etti, umarim diger okuyanlara da birseyler dusundurmus olurum..

Bu sabah saatimin alarmi beni acimasizca uyandirdiginda, o dayanilmaz sesini kapatmak icin elimi hizlica uzattim yatagimin basucuna.. aksam koydugum yerde bulamayinca ve alarm inat edercesine sesini yukselttikce, yeni bir gune yine cok guzel basladim diyebilmemek icin bir neden daha buldum kendimce.. Sabah oldugu halde hala gece gibi karanlikti odam, isiklari acmadan bulurum diyerek, elimi yatagin altina uzattim.. herzaman basucumda duran saat, nasil olmustu ki yerinden kayboluyordu.. Aksilik olacak ya, dugmesine basmadan kesinlikle susmuyordu, alarmin bu özelligi (sinir etmekten baska) ne ise yariyordu hala anlamis degilim..Birden yatagimin sag Tarafinda ki gece lambanin yanina koydugumu hatirladim... Sonunda daha fazla uzatmadan bu iskenceyi, isiklari acip, alarmin dugmesini rahatlikla bulup kapattim sonra, derin bir nefes cekerek.. Allah kimseyi karanlikta birakmasin diye dilekte bulunurken.. gözlerimin gördugune sukur ettim. Butun bunlarin bir sebebi olmaliydi ki görme engelli insanlarimizi dusunmemi sagladi.. Bir programda konu olduklarinda benim daha cok dikkatimi cekiyorlar.. onlara o kadar cok saygim var ki.. Hic bir rengi, hic bir cismi gözlerinde canlandiramadiklari halde.. duygularini ifade etme yetenekleriyle, sahte duygulardan uzak olmalarindan bana cok samimi, ve yurekli geliyorlar.. Bir kac sene önce izlemis oldugum programda konuk olan, dogustan gözleri görmeyen bir genc kizin hayat hikayesi beni cok etkilemisti.. Karanlik dunyasina inat ne kadar da hayat dolu ve mutluydu.. Hasret kaldigi o renklerden bile habersiz… ciceklerin guzelliginden bahsediyordu.. Bir dokunusa ne kadar anlam yukleyebiliyordu parmak uclariyla... Annesinin sefkatli elleri saclarini degil yuregini oksamisti sanki, sevgisiyle gözlerindeki karanliginin aydinlanacagina inaniyordu.. Biz etrafimizi gördebildigimiz halde bu kadar icten anlatamazdik onun gibi hayat hikayemizi.. Korkusuzca Sevebilmenin varligina bile inandirmisti beni o zamanlar… Bir gun gelmis Ask’i tanimisti, sevmisti, seviliyordu beklentisizce. Gözleri görmesede, kalbiyle görebiliyordu bence.. Yalnizca yuregine guvenerek Askina baglanabilmesi… Nasil olabilir ki diye hayret etmistim.. Butun bu guzel duygular, yasamin gercek yuzunu ve zorlugunu degistirmiyordu.. Bilmedigi bir yere giderken, evin yolunu kaybederim diye korktugu da olmustu belki.. ya da niyeti kötu olan insanlardan kendimi nasil koruyabilirim diye kaygilari da.. Isyerine yuruyerek gitmeye karar vermistim, dusunurek, soguktan ellerimi cebime saklayarak, dalgin bir sekilde ilerliyordum .. gözleri görmeyen kizin yerine koydum kendimi, karanlikta yurumeye nasil alisabilir bir insan..?.. dusmeden, bir yere carpmadan... gözlerimi kapatip karsi tarafa gecmeyi denemek istedim.. Bir, iki, uc.. adim attigimda kalpatislarim hizlanmaya baslamisti.. Bilinmezligin verdigi korkusuyla ve cesaretsizligin verdigi telasiyla birlikte tuhaf bir duyguyla karsi karsiyaydim.. O an hangi tarafa dogru yüruyecegimi bile unutmustum.. Dengeni saglamak ne kadar zormus, bastigin yeri göremeyince! Gözlerim kapali yurumeye calisirken, dusmekten, en kötusu de duserken tutunacak bir yer bulamamaktan korktugumu anladim… Oysa ki asil önemli olan guven duygusu degilmiydi... bugune dek guvensizligime ragmen hep gözlerim kapali yurudugumu farkettim.... Sonrada bir sekilde duse kalka kendimi toparlamaya calistigimi… Hayret ediyorum hala, nasil basarmistim ben kalabalik bir yoldan gecmeyi.. Ne aldigim risklerden haberim vardi, ne de tehlikenin en yakinimda oldugundan.. Peki ya bunca zaman neydi koruyan beni, ya da bu kadar kör eden.. Yavas yavas gözumdeki perde acildiginda, Gercekleri görmeye baslamistim …Bununla beraber icimdeki korkunun sebebini bulmaya calistim ama nafile... Bildigim bir sey var; Hayallerle Gercekler yan yana asla yasayamazlar.. Herseye ragmen bir daha gözlerimin karanliga ait olmayacagini biliyorum, gulumsemenin bana cok yakistigina da.. .. Seherizm..

Sagol Seth, biraz aci bir kahveydi benim icin ama tadi buna ragmen yinede guzel.. Okuyup deger verdigin icin ben tesekkur ederim..

Yeni aşklara açık ol. Gercek olamaz bu .. Ilgincmis.

Bilirim ki... Elimi sürsem bir kere yüzüne Acirmi kalbim tenin sicakliginda Gözüm gözüne degse bir kere Unuturmu bu can gözlerinin rengini Sussam dinlesem tek kalbini Bana dünyanin en güzel melodisi gelir Bakabilsem sana bana baktigin gibi Yüregime aksa sevgi hislerin Bir kere dokunsam yüzüne Sevmeme izin verse yüregim Gözlerime cesaret gelse Kavussam bir gün sana özlemlerimle Tüm acilarimla birlikte gelsem yanina Bilirim ki seni birdaha unutamam Bilirim ki iste ozaman... senden ayrilamam..Seherizm..

Yeni okuyabildim yorumunu.. sanirim once sayfami guncellemem gerekiyormus. Tesekkur ederim, senin bu guzel sozlerinden sonra gururlandim simdi baya Yazdiklarim kalemimden degil yuregimden gecen cumleler,guzel olsun diye ozenerek yazmadim.. oldugu gibi, hissettigim gibi yazmistim.. Bir yil sonra okudugumda hala ayni duyguyu yakalayabiliyorum, bunun da size yansimasi beni cok mutlu etti.. Cok sagol tekrar, anlayan yuregine saglik diyorum bende.. Sevgiler

Yagmurun sesiyle uyandim bu sabah..tik tik yaparken yagmur pencereme.. ilk aklima gelen sen oldun yine.. Sende yagmuru dinlemeyi cok severdin, kendin soylemedin bana ama ben biliyordum sevdigini.. nerden biliyorsun ki diye sormustun bir gün..sadece gülümsemistim ozaman.. (: Simdi oldugu gibi. Hafif uykulu gözlerle yola baktim, neye baktigimi bile fark etmiyorum..tam uyanik degilim galiba.. ben biraz uykucuyum da (: bu yagmurda disari cikmasam... diye gecirdim icimden.. Yine kaytarma cabalarim var, ise kim gidecek simdi. ’’sicak evinde al eline bir fincan kahve.. pencerenin önünde ki koltuga otur, yagmurun sesini dinle’’ dedi icimdeki ses... ve aynen düsündügüm gibi J, suyu kaynattim en sevdigim fincana bir sütlü kahve yaptim… ellerimi isitan kahvemle birlikte, oturdum pencerenin önüne. Yagmur hala bütün güzelligiyle yagiyor…telasli sekilde yoldan gecenlere takildi gözlerim. Nereye gidiyorlar, neler düsünüyorlar..yagmuru seviyorlarmi…(: Annesinin elinden tutan ufak bir kiz cekti ilgimi..sari kivircik saclariyla nasilda sevimli anlatamam, ve gözleri gülüyordu konusurken. Ucuk pembe rengindeki okul cantasini omzuna takmis, sallana sallana yürüyor annesinin pesinden..(: okula gitmekten cok memnun oldugu her halinden belli.. Aklima kendi cocuklugum geldi.. Keske cocuk olsaydim su an, hic derdim olmasa, annem elimden tutup okula götürse beni. Bende okula gitmeyi cok severdim. Simdi ise isyerine gitmeyi hic sevmiyorum.… ne tuhaf. (: Aslinda cok caliskan biriyim.. Bunu düsünürken bir anda gözlerim saate takildi... saat 08.00, neyse telas etmeye gerek yok..daha varmis zamanim. Herzaman merak etmisimdir, bu kalabaligin icinde yürüyen insanlarin hayati nasil geciyor acaba..? mutlular mi.. ? yüzlerine bakip anlamaya calisiyorum..sanirim mutlu degiller, ya da bana öyle geliyor… hatta cogu sinirli bir sekilde hizli adimlarla yürüyor, ve arada bir ''yagmurdan sikayetci olduklarindan mi ne..'' havaya bakiyorlar.. sanki ozaman yagmur yagmaktan vazgececek birden.. Bunlar dikkatimi cekerken seninde bir yerlerde oldugun aklima geldi; ne yapiyorsun simdi..? uyandiginda aklina ilk gelen ben oluyor muyum..? Belkide yalniz yagmur yagdiginda beni düsünüyorsun… Sirf bu zamanlar dusunsen bile yeter, buralarda yagmur cok yagiyor bilirsin... Yagmur ve Sen..ne kadar da yakisiyorsunuz birbirinize… sen aklima gelince agliyorum, Yagmur yaginca sen aklima geliyorsun. Bu herzaman da böyle olacak, ne kadar unut desemde sana..ben unutamayacagim kesin. Yüregime yer verdiysem, kolay kolay cikmayacaksin bunu da biliyorum. *** Unutma..kendini yalniz hissettigin aninda beni hatirla.. uzaklarda ama yüregi seninle olan biri var!! *** Yagmur yagsin isterim yüregime Acisi hafifler mi bilmem ama.. Aklima sen geldikce yagmur yagiyor Yagmura senin adini veriyorum Ondan mi seviyorum bilmem ama.. Sana Sonbahar Yagmuru cok yakisiyor SeherIzim..

Eflatun rengi olan bakislarimda Karanliga aitti duygularim… Döndüm baktim ardima, Sonsuz bir yolda ayak izlerim kalmis…. Ne olur, Rüzgar essin topragi toz duman etsin.. Ne olur, Yagmur yagsin silsin izleri.. Firtinalar yalniz birakmasin beni.. Unutayim her günü Yalan olan sevdayi yüregimden atmayi konusmadigim her kelimeyi, yazmadigim her siiri yakmak istiyorum… Yansin… Sadece Yansin.. Yalan da olsa duygularim,. Bahane degildi susmalarim, Su an, Sözlerimi kaybettigim bir yerdeyim Aramak istemiyorum. Döndüm baktim hayatima, Karanlik bir yolda ayak izlerim kalmis, Ne olur, Es Rüzgar,dagit hislerimi Ne olur, Yag yagmur, sil izleri. Firtinalar kopsun hayatimda.. öyle bir kopsunki Alt üst etsin gecmis ve gelecegi Kördügüm olsun Acilmasin..,Hic Acilmasin! Seherizim..

''Elindeki ile mutlu ol'' Elindeki sana aci veriyorsa eger, bununla nasil mutlu olunur.. Baska bir yola girmeli, yeni bir sayfa acmali.. Bu kadar kolay sanki.. Sadece sevmek herseyi cozer derken kendimizi kandiriyoruz bence.. Guzel yazmissin yuregine saglik..

Sahte Sevginin, sözlerinin, duygularin…ardindan Gitmeyi, silmeyi..unutmayi… deniyorsun… Yolun acik olsun ne demeli ki baska Sen de sana kalan vazifeni yapiyorsun.... Sadece soguk bir ani biraktin anlami sen olan.. . Yaza kalmaz erir gider Nisan yagmurlarinda. Icinde bize ait bir tereddüt kalmasin.. Sonra da yanmasin yüregin bosu bosuna.. Benden bir nasihat olsun bu da.. Gecmis gecmistir, önüne bak sen kendi hayat yoluna En önemlisi de, yaptigin hatalarini benden sanma... Sen kendinden sorumlusun, ben engel degilim buna.. Yoklugum aydinlatsin senin gelecegini.. Yalniz gecen günlerinde sana dost olursa gözyaslarin.. Silme sakin.. Birak aksin.. Onlar sana az da olsa vicdanini hatirlatsin..!Seherizm..

Tebrik ediyorum sizi ve kizinizi Maasallah, cok genc bir anne oldugunuz icin de mutlu sayin kendinizi. Daha kendilerini gelistirecek o kadar uzun yillar olacak ki, Allahin izniyle.. Herseyi bir anda iyi yapmalari mumkun degil zaten.. Biz simdiki aklimizla dusundugumuz icin hersey daha bir onemli geliyor.. Cocuklar zorluk cekmeli bir anlamda, oyle kolay olmadigini ogrenmeliler diye dusunuyorum.. Mutlu yarinlara, cocuklarinizla birlikte.. Saygilar

Bu hikayeyi bende okumustum bir sitede.. Hakketen duygular soylenmeyince bilinmiyor. Bence burada en cok guven bir problem. Eger kendine guvenseydi, icindekilerini de anlatirdi.. Bazen hersey cok gec olunca farkediyor insan yaptigi hatayi.. Ben de oyle biriyim sanirim : ) Guzel yorumun ve vaktin icin tesekkurler.. Saygilar benden..

Ne cok isterdim bunlari sana okutmayi..olmuyor iste, gururum var su kahrolasi gururum.. Bilirmisin bu duyguyu..? istemekten cok üzüleceginden korkmak.. Sende biraz bana benziyorsun, bitti derken son sözümün kesin oldugunu da bildigin gibi.. Tanidigimi söyleyemem seni ama az da olsa biliyorum ve beni seven biri gururlu olacagindan eminim. Hayat ne garip, yollar kivrim kivrim herkesin ayri haritasi var, senin harita benimkine benzemedi ondan ayrildi yollarimiz dememmi lazim simdi.. Hayir, cocuk mu kandiriyorum demi..olmayinca olmuyormus..ne kadar sevsen ne kadar özlesende kaderin gözüne girmedi…begenmedi acikcasi bizim duygularimizi.. Su an bir sarki dinliyorum, ve dinledikce gözlerimden akan yaslarin bu yaziyi etkilemesinden korkuyorum..Hayir duygusal olacagimdan degil..gercekleri göremeyecegimden, hayal kurmaya baslamak istemiyorum. Ikimiz de zor günler gecirdik, evet..sen benim yerime yasamadim bende senin yasadiklarini anlayamam. ..ama yüregindeki aciyi hissettim desem cok mu abartmis olurum.. Belkide gönül bagi diye birsey yok..? Belkide var ama hissetmekten korkuyoruz..? Bu kadar soru bu kadar düsünce, kim cevap verecek ki bana..öylesine iste kendimle konusuyorum.. Sende konusurmusun kendinle hic..? ya da düsünürken sorular sordunmu hic kendine. Bana karsi fazla acimasiz oldugunu ve benim duygularimi hice saydiginin farkindamisin..? Farkinda degilsin bence..yoksa beni bu kadar üzmezdin..üzülmem icinde benim önce seni sevmem gerekir degilmi..demek yalan degildi söylediklerim.. Aslinda bu yazimi okumani isterdim, belkide seninde gözlerinden bir kac damla akar benim gibi.. (gururuma sükret bu yaziyi hic okumayacaksin) Bana tas kalpli derdin ya, cok gülüyorum hala..beni nasil yanlis tanimissin..yada tanimak istemedin.. Benim son sözüm sarkidan bir parca olsun sana.. ‘’Alisamadim ayriklara..bir yalan olsaydin keske! Acimasizca saplandi yüregime kac hain bicak kac uzun gece... Bakislarin vedaydi benden bir seyler saklayan..’’ Her sözün bir elveda bana seni yasaklayan... Seherizm..

Nedeni, degerini bilmedigindendir.. Haklisin cidden neden buldugunda kacar insan mutlu olmaktan ? Bir sekilde uzak kalinca sevgiden, mutluluga engel oluyorsun kendin icin, var olmayi degil yok olmayi seciyorsun..