made in turkey!

olmaz sen dert etme.......

aç gözlü kaba şey seni...

çiğ hamsi yerim senin için..........

elimde bir çakmak var ................diesel yakam mı................gel yamacıma bak süz saçını yakmayacam............... sayman...mucuksssssss

ey yaptın bacım yaa....senide özledik valla sen nerelerdesin kendini çok özletme gel gayri.... bende kocaman tarfından mucukssladım seni........

bende diyorum kulaklarım neden bu kadar çok çınladı....demek beni çekiştirdiniz hee.....)inşallah bi dahaki sefere bende olurum..... ole deme be canısı ya gelemezsem .......ama inan en büyük isteğim sizleri tanımak........daha seninle boztepede(adını yanlış anımsamadım umarım) çay içecez...... umarım oluruzz......

bugün çiçeimi sewgili erbaya ve buluşmaya giden diğer arkadaşlara veriyorum....bizsiz bi buluşma allah cezanızı vermeye insan bizede haber ederdi demi....gelemesek bile haberimiz olaydı(bir yolunu bulur buluşmayı iptal ettirirdim )..........çok kıskandım yaaaaa....bananeeee bende buluşmak istiyorum..........

deh deyin kızlar benim atıma deeeeeeeehhhhh

Nesimi Çimen:Üç telli curanın üstadı. Sarız 1926 Asım Bezirci:Sosyalizm ve Edebiyat. Erzincan 1927 Metin Altıok:Kara kutu, şiir, felsefe. Bergama,1941 Muhlis Akarsu:Kula kulluk yakışır mı? Kangal 1948 Behçet Aysan:Sefa’sını ölümüle öğreten şair. Ankara 1949 Muhibe Akarsu:Akarsuyum böyle miydi ahdımız? Kangal 1958 Edibe Sulari: Davut Sulari’nin yadigarı. Erzincan 1953 Uğur Kaynar:Militan, şair, elyazarı. Zara 1956 Asaf Koçak:Yok devenin kuşu, bir sır “Cop Cumhuriyeti”nin çizeri, Yerköy 1957 Erdal Ayrancı:Hep barikatın başında. Niğde 1958 Sehergül Ateş:Biz onunla baba kız değildik. O hem sırdaşım, hem yoldaşım, hem dayanağım ve gücümdü; babasının sözleri. Ankara 1953 Hasret Gültekin:Koçgiri’den, Han Köyü’nden. 1965 Muammer Çiçek:Bir oyun yazdı “İnadına Yaşamak”. Muammer Çiçek:Bir oyun yazdı “İnadına Yaşamak”.Yalınyazı Köyü, Zile 1967 Gülender Akça:Abidin ve Sultan’ın gözbebekleri. Divriğinin Şahin Köyü’nden, 1968 Mehmet Atay:Şahanım, şahdamarım, yangın yüreklim. Divriği 1968 Sait Metin:Uzundu, usuldu dedemin boyu. Divriği 1970 Carina Johanna:Alevilik araştırmacısı, “yabancı değil”. Hollanda 1970 Gülsün Karababa:Babası”Kızım benden daha iyi saz çalacak” derdi. Divriği 1971 İnci Türk:Çiçek açar domur domur dal verir. Balıkesir 1971 Huriye Özkan:Havanın yüzünde semah dönerken. Ankara 1971 Murat Gündüz:Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür, en sevdiği dize.Ankara 1971 Ahmet Özyurt:Çok seviyorum düşüncelere dalmayı. Enstein gibi düşünerek kendimden geçmeyi. Kendi dizeleri. Ankara 1972 Handan Metin:Tüm güzellikleri toplayıp uzun bir yola çıktın. Ankara 1973 Yeşim Özkan:Ballıhan, erenlerin bal çiçeği. Ankara 1973 Yasemin Sivri:Kamber’in profesörü, kitap kurdu. Ankara 1974 Serpil Canik:Kuş olup güvercin donunu giyen, Uyan dağlar uyan Serpil geliyor. Ankara 1974 Serkan Doğan:Başıma kızıl bağla, arkamdan ağıt yakma anam, Ankara 1974 Belkıs Çakır:Güne Umut’tan. Ceylanlara karışıp semaha duran. Ankara 1975 Nurcan Şahin:Kim yakıştırabilir sana ölümü? Ankara 1975 Özlem Şahin:Okur, meraklı, yerinde duramaz, yaşam delisi. Ankara 1976 Asuman Sivri:Semah, semah tutkunu, abisinin delisi. Ankara 1977 Menekşe kaya:Sazı elinde İsmail’in.Ötme bülbül ötme gönlüm şen değil. Ankara 1977 Koray Kaya:Pir Sultan’ın genç şehidi. Ve hep öyle kalacak. Ankara 1981 Yanyana öldüler. Ve yanyana gömüldüler Karşıyaka’da. Karşıyaka’nın onur gülleri, direnç gülleri, Pir Sultan Şehitleri... “İnsanlık tarihinde din adına işlenen böyle bir vahşet görülmemiştir.” saygıyla anıyorum...............

of ne yaptın erbayım....... efkarlandım beee...du hemen dinleyem.........senin içinde dinleyecem.....

idrak etme yetneğin zayıf olduğu için tekrarlıyorum........

ay balam sen bana mı küstün ay balam niye selamı kestin........... mırıldanıyordum bu türküyü senin topiğede yazam dedim.........

hayırlı olsun........

yok be ne vurup kaçacam.......

eywallah caney bende seni sewiyorum.......... gülmeyemme mi ........ben gülmezsem ölürüm be..... .............. Senin yanında nefes almak vardır ya hani Bir annenin oğluna olan aşkı gibi. Gözlerine akmak vardır ya hani Neffessiz kalmak gibi. Seni sevmek vardır ya hani Yaşamın dönüşündeki ümitsiz kısırlık, Kelebeğin yaşama isteği gibi Seviyorum seni.

emin misin kötü bişey yazmayacağından.............. ben yazarım bak peşin peşin diyim.....

hangi güzelllik hani nerde.... güzellik bakan gözdeymiş ...........

h.geldin..............

illa topic açıp gözümüze sokman gerekmezdi seni hatırlayan zaten hatırlıyo bee.... sen lazım diyosan kalsın madem....

eğlendiğini sanmada

hepinizi sewiyorum...

doğum günün kutlu olsun sardunyam........... sana mavi gül hedaye ediyom ki umudun hiç eksik olmasın hayatında.......mutlu yıllar....

GİDERSEN YIKILIR BU KENT Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında Yanlış adresteydik, kimsesizdik belki Sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar Biz mi yalnızdık, durmadan yağmur yağardı Üşür müydük nar çiçekleri ürperirken Gidersen kim sular fesleğenleri Kuşlar nereye sığınır akşam olunca Sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu Sustuğun yerde bir şeyler kırılıyor Bekleyiş diyorum caddelere, dalıp gidiyorsun Adını yazıyorum bütün otobüs duraklarına Öpüştüğümüz her yer adınla anılıyor Birde seni ekliyorum susuşlarıma Selamsız saygısız yürüyelim sokakları Belki bizimle ışıklanır bütün varoşlar Geriye mapushaneler kalır, paslı soğuklar Adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız Yüreğimize alırız onları, ısıtırız Gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam Gidersen kar yağar avuçlarıma Bir ceylan sessizliği olur burada aşklar Fiyakalı ışıklar yanıyor reklam panolarında Durmadan çoğalıyor faili meçhul cinayetler Ve ölü kuşlar satılıyor bütün çiçekçilerde Menekşeler nergisler yerine kuş ölüleri Bir su sesi bir fesleğen kokusu şimdi uzak Yangınları anımsatıyor genç ölülere artık Bulvar kahvelerinde arabesk bir duman Sis ve intihar çöküyor bütün birahanelere Bu kentin künyesi bellidir artık ve susuşun İsyan olur milyon kere, hiç bilmez miyim Sokul yanıma sen, ellerin sımsıcak kalsın Devriyeler basıyor karartılmış evleri yine Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür Bir tufan olurum sustuğun her yerde AHMET TELLİ valla içimden geldi.....gidersen bakarsın harbi yıkılır bu kent........

.... tut ki, kar altında sevincim bütün mevsimlere küsmüşüm ....... artık barışma vakti gelmiştir........

.......... Seversin dünyayı doludizgin ama o bunun farkında değildir ayrılmak istemezsin dünyadan ama o senden ayrılacak yani sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı? Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık yahut hiç sevmeseydi Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden? Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.